واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دل کندن از ورزش دشوار است
رییس پیشین ورزش و گزینه معرفی شده به مجلس برای وزارت نیرو که مورد وثوق و اعتماد محمود احمدینژاد است، خود را در دولت همچون سربازی میبیند که باید به بهترین شکل و بنا برمیثاق دولت در جهت خدمت به مردم، ایفای نقش کند. محمد علیآبادی تصریح دارد که اصل مهم برایش خدمت به مردم است و از این منظر توجهی به این نکته ندارد که قرار است در چه بخشی از دولت دهم مشغول فعالیت شود. گفتوگوی حاضر با رییس سازمان تربیتبدنی که میگوید دل کندن از جامعه صمیمی ورزش به لحاظ عاطفی برایش سخت و دشواراست، خواندنی است. شاید جامعه شناخت کاملی از علیآبادی نداشته باشد، اما آنهایی که از نزدیک با شما آشنا بوده و با شما همکار بودهاند میگویند شما مرد کار، پرانرژی و خستگی ناپذیر هستید. سوابق اجرایی شما بیشتر در چه زمینههایی بود كه امروز از طرف احمدینژاد به نوعی مورد تایید قرار گرفته و به عنوان وزیر نیرو به مجلس معرفی شدهاید؟در 35 سال گذشته همواره در کارفنی بودهام، قبل از انقلاب هنگامی که مشغول تحصیل بودم بهطور همزمان نیز وارد کار اجرایی شده و در کارگاههای بزرگی چون آتیساز، استادیوم اسبدوانی و مجموعهای که شامل تانکرهای نفت «کن» بود به عنوان ناظر کارگاهی مشغول فعالیت شدم. در سال دوم دانشگاه مسوولیت سه، چهار کارگاه بزرگ کشور را برعهده داشتم. پس از پیروزی انقلاب ، درسال 58 توانستم مدرک لیسانس راه و ساختمان اخذ کنم، این اتفاق مقارن با اوج عشق و علاقه مردم به خدمت بود و علاقهمندیام به فعالیت در مناطق محروم کشوربه اتفاق گروهی از دوستان دانشگاهی به استان سیستان و بلوچستان رفتیم و جهاد سازندگی این استان را تشکیل دادیم . من به عنوان مسوول شورای جهاد و همچنین مسوول کمیته عمران مشغول به خدمت شدم. پس از خدمت به مردم بلوچستان، به درخواست وزیر وقت راه به عنوان مدیرکل راه و ترابری استان گیلان مشغول کارشدم و به دنبال آن تصمیم گرفتم به مناطق جنگی رفته و در خدمت رزمندگان عزیز در دفاع از کیان ایران اسلامی باشم. بنابراین امور مهندسی مربوط به استانهای آذربایجان غربی و کردستان را عهدهدار شدم و زمانی که آقای سعیدی کیا، وزیر راه شد از من خواست به عنوان معاون این وزارتخانه و مسوول بازسازی وزارت راه و همچنین مسوول راههای مرزی مشغول کار شوم.
در این دوره حجم انبوهی از پروژههای راهسازی را شروع کردیم که قسمت عمده آنها در مناطق جنگی یعنی در خوزستان، ایلام، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی بود و به طور كلی تا آخرین روزی که عملیات مرصاد انجام شد به اشکال مختلف در خدمت رزمندگان عزیز در جبهههای جنگ بودم. بعد از وزارت راه، در بنیاد مستضعفان به عنوان معاونت استانها و همچنین معاون فنی و عمرانی این بنیاد مشغول شدم. در این بنیاد حدود 100 شرکت بزرگ ساختمانی نظیر شرکت جهان مکانیک، شرکت دی ، شرکت ملی ساختمان و غیره وجود داشت که مسوولیت این شرکت ها با من بود و قراردادهای مختلفی با وزارتخانههای بزرگی مثل راه، نفت، مسکن و نیرو در سطح بسیار وسیعی منعقد وبه اجرا گذاشته شد. بعد از آن به وزارت مسکن رفتم و به عنوان عضو هیات مدیره سازمان مسکن و شهرسازی و عضو هیات مدیره مجری ساختمانهای دولتی بودم و در نهایت پس از اینکه با تصمیم مرحوم کازرونی قرار شد که تمامی شرکتهای وزارت مسکن جمع شده و به صورت هولدینگ اداره شود، من مدیرعامل آن شدم. پس ازآن تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم ، اما چون دیدم ترکیب درس خواندن وکار کردن منطقی نیست با اجازه وزیر وقت تصمیم گرفتم تنها به ادامه تحصیل بپردازم لذا از وزارت مسکن بیرون آمدم و درطول پنج سال فوق لیسانس معماری خود را گرفتم. از چه زمانی با احمدینژاد همکارشدید؟ بعد از آن زمانی که دکتر احمدینژاد شهردار تهران شد به عنوان معاون فنی وعمرانی شهرداری انتخاب شدم که در این دوره با چندین شرکت بزرگ مثل شرکت نوسازی تهران و نوسازی عباس آباد توانستیم خدمات بسیاربزرگی را درساخت پلها، راهها و بزرگراهها به شهروندان تهرانی ارایه بدهیم. در شهرداری عضو هیات مدیره مترو نیز بودم. پل رسالت، پل ستاری، پل شهید کلاهدوز، ادامه اتوبان همت، ادامه اتوبان صیاد شیرازی و امام علی (ع) از جمله خدماتی بود كه دردوره مدیریت ما در تهران به مردم ارایه شد. به طور كلی در شهرداری هر هفته افتتاح یک پروژه بزرگ و شروع یک پروژه بزرگ دیگر را در دستور كار داشتیم.
و بعد هم پیشنهاد ورزش؟بعد از اینکه دکتر، رییسجمهور شد از من خواست در ورزش فعال شوم، آن هم به این دلیل که ورزش ایران از نداشتن زیر ساختها در رنج بود وهمه کارشناسیها نشان می داد ورزش فاقد زیرساخت کافی است. وقتی این موضوع را با رییسجمهور در میان گذاشتیم ایشان هم پذیرفت که راهکار ورزش برای خارج شدن از بن بست مدال آوری این است که با سرعت تمام در توسعه زیرساخت ها حرکت کنیم تا تمامی جوانان کشور بتوانند در ورزشگاهها حضور پیدا کنند و ورزش همگانی و قهرمانی به صورت متوازن و توام رشد کند و در نتیجه به مدال آوری تثبیت شده برسیم. براساس این رویکرد اتفاق بسیاربزرگی در ورزش رخ داد. در حالی که درطول 70 سال در مجموع حدود 3700 مکان ورزشی ساخته شده بود ما اجرای 7500 مکان ورزشی یعنی دو برابر موجودی را مورد توجه قرارداده و توانستیم اعتبارات عمرانی سازمان تربیت بدنی را حدود 10 برابر افزایش دهیم و یک انقلاب بزرگ در ساخت و ساز ورزشی ایجاد نماییم. در1060 شهر و قریب شش هزار روستا برنامهریزی لازم را درجهت توسعه زیر ساختهای ورزش مورد توجه قرار دادیم. حاصل زحمات چهارساله شبانه روزی که تمامی کارکنان سازمان درآن به شدت سهیم شدند بهرهبرداری از سه هزار مجموعه ورزشی است، هم اكنون نیز سه هزار پروژه در دست ساخت بوده و هزار پروژه دیگر در مرحله طراحی و یا واگذاری به پیمانکاراست. با اجرای این پروژهها به یک مترمربع میانگین سرانه فضای ورزشی خواهیم رسید، چنانکه الان تعدادی از استان ها به این مهم رسیدهاند. مطمئن هستم در پایان برنامه پنجم، میانگین سرانه فضای ورزشی به بیش از یک و دو دهم مترمربع خواهد رسید. چقدر امیدوار هستید از مجلس رای اعتماد بگیرید؟ به این موضوع به صورت جدی فکر نمیکنم، چرا که آرزوی هر مسلمان ایرانی است که بتواند منشا خدمات برای بهترین مردم جهان یعنی مردم ایران اسلامی باشد که در30 سال انقلاب، بزرگی و شکوه خود را نشان دادهاند. باور من این است که هر ایرانی و هر مسلمان آرزویش این است که خدمتگزار این مردم باشد در هر سمتی که باشد فرقی نمیکند. تلاش دارم به همه نمایندگان مجلس این پیام را برسانم که با لطف خدا توانایی این کار را دارم، دلسوز نظام و انقلاب بوده و جزو کسانی هستم که لحظهای کشور را تنها نگذاشتهاند و تا جان در بدن دارم به آرمانهای نظام اسلامی پایبندم. به عزیزان نماینده درمجلس این را عرض میکنم با توجه به سوابق فعالیت هایم می توانم کارهای ارزشمند و گستردهای دراین وزارتخانه ارایه بدهم. وظیفه انتخاب و معرفی بر عهده رییس جمهور بوده و ازاین پس اختیار با مجلس شورای اسلامی است.
اگر از مجلس رای اعتماد نگیرید؟ در هر حال رای اعتماد بگیرم یا نه، خدمتگزار این ملت هستم. مطمئنم دلسوزترین مردم این کشور توسط ملت بزرگ ایران انتخاب شدند تا مجلس را تشکیل دهند و وظایف مهمی که در قانون اساسی برعهده آنها گذاشته شده انجام دهند. بسیاری از نمایندگان را از زمان جنگ میشناسم، بسیاری از آنها از دوستان جهادگر ما هستند و از کسانی هستند که در کشور خدمات بسیار ارزندهای را ارایه کردند و امروز در سنگر مجلس مشغول خدمت هستند. بنابراین به آنها اعتماد کامل دارم و هر تصمیمی که بگیرند میپذیرم. به این فکر کردید اگر رای اعتماد نیاورید، چه خواهد شد؟ اگر رای اعتماد نیاورم باز در یک قسمت دیگری از مملکتم خدمتگزار مردم خواهم بود. راه خدمتگزاری به مردم گسترده است و هر کس در هر جایگاهی که باشد میتواند خدمتگزار باشد. خوشبختانه معیار بررسی و نگاه الهی برعملکرد یک انسان درعالم هستی به هیچ وجه به بزرگی و کوچکی پست ومقام نیست. این نگاه یک نگاه بسیار متعالی است که تا عمق وجود ما میرود. یکی از فاکتورهای کار شما در ورزش، همراهیهای دولت بود، این حمایتها در قالب برنامههایی که در وزارت نیرو خواهید داشت تداوم خواهد یافت؟ ما یک ملت و یک کشورو یک تفکریم، دراین نظام فردگرایی محلی از اعراب ندارد، آن چیزی که معنا دارد مردم هستند و آن نگاه معنوی است که باید داشته باشیم. ما عرفی، شرعی و قانونی وظیفه داریم ازتمام کسانی که به مردم خدمت میکنند با همه وجود حمایت کنیم. به عنوان یک ایرانی و مسلمان وظیفه خود میدانم از ارکان نظام حمایت کنم. امروز هم هر کشوری که بخواهد چشم طمعی به کشورما داشته باشد همه کار و زندگی خود را رها میکنیم و اگرلازم باشد اسلحه به دست میگیریم و ازکشور دفاع میکنیم. گفته میشود شما با رییس جمهور رفاقت ویژهای دارید که خودشان هم در تلویزیون گفتهاند. باید بگویم ارتباط نزدیک و صمیمانه با رییسجمهور مختص من نیست، بلکه همه اعضای هیات دولت با دکتراحمدی نژاد روابط صمیمانهای دارند. او انسانی افتاده و صمیمی است و به حرفهای ما گوش میدهد؛ چه من که دوست قدیمی اوهستم و چه کسانی که تازه به عضویت دولت وی درآمدهاند. امیدوارم با توجه به سابقه دوستی ام با دکتر بتوانم مسایل این وزارتخانه را سریعتر به نتیجه رسانده و با همكاری مجلس امکانات و منابع بیشتری را به سمت این وزارتخانه سوق بدهم و مسایلی نظیر خصوصیسازی که این وزارتخانه را آزار میهد هر چه سریعتر به انجام برسانم . ضمن آنکه باید در آن بخشهایی نیزکه حاکمیتی است و باید در اختیار وزارت نیرو باقی بماند توسعه فعالیت داشته باشیم و مباحث مربوط به تفاوت قیمت را حل کنیم تا دست این مجموعه بازترشود.
بهترین پروژه ورزشی که شما در دوران مسوولیت خود در ورزش افتتاح کردید؟ نمیتوانم بگویم کدام پروژه مهمتر بوده. در شهری یک سالن را افتتاح کردم که دهها جوان درروز افتتاح آن اشک شوق میریختند. پروژههای ملی یک حیثیت و آبرو برای کشور درسطح جهان است. استادیوم 20 هزارنفری اردبیل، 15هزارنفری کردستان، کاشان، اراک و غیره... از طرفی طراحی هفت دهکده المپیک که در جایگاه جهانی ما ارزش دارد. به طور کلی اگر توسعه زیر ساختهای ورزش ادامه پیدا کند در پایان دولت دهم ایران قادر است هر مسابقه جهانی اعم ازجام جهانی فوتبال، المپیک و بازیهای آسیایی را برگزارکند. بعد از شما ساخت وساز در ورزش ادامه مییابد؟ در معیارهای ما نوع خدمت و جای خدمت مهم نیست بلکه اصل، خودخدمت است. امروز من هم احساس میکنم یک رابطه عاطفی بین من و جامعه ورزش ایجاد شده است. دل کندن ازجامعه ورزش و نه از میز ریاست آن سخت است. ما باید بدانیم سربازنظام هستیم، ملت بزرگ ما امروز به پا خواسته و با رای 40 میلیونی خود به نظام، اکثریت مطلق آنها احمدی نژاد را برای امور اجرایی کشور برگزیدهاند.تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 509]