واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سخنان بزرگان دین در مورد سفر
- با كسى كه در تو فضیلتى نسبت به خود نمىبیند و همچنین تو نیز در او فضیلتى نسبت به خود نمىبینى، هرگز در سفر همراهى نكن ( حضرت علی (ع)). - هرگاه معاشرت مىكنى با مثل خودت معاشرت كن و مبادا با كسى معاشرت كنى كه عهدهدار مخارج تو باشد، زیرا این كار باعث ذلت مؤمن است ( امام باقر(ع)). - حق مسافر آنست كه اگر مریض شد برادران همسفرش تا سه روز برایش توقف كنند ( امام باقر (ع)). - شخص مسافر براى خانوادهاش از دو ركعت نمازى كه وقت رفتن به سفر به جا آورد و بگوید: "خداوندا خود و خانواده و مال و اولاد و دنیا و آخرت و امانت و پایان كارم را نزد تو به ودیعت مىگذارم"، چیز بهترى به جا نمىگذارد، و این سخن را كسى نمىگوید مگر آن كه خداوند آنچه را كه خواسته است به او مرحمت مىكند (رسول اكرم (ص)). - رسول خدا صلى اللّه علیه و آله همیشه روز پنجشنبه مسافرت مىكرد و مىفرمود: «خدا و پیامبر و فرشتگان الهى روز پنجشنبه را دوست مىدارند. » ( امام باقر (ع))مسافرت كنید تا تندرست بمانید و روزی كسب نمایید. (پیامبر اكرم (ص))- هرگاه راه را گم كردى فریاد بزن: "یا صالح"! یا صدا بزن: "یا ابا صالح! لطف خدا بر تو باد! مرا راهنمایى كن. "( امام صادق (ع))- مسافرت خود را با صدقه دادن آغازكن و هرگاه خواستی بیرون برو، زیرا (با صدقه دادن) سلامت سفرت را می خری. (امام صادق (ع))- نخست همسفر انتخاب كن، بعد قدم در راه گذار. (پیامبر اكرم (ص))
- پیش از مسافرت، از همسفر جویا شو و پیش از خرید خانه، ببین همسایه ات كیست. (حضرت علی (ع))- هرگاه یكی از شما به سفر رفت، در بازگشت حتی اگر شده یك قطعه سنگ برای خانواده اش هدیه و تحفه بیاورد. (پیامبر اكرم (ص))- مردانگی در سفر عبارت است از: بخشیدن از ره توشه خود به همراهان، سازگاری با همسفران و بسیار به یاد خدای عزوجل بودن در هر فراز و نشیب و هر فرود آمدن و برخاستن و نشستنی. (حضرت علی (ع))- مردانگی در سفر عبارت است از بخشیدن از زاد و توشه خود به همراهان و خوش اخلاقی و شوخی كردن، به شرط آن كه معصیت خدا نباشد. (پیامبر اكرم (ص))- انسان نباید به سفری رود كه می ترسد در آن به دین و نمازش لطمه ای وارد آید. (حضرت علی (ع))- امام صادق (ع) هرگاه پا در ركاب مىنهاد، مىگفت: "سبحان الذى سخر لنا هذا و ما كنا له مقرنین" و هفت مرتبه "سبحان الله" و هفت مرتبه "الحمدلله" و هفت مرتبه "لا اله الا اللّه" مىگفت. - مبادا در وسط راه و میان دشت استراحت كنید زیرا آن جاها محل آمد و رفت درندگان و لانه مارهاست. (پیامبر اكرم (ص))ـ پیامبر خدا (ص): مسافرت كنید تا تندرست مانید و جهاد كنید تا غنیمت به دست آورید. ـ امـام صـادق (ع) در پـاسـخ بـه سـؤال شـهـاب بـن عـبـدر بـه از بـخشش به برادران در هنگام مـسـافرت فرمود: اى شهاب، این كار را مكن، زیرا اگر تو گشاده دستى كنى و آنها نیز (از روى نـاچـارى) گـشـاده دسـتى كنند، به آنان احجاف كرده باشى و اگر خوددارى كنند، آنان را خوار و خجلت زده كرده باشى پس با افراد هم سطح خودت همسفر شو. ـ پیامبر خدا (ص): هرگاه سه نفر همسفر شدند، از میان خود یك نفر را به سالارى انتخاب كنند. ـ هر گاه سه نفر همسفر شدید، باید یكى از شما امام (جماعت) شما شود آن كه قرائتش بهتر باشد، به امامت سزاوارتر است. گردآوری: زهره پری نوش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2963]