تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838091414
آداب توشه برداشتن در سفر و آداب صرف كردن آن
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آداب توشه برداشتن در سفر و آداب صرف كردن آن
از حضرت صادق (ع) منقول است كه چون به سفر رويد، سفره با خود برداريد و طعامهاى نفيس در آن سفره بگذاريد. از حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم منقول است كه از شرف آدمى آنست كه هرگاه به سفرى رود توشه خود را نيكو گرداند. در حديثحسن منقول است كه صفوان از حضرت صادق (ع) پرسيد: من اهل خود را با خود به حج مىبرم؛ خرجى خود را در كمر خود ببندم؟ حضرت فرمود: بلى، پدرم مىگفت: «از قوت مسافر آنست كه نفقه خود را حفظ كند». در حديث ديگر منقول است كه ديگرى به آن حضرت عرض كرد: دراهمى (درهمها، سكهها) كه در آن صورتها نقش كردند با خود دارم و آن را در هميان (کيسه پول) مىكنم و در كمر مىبندم در حالت احرام. فرمود: باكى نيست. خرجى تو است و اعتماد تو بعد از خدا بر آنست. در احاديث معتبره بسيار وارد شده است: "كسى كه تنها به سفر رود ملعون است". در حديث معتبر منقول است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم به حضرت اميرالمؤمنين (ع) وصيت نمود: يا على! هرگز تنها به سفر مرو، كه شيطان با يك كس است و از دو تا دورتر است. يا على! شخصى كه تنها به سفر مىرود گمراه است و دو كس كه مىروند دو گمراهند و سه كس مسافرانند. در روايت ديگر منقول است كه شخصى به خدمتحضرت صادق (ع) آمد. آن حضرت پرسيدند: در راه كى مصاحب تو بود؟ گفت: تنها بودم. فرمود: اگر من پيشتر تو را مىديدم تو را نيكو تأديب مىكردم كه چگونه بايد سفر رفت. پس فرمود: يك كس شيطان است و دو تا شيطانند و سه نفر مصاحباناند و چهار نفر رفيقاناند. به سند معتبر از حضرت موسى بن جعفر منقول است كه هر كه به سفرى رود، بگويد: «ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله اللهم انس وحشتى و اعنى على وحدتى و ادغيبتي. » در حديث معتبر از حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم منقول است كه رفيق به هم رسان، پس به سفر برو. و فرمود: دو كس با هم رفيق نمىشوند مگر آن كه محبوبترين ايشان نزد خدا و آن كه ثوابش بيشتر است، آنست كه بيشتر با رفيقش مدارا مىكند. در حديث ديگر فرمود: بهترين رفيقان و مصاحبان نزد خدا چهار نفرند و هيچ گروهى زياده از هفت كس نمىشود مگر آن كه صداهايشان بسيار است. پس از اين احاديث معلوم شد كه اقل رفيقان سه نفرند و اكثر ايشان هفت، و آن كه زياده از هفت خوب نيست در رفيقان هم توشه و هم سفره. از حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم منقول است كه سنت است كه رفيقان هم توشه، اول خرجىهاى خود را به درآورند و بر روى يكديگر بگذارند، كه اين بيشتر باعث خشنودى خاطر و نيكى اخلاق ايشان مىشود.
از حضرت اميرالمؤمنين (ع) منقول است كه مصاحبت مكن در سفر با كسى كه فضيلت تو را بر خود نداند، آن قدر كه تو از فضيلت او بر خود مىدانى. از حضرت صادق (ع) منقول است كه مصاحبت و رفاقت كن با كسى كه تو به او زينت يابى و مصاحبت مكن با كسى كه او به تو زينت يابد، يعنى تو كسب علم و كمالات از او توانى نمود. در حديث ديگر از شهاب منقول است كه گفت: به خدمت حضرت صادق عرض كردم: شما مىدانيد حال و توانگرى مرا و احسانى كه با برادران خود مىكنم. پس با جماعتى از ايشان رفيق مىشوم در راه مكه و بر ايشان توسعه مىكنم و بسيار خرج مىكنم. فرمود: اى شهاب! چنين مكن. اگر تو دست به خرج كردن بگشايى و ايشان هم بگشايند، به ايشان ضرر مىرسد و پريشان مىشوند و اگر تو بكنى و ايشان نكنند، باعث مذلت ايشان است. پس رفاقت با جماعتى بكن كه مثل تو باشند در توانگرى و توانايى. در روايت ديگر از حضرت امام محمد باقر (ع) منقول است كه اگر مصاحبت كنى، با مثل و مانند خود مصاحبت و رفاقت بكن و با كسى رفيق مشو كه خرج تو را كشد، كه اين موجب خوارى مؤمن است. از حضرت امام صادق (ع) منقول است كه حق مسافر بر رفيقان، آنست كه چون بيمار شود، سه روز براى او توقف كنند. در حديث ديگر منقول است كه از حضرت امام محمد باقر پرسيدند: جماعتى كه با يكديگر رفيق مىشوند و در ميان ايشان مالدار و پريشان هست، آيا آن مالدار خرج آنها را مىتواند كشيد؟ فرمود: اگر آنها به طيب (رضايت) خاطر راضى باشند باكى نيست. در روايت ديگر منقول است كه از حضرت صادق (ع) پرسيدند: شخصى رفيق مىشود با جماعتى مالدار و مالش از آنها كمتر است و آنها خرج خود را بيرون مىآورند و او مثل آنها خرج نمىتواند كردن. فرمود: من دوست نمىدارم كه خود را ذليل كند. با كسى رفيق شود كه مثل او باشد. در احاديث معتبره منقول است كه از ما نيست كسى كه با مصاحبانش نيكو مصاحبت نكند و با رفيقانش نيكو رفاقت نكند و كسى كه نمك خورد و حق نمك را رعايت نكند. منابع: سايت حوزه سايت غديرکتابخانه اينترنتي تبيانسايت ايکناتهيه و تنظيم براي سايت تبيان: زهره پري نوش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]
-
گوناگون
پربازدیدترینها