واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار سه شنبه 28 تیر 1390 تعداد مشاهده : 4 سازمان سينمايي؛ فرآيند قانوني و آرزوهاي دست نيافتني خبرگزاري فارس: با توجه به لوايح و طرحهاي در نوبت لايحه، تشكيل سازمان سينمايي كشور نه تنها به عمر مجلس كنوني نخواهد رسيد، بلكه به خاطر روند طولاني آنها به عمر كنوني نيز وفا نخواهد كرد. سازمان سينمايي كشور تاسيس ميشود اما اين سازمان بر اساس كدام قانون شكل خواهد گرفت؟ سازماني در درون تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي يا سازمان با داشتن بالاترين مقام اجرايي و عنوان معاون رئيس جمهور. به نظر ميرسد بر اساس آنچه تاكنون بهطور پراكنده گفته و اعلام شده است، هدف سازمان سينمايي نوع دوم، يعني سازماني با داشتن بالاترين مقام اجرايي به عنوان معاون رئيس جمهور است اما راهكارهاي قانوني، دومي را در كوتاهمدت دست نيافتني نشان ميدهد و شايد سازمان سينمايي در همان وزارت ارشاد بماند لااقل براي مدتي نه چندان كوتاه. چرا؟ نگاهي دارم به راهكارهاي قانوني آنچه ميخواستند و آنچه خواهد بود. اول يادآوري ميكنم كه شوراي عالي سينما كه با حضور بالاترين مقام اجرايي كشور يعني رئيس جمهور تشكيل ميشود، با توجه به حضور مقام دوم كشور، مشخص است كه اهميت داشته و دارد اما اين شوراي عالي آنچنان كه ميگويند در حد مثلا شوراي پول و اعتبار است؟ نه! چرا. چون تشكيل چنين شوراهايي با قدرت اجرايي بالا را بايد مجلس شوراي اسلامي تصويب كند. بنابراين ضمن اينكه شوراي عالي سينما به خاطر حضور رئيس جمهور شورايي اثرگذار ميتواند باشد، اما به گمان نگارنده به خاطر عدم داشتن مصوبه مجلس شوراي اسلامي نميتواند تصميماتي بيش از اختيار رياست جمهوري را داشته باشد. يعني در حقيقت اين شورا همان اختياراتي را دارد كه رئيس جمهور شخصا اذن صدور دستورات آن را دارد و ميتوان گفت اين شوراي عالي نيست بلكه جلسهاي است با حضور رئيس جمهور همين و بس. بازگرديم به وضعيت سازمان سينمايي و چند و چون آن. بر اساس قوانين كنوني، سازمان سينمايي كشور به دو شكل ميتواند تشكيل شود: 1 - سازماني در داخل تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي كه بالاترين مقام آن به دليل سلسلهمراتب اداري وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي است و بنابراين او رئيس سازمان را تعيين ميكند. 2 - سازماني كه رئيس آن توسط رئيس جمهور و به عنوان معاون رئيس جمهور فعاليت ميكند. سازمان نوع اول - يعني در داخل تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در حقيقت نه تنها گامي به پيش نيست، بلكه به اعتبار قوانين موجود مرتبه كمتري از معاونت سينمايي دارد. بر اساس آنچه گفته ميشود هدف، تشكيل اين سازمان نيست. چرا كه در بهترين شرايط، به جز نام، عملا هيچ ويژگي ديگري ندارد و كليه مكاتبات آن و در نتيجه طي كليه مراحل اداري بايد از طريق وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي باشد. پس ارتباط با بالاترين مقام صرفا از طريق وزير صورت ميگيرد. يعني همان شكل سابق با عناوين تازه و اما اگر سازماني سينمايي هدف باشد كه رئيس آن، معاون رياست جمهور باشد، اين سازمان بر اساس قوانين موضوعه كشور نياز به مصوبه مجلس شوراي اسلامي دارد. سازماني همچون سازمان تربيت بدني سابق! در شكل دوم، هيئت وزيران بايد لايحهاي براي تشكيل سازمان سينمايي تقديم مجلس نمايد. اين لايحه ميتواند دو فوريتي، يك فوريتي يا به صورت معمول باشد. به گمان من با توجه به شرايط كنوني و لوايح و طرحهايي كه در مجلس در حال كارشناسي هستند تا به صحن علني مجلس راه يابند، لايحه تقديمي روالي معمول را پيش خواهد گرفت. يعني پس از تقديم، هيئت رئيسه مجلس شوراي اسلامي آن را به كميسيون فرهنگي مجلس به عنوان كميسيون اصلي و چند كميسيون ديگر به عنوان كميسيونهاي فرعي احاله خواهد داد. كميسيونها، قاعدتا اين لايحه را در نوبت خواهند گذاشت و پس از رسيدن نوبت آن، لايحه براي طرح كليات به صحن علني مجلس شوراي اسلامي به هيئت رئيسه مجلس ارجاع خواهد شد. هيئت رئيسه نيز با توجه به اولويت لايحه و طرحهاي آماده، لايحه را در نوبت خواهد گذاشت. به گمان نگارنده كه از طريق مسئوليت سابقم در سرويس سياسي كيهان با چند و چون آن آشنا هستيم، حتي طرح كليات چنين لايحهاي نه عمر مجلس كنوني نخواهد رسيد. به هر حال لايحه پس از مدتي جهت تصويب كليات در صحن علني در دستور قرار ميگيرد. اولين چالش لايحه اگر مصوبه كميسيونهاي اصلي و فرعي را داشته باشد، در صحن علني شكل خواهد گرفت. آيا نمايندگان مجلس شوراي اسلامي با تشكيل چنين سازماني موفق خواهند بود؟ با توجه به فرايندي كه باعث شد سازمان تربيتبدني يا ادغام آن با سازمان جوانان به وزارت ورزش و جوانان تبديل شود، بعيد به نظر ميرسد. چرا كه نمايندگان مجلس اگر چه حساسيتي را كه در ورزش داشتند در مورد سينما و به آن وسعت ندارند، اما با توجه به اينكه در مورد سينما نيز به مقام پاسخگو قائل هستند كه در حال حاضر وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي است. اما در شكل سازمان سينمايي، معاون رئيس جمهور پاسخگو نخواهد بود بنابراين بعيد است به تشكيل چنين سازماني راي بدهند. يكي از دلايل و در حقيقت مهمترين دليل تبديل سازمان تربيت بدني به وزارتخانه، لزوم پاسخگويي بالاترين مقام آن به نمايندگان مجلس شوراي اسلامي است. حقي كه نمايندگان بر اساس قوانين موضوعه از طريق تذكر، سؤال و در نهايت استيضاح حق مجلس ميدانند و قانون نيز اين حق را براي آنان قائل است. عليرغم آنچه گفتم فرض ميكنيم كه مجلس با كليات لايحه موافقت كرد. كليات لايحه براي رسيدگي به جزئيات تشكيل سازمان سينمايي كشور، مجددا به كميسيونهاي اصلي و فرعي باز ميگردد و باز نوبت طرح در كميسيون و باز نوبت طرح در صحن علني و . . . به گمان نگارنده و با توجه به لوايح و طرحها در نوبت لايحه تشكيل سازمان سينمايي كشور نه تنها به عمر مجلس كنوني نخواهد رسيد، بلكه بخاطر روند طولاني آنها به عمر كنوني نيز وفا نخواهد كرد. ما در خردادماه سال 1391 مجلس جديد و چند ماه پس از آن شاهد دولتي جديد خواهيم بود. آيا نمايندگان مجلس جديد، موافق سازمان سينمايي كشور خواهند بود؟ آيا دولت جديد و رياست جمهور جديد تشكيل سازمان سينمايي را لازم ميداند؟ آيا در آخرين روزها دولت لايحه را پس نخواهد گرفت؟ واقعيت اين است كه مجلس در شرايط حاضر، روالي را طي ميكند كه با همين مجلس در سه ماه قبل قابل مقايسه نيست. بده بستانهاي مجلس و دولت شكل ديگري به خود گرفته است. به همين دليل و روند رفت و آمد يك لايحه در مجلس به سادگي ميتوان نتيجه گرفت كه بعيد به نظر ميرسد كه لايحه تشكيل سازمان سينمايي كشور تا پايان دولت كنوني حتي اگر با مخالفت نمايندگان روبهرو نشود، شكل اجرايي به خود بگيرد. پس بايد به تشكيل سازمان سينمايي در نوع اول آن فكر كرد. سازماني در درون تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي. آيا چنين سازماني ميتواند به اهداف بلند بالايي كه براي آن ترسيم ميكنند دست يابد؟ واقعيت اين است كه چنين سازماني اگر ترقي معكوس براي سينماي ايران نباشد چيزي بالاتر از معاونت كنوني سينمايي نيست. در نتيجه بايد براي دست يافتن به اهداف بلندبالايي كه گفته ميشود راههاي جديد يافت. اين راهها در كوتاهمدت و صد البته به تدريج دست يافتني است اما با برنامه، برنامه و باز هم داشتن برنامههاي دقيق و مدون كه كليه اهالي سينما در آن دخيل و سهيم باشند. سينماي ايران، به لطف حضور اصناف خود و تجربه اين اصناف بهترين كارشناسان را در اختيار دارد اما بايد ارادهاي فراجناحي باشد تا حل اين معضلات تبديل به برنامه شود، در غير اين صورت باز هم زمان را از دست خواهيم داد و چند سال بعد در همين جايي كه هستيم نيز نخواهيم بود. ------------------------------------------------- نويسنده: سيدغلامرضا موسوي رئيس شوراي عالي تهيهكنندگان سينماي ايران ------------------------------------------------- انتهاي پيام/ا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]