تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816439732
نابرابری درآمد، مهمترین مشکل جایگاهداران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر خودرو:
رئیس سندیکای جایگاهداران سوخت خبر داد نابرابری درآمد، مهمترین مشکل جایگاهداران عصر خودرو: رئیس سندیکای جایگاهداران سوخت سراسر کشور گفت: «از 80 سال پیش تا کنون همواره با مشکل ترکیب آب با بنزین مواجه بوده‌ایم که البته در تمامی مراحل اعم از نفوذ آب در مخازن نفتکش‌ها، لوله‌های انتقالی و حتی انبارها به صورت غیرعمد اتفاق افتاده است.» به گزارش پایگاه اطلاع رسانی «عصرخودرو» به نقل از فارس، بیژن حاج محمدرضا اظهار داشت: «مسئله نابرابری درآمد، هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری مهمترین مشکل پیش‌روی جایگاهداران است چرا که سرمایه‌گذاری در این بخش بسیار حجم بزرگ و درآمد در قیاس با سرمایه‌گذاری صورت گرفته ناچیز است.» وی با اشاره به این موضوع که درآمد حاصل از جایگاه‌داری جوابگوی نیاز‌های مرتبط با آن نیست، خاطرنشان کرد: «البته در این خصوص طی سال‌های گذشته طرحی تنظیم و به مسئولان وقت ارائه شد تا شاید با تغییر شاخص کارمزدگیری و تبدیل آن به درصدی از درآمد، بخشی از مشکلات مرتفع شود، اما رسیدگی به این موضوع محقق نشد و مشکل به قوت خود باقی است.» حاج محمدرضا ادامه داد: «طرح تبدیل شاخص کارمزدگیری جایگاهداران به درصدی از درآمد که با هدف کاستن از مشکلات پیش‌روی جایگاهداران در دستورکار قرار گرفته بود نه تنها مشکلی را حل نکرد بلکه مشکل جایگاهداران با طرح مباحث جدیدی از سوی شرکت پخش فرآورده‌های نفتی مبنی بر بهره‌مندی جایگاهها از ویژگیهای خاص و طرح درجه‌بندی آنها مشکلات جایگاهداران را به دو چندان افزایش داد.» رئیس سندیکای جایگاهداران سوخت کشور تصریح کرد: «این مباحث در حالی طرح می‌شود که هیچ کدام از طرح‌های امری شرکت مادر خالی از هزینه نیست، دستورالعمل طرح درجه‌بندی جایگاهها، تجهیز و تعویض سیستم‌ها و تلمبه و نگهداری تجهیزات موجود هزینه‌های بالایی را می‌طلبد که جایگاهدار را متحمل تأمین هزینه علی‌رغم تمام کاستیهای موجود می‌کند.» وی تأکید کرد: «تحمیل هزینه‌های کلان بر جایگاهداران، تبعاتی را ناشی می‌شود که جبران آن در بلند مدت غیرممکن خواهد بود بر این اساس نابرابری درآمدی و هزینه‌ای در قیاس با سرمایه‌گذاری صورت گرفته، عدم نارضایتی و ورود بخش خصوصی به این عرصه است، با شرایط کنونی ورود به این عرصه، عدم اطلاعات یا مباحث منفعتی نامتعارف را می‌طلبد که هیچ یک مورد تأیید کارشناسان امر نمی‌تواند باشد.» حاج محمدرضا با اشاره به اینکه عمده مسئله جایگاهداران اخذ درجه و ارتقاء درجه جایگاه‌هاست، خاطرنشان کرد: «البته این موضوع با هدف اخذ تعرفه بیشتر و جبران هزینه‌های صورت گرفته در جهت اداره جایگاه‌های توزیع سوخت در کشور است.» وی تأکید کرد: «عدم شفاف‌سازی در خصوص تداوم طرح‌های دستوری از جمله محدودیت هزینه فن‌آوری یکی دیگر از مشکلات جایگاهداران است چرا که اجرای هر کدام از طرح‌های مصوب نیازمند انجام عملیاتی بر روی تلمبه‌های جایگاه‌هاست، بنابراین اگر قرار باشد طرح اتخاذی برای مدت کوتاهی مورد تأکید قرار گیرد به طبع هزینه کردن برای اجرای آن نمی‌تواند اقتصادی تلقی شود زیرا بواسطه اجرای آن جایگاه دار متحمل هزینه مازاد خواهد شد.» وی اظهار داشت: «در صورتی که قرار باشد به واسطه اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها نرخ بنزین تک‌نرخی و تثبیت شود، جایگاهداران در پی سیاست دستوری شرکت مادر بواسطه تجهیز تلمبه‌ها به سیستم کارت‌خوانی، متحمل هزینه کلانی شده‌اند که در واقع هرزروی منابع اعتباری و سخت‌افزاری را در پی داشته است.» وی ادامه داد: «با لحاظ چنین مباحث و شرایطی بخش خصوصی چندان تمایلی جهت سرمایه‌گذاری در این بخش از خود نشان نمی‌دهد بنابراین بخش دولتی جایگاهها را با اجاره‌های سنگین واگذار می‌کند که این موضوع باعث می‌شود موجر توان هزینه‌های جانبی را نداشته و موجبات نارضایتی جایگاهداران فراهم شود.» وی ضمن تأکید بر این موضوع که بنزین ترکیب شده با آب در باک خودروهای متقاضی سوخت پیش از تزریق با خمیر آب‌یاب تشخیص و تخلیه می‌شود، خاطرنشان کرد: «تزریق بنزین ترکیب شده با آب به باک خودروهای متقاضی سوخت هیچ‌گاه اتفاق نیفتاده است چرا که سوخت تخصیصی به این موضوع همواره توسط کارشناسان شرکت ملی پخش آزمایش و عیب‌گیری می‌شود.» حاج‌محمدرضا اظهار داشت: «بحث پول گرفتن کارگرها بر سر جایگاهها در واقع انعام‌گیری و تیپ است که این قبیل مباحث از دیرباز در خصوص خدمات‌رسانان مرتبط با مشتری صدق می‌کرده است، باید به این نکته توجه داشت که کارگر شاغل در جایگاه‌های توزیع سوخت تنها 250 هزار تومان بر اساس مصوبات قانونی حقوق می‌گیرد و این در حالی است که یک کارگر ساده ولو بی‌سواد ماهانه 400 تا 450 هزار تومان حقوق دریافتی داردT ضمن آنکه این حجم دریافتی کفاف زندگی یک خانوار شهری را نمی‌دهد بدین سبب معتقدم نمی‌توان با کارگران شاغل در جایگاهها به واسطه انعام دریافتی برخورد تندی کرد.» وی متذکر شد: «البته منکر این موضوع نیستیم که این امکان هم وجود دارد که در کنار شاغلان جایگاهی، افرادی هم باشند که اقدام به جابجایی کارت بنزین یا دیگر تخلفات کنندTدر این خصوص هم کارگر جایگاه را نمی‌توان چندان مقصر دانست چرا که در این خصوص نیز مردم با رغبت قلبی به دلایل مختلف از کارت اختصاصی خود در راستای چنین اهدافی بهره می‌برند که قابل کنترل نیست.» وی ادامه داد: «متأسفانه در تمامی این خصوص جایگاهدار در عین بی‌گناهی و عدم اطلاع به هنگام بروز مشکل ملزم به پاسخگویی در مراجع قانونی شده و متحمل جرائم کلانی می‌شود.» رئیس سندیکای جایگاهداران با تأکید بر اینکه کمبود بنزین و گازوئیل از عمده مؤلفه‌هایی است که عملکرد جایگاهداران را تحت تأثیر قرار می‌دهد،گفت: «بنزین توزیعی با استاندارها و مؤلفه‌های مورد تأکید مطابق نبوده و از کیفیت مناسبی برخوردار نیست، در گذشته بنزین بعد از کارتینگ و پالایش، بنزین تازه پالایش شده ضمن انتقال به انبارهای پالایش به مدت 36 تا 72 ساعت در این محل بدون استفاده نگهداری و بعد از افت جهت بارگیری از انبارهای مزبور منتقل می‌شد.» وی افزود: «اما فرآیند بهرهوری از بنزین تازه پالایش شده در آن واحد ضمن انتقال از لوله‌ها بلافاصله توسط نفتکش‌ها به جایگاهها منتقل و مورد بهرهوری قرار می‌گیرد به طبع در چنین شرایطی میزان تبخیر و پرت بنزین بسیار بالاتر از حد معمول و استاندارد است، بهرهوری از بنزین در شرایط مزبور مدیران را متحمل زیان‌های کلانی به جهت تبخیر بیش از حد و پرداخت جریمه‌های افزوده می‌کند، چرا که جایگاهداران از شرکت ملی پخش تنها به میزان 4.»5 در هزار حق تبخیر می‌گیرند در حالی که حجم بنزین تبخیری بیش از حد تعیین شده است و دیگر اینکه در صورت بالا بودن حجم بنزین تبخیر شده از 4.»5 در هزار مورد تأیید شرکت پالایش، جایگاهداران مکلف به پرداخت جریمه‌های کلانی در این عرصه هستند.» حاج‌محمدرضا گفت: «عمده آلودگیها درجایگاه‌های توزیع سوخت به دفعات مراجعه نفتکش‌ها، تخلیه محموله سوختی یا سوختگیری وسائط نقلیه بروز پیدا می‌کند، برای تأمین سوخت مورد نیاز جایگاهی که روزانه بین 100 تا 110 هزار لیتر سوخت عرضه می‌کند، لازم است در بحث بنزین بین پنج تا شش مرتبه نفتکش آمد و شد داشته باشد که این حجم تخلیه محموله با لحاظ گازوئیل و نفتگاز تعداد دفعات مراجعه نفتکش‌ها به بیش از 15 مرتبه در روز افزایش می‌یابد که به دلیل بی‌توجهی‌ها گاهی لوله‌های ارتباطی تخلیه حامل‌های مختلف بنزین، گازوئیل و بنزین سوپر اشتباهی به دیگری نسب و محموله‌های سوختی در هم ترکیب می‌شوند که البته در صورت اطلاع و صحت امر جریمه بسیار سنگینی برای جایگاهداران را در پی خواهد داشت.» رئیس سندیکای جایگاهداران سوخت تصریح کرد: «سیستم جمعآوری بخارات " طرح کهاب " که در عین عدم مشاوره با جایگاهداران و مسئولان اجرایی در این بخش طراحی شده بود در واقع سیستم و طرحی ناکارآمد قلمداد می‌شود چرا که پیش از اجرایی کردن طرح کهاب در تعامل با کانادایی‌ها قرار بود از سیستم GTL " تبدیل گاز به مایع " در جهت جمعآوری بخارات بهره ببریم.» وی ادامه داد: «در این خصوص پیشنهادی از سوی شرکت‌های کانادایی طرح شده بود که می‌توانستیم با پرداخت 75 هزار دلار به ازاء هر جایگاه، جایگاه‌های سوخت را به سیستم " تبدیل گاز به مایع " GTL تجهیز و با نصب آن بر روی منافذ خروج بخار بنزین " منافذ لوله‌های مخزن، نازل‌ها و دریچه‌های تانکر "، بخارات ناشی را جمعآوری، هدایت و با عبور از کندانسورهای مخصوص بخارات حاصله به مایع تبدیل و مجدد در قالبهای بنزین، نفتگاز یا بنزین سوپر مورد بهرهوری قرار می‌گرفت.» وی افزود: «استفاده از این طرح منطقی و اقتصادی بود چرا که بهرهوری از تجهیزات مربوطه طی سال نخست تا 85 درصد و در سال‌های آتی کمتر بخارات ناشی را جمعآوری و زمینه بهرهوری مجدد آنها را سبب می‌شد.» وی با تأکید بر عدم ناکارآمدی طرح کهاب، تصریح کرد: «سیستمی که در قالب طرح کهاب مطرح و مورد تأکید است، در واقع سیستمی است که با نصب بر روی مخازن، موجبات جمعآوری بخارات ناشی از حامل‌های سوختی را سبب می‌شود که در مرحله بعد بخارات جمعآوری شده در مخازن توسط نفتکش به انبارها منتقل و مورد بازیافت قرار می‌گیرد.» وی در خصوص مشکلات طرح کهاب خاطرنشان کرد: «بهرهوری از این سیستم در واقع ضمن تضییع حقوق جایگاهداران به مفهوم تهدید جدی برای جایگاهها تلقی می‌شود چرا که در فاز نخست گازهایی که جمعآوری و به انبارهای پالایش منتقل می‌شوند در واقع حق مسلم جایگاهداران است و دیگر اینکه جمعآوری بخارات در مخازن جایگاهها تا زمان انتقال مانند بمب دستی است که هر آن آماده انفجار و تهدید برای جایگاهها تلقی می‌شود.» وی با اشاره به اینکه هم اکنون بیش از 70 درصد جایگاهها طرح کهاب را اجرایی کرده‌اند، تأکید کرد: «این در حالی است که دستگاه‌هایی که باید بخارات ناشی از تخلیه یا تزریق سوخت را تخلیه و به انبارها منتقل کنند هنوز خریداری نشده است.» حاج‌محمدرضا گفت: «بحث بهرهوری از CNG به جای LPG برای جایگاهداران هم تعجب‌آور بود، چرا که ایران در صنعت LPG تا حدی رشد کرده بود که می‌توانست دست‌آوردهای حاصل را صادر کند، اما به طور ناگهانی خلاف امر اتفاق و تصمیمات مغایر اتخاذ و اجرایی شد.» وی با تأکید بر اینکه LPG در واقع " گاز تصفیه شده آماده تزریق " و CNG " گاز تصفیه نشده خانگی " است، افزود: «با توجه به به این که پیش از تجهیز جایگاهها به سیستم‌های توزیع‌کننده CNG تمامی آنها به سیستم توزیعی LPG مجهز شده بودند،شاید اینکه امروز به لحاظ ارائه خدمات به متقاضیان CNG با مشکل مواجه ایم چندان شبهه‌انگیز باشد، زیرا تنها حدود هشت ماه است که بر توزیع گاز CNG در جایگاهها تأکید شده است.» وی ادامه داد: «گفته می‌شود عمده دلیل این تغییر بهای بالای LPG در قیاس با CNG است، چرا که قیمت گاز LPG برابر با بنزین سوپر برآورد می‌شود، بدین سبب مسئولان اجرایی با توسعه بهرهوری از گاز LPG در جایگاهها مخالفت کردند در حالی که اگر در این خصوص آسیب‌شناسی کنیم شاید به این نتیجه برسیم که در صورت تداوم روند قبلی و توسعه و صادرات صنعت LPG، به مراتب موفق‌تر بودیم و شاهد این همه خسارت برای کشور و تبعات در پی برای خودروها و مردم نبودیم، اما در هر صورت تصمیم‌گیران امر چنین سیاستی را اتخاذ و اجرایی کردند.» رئیس سندیکای جایگاهداران سوخت اظهار داشت: «معتقدم پرداختن به موضوع وجود آب در بنزین توزیعی به مفهوم جوسازی برای دولت و بخش نفتی کشور است چرا که هیچ نوع فرآورده یا محصول متفاوتی را نمی‌توان در فرآورده در دست عرضه ترکیب کنیم.» وی تصریح کرد: «آب و تک‌تک فرآورده‌های نفتی به دلیل تغییرات وزن مخصوص قابلیت اختلاط و امتزاج با هم را ندارند بدین سبب در صورت درآمیختگی هر گونه فرآورده و حتی آب با بنزین با فرض ترکیب شدت دار آنها با هم در اولین سوختگیری، آب ترکیبی با بنزین وارد باک اولین خودرو در حال سوختگیری شده و خودرو در آن واحد شروع به دود کردن می‌کند.» وی با تأکید بر اینکه در هیچ جایگاه، انبار یا وسیله انتقالی آب به صورت عمدی وارد مخزن بنزین نمی‌شود، خاطرنشان کرد: «از 80 سال پیش تا کنون همواره با مشکل ترکیب آب با بنزین مواجه بوده‌ایم که البته در تمامی مراحل اعم از نفوذ آب در مخازن نفتکش‌ها، لوله‌های انتقالی و حتی انبارها به صورت غیرعمد اتفاق افتاده است.» وی ادامه داد: «جهت رفع این مشکل نیز نمایندگان پالایش به صورت منظم ضمن وارسی و بازدید‌های متوالی مخازن حاوی آب را شناسایی و آب موجود در مخازن 50 هزار لیتری را اگر تا 30 لیتر افزایش یافته باشد تخلیه می‌کنند، البته وجود 30 لیتر آب در مخازن به سیستم فنی هیچ خودرویی صدمه وارد نمی‌کند.» حاج‌محمدرضا گفت: «لوله‌کشیهای گاز کشور به جهت قدمت 55 ساله با مشکلات زیادی مواجه هستند.» گذر از این مشکل و انجام تعمیرات اساسی نیازمند بودجه کلانی است که تأمین آن با توجه به شرایط روز بسیار مشکل برآورد می‌شود.» وی ادامه داد: «یکی دیگر از دلایل افت فشارگاز در جایگاهها، فشار بر سرشاخههای توزیع گاز به دلیل برداشت بیش از حد است گذر از این مشکل نیز به دلیل نیاز به تغییر سیستم بودجه زیادی را می‌طلبد که البته در این خصوص تنها متولی تصمیم‌ساز وزارت نفت است.» وی افزود: «تا زمانی که میزان سردی یا دمای هوا به روال کنونی تداوم یابد به هیچ وجه شاهد افت فشار گاز در جایگاهها نخواهیم بود مگر اینکه به واسطه شدت سرمای منفی 15 درجه سانتیگراد، خانوارها حجم مصرفی گاز خود را به یکباره افزایش دهند که در نهایت موج کاهش یا افت فشار گاز در جایگاهها می‌شود.» رئیس سندیکای جایگاهداران سوخت کشور تصریح کرد: «در حال حاضر به دلیل مشکلات ناشی از تحریم، بنزین مورد نیاز کشور ضمن بهرهوری از پروسه سوآپ مواد اولیه کشورهای مشترک‌الامنافع و فرآورش آن در شهرهای نزدیک به منطقه، عمده واردات بنزین از کشورهای امارات متحده عربی، هندوستان، ایتالیا، چین و دو کشور اروپایی تأمین و به چرخه سوخت تزریق می‌شود.» وی با اشاره به اینکه بنزین وارداتی باید به لحاظ استاندارد مورد تأیید کارشناسان امر باشد، گفت: «بنزین تأمینی در واقع مطابق با سفارش شرکت ملی پخش و استاندارهای مورد تأیید بخش نفتی کشور است، در صورتی که بنزین حمل شده به بنادر ایران از کیفیت و استاندارد لازم برخوردار نباشد باید بازپس فرستاده شود.» ش/ ر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر خودرو]
[مشاهده در: www.asrekhodro.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 867]
-
گوناگون
پربازدیدترینها