واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سلوليت؛ اختلال در چربي هاي زيرپوست نويسنده:مريم سادات كاظميمنبع:روزنامه قدس تغيير شكل ناهمگون سلولهاي چربي لايه زيرين پوست را در اصطلاح پزشكي «سلوليت» گويند. در اين حالت به جاي اينكه پوست صاف و يكنواخت باشد، برجستگيهاي كوچك و بزرگي ( بسته به مرحله پيشرفت بيماري) روي آن به وجود مي آيد. اين برجستگيها اغلب در ناحيه باسن، رانها و شكم ظاهرمي شود، اما گاهي ممكن است روي ديگر قسمتهاي بدن مانند بازوها و سينه نيز ديده شود. در واقع مي توان گفت هر قسمتي كه بافت چرب دارد، ممكن است اين برجستگيها در آنها نمايان شود. «سلوليت» بيماري خاص زنان است و به طور طبيعي 80 درصد آنان با توجه به سن و اضافه وزن، اين مشكل را دارند. تغييرات هورموني در بدن زنان، بلوغ، پيشگيري از بارداري، بارداري و يائسگي از عوامل بروز اين بيماري محسوب مي شوند.از ديدگاه پزشكي «سلوليت» در معناي غيرعفوني آن «ليپودسيتروفي لوكاليزه» (تجمع چربيهاي غيرطبيعي در ناحيه اي از بدن ) مي باشد. سلوليت شامل چربي، آب و مواد زايدي است كه در سطحي ترين «لايه زيرجلدي» شامل حفراتي مي باشد كه در خانمها حجم بيشتري نسبت به آقايان دارد. عوامل ايجاد سلوليت، داخل اين حفرات قرار مي گيرند.بر اثر تجمع چربي در داخل بافت همبند عروق خوني و لنفي، اين نواحي تحت فشار قرار مي گيرند، بنابراين جريان خون و لنف كاهش و مواد زايد حاصل از سوخت و ساز سلولها افزايش مي يابد. با افزايش مواد زايد دفع نشده بافت همبند، اطراف سلولهاي چربي فيبروز (متراكم و كوتاه) شده و در نتيجه سطح پوست به داخل كشيده مي شود. در عين حال توده هاي چربي نيز به صورت برجستگيهايي روي سطح پوست نمودار مي شوند و بدين ترتيب در سطح پوست ظاهر ناخوشايندي (شبيه پوست پرتقال) ايجاد مي گردد كه به آن «سلوليت» گفته مي شود.بدن ما 35 ميليارد سلول چربي دارد كه ذخيره سازي چربي بدن را به عهده دارد. اين سلولها در سراسر بدن وجود دارند و با توجه به شرايط زندگي، وراثت، بارداري و اضافه وزن تا 400 برابر افزايش مي يابند. توزيع سلولهاي چربي در بدن، با توجه به جنسيت در زمان بلوغ و تحت تأثير هورمونهاي جنسي متفاوت است. هورمون مردانه؛ «تستوسترون» چربيها را در بالاتنه و هورمون زنانه ؛«استروژن» چربي ها را در نيم تنه پايين بدن ذخيره مي كند. حدود 12 درصد مردان با وزن طبيعي، در قسمت بالاتنه مثل گردن، شانه ها، سينه و بالاي شكم بافت چربي دارند. در حالي كه تقريباً 25 درصد زنان با وزن طبيعي در قسمت پايين بدن مثل باسن و رانها تجمع چربي دارند. از نظر فيزيولوژيكي بدن زنان دو برابر مردان داراي بافت چربي است. ساختار طبيعي بدن زنان ايجاب مي كند كه اين ذخيره سازي، انرژي مورد نياز او را در هنگام زايمان و شيردهي تأمين كند. درمان اين بيماري در درجه اول به تغذيه بستگي دارد. هنگامي كه ذخيره سازي چربي بيش از نياز بدن باشد، سلولهاي چربي بزرگتر شده و شريانهاي خوني و لنفي را فشرده مي كنند؛ در نتيجه آب و مواد اضافي به سختي دفع مي شوند و كم كم زير پوست متورم مي شوند. برخي از روشهاي فيزيكي مانند جراحي نيز مي تواند نتيجه مطلوبي در پي داشته باشد. اما آسان ترين راه براي داشتن اندامي متعادل، رعايت اصول بهداشت و تغذيه است. خوشبختانه «سلوليت» بيماري محسوب نمي شود؛ زيرا خطري براي سلامتي ندارد و فقط زيبايي ظاهري را دچار مشكل مي كند. دانشمندان معتقدند عوامل هورموني، بخصوص فشارهاي موضعي بر روي چربيها باعث بروز نوعي «هايپوكسي» (كمبود اكسيژن) در بافت مي شوند. اين خود باعث تجمع مواد زايد و سموم در ناحيه مي شود. اين سموم به مرور زمان در بين سلولهاي چربي رسوب كرده و كم كم بافت ناحيه را سفت مي كنند.از سوي ديگر تمامي بافتهاي بدن ما وقتي از بيرون زير فشار قرار مي گيرند، طبق يك قانون كلي سعي مي كنند با گذشت زمان و با توليد رشته هاي فيبرين از فرد محافظت كنند. به اين ترتيب سلولهاي چربي به صورت توده هاي محصور در بين رشته هاي فيبرين در مي آيند و اين نماي توده توده و زشت را براي شما ايجاد مي كنند.اين تغييرات به دلايل كاملاً ناشناخته با تغييرات پوستي ناحيه به صورت ضخيم شدن، توده توده شدن و ايجاد سطح ناصاف پوست همراه مي شود كه در اصطلاح به آن پوست پرتقال اطلاق مي شود. پس معلوم شد چرا سلوليت بيشتر در اندامهاي پاييني، بخصوص رانها و باسن ايجاد مي شود. اين نواحي پر فشارترين نواحي بدن هستند. اما چرا خانم ها؟پاسخ به اين سؤال در خاصيت استثنايي سلولهاي چربي بدن خانمها بخصوص در نواحي پاييني بدن آنها نهفته است، زيرا اين سلولها 6 تا 8 برابر بيشتر از ديگر سلولهاي چربي قدرت ذخيره سازي چربي را دارند.به عبارت راحت تر، اين سلولها بسيار مقتصد و ناخن خشك هستند و به اين راحتي چربيهاي عزيز خود را از دست نمي دهند.از اين روست كه يك خانم براي اينكه بخواهد اين چربيهاي دوست داشتني را در راه تناسب اندام خود فدا كند بايد رژيم سخت تري را نسبت به آقايان تحمل كند.«ليپوليز» (تجزيه چربيها) درمان مؤثري براي سلوليت است؟«ليپوليز» روش درماني است كه طي آن" فسفاتو ديلكولين" به سلولهاي چربي ناهمگون تزريق شده و باعث تجزيه آنها مي شود. دكتر«كاترين دو گورساك» درباره اصول اين روش كاملاً توضيح مي دهداصول اين روش درماني چيست؟در اين روش ابتدا الكل «فسفاتو ديلكولين» و «داكسي كولاد» به محل مورد نظر تزريق مي شود كه «فسفاتو ديلكولين» در تمام قسمتهاي سلولهاي چربي پخش مي شود. لزوم تزريق «داكسي كولاد» نيز از آن جهت است كه از تكثير سلولهاي چربي جلوگيري كرده و «فسفاتو ديلكولين» را براي تجزيه تري گليسريدها فعال مي كند. آيا ليپوليز يك روش درماني نوين محسوب مي شود؟- نخستين تجربه اين روش درماني به سالهاي 1962 تا 1965 توسط روسها و آلمانها با تزريق «اينتراآرتريل» براي تجزيه سلولهاي چربي برمي گردد. بعدها اين ماده حتي در درمانهاي خوراكي نيز براي تجزيه چربيهاي اضافي آسيب شناسي مانند هپاتيت به كار رفت. اما اولين بار كاربرد ليپوليز به منظور يك عمل زيبايي در سال 2001 در برزيل انجام شد. پس از آن، درباره اين موضوع در كنگره هاي مختلف بحث و تحقيق شد. در ابتدا تنها كشورهاي آمريكاي شمالي، آمريكاي لاتين و اروپا از اين روش استقبال كردند، اما طولي نكشيد كه در تمام دنيا مطرح شد و اصول كاربرد آن نيز كاملاً مشخص شد. آيا با استفاده از روش ليپوليز مي توان تمام چربيهاي اضافي را از بين برد؟- اين تصور از روش درماني ليپوليز اشتباه است؛ زيرا ليپوليز فقط در مورد چربيهاي قسمتهاي محدود و مشخص مانند لايه هاي چربي پهلوها، باسن، غبغب، زيربغل و رانها عملي است. در كل بايد اين نكته را در نظر گرفت كه تجزيه چربيها در قسمتهاي بيش از 10 سانتي متر مكعب با اين روش امكان پذير نيست. گاهي اوقات چربيهاي اضافي شكم با عمل جراحي خارج مي شود، اما مسأله مهم اين است كه چربيهاي شكم مقاومند و امكان برگشت آنها وجود دارد. چربيهاي شكم 10درصد، چربيهاي غبغب 2درصد و چربيهاي زير زانو 4 تا 5 درصد در برابر درمان مقاومت دارند. چربيهاي باسن و رانها نيز از نوع چربيهاي مقاوم محسوب مي شوند كه تغيير آنها تقريباً ناممكن است. با اين حال در اين قسمتها با تزريق بيشتر «داكسي كولاد» به تجمعات چربي، سعي بر اين است كه درمان مؤثرتر باشد. اين نكته را هم بايد در نظر داشت كه ليپوليز در مردان نتيجه بهتري نسبت به زنان دارد. هزينه اين شيوه درماني چقدر است؟- هر جلسه ليپوليز 90 يورو هزينه دارد كه براي هر قسمت بسته به مرحله پيشرفت بيماري 4 تا 5 جلسه لازم است. پيش از اين، روش درماني «ميزو تراپي» رايج بود كه طي آن، محركهاي جريان خون و عوامل تجزيه كننده چربي مثل كافئين به بخش مورد نظر تزريق مي شد. هر دوره درمان در 10 تا 15 جلسه انجام مي شد و از آنجا كه سلولهاي چربي نيز تجزيه نمي شدند، نتيجه مطلوبي در پي نداشت. اين روش براي قسمتهاي محدود نتيجه مطلوبي در بر نداشت، اما روش درماني مؤثري در قسمتهاي وسيع تر محسوب مي شد و بايد پس از آن نيز كاملاً از ناحيه مورد نظر مراقبت مي شد؛ زيرا سلولهاي چربي تجزيه نشده اند و فقط چربيها از سلول خارج شده اند. اما روش نوين «ليپوليز» با صرف مدت زمان كمتر، نتيجه بهتري دارد.- «ليپوليز»، «فسفاتو ديلكولين» و «ليزر زير پوستي» شيوه هاي جديدي اند كه با شكستن زنجيره هاي چربي درمان مؤثرتري محسوب مي شوند. آيا درمان ديگري هم وجود دارد؟- بله !اندرمولوژي از طريق برقراري دوباره جريان خون و لنف و حفظ روال طبيعي اين جريان در بافت باعث درمان رفع سلوليت مي گردد و اعمال زير هم به صورت همزمان طي درمان انجام مي شود:1. بازگرداندن حالت الاستيسيته و آرايش طبيعي به بافت همبند2. آزاد سازي و از بين بردن مواد زايد به دام افتاده در بافت همبند3. كاهش سايز سلولهاي چربي كه دچار ليپوديستروفي شده انددلايل زيبايي براي عمل جراحيدرمان سلوليت، درمان چربي منطقه اي، درمان و پيشگيري پيري در پوست پير شده، كاهش چروك، كاهش افتادگيهاي پوستي، كاهش اندازه و وزن، تغيير شكل بعد از دوران زايمان. دلايل درماني براي عمل جراحيدرمان دردهاي پشت و شانه، درمان دردهاي كمر، درمان هماتوم ها، درمان ادم لنفاوي و بي كفايتي مزمن وريدي، كاهش و درمان ادم و فيبروزهاي بعد از عمل جراحي، درمان گرفتگيهاي عضلاني، درمان تروماهاي ورزشي، درمان مكمل در دوران قبل و بعد از عمل جراحي ليپوساكشن كه از كاربردهاي مهم درماني اندرمولوژي مي باشد و فوايد زير را به همراه خواهد داشت:1. از بين بردن سفتي هاي موضعي 2. بهبود بي نظمي - نامتفاوتي و برجستگيهاي موجود بر سطح پوست و رفع باقيمانده هاي چربي 3. حذف مايعات اضافي4. درمان ادم و اكيموز پس از عمل جراحي
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 373]