تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819255882
افشارزاده: اعتقادی به تعطیل کردن فوتبال ندارم / از چهارشنبه برای المپیک لندن برنامه ریزی می کنیم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > مدیریت ورزش - هنوز استرس داشت. دستانش می لرزید ، نفس هایش به شماره افتاده بودند؛ «تمام دیشب را نخوابیدم.» بهرام افشارزاده بود که این جمله را می گفت. دبیر کمیته ملی المپیک وقتی بامداد شنبه به جمع خبرنگاران آمد تا درباره افتخار چهارمی بازی های آسیایی سخن بگوید ، دیگر نه رئیس کمیته ملی المپیک در گوانگژو مانده بود و نه رئیس سازمان ورزش . پس او این قدر فرصت داشت که با خیال راحت بگوید هیچ دعوایی بین شان نیست؛« کدام دعوا؟ بابا مگر ندیدید دو رئیس چقدر با هم دوست هستند؟ » البته وقتی با این سئوال مواجه شد که الان چینی ها از اینکه بازی ها خوشحالند چون ناچار نیستند مدام کاغذ لیست اهدا کنندگان مدال را تغییر دهند تا نام سعیدلو و علی آبادی را جا به جحا کنند گفت:« وای که این چه کار پر دردسری بود! ولی خوشبختانه بی دردسر به پایانم رسید » و بعد با صدایی بلند زد زیر خنده. او کاملا بر این باور بود که با موفقیت بدست آمده حالا روسای سازمان و تربیت بدنی که پرواز 10 ساعته در کنار هم به تهران داشته اند ، در صلح و صفا به سر می برند و با هم حتما گل گفتند و گل شنیدند. اما نمی دانست تنها ساعتی پس از این گفته هایش توفانی جدید در تهران وزیدن گرفت و دوباره دو رئیس به تیپ هم زدند . اینکه سعیدلو در مصاحبه ای با یکی از خبرگزاری ها هرچه خواست به رئیس کمنیته ملی المپیک گفت . با طعنه گفت:« حرف مرد باید یکی باشد. دوستان قول سیزده مدال داده بودند . من سازمانی را تحویل گرفتم که برنامه ای نداشت و ...» هر چه بود ، ایران به رتبه چهارم رسیده و حالا وقتی مناسب است برای تصاحب همه موفقیت ها و مغلوبه کردن جنگی قدیمی. افشارزاده اما وقتی در جمع خبرنگاران نشسته بود خبری از توفان در پیش نداشت و به این خیال که همه چیز آرام است ، با افتخار می گفت:« خوشبختانه سعی کردم تا بتوانم از تنش ها جلوگیری کنم. انصافا در این یکسال تعامل مان با سعیدلو خیلی خوب بود. هیات اجرایی جلساتی مداوم با سازمان داشت. اتفاقی که در بوسان نمی افتاد. ما در زمان ریاست مهرعلیزاده و هاشمی طبا ، مشکل داشتیم. شرایط طوری بود که نه من به عنوان دبیر کمیته ملی المپیک به جلسات سازمان می رفتم و نه آنها به برنامه های ما می آمدند ولی ما اینجا تقریبا هر هفته جلسات مشترک داشتیم. البته کارمان برای بازی ها را از همان روز مجمع شروع کردم . از روزی که رای گرفتیم ، هیات اجرایی جلساتش را آغاز کرد تا به قدرت پیش برود.» و البته ادامه داد:«موفق ترین کاروان را داشتیم در این دوره ایران موفق ترین کاروان را ایران داشت.انسجام و هماهنگی بین کاروان اعزامی زیاد بود. اگر مسایل جنبی هم در کار بود ما نگذاشتیم که به هیچ عنوان این مسایل در عملکرد ورزشکاران تاثیر بگذارد. فضای کاروان فضایی کاری بود. اختلاف سلیقه همیشه هست اما نباید به حاشیه‌ها دامن زد. ما هم تلاش کردیم تا تحت تاثیر این اختلاف سلیقه‌ها قرار نگیریم. کسی که ورزش را بشناسد و عاشق کارش باشد نباید از فضای انسجام کنار برود. ما کار سنگینی را انجام دادیم. نزدیک به 670 نیرو به گوانگ ژو اعزام شدند که ما در این موارد مشکل روادید هم نداشتیم. » دبیر کمیته ملی بعد از این به مشکلات ورزش پرداخت . به موانعی که ممکن است در آینده سر راه مان سبز شود. او این موفقیت را حاصل تلاش ورزشکاران دانست و گفت:« با ماهی 400-500 هزار تومان که مربی، مربی نمی‌شود. اعزام ها نباید بی محتوا باشد. اصلا نباید یک ماه قبل از بازیهای مهم تیمی اعزام شود. نباید ورزشکاران‌مان را خسته به مسابقات به این مهمی بیاوریم. شمشیربازی یک ماه قبل از مسابقات اعزام برون مرزی داشت و نتوانست در این دوره خوب نتیجه بگیرد. از طرف دیگر چه ایرادی دارد که ما تیمی را اعزام کنیم که برود و ببازد. ما باید به جوانان و نوجوانان هم فرصت بدهیم، در حالی که ما ورزشکاران خود را به مسلخ می‌بریم و برای یک تورنمنت از تمام نیروهای خود استفاده می‌کنیم. اگر فضای ورزشی آماده نباشد، مربی و امکانات وجود نداشته باشد و مسولان توجه نکنند ورزش رشد نمی کند. اگر پولی که خرج آفت و اعتیاد می‌شود را صرف ترغیب جوانان به سمت ورزش کنیم برد کرده‌ایم. ما با ژاپن فاصله‌ای نداریم. قزاقستان که قدرت بود پشت سر گذاشتیم. می‌توانیم به ژاپن برسیم. هیچ کس نمی‌تواند یک جایگاه را به طور قطعی پیش بینی کند. اما روحیه امیدواری به آینده و جنگندگی و حمایت کردن از ورزشکار می‌تواند مفید باشد.» راستی اگر باری دیگر بازی ها تکرار شوند ، ایران می تواند به مقام چهارمی برسد؟ آیا موفقیت به دست آمده برای ما واقعا بر اساس برنامه ریزی بوده یا به یکباره همه چیز برای مان خوش یمن رقم خورده است؟ در پاسخ به این سوال مرد اجرایی کاروان می گوید:« راستش ما خیلی تلاش کردیم. برنامه ریزی داشتیم. این وسط با عدم پرداخت بودجه ها شاید مشکلاتی هم ایجاد شد اما ما هدف مان کسب 13 تا 17 مدال بود. حدس می زدیم که کاروانی موفق داشته باشیم حالا شاید نشود گفت که فکر می کردیم حتما چهارم می شویم اما مکی دانستیم رکورد مدال ها و تعداد طلاها را می شکنیم و بهتر از دوحه نتیجه می گیریم .البته هیچ برگی بدون اذن خدا از درخت نمی افتد.به هرحال برای چهارمی ایران در بازی های آسیایی خواست خدا هم مطرح بود.هیچ چیز اتفاقی نیست. شاید قبل از این بعضی‌ها می‌گفتند ما چهار نمی‌شویم اما ازروز اول برای حضوردربازیهای آسیایی روزشمار داشتیم. ریز به ریز برنامه ها را رفته بودیم وشبانه روز کار کردیم. ما می خواستیم سربلند باشیم که خوشبختانه شدیم.» و بعد نوبت می رسد به ناموفق های کاروان؛« راستش نباید فراموش کنیم یکسری از رشته ها خیلی خوب نبودند. مثلا بوکس باید خیلی بهتر از این کار می کرد و نتایجی درخشان تر می گرفت. در جودو و تیر و کمان هم همین طور. یا مثلا شمشیر بازی . اگر قرار است در آینده موفق باشیم باید به این نکات دقت کنیم. مربی خارجی برای پیشرفت عالی است اما باید بدانیم چه مربی برای چه تیمی می آید. برای چه تیمی را اعزام می کنیم و... الان در بعضی رشته ها مربی مدام در سفر است و می آید اینجا بی آنکه کارایی داشته باشد. باید جلوی این اتفاقات گرفته شود. اگر قرار است در المپیک لندن موفق باشیم باید حاشیه ها را مثل اینجا از اردوی کاروان دور کنیم و فقط فکر و ذکرمان موفقیت باشد. کمبودها را جبران کنیم. همین جا ما کمبودهای تجهیزاتی زیادی داشتیم اما بچه های مان با عششق و غیرت شان آن نقص ها را جبران کردند.» و البته در پایان او در پاسخ به این سئوال که چرا فوتبال ناکام است و ناکام می ماند گفت:« من موافق این نظر نیستم که فوتبال را تعطیل کنیم و بودجه اش را بدهیم به تیم های دیگر اما می گویم راه رسیدن به موفقیت در این رشته هم با مسیری که ما طی می کنیم تفاوت دارد. امشب قصد ندارم حرفی درباره فوتبال بزنم ، شاید بهتر است در فرصتی بهتر درباره فوتبال مان حسابی حرف بزنیم!» او البته وقتی این حرزف ها را می زد ، باورش نمی شد که این قدر زئود دعواهای کمیته و سازمان از سر گرفته شوند. امواجی که شاید این بار باعث تخریب بنای یکی از دو بنای مدیریتی متولی در ورزش شوند. اینکه لابی های سیاسی این بار به سود معاون فعلی رئیس جمهور خواهد بود یا معاون سابق؟ شاید جشن پنجشنبه شب با حضور محمود احمدی نژاد برنده این بازی را مشخص کند. جایی که دو معاون سابق و فعلی باید کنار هم بنشینند. جشنی که در آن حتما رئیس دفتر رئیس جمهور هم حضور خواهد داشت و اینجا سخنان مرد اول اجرایی کشور ، برنده بازی را مشخص می کند!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 342]
-
گوناگون
پربازدیدترینها