واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: حقیقت شگفت انگیز دعا کردن آن است که هیچ ابهامی در آن وجود ندارد. هیچ ملالتی در دعا کردن نیست. دعا کردن خشنودسازترین تجربه روحی است که به دست خواهید آورد. دعا به جای آن که مبهم باشد، فرآیندی هیجان انگیز است. تاریخچه دعا نشان می دهد که انسان همیشه دعا کرده است. یکی از ابتدایی ترین چیزهایی که انسان انجام می داد، دعا کردن برای تامین آذوقه و حفاظت بود. حتی انسان تکامل نیافته نیز به ضرورت و همچنین خلوص دعا کردن پی برده بود. درست از وقتی که انسان متمدن تر شد، به این نتیجه رسید که آنقدر سفسطه گر است که نمی تواند دعا کند؛ بنابراین دعا را فرآیندی مرموز و پیچیده نامید. (کاملا بر عکس نظر شایع، چرا که سفسطه گرایان واقعی این جهان نیز دعا می کنند. آنان حتی نتایجی سفسطه گرایانه نیز عایدشان می شود! زمانی در مهمانی شامی شرکت داشتم که توسط بیوه تکزاس ایلمن، در باشگاهی بی نظیر برپا شده بود. بحث داغ آن شب در مورد شگفتی شفای معنوی این بانوی جهان دیده ارجمند بود که به تازگی با به کارگیری روش های مشخص دعا کردن به آن دست یافته بود. در سر شام، شیوه دعا کردن وی به تفصیل در بین عده ای از مهمانان «فاضل» مورد بحث و بررسی قرار گرفت. بنابراین من هم تکرار می کنم: افراد به واقع سفسطه گرای این دنیا نیز به دعا کردن می پردازند و حتی به نتایجی سفسطه گرایانه دست می یابند!) وقتی روش های گوناگون دعا کردن موثر و اثربخش را درک کنید، که همانا از طریق شان به موهبت های زندگی و همه نیکویی های همراه آن دست می یابید، آن گاه دعا کردن برای تان به تجربه ای ساده و خشنود کننده، در مسیر احیا و روشنگری تبدیل خواهد شد. بسیاری افراد برای دعا کردن به شک و تردید دچار می شوند چون ذات خداوندی را درک نمی کنند. از آن جا که واژه دعا به معنی اشتراک است، هدف دعا کردن نیز مشارکت با خداوند است، خداوندی که ذات اش نیکویی والاست. دعا کردن، یعنی ایجاد ارتباطی مشترک با همه نیکویی ها. اگر خداوند را پیرمردی عبوس، پرکینه و سخت گیر می پندارید که در گوشه آسمان نشسته است و سرسختانه شما را قضاوت می کند، پس چرا دعا می کنید؟ چرا با تلاش ارتباط با چنین موجودی مسایل را پیچیده تر می کنید؟ اگر هنوز هم خداوند را شخصیتی متشکل از خوبی و بدی می پندارید، پس قابل درک است که چرا چندان تمایل ندارید تا از طریق دعا کردن با چنین موجودی ارتباط برقرار کنید. زمانی در قسمت ورودی کلیسایی خواندم: « خداوند ما در گذشته نیست. حیف از خداوند شما!» به طور حتم خداوند وجود دارد. خداوندی که منشا عشق، معنویت و نیکویی والاست، نمی تواند وجود نداشته باشد. اما بگذارید امیدوار باشیم که این محدودیت های درک و فهم نوع بشر در شناخت خداوند رخت بر می بندد. ادامه دارد برگرفته از کتاب قدرت دعا - کاترین پاندر-مترجم مینا اعظامی پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 327]