تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816343039
زخم شانه حوا به روايت آهو خردمند
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زخم شانه حوا به روايت آهو خردمند
يك روز در پشت صحنه يك فيلم جنگي سالها از جنگ ميگذرد، اين فاصله زماني ميتواند براي هنرمندان اين امكان را به وجود آورد كه با نگاه جامع‌تري به اين اتفاق بزرگ نگاه كنند و ظرايف آن را بهتر ببينند. فيلمسازان از آن دست هنرمنداني هستند كه مي‌توانند با فيلم‌هاي خود گوشه‌هاي پنهان جنگ را به تصوير بكشند و آن را در مقابل ديد مردم بگذارند. فيلم «زخم شانه حوا» را حسين قناعت با همين رويكرد مقابل دوربين برده است. فيلمي كه با محور قرار دادن 7 زن، گوشه‌هايي از زندگي مادران و همسران شهيد را به تصوير مي‌كشد. زناني كه تاكنون بيشتر در سايه مردان خود قرار گرفته‌اند، اما اكنون با فاصله گرفتن از زمان جنگ همه بخوبي به اين نكته واقف شده‌اند كه زنان، بزرگ‌ترين حامي مرداني بودند كه به جنگ مي‌رفتند. حسين قناعت كارگردان فيلم زخم شانه حوا، 10 سال پيش فيلمنامه اين فيلم را نوشته و تاكنون بارها آن را بازنويسي كرده است.به گزارش جام جم ، اين فيلم سال گذشته به تهيه‌كنندگي اكبر نبوي كليد خورد، اما بعد از مدتي متوقف شد. پس از آن حسن كلامي تهيه‌كنندگي اين فيلم را عهده‌دار شد و زخم شانه حوا با حضور «آهو خردمند» به عنوان بازيگر نقش اصلي مقابل دوربين رفت. آنچه مي‌خوانيد گزارشي است از يك روز حضور خبرنگار جام‌جم در پشت صحنه اين فيلم. حدود 20 سال از جنگ تحميلي عراق عليه جمهوري اسلامي ايران ميگذرد. دفاعي كه با حضور جوانان و دليرمردان ايران‌زمين و با روحيه‌اي سرشار از عشق و ايثار به اسلام و وطن عزيزمان مقدس شد. دفاع مقدس حماسه‌اي است كه فقط به جنگ و خط مقدم جبهه‌هاي نبرد محدود نمي‌شود، بلكه كودكي كه با نوشتن نامه‌اي به رزمندگان يا پيرمردي كه تمام دارايي‌اش را تقديم رزمندگان مي‌كرد در اين دفاع شريك است حتي مادري كه تنها فرزندش را به سرزمين عشق مي‌فرستاد نيز سهم عمده‌اي در اين حماسه دارد و با شهادت تنها فرزندش جزو عاشق‌ترين و مقدس‌ترين نيروهاي اين دفاع محسوب ميشود. چرا كه در اسطوره ايراني زن زهره است و زهره نگاهبان آتش‌خانه! يعني زن به جامعه ايراني، از تاريخ و اسطوره تا واقعيت جاري، به جان ايران گرما و زندگي داده است و يكي از بارزترين جلوه‌هاي گرما و زندگي‌بخشي زن ايراني، همين سال‌هاي پايداري ملي در برابر تجاوز دشمنان ايران و ايراني؛ سال‌هاي دفاع مقدس كه اگر نبود حماسه مقاومت و پايداري آنها، اكنون مام ميهن در چنگال اهريمنان متجاوز، بدترين روزگار خود را سپري مي‌كرد. سالها از جنگ ميگذرد، اين فاصله زماني ميتواند براي هنرمندان اين امكان را به وجود آورد كه با نگاه جامع‌تري به اين اتفاق بزرگ نگاه كنند و ظرايف آن را بهتر ببينند. فيلمسازان از آن دست هنرمنداني هستند كه مي‌توانند با فيلم‌هاي خود گوشه‌هاي پنهان جنگ را به تصوير بكشند و آن را در مقابل ديد مردم بگذارند.پس 8 سال دفاع مقدسمان را فقط در سرزمين‌هاي مقاومت نبايد ديد بلكه پشت صحنه آن نيز حماسه‌اي بزرگ نهفته است. اكنون پس از گذشت سالها از آن روزگاران، حسين قناعت فيلمي را جلوي دوربين برده است كه روايتگر حماسه‌سازي، اسطوره‌پروري و در عين حال زخم‌هاي پيدا و پنهان مادران سترگ ايران‌زمين در 8 سال دفاع مقدس است. فيلمي كه سال گذشته با توقف فيلمبرداري روبه‌رو شد و خبرهاي ضد و نقيضي از عدم توليد اين فيلم به گوش رسيد، اما در نهايت حسين قناعت اين فيلم را مجددا در 14 خرداد 88 جلوي دوربين حسن كريمي برد. مرور همه اين اطلاعات موجب شد تا گذر زمان را متوجه نشوم و به محل فيلمبرداري گروه توليد فيلم سينمايي «زخم شانه حوا» رسيدم. براي رسيدن به لوكيشن فيلم سينمايي «زخم شانه حوا» بايد از تاريخ مي‌گذشتيم. تاريخي به قدمت زمان حضرت يوسف(ع) قصه‌اي كه در قرآن به احسن القصص معروف است و مدت زيادي از پخش آخرين قسمت آن از شبكه اول سيما نمي‌گذرد. يادش بخير زماني كه براي تهيه گزارش از پشت صحنه آن نيز به اين شهرك سينمايي آمده بودم. هنوز همه چيز سرجايش است. خانه يعقوب پيامبر، كلبه احزان و سمت راست جاده رود نيل و كاخ فرعون و خدايان سنگي. صداي ارابه و پاي اسب‌هايي كه در اين مكان در تكاپو بودند، براي لحظه‌اي در گوشم طنين انداخت. گويي همين ديروز بود كه براي تهيه گزارش به اينجا آمده بودم و تپه‌اي كه حضرت يعقوب سوار بر شتر روي آن استوار ايستاده تا بعد از فراغ 40 ساله عزيز گمشده‌اش را دوباره ببيند. صحنه به هم رسيدن دو نبي را يادتان هست، اشك‌هايي كه از ديدگان همه جاري بود، چراكه پدري پس از ساليان سال پسرش را در آغوش مي‌گيرد. فيلمي كه سال گذشته با توقف فيلمبرداري روبه‌رو شد و خبرهاي ضد و نقيضي از عدم توليد اين فيلم به گوش رسيد، اما در نهايت حسين قناعت اين فيلم را مجددا در 14 خرداد 88 جلوي دوربين حسن كريمي برد. قطره اشكي كنار چشمانم حلقه زد و سوالي در ذهنم مرور شد كه آيا زخم دل اين پدر با ديدن فرزندش به يكباره التيام مي‌يابد و تمام حزن و اندوه گذشته را فراموش مي‌كند و قبل از اين كه به پاسخ سوال فكر كنم، از زخم دل حضرت يعقوب به «زخم شاخه حوا» رسيدم.اينجا هورالهويزه است، محلي كه دليران زيادي را به خود ديده است.سكانس 115 - پلان 9كارگردان دستور حركت مي‌دهد. داوود آواره هر چه تلاش مي‌كند موتور قايق روشن نمي‌شود و به ناچار كارگردان كات و دستور مجدد براي شروع مي‌دهد. مالك سراج بازيگر نقش داوود آواره تمام تلاشش را مي‌كند تا در اين برداشت موتور قايق را كار بيندازد. او مسافري همراه دارد كه قصه اصلي فيلم بر حول محور او يعني «ننه حسين» بنا شده است. مادري زخم خورده و دلسوخته كه دنبال فرزند مفقودالاثر خود به منطقه جنگي آمده است. قايق حركت مي‌كند.سعيد: (آرمين مقدم): ما همين جا منتظر مي‌مونيم تا برگردين.داوود آواره: (بالهجه جنوبي) نه بابا شما بريد نمي‌خواد منتظر بمونين ما شايد بريم بازار خريد.آسيه ضيايي (بهيار جبهه): كاش نمي‌گذاشتيم برن.سعيد: پس چرا چيزي نگفتين. من فكر كردم شما هم موافقيد.بهيار: چي مي‌گفتم. به زور كه نمي‌تونستم نگهش دارم. تازه خوب كه فكر مي‌كنم مي‌بينم خوب شد كه رفتن، اگه نگهش مي‌داشتم دوباره برمي‌گشت.قايق آنقدر دور ميشود تا از ديد دوربين خارج شود.كارگردان كات مي‌دهد و منتظر برگشت قايق براي گرفتن پلان بعدي مي‌شوند كه در اين فرصت اطلاعاتي در خصوص نگارش و توليد اين فيلم از او مي‌گيرم.قناعت ضمن اشاره به اين كه فيلمنامه اين اثر را در سال 78 نوشته است، گفت: در چند سال اخير بارها اين فيلمنامه را بازنويسي كرده و سال گذشته توليد آن را شروع كرديم. فيلمنامه را خيلي دوست دارم. درواقع قصه آن اداي ديني به مادران شهر است.وي ضمن اميدواري اين كه بزودي فيلمبرداري به پايان برسد، افزود: احساس مي‌كنم بعد از 10 سال بار سنگيني را از روي دوشم برداشتم. من در اين فيلم هفت مادر را به تصوير مي‌كشم، از مادر جواني كه باردار است تا مادري كه با فرزند كوچك، همسر معلولش را تر و خشك مي‌كند، مادري كه پس از شهادت فرزندش رواني شده است و...قناعت: اين اثر برايم جزو معدود فيلمنامه‌هايي است كه خيلي دلي نوشته و كار كرده‌ام. بنابراين خيلي آن را دوست دارم و اميدوارم با مخاطب ارتباط برقرار كندهمه اينها نشان‌دهنده اين است كه ما در اين فيلم سعي كرده‌ايم به جاي پرداختن به جنگ و رزمندگان، به خانواده‌هاي آنها بپردازيم.قناعت مي‌گويد: اين اثر برايم جزو معدود فيلمنامه‌هايي است كه خيلي دلي نوشته و كار كرده‌ام. بنابراين خيلي آن را دوست دارم و اميدوارم با مخاطب ارتباط برقرار كند.زمزمه عوامل، كلام او را قطع مي‌كند. ظاهرا همه گروه نگران بودند، چرا كه قايقي كه از ديد دوربين خارج شده بود، هنوز بازنگشته است. بلافاصله به دستور كارگردان قايق ديگري دنبال آنها ميرود، اما برنگشتن آن قايق نيز نگراني گروه را دوچندان مي‌كند، اما ديگر قايقي نبود كه به دنبال آنها فرستاده شود. پس از مدتي صداي موتور قايق لبخند بر لب همه نشاند؛ اما در آن قايق نه مالك سراجي بود و نه آهو خردمند كه نقش «ننه حسين» را بازي مي‌كند. قايق آنها جلوتر به سيم‌هاي خاردار گير كرده بود. قايق دوم با برداشتن جعبه ابزاري به سمت آنها حركت كرد و پس از مدتي همگي صحيح و سالم بازگشتند تا گروه براي سكانس بعدي آماده شود. «ننه حسين» از قايق پياده ميشود تا گلويي تازه كند. در آن هواي گرم، شربت آبليمو بهترين نوشيدني براي رفع تشنگي است. او كه از جستجوي پسرش حسين خسته نشده و خم به ابرو نياورده است، به زيبايي نقش يك مادر چشم به راه فرزند را بازي مي‌كند. چرا كه در اسطوره ايراني زن زهره است و زهره نگاهبان آتش‌خانه! يعني زن به جامعه ايراني، از تاريخ و اسطوره تا واقعيت جاري، به جان ايران گرما و زندگي داده است و يكي از بارزترين جلوه‌هاي گرما و زندگي‌بخشي زن ايراني، همين سال‌هاي پايداري ملي در برابر تجاوز دشمنان ايران و ايراني؛ سال‌هاي دفاع مقدس كه اگر نبود حماسه مقاومت و پايداري آنها، اكنون مام ميهن در چنگال اهريمنان متجاوز، بدترين روزگار خود را سپري مي‌كرد. آهو خردمند بازيگر نقش ننه حسين مي‌گويد: اين كار درباره دفاع مقدس است و بدون آن كه جنگ را نشان بدهد، به پشت صحنه آن مي‌پردازد. اين فيلم به طور خاص به مادران زجركشيده در جنگ مي‌پردازد؛ مادراني كه شايد ما اغلب آنان را فقط در گزارش‌هاي خبري ديده‌ايم نه در يك فيلم و من نقش يكي از اين مادران زجركشيده را بازي مي‌كنم. ننه حسين، مادري است كه ابتدا تصور مي‌كند پسرش شهيد شده، اما بعد به او اطلاع مي‌دهند كه مفقودالاثر است و تصميم مي‌گيرد به دنبال پسرش به مناطق جنگي برود و در اين مسير اتفاقاتي برايش مي‌افتد كه بهتر است موقع اكران فيلم شاهد آن باشيم. او در ادامه مي‌افزايد: اين داستان از روي يك ماجراي واقعي ساخته ميشود و مطمئنم با ديدن آن مادران بسياري فيلم را قصه خودشان خواهند دانست؛ قصه‌اي كه تاكنون گفته نشده است.داوود آواره يكي ديگر از شخصيت‌هاي «زخم شانه حوا» است؛ كسي كه مادر خود را از دست داده و با ديدن ننه حسين سعي دارد با كمك به او اداي ديني به مادران كرده باشد. مالك سراج بازيگر نقش داوود آواره درباره اين نقش مي‌گويد: با تمام محدوديت‌ها و خطراتي كه وجود دارد اين شخصيت با جان و دل به ننه حسين كمك مي‌كند تا فرزندش را پيدا كند. سراج درخصوص نقشي كه ايفا مي‌كند مي‌افزايد: داوود آواره قاچاقچي است كه بعد از ديدن ننه حسين عاطفه انساني‌اش بروز مي‌كند و با توجه به اين كه هنوز به كار قاچاق مشغول است، سعي دارد با آوردن اطلاعاتي از آن طرف مرز تاثير خود بر جنگ را بگذارد و در واقع نسبت به هموطنانش بي‌تفاوت نيست.مهرداد يزداني، دستيار يك كارگردان و برنامه‌ريز، علي سليماني را كه بالاي تپه نشسته و نظاره‌گر اعمال گروه است، به صحنه فرا مي‌خواند. سليماني كه مثل هميشه شو‌خ‌طبع و خوش‌اخلاق است، همانند افراد تازه‌كاري كه ذوق جلوي دوربين رفتن را دارند به شوخي مي‌گويد: آقا ما رو مي‌خواهيد بازي بديد؟ آقا بياييم فيلم بازي كنيم؟ چشم.سكانس 115 پلان‌هاي 11 و 12ننه حسين همچنان از پيدا كردن فرزندش حسين نااميد نشده است و همه مناطق جنگي بخصوص مناطقي از خاك عراق را در جستجوي فرزندش زير پا مي‌گذارد و حالا شايد زخمي بر شانه دارد و در نقش مام ميهن از قايق پياده شده و پا بر زميني مي‌گذارد كه ميتواند مقدس باشد؛ چراكه رزمندگان زيادي در آنجا جان خود را فداي اسلام و انقلاب و كشور عزيزمان كرده‌اند. دوربين روي ريل حركت ننه‌حسين را تعقيب مي‌كند و با افتادن كيف او از دستش دوربين نيز مكثي مي‌كند و چهره مصمم و مقتدر مادر ايران كه پشتوانه همه رزمندگان ما در جبهه‌هاي نبرد بود در قاب دوربين جاي مي‌گيرد و شايد اين ميتواند انتهاي قصه «زخم شانه حوا» باشد و پيدا شدن يا نشدن حسين در اين چهره مصمم و مقتدر تاثيري نخواهد گذاشت. همان گونه كه مادران شهدا با استقامتي كه از خود نشان دادند ثابت كردند بهشت زير پاي مادران است.اين فيلم محصول حوزه هنري است و عواملي كه حسين قناعت را در اين فيلم سينمايي همراهي مي‌كنند، عبارتند از: تهيه‌كننده: حسن كلامي، دستيار دوم كارگردان: عقيل تقيزاده، منشي صحنه: افسانه قاسمي، طراح چهره‌پردازي: فريدون كشن‌‌فلاح، طراح صحنه و لباس: محمداسماعيل معصومي، صدابردار: احمد صالحي، مدير صحنه: سعيد مربي، عكاس: امير پورخندان و بازيگران: آهو خردمند، هومن سيدي، مينا ساداتي، زهير ياري، هادي ديباجي، سليمه رنگزن، حسين عابديني، علي سليماني، نيره فراهاني، عصمت رضاپور، الهام كيايي، پارميدا شوقي، اعلا محسني، كريم قرباني، طوفان مهرداديان، اصغر شريعتي و عقيل تقيزاده.تنظيم براي تبيان : مسعود عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 453]
-
گوناگون
پربازدیدترینها