تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816451861
فردای دنیای اسلام در دست طلبه امروز است
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فردای دنیای اسلام در دست طلبه امروز است
صحبت های مقام معظم رهبری با طلاب جوان بسماللهالرّحمنالرّحيم صفاي طلبگي، همان درياچه زلال آرامي است که توفانهاي مادّيگري، سکون و طمأنينه الهي آن را آشفته نکرده است. صفاي طلبگي، همان معنويّت و حجره ساده، تواضع و کم توقّعي آن است، به همين دليل است که بنده در دل خود، اين جمع را بسيار ارج مينهم و قدر ميدانم و از خدا ميخواهم که آنچه رضاي او و به سود اين جمع و حوزههاي علميّه و طبعاً به سود جهان اسلام است، در اين فضا منعکس کند و به دلها و گوشها برساند.
اگر ما عناصر اصلي حوزه را چهار تا پنج عنصر بدانيم (استاد، شاگرد، فضاي آموزشي، مواد درسي و از اين قبيل) شايد به اعتباري بتوان گفت: مهمتر از همه، عنصرِ طلبه است؛ چون همه اين امکانات براي اوست. اگر طلبه نباشد، وجود فضاي آموزشي، کتاب درسي، علم استاد و فنّ سخنوري او بيمعنا ميشود. و اين، يک طرف قضيه است. مطلب اوّل اين است که فضاي قم و حوزه علميّه، يک فضاي معنوي است. حضرت حق، به پيغمبر و عزيز و حبيب خودش که برترين انسانها در طول تاريخ، از اوّلين و آخرين بود، خطاب فرمود که نماز شب را بخوان. نيمه شب برخيز، ارتباط و اتّصال خود را مستحکم کن؛ چون کارِ سنگيني در پيش داري. «انّا سنلقي عليک قولاً ثقيلاً.» تحمل اين بار، سخت است. آناني که در وسط اين راهِ پر دشمن و شيطان، لرزيدند، لغزيدند، منصرف شدند، به دشمن پيوستند، يا به آفات ديگر مبتلا شدند، اين جاي کارشان - معنويّت - عيب داشته است. طلبه امروز بايد به اين بُعد از زندگي خود، بسيار توجّه کند. مرحوم آقاي حاج ميرزا جواد آقاي تهراني که از علماي بسيار مؤمن، زاهد و خالص بود و در مشهد، بسياري ايشان را ميشناختند، نزديک سي سال پيش از اين، به بنده گفت: «من در جواني براي تحصيل به قم رفتم و آن زمان، امام را در حرم مطهّر ديدم. نميشناختم ايشان کيست. ديدم که يک سيّد طلبه جوان و نوراني در حرم ايستاده، تحت الحنک را انداخته، نماز ميخواند و اشک ميريزد و تضرّع ميکند.» حاج ميرزا جواد آقاي تهراني ميگفت: «من او را نشناخته، مجذوبش شدم و از بعضي پرسيدم اين آقاي نوراني کيست؟ گفتند اين آقا روحالله خميني است. وقتي آقا روحالله، در دوره جواني، آن سرمايه و ذخيره را پديد ميآورند، آن وقت در سنّ هشتاد سالگي، امام و بنيانگذار حکومت جمهوري اسلامي ميشوند.» من از بزرگان حوزه خواهش ميکنم، درس اخلاق و تهذيب را براي جوانان مستعد، روشن و نوراني - که در اين حوزه فراوان هستند - جدّي بگيرند. پس، نکته اوّل مغتنم شمردن اين فضا، جواني، فراغت و نورانيّتي است که بحمدالله در شما وجود دارد، و اين فرصتْ پايه همه چيز است. نکته دومی که بايد به شما عزيزان عرض کنم، اغتنام فرصت براي کسب علم و مجهّز شدن به سلاح فکري است. استعدادها نبايد در اين حوزه هدر برود. البته، اين قضيه دو بخش دارد: يک بخشِ آن مربوط به نظام حوزه است و بخش ديگر به خود طلبه مربوط ميشود. نظام حوزه، نقش زيادي در جلوگيري از اتلاف وقت طلبه دارد. کتاب درسي خوب،
نظام آموزشي درست و منطقي، فرصتهاي آموزشي مناسب، قرار دادن صحيح و منطقي درسها در کنار هم - که همين، جزوِ نظام آموزشي است - کم کردن تعطيلات حوزه و مسائلي از اين قبيل به مسئولان و گردانندگان امور حوزه مربوط ميشود. در بخش دوم آنچه که مربوط به خودِ شما فضلاي جوان و طلاّب است، اين است که از هر فرصتي براي ياد گرفتن و آموختن استفاده کنيد. شما (طلاب جوان) در يک فصل طلايي قرار داريد. اگر شخصي اين دوران را به بيکاري، کمکاري، بيتوجّهي و بيهودگي - در محيط درس يا خارج آن - صرف کند، خسارت بزرگي به او وارد شده است. عزيزان من! امروز دنيا تشنه شماست. شهرها، روستاها، دانشگاهها و ملت ما نيز همين طور است. تنها چيزي که ميتواند پاسخگوي اين نياز باشد، کسب علم، تحقيق علمي و تفکر است. اين هم نکته دوم که لازم بود عرض کنم. البته مسأله معاش در اينجا، مقداري مهم است و بنده از اين نکته غافل نيستم. بعضي طلاب غمِ معاش، حقيقتاً مقداري از وقتشان را ميگيرد و حق هم با آنهاست. اميدواريم که خدا کمک کند تا بتوان کاري کرد. بزرگان حوزه هم بايد در اين زمينه اقدامي کنند. هر کس که ميتواند، در اين زمينه تلاشي کند تا بتوان اين مانع را - که در معنا، چيز مهمي نيست؛ اما در عمل، بسيار مؤثر و خسارتبار است - از سرِ راهِ اين استعدادهاي برجسته و درخشان برداشت. بنابراين، فرصت را مغتنم بشماريد. خوشبختانه امروز، اين حوزه علميه، علاوه بر طلّاب و فضلاي ايراني، جمعي از عاشقان علم و معنويت را هم از کشورهاي ديگر، در خود جمع کرده است که بايد مورد توجّه و عنايات خاص قرار گيرند؛ مجهز و آماده شوند و به کشورهاي خودشان باز گردند تا در آنجا، منشأ خدمات بزرگي شوند.سخنان فوق، خلاصه ای از فرمایشات مقام معظم رهبری است که در دیدار روحانیون و طلاب ایرانی و خارجی،در تاریخ (16/9/1374) در مدرسه فیضیه قم بیان نمودند. خلاصه و تنظیم: توسط سید کریم قاسم زاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 262]
-
گوناگون
پربازدیدترینها