واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بشارت بهشت بر شیعیان حضرت زهرا(علیهاالسلام)
همانطور که رسول اكرم به شیعیان امیرالمؤمنین و فرزندان معصومش(علیهم السلام) بشارت بهشت را داده است و در منقبت و عظمت مقام آنان مطالبى بیان داشتهاند، نسبت به شیعیان حضرت زهرا (علیهاالسلام) نیز دقیقا با ذكر همان مناقب مژدهى بهشت دادهاند. شیعه یعنى تابع و پیرو و اقتداكننده. شیعهى على(علیهالسلام) كسى است كه از امام على(علیهالسلام) هدایت مىیابد و همراه او و متمسك و دست به دامان اوست. شیعه حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در اخبار عینا در ردیف شیعیان على است. گاه پیامبر اكرم در مدح شیعیان امیرالمؤمنین سخن مىگوید، و گاه در منقبت شیعیان حضرت فاطمه(سلامالله علیها) و همین روش رسول خدا نشانگر این است كه حضرت زهرا(علیهاالسلام) خود استقلال دارد و داراى كرامات و مقام والا و صاحب ولایت كبرى مىباشد. جابر بن عبدالله از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت مىكند كه فرمود: «هنگامى كه روز قیامت فرارسد، دخترم فاطمه سوار بر ناقهاى از ناقههاى بهشتى وارد عرصه محشر مىشود، كه مهار آن ناقه از مروارید درخشان و چهارپاى آن از زمرد سبز، دنبالهاش از مشك بهشتى، چشمانش از یاقوت سرخ، و بر فراز آن، قبهاى(خیمهاى) از نور، كه بیرون آن از درونش و درون آن از بیرونش نمایان است. فضاى داخل آن قبه، انوار عفو الهى و خارج آن خیمه، پرتو رحمت خدایى است. و بر فرازش تاجى از نور كه داراى هفتاد پایه است از درّ و یاقوت كه همانند ستارگان درخشان در افق آسمان نورافشانند. از جانب راست آن مركب هفتاد هزار ملك، و از طرف چپ آن هفتاد هزار فرشته است - و جبرئیل در حالى كه مهار ناقه را گرفته است - با صداى بلندى ندا مىكند: نگاه خود را فراسوى خویش گیرید، و نظرها به پایین افكنید، این فاطمه دختر محمد است كه عبور مىكند. در آن هنگام، حتى انبیا و صدیقین و شهدا همگى از ادب، دیده فرو مىگیرند؛ تا این كه حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عبور مىكند و در مقابل عرش پروردگارش قرار مىگیرد. آنگاه از جانب خدا جل جلاله ندا مىشود: اى محبوبهى من، و اى دختر حبیب من، بخواه از من آنچه مىخواهى؛ تا عطایت كنم و شفاعت كن هر كه را مایلى تا قبول فرمایم. در جواب عرضه مىدارد: اى خداى من، و اى مولاى من، دریاب ذریهى مرا، شیعیان مرا، پیروان مرا، و دوستان ذریهى مرا. بار دیگر از جانب حق خطاب مىرسد: كجا هستند ذریه فاطمه و پیروان او؟ كجایند دوستدارانش، و دوستداران ذریهى او؟ در آن هنگام جماعتى به پیش مىآیند و فرشتگان رحمت آنان را از هر سوى در میان مىگیرند. و حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در حالى كه پیشگام آنهاست همگى را همراه خود به بهشت وارد مىفرماید.»(1) در حدیث دیگرى از حضرت رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) منقول است كه فرمود:«پس آنگاه جبرئیل عرض مىكند: اى فاطمه، هر چه مىخواهى از خداى خویش طلب كن. حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عرض مىكند: خدایا، شیعیان مرا دریاب. خطاب مىرسد: همه شیعیان تو را آمرزیدم. عرضه مىدارد: پروردگارا، شیعه فرزندانم را نیز نجات بده. ندا مىآید: همه آنان را بخشیدم؛ یا فاطمه، اینك در میان اهل محشر برو و هر كسى كه به تو پناهنده شود، همراه تو به بهشت وارد خواهد شد. پیامبر اكرم(صلى الله علیه و آله) سپس به سخنان چنین ادامه داد: در آن هنگام همه مردم آرزو مىكنند كه اى كاش ما نیز فاطمى بودیم. یا فاطمه، در چنین روزى است كه شیعیان تو، پیروان اولاد تو، و شیعیان امیرالمؤمنین در پى تو به سلامت وارد بهشت مىشوند.»(2) جناب جابر در یك حدیث مفصل از حضرت باقر(سلاماللهعلیه) نقل مىكند كه فرمود: «به خدا قسم یا جابر، این است همان روزى كه مادرم زهرا شیعیان خود را از میان اهل محشر جدا مىكند چنان مرغى كه دانههاى خوب را از بد جدا مىسازد. و چون همراه فاطمه شیعیانش به در بهشت مىرسند، خدا در قلب آنان چنین القاء مىفرماید كه به پشت سر خویش نگاه كنند؛ آنگاه كه به عقب سر خود نظر افكنند، از جانب خداى تعالى خطاب مىشود: سبب چیست كه شما به پشت سرتان نگاه مىكنید؟ من كه شفاعت فاطمه دخترم حبیبم محمد را درباره شما پذیرفتم. عرض مىكنند: پروردگارا دوست مىداریم قدر و منزلت ما شیعیان فاطمه در چنین روزى شناخته شود. پس، از جانب خداى تعالى خطاب مىشود: اى دوستان من برگردید، برگردید (به صحنه محشر)، نظر افكنید (در میان آن جماعت و) هر كس را كه براى دوستى فاطمه شما را دوست داشته است هر كس را كه به خاطر زهرا به شما دوستداران فاطمه اطعام كرده؛ نیكى نموده، و با جرعه آبى سیرابتان كرده، و یا از غیبت افراد درباره شما مانع شده است: دست او را بگیرید و به بهشت واردش كنید، سپس حضرت ابوجعفر(امام باقر) علیهالسلام اضافه فرمود: به خدا سوگند از بركت محبت جدهام زهرا كسى بر جاى نمىماند جز آن كسى كه نسبت به مقام والاى آل محمد تردید داشته و یا كافر و یا منافق باشد.» (3) عاصمى در كتاب زین الفتى - در بخش «الشراط الساعة» - از سلمان چنین روایت مىكند كه پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: «اى سلمان، قسم به وجود مقدسى كه مرا به پیامبرى مبعوث فرموده است، در روز قیامت، من دامان جبرئیل (نمایندهى خداى عز و جل را مىگیرم، و على دامان مرا، و فاطمه دامان على را، و حسن دامان فاطمه را، و حسین دامان حسن را، و شیعیانشان دست به دامان آنها هستند. یا سلمان، آیا گمان مىكنى، خداى تعالى پیامبرش را (پناهندهى خود را) كجا مىبرد؟ و پیامبر، برادرش على را؟ و على همسرش زهرا را؟ و فاطمه دو فرزندش را؟ و آنها شیعیانشان را كجا خواهند برد؟ سپس پیامبر اكرم سه بار تكرار فرمودند: اى سلمان قسم به خداى كعبه به سوى بهشت مىبرند؛ و این پیمانى است كه جبرئیل از جانب پروردگار جهانیان وعده داده است». اعتراف و ایقان به ولایت حضرت صدیقه سلاماللهعلیها، و اظهار تشیع و دوستى نسبت به او، در زیارت مخصوص آن حضرت نیز با این جملات بیان شده است: «خدایا شاهد باش كه من از شیعیان زهرا و از دوستان اویم و معتقد به ولایت آن حضرت هستم.» (4)با توجه به اینكه حضرت فاطمه صدیقه(سلاماللهعلیها) در والاترین مناقب و برترین مقامات با پدر و همسر و فرزندانش مشترك است و با در نظر گرفتن مطالبى كه نسبت به مراتب عالى آن حضرت در روز قیامت بیان شد، و بشارتهایى كه درباره شیعیانش از پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) نقل شده است، هرگز معقول نیست كه صاحب این مقامات عالیه ولیةالله نباشد. مطالبى را كه بیان شد، از اخبارى كه در علت نامگذارى حضرت صدیقه(سلاماللهعلیها) به اسامى «فاطمه» و «بتول» وارد شده است مىتوان استفاده كرد. فاطمه اسمى است كه از اسماء حق تبارك و تعالى مشتق گردیده، و بر عرش و بهشت چنین نوشته شده است: «انا الفاطر و هذه فاطمه.» پینوشتها:1ـ امالى صدوق، ص 25، بحارالانوار، ج43/ 220- 219. 2ـ یعنى: (چشمان خود فرو بندید تا فاطمه عبور نماید). این جمله در روایات متعدد با عبارات مختلفى ایراد گردیده است، كه از آن قبیل است: «غضوا ابصاركم حتى تجوز فاطمه الصدیقه بنت محمد صلى اللَّه علیه و آله و سلم و من معها.» «غضوا ابصاركم كم لتجوز فاطمه بنت محمد صلى اللَّه علیه و آله و سلم سیده نساءالعالمین على الصراط». «غضوا ابصاركم و نكسوا روسكم». «غضوا ابصاركم تمر فاطمه بنت رسولالله صلى الله علیه و آله و سلم». «غضوا ابصاركم حتى تعبر فاطمه بنت محمد صلى اللَّه علیه و آله و سلم». «غضوا ابصاركم حتى تمر فاطمه بنت حبیب اللَّه صلى اللَّه علیه و آله و سلم». «غضوا الابصار فان هذه فاطمه تسیر». «غضوا ابصاركم فهذه فاطمه بنت محمد رسولاللَّه صلى اللَّه علیه و آله و سلم تمر على الصراط». «نكسوا روسكم و غضوا ابصاركم حتى تجوز فاطمه على الصراط». «طاطاوا الروس و غضوا الابصار، فان هذه فاطمه تسیر الى الجنه». حاكم نیسابورى درباره روایت فوق مىگوید: «این حدیث - على شرط الشیخین (یعنى بر مبناى شرط بخارى و مسلم)- صحیح است.» (مستدرك حاكم، ج3/153). ابن ابىالحدید در شرح نهجالبلاغه، ج9/193 پس از نقل این روایت چنین مىگوید: «و هذا من الاحادیث الصحیحه. و لیس من الاخبار المستضعفه»؛ یعنى این روایت از احادیث صحیحه مىباشد و از جمله احادیث ضعیف نیست. بعضى از مصادر این روایت در كتب عامه از این قرار است: معجم كبیر طبرانى، ج1/ 108/ ح 180، مستدرك حاكم، ج3/153، 161، اسدالغابه، ج 5/523، تلخیص المستدرك، ج3/ 153، فرائد السمطین، ج 2/ 49/ ح 380، الصواعق المحرقه ص 289، كنزالعمال، ج 12/ ص 105، 106/ ح 34209- 34211، ص 108/ ح 34219، ص 109، 110/ ح 34229، ینابیع الموده ص 182، الاتحاف ص 46. این روایت در كتب شیعه نیز موجود است كه از جمله مىتوان به مصادر ذیل مراجعه نمود: تفسیر الامام العسكرى - ذیل تفسیر سوره البقره، آیه 93- ص 434، كنز الفوائد ص 253، 254، 355، 356، تفسیر فرات، ص437، 438/ ح 578. كسانى كه مایل به بررسى بیشتر روایات شیعى در این باره هستند مراجعه بفرمایند به: بحارالانوار، ج7/ 336، ج 32/610، ج 37/ 70، ج 43/ 52، 53، 62، 64، 219، 220، 221، 223، 224، ج 68/ 59. 3- تفسیر فرات، ص 444- 447/ ح 587/ بحارالانوار ج 8/ 54، 43/ 227. این حدیث كه توسط امیرالمؤمنین از پیامبر اكرم(علیهماالسلام) نقل گردیده است نسبتا طویل است و در آن به بعضى از مناقب حضرت زهرا(علیهاالسلام)- خصوصا به موقف و مقام حضرت صدیقه در محشر - اشاره گردیده كه ما به دلیل اهمیت آن، متن كامل روایت را در تعلیق شماره 5 آوردهایم. 4ـ تفسیر فرات ص 299/ ح 403، بحارالانوار 8/ 52، 43/ 65. متن كامل این روایت در تعلیق شماره 6 آمده است. تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، ویرایش هدهدی .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 180]