محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829976607
تبريزي بالاخره روی «صندلي سبز» نشست
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تبریزی بالاخره روی «صندلی سبز» نشست
فیلم مستند هم بازتابدهنده حقیقت محض نیست .كمال تبریزی گفت: حسی در مردم ما وجود دارد كه فكر می‌كنند با یك رای كه به صندوق رای‌گیری می‌اندازند، باید به تمام خواسته‌هایشان برسند؛ درحالی كه اصلا چنین نیست. این كارگردان سینمای ایران كه در نشست نمایش و پرسش و پاسخ فیلم «صندلی سبز» بعدازظهر 28 اردیبهشت ماه ـ در دانشگاه تهران سخن می‌گفت، با بیان این مطلب ادامه داد: در هیچ كجای دنیا مردم با دادن یك رای به تمام خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، بلكه مطالبات خود را پله‌پله و قدم‌قدم كسب كرده‌اند و این چنین است كه یك سیاه‌پوست می‌تواند رییس‌جمهوری آمریكا شود، درحالی كه در سال‌های پیش، ورود سیاه‌پوستان به رستوران‌های سفید‌پوستان ممنوع بود. او معتقد است: متاسفانه حتی جماعت روشنفكر هم این تربیت را پیدا نكرده‌اند كه رای‌دادن به معنای اصلاح گام‌به‌گام است، نمی‌توانیم یك‌باره جهش كنیم و كل سیستم كشور را دگرگون كنیم. كارگردان «لیلی با من است» با ابراز تاسف از وجود برخی تفكرات نادرست درمورد انتخابات یاد‌آور شد: ما مردمی هستیم كه هرگز آنگونه كه باید و شاید در انتخابات شركت نمی‌كنیم و به جز انتخابات دوم خرداد دیگر شاهد چنین حركت خود‌جوشی نبوده‌ایم. متاسفانه یك حافظه‌ی تاریخی در مردم ما از سال‌های پیش از انقلاب وجود دارد كه تصور می‌كنند انتخابات به‌صورت فرمایشی برگزار می‌شود و رای ما تاثیری ندارد، زیرا كسانی از قبل سرنوشت ما را تعیین كرده‌اند.
كمال تبریزی در بخش دیگری از این نشست درباره‌ی ساخت مستند «صندلی سبز» توضیح داد: در زمان انتخابات شورای شهر بنده و آقای منوچهر محمدی تهیه‌كننده این فیلم تصمیم گرفتیم، فیلمی درباره‌ی نوع تمرینی كه در كشور ما برای رسیدن به دموكراسی انجام می‌شود، بسازیم. در کشور ما تفاوت‌هایی برای رسیدن به دموكراسی وجود دارد، بنابراین نوع نگاه مردم و مسوولان نسبت به موضوع انتخابات متفاوت است. به گفته‌ی او فیلم «صندلی سبز» در تلاش است، دیدی نسبی نسبت به مقوله‌ی انتخاب‌كردن یا در معرض انتخاب‌شدن ارائه بدهد. به گزارش ایسنا، این كارگردان سینما درباره‌ی سیر مجوز‌گرفتن این فیلم برای پخش از رسانه‌ی ملی نیز گفت: طرح اولیه‌ی این فیلم را به شبكه یك پیشنهاد كرده بودیم. در زمان انتخابات شورای شهر تلاش بسیاری در تلویزیون انجام می‌شد تا برنامه‌های گوناگون با موضوع انتخابات ساخته و پخش شود، اما بعد از ساخته‌شدن و بازبینی این فیلم، این مستند هرگز از تلویزیون پخش نشد و مانند بسیاری از آثار دیگر به آرشیو صدا‌وسیما رفت و فكر می‌كنم به این زودی امكان پخش چنین مستندی از تلویزیون فراهم نشود. تبریزی در پاسخ به پرسشی درباره‌ی همكاری سید ابراهیم نبوی در ساخت این فیلم یاد‌آور شد: زمان ساخته‌شدن فیلم ایشان درایران بود و همه دست‌اندركاران در جریان این همكاری بودند. از آنجا كه میخواستیم فیلم با زاویه طنز‌آمیز و انتقادی به مقوله‌ی انتخابات بپردازد، حضور نبوی به طراحی پرسش‌ها و نحوه‌ی هدایت مردم كمك می‌كرد، علاوه بر این او در طراحی پرسش‌های فی‌البداهه هم بسیار كمك‌رسان بود، بنابراین حضور او كاملا برنامه‌ریزی شده و پیش‌بینی شده بود. كارگردان فیلم‌هایی هم‌چون «پاداش» و «همیشه پای یك زن در میان است» در پاسخ به سوالی درباره‌ی عملكرد رسانه ملی مطرح كرد: تلویزیون در تمام دوران‌های فعالیت‌های خود بسته به دیدگاه مدیرعاملش عمل می‌كند و تا زمانی كه كانال خصوصی نداشته باشیم، این وضعیت ادامه دارد. البته بسیاری از مسوولان شبكه‌ها با كوتاه‌كردن و ممیزی‌كردن آثار در تلویزیون موافق نیستند، اما تحت فشارهایی هستند كه ناچار هستند، به این قضایا تن بدهند، البته مدیرانی كه شجاعت بیشتری دارند بهتر می‌توانند منویات خود را دنبال كنند. به اعتقاد او، تلویزیون و مسوولان آن خواستار ساخت و پخش برنامه‌های جذاب، متفاوت و متنوع هستند به‌همین دلیل است كه از هنرمندان متفاوت‌تری دعوت به همكاری می‌كنند، در حالی كه به راحتی می‌توانند با افراد كم درد‌سرتری كار كنند. به‌ویژه با رقابتی كه در كانال‌های متفاوت تلویزیونی در سراسر جهان وجود دارند، این خواسته درمدیران تلویزیونی بیشتر دیده می‌شود. با این حال میزان این تنوع‌طلبی وابسته به موقعیت‌های مختلف است.
به گزارش ایسنا، كمال تبریزی در پاسخ به پرسش یكی از دانشجویان مبنی‌بر این‌كه اگر صد‌میلیارد به شما بدهند فیلم كدام یك از كاندیداها را می‌سازید توضیح داد: صد‌میلیارد كه رقم بسیار بالایی است! اما در اینجا بحث پول نیست، بلكه موضوع به ضرورت و نیاز ما برای ساخت فیلم برمی‌گردد. باید ببینیم در چه مقطعی هستیم و نیازمان چیست. در همین انتخابات فعلی تماس‌های متفاوتی برای ساخت فیلم داشتم،اما حس كردم لازم نیست كه من كار كنم. شما به‌عنوان فیلمساز باید درگیر وضعیتی بشوید و بخواهید موقعیتی را ایجاد كنید اگر انگیزه داشته باشید حتی بدون پول هم كار می‌كنید. البته ساخت فیلم در مورد آقای هاشمی كه در انتخابات قبلی رخ داد تجربه‌ی بسیار خاصی برای من بود. چون برای ساخت این فیلم باید به شخصیت ایشان نزدیك می‌شدم و همین نزدیك‌شدن تجربه‌ی بسیار گرانبهایی برای من بود تا جایی كه ساخت این فیلم برایم مانند ساخت یك فیلم سینمایی بود. البته تا دوباره یك مورد عجیب وغریب دیگر پیش نیاید، دیگر از این‌گونه فیلم‌ها نمی‌سازم. این كارگردان سینما سپس درباره‌ی خاموش نبودن دوربین علی‌رغم میل باطنی برخی از مصاحبه‌شوندگان در فیلم «صندلی سبز» توضیح داد: برخی از افراد به‌خاطر روشن‌بودن دوربین سخن نمی‌گفتند، اما میخواستیم حرف‌های آنها را منتقل كنیم. بنابراین ضبط این بخش‌ها انجام شد، اما همه این بخش‌ها با رضایت مصاحبه‌شنوندگان در فیلم باقیمانده است، هم‌چنان كه راش‌های بسیاری داریم كه از آنها استفاده نكردیم. تبریزی درباره‌ی حضور برخی از چهره‌های جناح‌های مختلف در این فیلم انتخاباتی متذكر شد: به این فكر نمی‌كردیم كه با چه جناحی صحبت كنیم، بلكه در همكاری كه با وزارت كشور داشتیم، لیستی از مشاغل مختلف تهیه كردیم و از این وزارتخانه خواستیم تا شاغلان این حرفه‌ها را به ما معرفی كند. هیچ یك از افراد انتخاب ما نبود، البته تعداد كاندیداها بسیار بیشتر از افراد حاضر در این فیلم است، اما تعدادی از آنها حاضر به همكاری نبودند. او درباره‌ی میزان واقعی‌بودن این فیلم یاد‌آور شد: وقتی فیلم ساخته می‌شود، خواه‌ناخواه ذهنیت كارگردان پشت آن قرار دارد. هم‌چون تاریخ كه با نگاه مورخ روایت می‌شود. حتی فیلم مستند بازتاب‌دهنده‌ی واقعیت محض نیست. چرا كه همواره از نگاه و فیلتر كارگردان عبور می‌كند. این فیلم هم چنین ویژگی دارد، تلاش ما این بود هم مردم عادی و هم كاندیداها با نگاه‌های گوناگون به موضوع انتخابات شورای شهر بنگرند. این كارگردان در عین حال مطرح كرد: البته اگر امروز بخواهم درباره‌ی انتخابات فیلم بسازم، حتما با این فیلم تفاوت بسیاری خواهد داشت.
كمال تبریزی در بخش دیگری از این نشست درباره‌ی سرانجام فیلم «پاداش» توضیح داد: توافقات اولیه با سیمافیلم انجام شده بود، اما بعد به‌دلیل اختلافات فكری نتوانستیم با یكدیگر همكاری كنیم و این اثر مشكلات مالی پیدا كرد كه البته مشكل مالی در حال برطرف شدن است و تصور می‌كنم تا پایان تابستان ساخت فیلم به پایان برسد. اما پس از این معضل اصلی كه همان مجوز نمایش فیلم است، آغاز می‌شود. از حالا نمی‌توانم وضعیت نمایش «پاداش» را پیش‌بینی كنم و همه چیز به انتخابات ریاست‌جمهوری بستگی دارد. كمال تبریزی در پاسخ به پرسشی دیگر درباره‌ی مقایسه‌ی میزان فروش فیلم «مارمولك» و «اخراجی‌ها 2» تصریح كرد: اقبال عمومی از هر فیلم مایه شادی است، اما باید به این مساله بسیار اساسی فكر كنیم كه چه تعاملی میان سازنده‌ی اثر و مخاطب به‌وجود می‌آید و میزان این تعامل چقدر است؟!. اگر سازنده در ارتفاع بلند‌تری نسبت به مخاطب قرار بگیرد، آن فیلم استاندارد است. او با اشاره به دلایل گوناگون در اقبال عمومی از فیلم‌ها توضیح داد: گاه محصولی با كیفیت بسیار بالا مورد اقبال قرار می‌گیرند و گاه نیز اثری با كیفیت پایین از استقبال خوب مردم روبه‌رو می‌شود، بنابراین در هردو استقبال وجود دارد. اما در مورد مقایسه‌ی فروش «مارمولك» و «اخراجی‌ها» باید بگویم كه اگر امروز به «مارمولك» همین اكران را بدهند با این‌كه بسیاری از مردم آن را دیده‌اند، باز هم با فروش بسیار فوق‌العاده‌ای روبه‌رو خواهد شد. تبریزی اضافه كرد: یك فیلم باید حداقل سطح كیفی را داشته باشد، اما فیلم «اخراجی‌ها» با وجود اقبالی كه از آن شد ویژگی‌های یك اثر استاندارد را ندارد و نمی‌توان آن را در هیچ یك از جشنواره‌های هنری عرضه كرد. اما به‌عنوان كاری عامه‌پسند می‌توان آن را مطرح كرد. این فیلم شوخی‌هایی زبانی دارد كه قبلا به‌خاطر محدودیت‌های سینما رایج نبوده و این عامل بسیار تعیین‌كننده‌ای در اقبال عمومی از آن است.
او تاكید كرد: همیشه باید تعاملی دوطرفه میان سازنده و تماشاگر وجود داشته باشد. به این معنا كه سازنده اجازه ندهد، مخاطب او را به قعر بكشاند یا این‌كه برعكس این‌گونه نباشد كه فیلمی بسازد كه به جز خودش فرد دیگری متوجه مفهوم فیلم او نشود. بهترین فیلم هم از استقبال خوب مردم برخوردار می‌شود و هم جوایز جشنواره‌های داخلی و خارجی را درو می‌كند. به گزارش ایسنا، تبریزی معتقد است: اگر امروز وزارت ارشاد دایره محدودیت‌های فعلی را باز‌تر كند، بسیاری از این دست فیلم‌ها می‌تواند ساخته شود. او درادامه‌ی این نشست درباره‌ی پایان‌بندی فیلم «همیشه پای یك زن درمیان است»؛ این فیلم را اثری كاملا متفاوت در كارنامه‌ی كاری‌اش توصیف كرد و گفت: همیشه حس می‌كردم باید این تجربه را انجام بدهم. چرا كه زن‌ها در كره خاكی یك جنس استثنایی هستند و مزیت‌های گوناگونی در قیاس با مردان دارند. هدف این فیلم این بود كه نشان بدهد زنان هستند كه در پشت پرده مدیریت و رهبری جامعه را برعهده دارد، هرچند كه به ظاهر جامعه جهانی را مردها اداره می‌كنند. به گزارش ایسنا، این نشست به همت انجمن اسلامی و كانون فیلم دانشكده فنی دانشگاه تهران برگزار شد و در پایان آن نمایندگان، این دو مركز از كمال تبریزی تقدیر كردند.تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 242]
-
گوناگون
پربازدیدترینها