واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هيشکي منو دوست نداره!شناخت علائم افسردگي نوجوانان و روشهاي برخورد با آن
نوجواني يكي از آسيبپذيرترين دوران زندگي است، بويژه اگر اين دوره انتقال از كودكي به بزرگسالي با افسردگي نيز همراه باشد. نوجواني را دوران آشفتگي نيز ناميدهاند، به اين دليل كه فرد ناچار است تغييرات جسماني، عاطفي و اجتماعي را تحمل كند كه ميتواند باعث اضطراب و نگراني او در برخورد با عوامل استرسزا شود. تغيير روحيه و خلق و خو در دوران نوجواني تا وقتي زندگي روزمره را تحت تاثير قرار ندهد، طبيعي است. توجه داشته باشيد بين يك روحيه بد زودگذر با اضطرابها و نگرانيهاي مزمن تفاوت قائل شويد. نگرانيهاي مفيد به فرزندان ما كمك ميكند تا با تغييرات ايجاد شده بخوبي سازگاري يابند؛ اما دلهرههاي غيرعادي براي موضوعات كوچك طبيعي نيست.والديني كه نميتوانند در اين دوره حساس با نوجوانان خود ارتباط برقرار كنند ، فرزندان خود را كه از بيان ترسها و نگرانيهاي خود هراس دارند ، گريزان ميكنند. اين كار باعث ميشود آنها به جواناني افسرده تبديل شوند.در مقابل، آن دسته از والدين كه با هوشياري براي نوجوانان شان وقت و انرژي ميگذارند و در صورت لزوم مبالغي را هزينه ميكنند ميتوانند به نوجوان خود كمك كنند تا آينده خود را بسازد و به سرعت بر نگرانيهاي دوره نوجواني غلبه كند. حمايت از نوجوانان در طول اين سفر گذار از كودكي به جواني بسيار آسانتر است تا اين كه بعدها براي بازگرداندن سلامت رواني او به دردسر بيفتيد.
لازم نيست هميشه او اول باشدفشار والدين براي سرآمد و بهترين بودن در دروس و در مقابل بي اعتنايي كامل نسبت به ديگر فعاليتهاي فوق برنامه ميتواند در ذهن فرزند آنها به يك مشكل بغرنج و پيچيده تبديل شود. اين كار او را بين علايق اساسي خود و برآوردن انتظارات والدين سرگردان ميسازد.بعضي نوجوانان در مواجهه با برنامههاي سختگيرانه و غير قابل انعطاف كه آنها را براي برنده و بهترين بودن در همه چيز، از مطالعه دروس گرفته تا ورزش، نقاشي و حتي بازيها تحت فشار قرار ميدهد، دچار تنگنا ميشوند. علاوه بر اين، فشارهاي مدرسه نيز باعث ميشود نوجوان عزت نفس و خود باوري خود را از دست بدهد.بايد نوجوانان را تشويق كرد تا مهارتهايي را بياموزند كه به آن علاقهمندند و به او انگيزه ميدهد؛ همچنين لازم است اين اطمينان را در آنها ايجاد كنيد كه كاملا طبيعي است گاهي بعضي چيزها را بخوبي ياد نگيرند و تنها چيزي كه براي آموختن نياز دارند، زمان و تمرين بيشتر است. به فرزندان خود كمك كنيد تا غرور خود را بازسازي كنند. موفقيتهاي آنان در عرصههاي مختلف را كه ممكن است يك هنر، ورزش يا مطالعات درسي و غيره باشد، تشويق كنيد. از پيشداوري و پيشبيني بيموقع خودداري كنيد. با آنها در مورد موضوعاتي نظير فشار همسالان، انتخاب يك برنامه روزمره، دوستيابي، مسائلي نظير سيگار كشيدن، مواد مخدر ومسائل جنسي تا حدي كه امكان دارد و ميتواند براي آنها مفيد باشد، صحبت كنيد.روابط بين فردي سالم در خانواده ميتواند در تشخيص به موقع علائم افسردگي در نوجوانان مفيد باشد. با فرزندان خود گفتگو كنيد و اجازه دهيد اين رابطه در هر زماني كه به آن نياز دارند ، حتي اگر خسته هستيد ، برقرار شود. آنها را براي آخر هفته منتظر نگذاريد ، اما در عين حال آنقدر در دسترس نباشيد كه وقتي براي تنها بودن و خلوت كردن نداشته باشند. براي با هم بودن ارزش قائل شويد و به جاي اين كه بعدها براي درمان افسردگي آنها وقت بگذاريد، همين حالا هر زمان كه به شما نياز دارند، در دسترس باشيد.درباره نمونهها و موقعيتهايي كه خودتان توانستهايد زندگي را كنترل كنيد و با عوامل استرس زا بخوبي برخورد داشتهايد، مثالهايي بياوريد. در باره مشكلات خانواده يا ديگر موضوعات به نحوي كه بر آنها تاثير منفي نداشته باشد و آنها را نگران نكند، صحبت كنيد. در عين حال فرزند خود را تشويق كنيد تا احساسات غمبار خود يا هر نگراني ديگري كه دارد را هر طور ميخواهد با شما در ميان بگذارد. شنوندهاي صبور و منبع اميدواري براي فرزند خود باشيد، زيرا بيشتر اوقات تنها گوش دادن به عواطف آنان براي برطرف كردن افسردگي موثر است. علائم افسردگي در نوجوانتان نبايد شما را ناراحت كند و مهمتر اين كه رفتاري پرخاشگرانه با او نداشته باشيد و هرگز او را مسخره نكنيد.نبود يك فرد صميميميتواند افسردگي نوجوان را تشديد كند. با فرزند خود برخورد منفي نداشته باشيد زيرا او اين عمل شما را طرد كردن خود تلقي ميكندبه طور كلي كودكان خجالتي يا غمگين و كودكاني كه در رفتار و كارهاي خود دچار پسرفت ميشوند را افسرده تلقي ميكنند. همچنين كودك دشواري كه در خانه و مدرسه ايحاد زحمت ميكند نيز ممكن است افسرده باشد و رفتار او ميتواند واكنشي نسبت به استرس باشد. بعضي نوجوانان نيز از درس و مدرسه گريزان ميشوند و نمرات كمتري نسبت به قبل ميگيرند.روان درماني و رفتار درماني مربوط به زماني است كه والدين مشكل نوجوان خود را بسيار حاد و نااميدكننده ببينند و نتوانند آن را در خانه كنترل كنند.
نوجوانان افسرده همچنين رفتار خودآزارگونه و خود تخريبي از خود بروز ميدهند و درباره مرگ و خودكشي صحبت ميكنند. والدين بايد درباره اين گونه احساسات نوجوانان، بدون ترس از ايجاد افكار خودكشي در ذهن آنان گفتگو كنند. چنين صحبتهايي را يك هشدار تلقي كرده، آن را جدي بگيريد و به دنبال دريافت كمك باشيد. روابط ناسالم در خانه و بيرون از آن يا نبود يك فرد صميميميتواند افسردگي نوجوان را تشديد كند. با فرزند خود برخورد منفي نداشته باشيد و از طعنه و كنايه زدن و انتقاد خودداري كنيد ، زيرا او اين عمل شما را طرد كردن خود تلقي ميكند.روان درماني و رفتار درماني مربوط به زماني است كه والدين مشكل نوجوان خود را بسيار حاد و نااميدكننده ببينند و نتوانند آن را در خانه كنترل كنند. اين نوع درمانها ميتواند براي ايجاد يك نگرش مثبت نسبت به رفتار و بهتر ساختن روابط بين فردي مفيد باشد. تكنيكهاي مراقبه و آرميدگي نيز ميتواند روند بهبود را كامل كند. مربي يا فرد دلسوز و آگاهي كه نوجوان بتواند براحتي با او درددل كند ، مورد مناسبي است براي اين كه او احساسات سركوب شده خود را تخليه كند. داروهاي ضد افسردگي نيز براي درمان موارد حاد افسردگي مورد استفاده قرار ميگيرد.والدين عزيز، مراقبت دلسوزانه و هوشيارانه اين امكان را ايجاد ميكند تا در سالهاي انتقال از كودكي به بزرگسالي همراه نوجوانان خود باشيد و به آنان كمك كنيد به يك بزرگسال بالغ و مسوول تبديل شوند. شما بايد نسبت به واكنشهاي خود در رابطه با نوجوانتان هوشيار باشيد و به آنها اهميت دهيد. منبع : جام جم آنلاين - با تلخيص تنظيم براي تبيان :داوودي :جوان در گفتار رهبري(2) دلهره کنکور اين همه؟ امان از دوست ناباب! نکات کليدي براي نوجوانان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]