واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سلامهاي خدا هم فرق دارد!
تحليل تفاوت صلوات خداوند بر پيامبر و مومنانمومن به جايي ميرسد که خداي سبحان و فرشتگان بر او صلوات ميفرستند. اين مسئله در سوره مبارکه احزاب بازگو شده است؛ يعني هم صلوات خدا و ملائکه بر پيامبر صليالله عليه واله وسلم و هم صلوات آنان بر مومنان آمده است.صلوات خدا که صفت فعل اوست، همان نوراني کردن است. وقتي توفيقي نصيب انسان شد و در فضاي دل تاريکي احساس نکرد، معلوم ميشود که صلوات خداوند و فرشتگان نصيب او شده است.خداي متعال در تجليل از پيامبر صليالله عليه واله وسلم ميفرمايد:"انّ الله و ملئکته يصلّون علي النبي ..." (احزاب/56). وقتي خدا بخواهد بر پيامبر بزرگ خود صلوات بفرستد، همه فرشتگان را با خود همراه ميکند؛ مانند اينکه وقتي مهمان عزيزي وارد شهري ميشود، شخصي که ميخواهد از او به بهترين وجه تجليل کند، با همه دوستان و آشنايان به ديدار او ميرود.همچنين خداي متعال در تجليل از مومنان و صلوات بر آنان ميفرمايد: "هو الذي يصلّي عليکم و ملائکته ليخرجکم من الظلمات الي النّور" (احزاب/43)؛ يعني خدا و فرشتگان، جداگانه بر مومنان درود ميفرستند.علامه طباطبايي: معناي صلوات بر محمد و آل محمد عليهمالسلام اين است که خدايا رحمتت را بر آنان فرو فرست تا از آنان به ما برسدتفاوت اين دو صلوات اين است که چون پيامبر صليالله عليه واله وسلم، خود نور و مصداق کامل "و جعلنا له نورا يمشي به في الناس" (انعام/122) است، خداي سبحان درباره ايشان به مسئله خروج از ظلمتها و رسيدن به نور مطلبي بيان نفرمود؛ ولي درباره مومنان فرمود: خداوند و فرشتگان بر شما درود ميفرستند تا شما را از ظلمتها به نور برسانند، پس صلوات خدا به معني نوراني کردن و به نور رساندن است.بنابراين، اگر توفيق اطاعت و انجام تکاليف شرعي نصيب ما شد و از احکام و آداب عبادات، کم و بيش به حکمت آنها راه يافتيم، بايد بدانيم که صلوات خدا و فرشتگان نصيب ما شده است، در غير اين صورت دچار لغزش و گرفتار گناه شدهايم.وقتي مومن نوراني شد، هم راه خود را ميبيند و هم ميتواند راهبر ديگران باشد. امام علي عليهالسلام ميفرمايد: «ليس في البرق الخاطف مستمتع لمن يخوض في الظلمة»1 ؛ براي انساني که در تاريکي فرو رفته و مسافري که در شب تاريک ره گم کرده، رعد و برق لحظهاي مفيد نخواهد بود، انسان دنيا زده مانند کسي است که در تاريکي فرو رفته باشد، براي چنين شخصي نوري که گاهي در دل ميجهد و خاموش ميشود، چندان مفيد نيست.در روايتي شريف از معصوم عليهالسلام ذيل آيه “و ما تشاوون الاّ ان يشآء الله (انسان/30) ، نقل شده است: «بل قلوبنا اوعية لمشيّة الله» 2 ؛ دلهاي ما ظرف اراده خداست. خداي سبحان اگر بخواهد کار مشخصي انجام دهد. با اراده انجام ميدهد. اراده خدا صفت فعل و زايد بر ذات اوست و در موجود ممکن است و مظهر ظهور ميکند. آن مظهر، قلب معصوم اولياي الهي است.تفاوت اين دو صلوات اين است که چون پيامبر صليالله عليه واله وسلم، خود نور است، خداي سبحان درباره ايشان به مسئله خروج از ظلمتها و رسيدن به نور مطلبي بيان نفرمود؛ ولي درباره مومنان فرمود: خداوند و فرشتگان بر شما درود ميفرستند تا شما را از ظلمتها به نور برسانند، پس صلوات خدا به معني نوراني کردن و به نور رساندن است.لذا مرحوم استاد علامه طباطبايي قدسسره ميفرمود: معناي صلوات بر محمد و آل محمد عليهمالسلام اين است که خدايا رحمتت را بر آنان فرو فرست تا از آنان به ما برسد. اگر قرار است رحمتي ببارد، ابتدا بر اين خاندان نازل ميشود و سپس به ديگران ميرسد، از اين رو طلب رحمت مستلزم اجابت دعاست.اين سخن بلند از مرحوم سيد حيدر آملي نقل شده است که درباره حضرت وليّعصر (ارواحنا فداه) گفته ميشود: «بيمنه رزق الوري و بوجوده ثبّتت الارض و السماء» 3؛ به يمن وجود امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف جهانيان روزي ميخورند و به پاس وجود او آسمان و زمين برجاست، پس همه برکات از اين خانواده به سايرين ميرسد. آيت الله جوادي آملي – نسيم انديشهتنظيم براي تبيان: حسين عسگري1- الکافي, ج8، ص23 2- بحار الانوار، ج25، ص337 3- مفاتيح الجنان، دعاي عديله
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]