محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845606541
گزيده سرمقاله روزنامههاي امروز
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
گزيده سرمقاله روزنامههاي امروز روزنامههاي صبح امروز ايران در سرمقالههاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداختهاند كه برخي از آنها در زير ميآيد. كيهان:آزمون جامع اصولگرايي «آزمون جامع اصولگرايي»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي كيهان به قلم محمد ايماني است كه در ان مي‌خوانيد؛جريان اجتماعي- سياسي اصولگرايي در سير تكوين و تطور خود، روندي تكاملي را سپري كرده است. اين جريان فرهنگي- اعتقادي ريشه در دغدغه هاي انقلاب دارد و جاذبه و دافعه هاي خود را با تراز انقلاب منظم كرده است. اهتمام نسبت به اصول انقلاب، نقطه مقابل جريان ها و حلقه هايي بود كه به تدريج در فرآيند دگرگوني روزگار، جوهر ارتجاع خويش را عيان كرده و عقبگرد زده بودند. دگرگوني اين حلقه ها برخلاف روند كلي انقلاب، رو به انحطاط و ابتذال در انديشه و عمل داشت. اوج اقدامات جريان انحراف از انقلاب را بايد حدفاصل سال هاي 76 تا 82 ديد اگرچه قبل و بعد از آن نيز اين تحركات مشهود بود. نگراني نسبت به تعطيل شدن اصول انقلاب يا غبار گرفتگي و فراموشي آنها، هر چند كه از دوره دوم حاكميت حزب كارگزاران (سال 72 به بعد) شدت گرفت، اما پس از آشكار شدن ائتلاف دو سر انحراف (راست كارگزاراني و چپ مشاركتي- سازمان مجاهديني) آن نگراني ها به تصاعد در حد انفجار رسيد. اصحاب انقلاب كه در ايستگاه انتخابات سال 76 خود را دور خورده مي يافتند به بازخواني غفلت ها و كم كاري ها پرداختند. تجديد سازمان اجتماعي- سياسي و بازگشت وفادارانه و التزام آميز به اصول، سرآغاز تكوين جبهه اي چندلايه به نام اصولگرايي در ابتداي دهه 80 بود. جبهه اصولگرايي طي يك دهه اخير در معرض تحول و تطور دايمي قرار داشته است. گسست ها و پيوست ها، و ريزش ها و رويش ها همچنان كه داستان انقلاب پرماجراي ماست، به نوعي ديگر روايت جبهه اصولگرايي نيز هست. و البته كه پيوندها و رويش ها و توفيقات در اين جريان، ريشه دارتر از انشقاق و ريزش و ناكامي ها بوده است. طبيعي است كه در سلسله اي از آزمون هاي تكاملي و ارتقايي، كساني باز بمانند اما به عنوان مثال آيا كسي تاكنون شنيده كه به اعتبار جا ماندن و ناكامي شماري از كنكوري ها، در دانشگاهي را ببندند يا دوره كارشناسي ارشد و دكترا را تعطيل كنند؟ بي ترديد اصولگرايان در سال 1390 به مراتب، سازمان يافته تر، هماهنگ تر، آگاه تر و متبحرتر از اصولگرايان سال هاي 76- 75 يا 82-81 هستند، هر چند كه بي لغزش و خطا هم نبوده اند. صعود به مراتب فكري و عملي بالاتر، طبيعتا با دشواري و دقت و پيچيدگي بيشتري همراه است اما جرياني كه به اعتلا و ارتقا مي انديشد، از اين صعوبت و بغرنجي آزمون هاي تازه تر شانه خالي نمي كند. آنچه مهم است تطبيق و انطباق دايمي با نقشه راه اصولگرايي و خاستگاه و مقاصد اوليه آن است. مطابقت دايمي روند حركت با نقشه راه، به ما اين اطمينان را مي دهد كه رو به مقصد راه مي سپاريم و اگر لغزش و انحرافي هم پديد آيد، اصلاح شدني است. اين كه جريان اصولگرايي به ويژه بدنه نخبگان اجتماعي- فرهنگي آن چرا از اواسط دهه 70 به تكاپو افتاد و از اوايل دهه 80 تا به امروز تمركز نظارتي بيشتري بر حوزه سياست داشته، متناسب با همان فلسفه سياست ورزي است كه مولاي متقيان علي بن ابيطالب عليه السلام خطاب به مردم مصر نوشت. جانشين رسول خدا(ص) هنگامي كه مالك اشتر را بر امارت مصر ولايت داد، نامه اي را خطاب به مردم آن سامان نوشت و ضمن آن علت بازگشت به عرصه سياست و حكومت را بيان كرد. نامه 62 نهج البلاغه دلالت بر آن دارد كه اميرمؤمنان نگران پيوند نابخردان (سفها) و بدكاران (فجار) است و اينكه پس از اين پيوند معطوف به قدرت 1-بيت المال را دست به دست بگردانند 2-مردم را برده و نوكر فرض كنند 3-با صالحان معارضه كنند 4-با فاسقان حزب تشكيل دهند. حضرت در اين نامه مي نويسد: «... پس ترسيدم اگر اسلام و اهل آن را ياري نكنم، شاهد نابودي دين يا شكاف در آن باشم، كه مصيبت اين اتفاق براي من از تباهي حكومت بر شما بزرگ تر بود... فنهضت في تلك الاحداث حتي زاح الباطل و زهق. پس در اين حوادث قيام كردم تا باطل از ميان رفت و دين مستقر شد... و من مشتاق ديدار پروردگار و منتظر و اميدوار به پاداش او هستم اما اندوهگينم مي كند اينكه سرپرستي حكومت اين امت به دست نابخردان و بدكاران افتد. فيتّخ ذوا مال الله دولاً و عباده خولاً والصّالحين حرباً والفاس قين ح زباً. پس بيت المال را دست به دست كنند و بندگان خدا را به بردگي بگيرند و با صالحان بجنگند و با فاسقان حزب تشكيل دهند... پس اگر چنين نگراني و اندوهي نبود تا اين اندازه شما را براي برپا خاستن تشويق نمي كردم و به خاطر سستي در كار سرزنش نمي نمودم و حتي اگر ابا و سستي مي كرديد، رهاتان مي ساختم... بسيج شويد و از جا برآييد، خداوند شما را رحمت كند. و سنگيني به خرج ندهيد... مرد جنگي بيدار است و هر كس بخوابد، دشمن او به خواب نمي رود». بسيج اصولگرايان در عرصه سياست و فرهنگ و اقتصاد و حتي ديپلماسي با چنين رويكردي انجام شده است. اصولگرايي بر آن است كه از امانت وارگي منصب صيانت كند تا بد انديشان به چشم طعمه به قدرت ننگرند. ان عملك ليس لك بطعمه و لكنه في عنقك امانه . در منطق اصولگرايي، حق و عدالت بر اشخاص و افراد ولو عضو حلقه خودي ترجيح دارد و هر جا ميان اين دو تعارضي پيش آمد حق با حق است نه با قوم و خويش هاي حزبي. آنچه ميان اصولگرايي- به مثابه يك جريان- با رفتار حزبي و جناحي و باندي فاصله مي اندازد، همين رويكرد اصول محور است كه بارها ظهور و بروز آن را در حمايت ها و نقادي ها نسبت به دولت يا مجلس اصولگرا و قوه قضائيه ديده ايم. اصولگرايي همچنان كه تكليف گرايي است، ملازم مآل انديشي و مصلحت محوري نيز هست. اين مصلحت محوري و مآل انديشي، نه تنها متفاوت از تكليف گرايي نيست بلكه عين تكليف گرايي و اصولگرايي است، به اين معنا كه اصولگرايان اصالتا بايد تكليف هر لحظه خود را از ژرفاي بصيرت و مصلحت و سنجش فرجام كار استخراج كنند. منطق آنها كلام پيامبر اعظم(ص) كه فرمود: «اذا هممت بامر فتدبّر عاقبته... هنگامي كه اراده كاري را در فرجام آن بيانديش پس اگر رشد و خير بود، بشتاب و انجام بده اما اگر گمراهي و شر بود، آن را واگذار». نقد مداوم رويكرد يا عملكرد مردان صاحب اثر سياست- به معناي گفتن حسن و خطاي آنها-عين صواب است اما آنچه اين نقادي صواب را به حكمت نزديك مي سازد، درايت در شرايط عمومي و اقتضائات و اولويت هاي كشور است. نقادي بايسته و شايسته، نقدي است كه 1-قلمرو روشني داشته باشد و منتقد، دقت به خرج دهد تا منحصراً حوزه خطا را به چالش كشد نه اينكه با بي دقتي به رويكردها و عملكردهاي سالم يا خدمتگزاران آسيب بزند. مانند جراحي كه فقط عارضه و غده را- كه گاه به كوچكي چند ميلي متر است- هدف مي گيرد و به باقي اعضا آسيب نمي رساند 2-اسباب غفلت از اولويت ها، معضلات و آسيب هاي مهم تر را فراهم نمي كند 3-عجين با رحمت و عطوفت و دوستي و اخلاص و دلسوزي است 4-خوبي ها و نقاط قوت و خدمات را ناديده نمي انگارد و در بيان آن بخل نمي ورزد. البته متقابلا و به اقتضاي اصولگرايي، توقع از طرف هاي نقد هم آن است كه سينه اي گشاده و پذيرا نسبت به انتقادهاي به حق داشته باشند و دچار انسداد در زمينه حق شنوي و اصلاح خطا نشوند. طبعاً چنين انسدادي، تكليف ديگري را بر شانه اصولگرايان مي نهد همچنان كه در فتنه سال 88 و در قبال عملكرد برخي اصحاب سابق جبهه انقلاب ديده شد و كار را به آنجا رساند كه ملت و جريان اصولگرا به رغم ميل خود، تكليف را با آن جماعت آلوده به انحراف يكسره كردند. اين جريان انحرافي ائتلافي(فعال در فتنه 88) را هرگز نبايد از چشم دور داشت به ويژه اينكه برخي اضلاع آن، پيوندهاي باور نكردني با شبكه جاسوسي آمريكا و انگليس و اسرائيل برقرار كردند و در پر كردن خانه هاي جدول دشمن كم نگذاشتند. اگر هم بايد به فرقه انحرافي «جديد»(لانه كرده در دولت) و بي بند و باري هاي فرهنگي، سياسي، اقتصادي، اعتقادي و اطلاعاتي آن پرداخت كه حتماً بايد چنين كرد، نبايد از كانون اصلي پمپاژ اين انحراف و نفوذ در خارج و داخل كشور غفلت كرد، كه اگر با دقت بنگريم همساني و مشابهت هاي هر دو جريان انحرافي را مي توان فهرست كرد و به يقين، دير يا زود ريشه هاي درهم تنيده آن دو- دست كم نزد سرويس هاي اطلاعاتي خارجي- بيرون خواهد افتاد. بي مبالاتي نسبت به مباني اسلامي، بدعت در دين و آلودن آن به انواع تحريف ها و انحراف ها، عدم مرزبندي روشن نسبت به جريان هاي سياسي و فرهنگي و اقتصادي معارض، آسان گيري در بده بستان هاي سياسي و اقتصادي، و ناسازگاري با ولايت فقيه و اركان قانون اساسي، از جمله مشخصه هاي بارزي است كه جريان هاي انحرافي ظاهراً گونه گون را در يك اردوگاه جمع مي كند. اين دو جريان ظاهراً دور از هم اما هماهنگ، انتخابات مجلس را نشانه خواهند رفت تا مجلسي در تراز عدالت و پيشرفت و استقلال سياسي و سلامت اقتصادي شكل نگيرد يا اين آرمان ها در آن كمرنگ باشد. جهاد اقتصادي نيز ذاتاً به ضرر منافع و اقتضائات هر دو جريان و زد و بندهاي آنهاست، بنابراين غير از تلاش براي انداختن موش در ديگ انتخابات، خواهند كوشيد رمق جهاد اقتصادي را بگيرند و آن را به حاشيه بيندازند. در هر حوزه سياست خارجي نيز هر دو جريان همچنان كه تا به حال در قول و فعل نشان داده اند، به عنوان پارسنگ هاي كفه ترازوي آمريكا و اسرائيل و غرب در مقابل تحولات انقلابي منطقه عمل مي كنند و درصددند از نقش آفريني خطير جمهوري اسلامي به نفع بيداري امت اسلامي بكاهند. با اين وصف، 3 حوزه بيداري اسلامي منطقه، جهاد اقتصادي و انتخابات مجلس بايد در اولويت هدفگذاري اصولگرايان قرار گيرد و آنان را از اتحاد و الفت و انسجام و سازماندهي و برنامه ريزي مضاعف باز ندارد. در اين راه نه بايد گريبان عناصر منحرف را رها كرد و نه در گفتن و قدرداني نسبت به خدمات پر ارج دستگاه ها به ويژه دولت كوتاهي كرد، به نحوي كه محدوده افراد و اعمال مورد اعتراض كاملاً روشن باشد و سياهي آن بر كليت خدمات و مجاهدت ها سايه نيفكند، در غير اين صورت خود نقادي ها نيز مي تواند به پر كردن خانه هاي جدول دشمن كمك كند. اين آسيب به ويژه در فضاي مجازي كه شفافيت لازم در آن وجود ندارد، بيشتر به چشم مي آيد. و سرانجام بايد بر اين حقيقت پاي فشرد كه كمال اصولگرايي در بازگشت همه اضلاع اين جبهه به نقطه مودت و وحدت و جماعت يعني اطاعت از حكم يا حكميت و داوري ولي امر است، اعم از آن كه اين داوري و حكم برحسب ظاهر به سود فرد باشد يا به زيان وي، چرا كه در باطن، اين اطاعت سراسر خير است. خداوند در آيات 74 تا 35 سوره نور و در تبيين تفاوت مؤمنان و منافقان مي فرمايد «مي گويند به خداوند و پيامبر ايمان آورديم و اطاعت كرديم اما پس از اين ادعا گروهي از آنها پشت مي كنند، آنها با مؤمنان نيستند. و هنگامي كه به سوي خداوند و فرستاده او خوانده شوند تا ميان آنها حكميت و داوري كند، گروهي از آنها رويگردان مي شوند اما اگر حق براي آنها باشد، با سرعت و تسليم به سوي پيامبر مي آيند! آيا در دل هاي آنان بيماري است يا شك و ترديد دارند يا مي ترسند كه خدا و پيامبرش بر آنها ستم كنند؟ نه، بلكه آنها ستمكارند. سخن مؤمنان هنگامي كه به سوي پروردگار و پيامبر او خوانده مي شوند تا ميان آنان حكميت كند، منحصراً اين است كه مي گويند شنيديم و اطاعت كرديم و اينها همان رستگارانند... و با نهايت تأكيد سوگند ياد كردند كه اگر به آنها فرمان (جهاد) بدهي، بيرون مي آيند، بگو قسم نخوريد؛ طاعت و اطاعت خالصانه نشان دهيد كه خداوند به آنچه انجام مي دهيد، آگاه است.» خراسان:التزام به قانون به علاوه مدارا؛ فرمول رفع اختلاف‌ها «التزام به قانون به علاوه مدارا؛ فرمول رفع اختلاف‌ها»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي خراسان است كه در آن مي‌خوانيد؛بيانات روز گذشته رهبر معظم انقلاب در ديدار رئيس و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در يک نگاه کلي مشتمل بر ۳ بخش است. در نخستين بخش رهبر انقلاب به سناريوهاي گوناگون دشمنان عليه کشور پرداخته و بر مبناي تحليلي که در اين زمينه ارائه داده اند، وظايف همه عناصر حاکميت و همچنين مردم را تشريح کرده اند. در دومين بخش از بيانات ايشان نيز اختصاصا به خود مجلس و انتخابات نهمين دوره آن پرداخته شده و ضرورت تقواي جمعي مورد تصريح قرار گرفته است. افزون بر اين ۲ بخش ، بخش سوم سخنان مقام معظم رهبري نقشه راهي براي هم افزايي قواي مجريه و مقننه به شمار مي آيد و به نظر مي رسد با توجه به اختلاف هاي اخير ميان دولت و مجلس که سوژه رسانه ها بودند، حال مي توان با اتکا به اين بخش از بيانات رهبري فرمولي براي رفع اين گونه اختلاف ها ارائه داد که البته ضمانت اجرا و محمل تحقق آن، تعهد و پايبندي متقابل دولت و مجلس به اين فرمول است. «التزام به قانون و مدارا» ۲ عنصر کليدي اين فرمول است، عناصري که به عيان مي توان فقدان هر يک يا هر دوي آن ها را در اختلاف هاي اخير حس کرد. التزام به قانون و مدارا منحصر به دولت يا مجلس نيست اما مي توان «توجه به گرايش ها و روش هاي دولت» در مقام قانون گذاري را در قالب عنصر مدارا و «فصل الخطاب دانستن قانون» در مقام اجرا را در قالب عنصر التزام به قانون صورت بندي کرد. پاسداشت اين ۲ عنصر گرچه في نفسه بسيار مطلوب است اما هر گاه در جستجوي يافتن نسبت ميان فرمول «التزام به قانون ومدارا» با نخستين بخش از بيانات رهبر معظم انقلاب برآييم به اين نتيجه مي رسيم که فرمول مورد اشاره تنها شرط لازم و نه کافي براي رويارويي با سناريوهايي است که ايشان برشمرده اند. براي مقابله با سناريوي آشکار دشمن در فلج کردن پايه اقتصادي کشور و نوميد کردن مردم، بايد سال جهاد اقتصادي را فرصتي مغتنم شمرد و فرمول رفع اختلاف ها را به «پرهيز از غفلت و غرور» منضم کرد. غفلت است که مردم و مسئولان را از پرداختن به کارهاي اصلي باز مي دارد و مجال محوريت مسائل حاشيه اي را فراهم مي آورد و غرور است که باعث کوچک و بيچاره فرض کردن دشمن مي شود. بي ترديد اگر دستگاه هاي مديريت کننده کشور در وهله نخست، اختلاف هاي خود را بر پايه التزام به قانون و مدارا رفع و با پرهيز از غفلت و غرور همتي مضاعف مصروف جهاد اقتصادي کنند مي توان اميد فراوان داشت که اين بار نيز همچون گذشته، سناريوهاي دشمنان با شکست و هزيمت مواجه شود. جمهوري اسلامي:رسانه‌ها و حفاظت از نظام «رسانه‌ها و حفاظت از نظام»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد؛امروز، روزنامه جمهوري اسلامي وارد سي و سومين سال انتشار شد. ما، دست اندركاران اين روزنامه، در عين حال كه به ضعف‌هاي فراوان خود اعتراف مي‌كنيم، در نهايت افتخار و سربلندي اين واقعيت را نيز اعلام مي‌نمائيم كه در طول 32 سال گذشته همواره ملازم صداقت بوديم، صداقت با خود، صداقت با مردم، صداقت با كارگزاران و حاكمان و مهمتر از همه صداقت با خدا. اين، بزرگ‌ترين سرمايه روزنامه نگاري است و بهتر است بگوئيم سرمايه اصلي يك روزنامه نگار واقعي همين است و ميتوان گفت: صداقت، جوهر روزنامه نگاري است. بديهي است كه هيچ روزنامه نگاري به خودحق ندهد صداقت را يك سرمايه انحصاري براي خود و مجموعه خود بداند. قطعاً بسياري از دست اندركاران رسانه‌ها اهل صداقت هستند و با صفا و اخلاص به كاري مشغولند كه به آن علاقه دارند. اين، مايه خوشحالي و سرفرازي است كه در ايران اسلامي به بركت انفاس پاك و احياگر امام خميني و نظام جمهوري اسلامي، تحول چشمگيري در عالم رسانه پديد آمد و اصحاب رسانه، عليرغم دست و پنجه نرم كردن با مشكلات و تنگناها، خدمات بزرگي به ايران و انقلاب و نظام جمهوري اسلامي بعمل آوردند و مي‌آورند. روزنامه جمهوري اسلامي، كه كمتر از دو ماه پس از تأسيس نظام جمهوري اسلامي فعاليت خود را آغاز كرد، در دوران 32 ساله انتشار تاكنون اين افتخار را دارد كه در تمام مراحل مهم و حساس عمر اين نظام، همواره با آرمان‌هاي انقلاب اسلامي و اصل نظام همراهي كرده، به قانون اساسي جمهوري اسلامي وفادار مانده، از اصل ولايت فقيه كه به تعبير امام خميني "ستون فقرات نظام" است با تكيه بر مباني روشن و عقلانيت حمايت كرده و هيچگاه زبان مردم بودن را از ياد نبرده است. در بخش خارجي، مقابله جدي با مطامع استكباري، حمايت از آرمان فلسطين و حمايت از ملت‌هاي مظلوم همواره خطوط اصلي و محوري فعاليت روزنامه جمهوري اسلامي را تشكيل داده‌اند. در مهمترين و حساس‌ترين مراحل تاريخ 32 ساله نظام جمهوري اسلامي يعني دوران تثبيت نظام، دوران دفاع مقدس، دوران بازسازي كشور و دوران ظهور انحرافات، بدون ترديد روزنامه جمهوري اسلامي داراي كارنامه درخشاني است. مقابله با فتنه‌هاي گروهك‌هاي نفاق، ماركسيست، مدعيان ملي گرائي و آنها كه در پوشش قوميت، سوداي تجزيه كشور را در سر مي‌پروراندند، بخشي از اين كارنامه در دوران تثبيت است. در دوران دفاع مقدس، روزنامه جمهوري اسلامي زبان گوياي رزمندگان اسلام بود و تا سنگرهاي خط مقدم جبهه مدافعان جان بركف ميهن اسلامي را همراهي مي‌كرد. تقديم بيش از 50 شهيد به انقلاب اسلامي و دفاع مقدس، گواه اين همراهي مخلصانه و فداكارانه است. انعكاس مشكلات و خواسته‌هاي مردم و خدمات دولت‌هاي بعد از جنگ تا امروز همراه با تحليل شرايط داخلي و خارجي و ارائه تحليل‌هاي راهبردي به ويژه در مسائل منطقه در بخش خارجي و پديده‌هاي خطرناكي از قبيل رشد خرافات و انحرافات عقيدتي و سياسي در داخل، از جمله فعاليت‌هائي هستند كه در كارنامه روزنامه جمهوري اسلامي در دوران بازسازي كشور و در مرحله ظهور خرافات و انحرافات به ثبت رسيده است. هر چند ممكن است با توجه به عبور از دوران شورش‌هاي قومي و گروهكي و جنگ تحميلي، چنين تصور شود كه دوران بازسازي دوران سبك‌تر و آسان‌تري است، ولي تجربه دو دهه گذشته نشان داد كه چنين نيست و سر بر آوردن عناصر و مجموعه‌هاي ميراث خوار انقلاب با رنگ و لعاب‌هاي ديني و مقدس مآبانه همراه با ادعاهاي رنگارنگ خطرهاي بزرگي هستند كه انقلاب و نظام برآمده از آن و كشور و ملت را تهديد مي‌كنند كما اينكه افراط و تفريط‌هاي مربوط به اين بخش، راه را براي انواع اباحي گري‌ها فراهم مي‌سازد كه جامعه را تا مرز سقوط و انقلاب و نظام را تا مرحله افتادن به دست نااهلان و نامحرمان به پيش مي‌برد، همان خطري كه امام خميني با حساسيت و صراحت تمام نسبت به آن هشدار مي‌دادند. واقعيت اينست كه دولت‌ها نيز همچون تك تك انسانها مجموعه‌اي از قوت‌ها و ضعف‌ها هستند البته با تفاوت‌هائي كه در ميزان و نسبت قوت و ضعف دارند. كار رسانه‌ها اين نيست كه دولت‌ها را يكسره قوت يا يكسره ضعف ببينند و به حمايت مطلق از يكي و دشمني مطلق با ديگري بپردازند. نوشتن مؤمنانه، كه اقتضاي پاي بندي به "ن والقلم و مايسطرون" است و از الزامات اعتقاد به مبدأ و معاد مي‌باشد، اصحاب رسانه را به نگاه جامع به عملكردها هدايت مي‌كند. با اين نگاه ميتوان منصفانه قضاوت كرد و با صداقت نوشت. به جامعه انقلابي و اسلامي ايران اگر با اين نگاه بنگريم، اعتراف خواهيم كرد كه در طول سه دهه گذشته پيشرفت‌هاي بزرگي داشته و همه دولت‌ها خدمات زيادي كرده‌اند. با اينحال، از كوتاهي‌هائي كه در بخش‌هاي فرهنگي، بي‌تفاوتي‌هائي كه در عرصه ارزش‌ها و بي‌عملي‌هائي كه در برابر ميدان‌دار شدن خرافات و انحرافات در دهه‌هاي دوم و سوم به ويژه در سالهاي اخير صورت گرفته نمي‌توان گذشت. در جمع بندي اين وضعيت غيرقابل انكار، يكي را خادم محض ديدن و ديگري را خائن محض قلمداد كردن، با صداقت و انصاف فاصله دارد. اينكه اين روزها افراد و جريان‌هائي كه تا ديروز حامي كساني بودند كه خودشان آنها را حلوا حلوا كرده و به قدرت رساندند و اكنون تحت عنوان "جريان انحرافي" همان‌ها را به بدترين تهمت‌ها متهم مي‌كنند و تا مرز شرك به پيش مي‌برند، اين قبيل برخوردها با صداقت و انصاف منافات دارد. افكار عمومي چنين برخوردي را فرافكني و موج سواري مي‌داند. اگر اين جريان، منحرف است همه كساني كه از آن حمايت كرده و در به قدرت رساندن آن سهيم بودند بايد به تقصير خود اعتراف كنند و مورد مؤاخذه قرار گيرند. مردم نمي‌پذيرند افرادي كه تا ديروز پاي علم كسي سينه مي‌زدند و او را تا عرش بالا مي‌بردند، امروز به دليل اينكه از عرش به فرش افتاده، همان افراد به او لگد بزنند و حتي او را و جريان متعلق به او را وابسته به كساني بدانند كه همواره درباره انحرافاتش هشدار مي‌دادند. خدا قلم را براي اين به دست ما نداده كه نان را به نرخ روز بخوريم. اين روش، با تعهدي كه قلم در برابر خدا دارد در تضاد است و صاحبان چنين قلم‌هائي در روز قيامت پاسخي براي خدا ندارند هنگامي كه از آنها پرسيده شود چرا حرمت‌ها را شكستيد؟ چرا خادمان را خائنان ناميديد؟ چرا خائنان را خادم معرفي كرديد؟ و چرا بر فرض اشتباه، هنگامي كه به خطاي خود پي برديد به جاي آنكه درصدد جبران بر آييد بر روش خلاف خود اصرار ورزيديد و با سوار شدن بر موج به راه افتاده تلاش كرديد مردم را فريب بدهيد و حق را پايمال كنيد؟ صداقت كه جوهر روزنامه نگاري است، جوهر سخنوري، جوهر حكومت‌داري و جوهر بر مسند علم و هدايت مردم تكيه زدن نيز هست. همه ما در برابر خون شهداي انقلاب و شهداي دفاع مقدس و خيل ايثارگران و خانواده‌هاي فداكار آنها و در برابر امام شهدا و در برابر خدائي كه نعمت انقلاب اسلامي و استقلال و آزادي را به ما ارزاني داشته موظف به حفاظت از نظام جمهوري اسلامي هستيم. نظام جمهوري اسلامي آمده است تا به ما بفهماند كه "هدف، وسيله را توجيه نمي‌كند". بنابر اين، نبايد به بهانه حفاظت از نظام، مرتكب هر كار خلافي بشويم. اين نظام، هنگامي حفظ خواهد شد كه ما از كارهاي خلاف پرهيز نمائيم. قلم‌ها براي تبيين اين نكته نقش مهمي مي‌توانند ايفا كنند. اگر رسانه‌هاي كشور ما فقط همين نكته كه "نظام هنگامي حفظ خواهد شد كه ما از كارهاي خلاف پرهيز نمائيم" را در افكار عمومي به ويژه در ذهن و دل دست اندركاران و كارگزاران جا بياندازند، به رسالت خود به نحو احسن عمل كرده‌اند. آنچه ما از خدا مي‌خواهيم اينست كه در ادامه راهي كه امروز وارد سي و سومين سال آن شده ايم، به ما نيز سهمي در انجام اين رسالت بزرگ عنايت فرمايد. ايران:اينجا ايران است «اينجا ايران است»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي ايران به قلم علي اكبر جوانفكر است كه در آن مي‌خوانيد؛ايران يک کشور زنده، بالنده و مؤثر درتحولات منطقهاي و جهاني، داراي ايدههاي نو براي حل مشکلات بشر، حامي حقوق ملتها، ايستاده با قامتي سترگ در برابر زياده طلبيهاي نظام سلطه، خيرخواه انسانها و ياري رساننده به مظلومان و ستمديدگان است از همين رو بيگانگان و بويژه قدرتهاي استکباري و سلطهگر همواره و با دقت و وسواس فراوان، تحولات داخلي ايران را رصد ميکنند، به تحليل مسائل سياسي، اقتصادي، اجتماعي، ديني و فرهنگي ايران ميپردازند و البته هر جا روزنهاي براي نفوذ و تأثيرگذاري بيابند، به آنجا رخنه ميکنند و ميکوشند جمهوري اسلامي ايران را از درون با چالش مواجه سازند؛ چالشي که به فرموده رهبر فرزانه انقلاب تا هنگام نااميد شدن مستکبران از ضربه زدن به انقلاب اسلامي ادامه خواهد داشت. از آغاز انقلاب اسلامي در ايران بيش از 32 سال سپري شده است. گذشت زمان نه تنها از اهميت و حساسيت ايران اسلامي در نگاه غربيها نکاسته است بلکه هر روز شاهد بروز و ظهور عوامل بيشتري از تلألؤ و درخشش انقلاب و نظام جمهوري اسلامي ايران هستيم. نزديک به 200 کشور در جهان به رسميت شناخته شدهاند. در بسياري از اين کشورها، تحولاتي نظير آنچه در ايران ميگذرد، اتفاق ميافتد. در آنجا نيز انتخابات برگزار ميشود، رؤساي جمهور جديد به صحنه ميآيند، تصميمات کلان مديريتي گرفته ميشود، ارتباطات بينالمللي گستردهاي ميان آنها و سايرين برقرار است، ثروتمند هستند، درآمد سرانهشان رو به بالاست و مردم اين کشورها به خودشان ميبالند اما حقيقت آن است که آنها به چشم نميآيند، صدايي از آنها به گوش ديگران نميرسد، به تصميمات اساسي و تحولات جاري در اين کشورها به ديده اهميت نگريسته نميشود، گويا بود و نبودشان احساس نميشود! در نقطه مقابل آنها، ملت ايران و نظام جمهوري اسلامي قرار دارد. صدايش به رسايي در دنيا طنينانداز است، چشمها به اينجا دوخته شده است تا ببينند از ايران اسلامي چه ايدهاي به دنيا منعکس ميشود و مواضعش چيست؟ در ايران چه ميگذرد؟ رئيس جمهورش کيست و مشي و مرامش چگونه است؟ در خيابانهاي تهران چه اتفاقي افتاده است؟ قواي حکومتي در ايران چه روابط و مناسباتي با يکديگر دارند؟ مشارکت مردم در انتخابات تا چه ميزان بوده است؟ از آراي مردم چه نتيجهاي به دست آمده است؟ و اين روند همچنان ادامه دارد. ناظران، کاوشگرانه از داخل و خارج به دنبال آن هستند که اخبار و گزارشهاي آخرين تحولات اين سرزمين را رصد کنند و آن را به درون شبکههاي تشنه ارتباطي در جهان سرازير نمايند. آري اينجا ايران است. يک کشور زنده و بالنده، يک انقلاب جوان، پويا و بانشاط، يک نظام اسلامي و مردمي، يک اراده مستحکم و خلل ناپذير، يک ملت پايدار و استوار، يک دولت خدمتگزار و در رأس همه اينها يک رهبر والامقام، دوست داشتني، عادل، آگاه، هوشمند و دشمن شناس. اينها گفته شد تا يک نکته مورد تأکيد قرار گيرد. در سالجاري مردم ايران يک بار ديگر در پاي صندوقهاي رأي حضور خواهند يافت تا سهم مؤثر و تعيين کننده خود را در تعيين سرنوشت کشورشان ايفا کنند. به جرأت ميتوان گفت که در کمتر نقطهاي از جهان، چگونگي و کيفيت شرکت يک ملت در انتخابات، به اندازه ملت ايران، زير نگاه کنجکاوانه ناظران جهاني قرار داشته باشد. آخرين انتخابات در ايران، 22 خرداد سال 1388 برگزار شد. يک حماسه بزرگ و به يادماندني رقم خورد. قريب 85 درصد مردم در انتخابات شرکت کردند. شايد در کمتر نقطهاي از جهان بتوان سراغ گرفت که 30 سال پس از وقوع يک انقلاب و تحمل فشارهاي بيسابقه سياسي، اقتصادي و تبليغاتي، مردم با مشارکت بينظير خود در پاي صندوقهاي رأي حاضر شده باشند. به تجربه ثابت شده است که ميزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس شوراي اسلامي معمولاً کمتر از ميزان مشارکت آنها در انتخابات رياست جمهوري است. اما با اين همه بايد رکورد تازهاي از حضور مردم در انتخابات نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي به ثبت برسد و براي اين کار مقدماتي لازم است. 1- نمايندگان مجلس بايد به اين مهم توجه کنند که ميزان مشارکت مردم در انتخابات تا ميزان زيادي به بازکردن فضا براي حضور تعداد بيشتري از نامزدها بستگي دارد، بنابراين اتخاذ تصميمات محدودکننده اين مشارکت متضمن مصالح و منافع ملي نيست. 2- هم افزايي و همگرايي در تعاملات ميان مجلس و دولت بايد مورد توجه ويژه قرار گيرد. گرايش به سوي تقابل و جبهه‌گيري‌هاي تنش‌زا در جامعه، نه تنها زيبنده نظام اسلامي نيست، بلکه موجب تضييع و تضعيف انگيزه‌هاي مردم براي ايفاي سهم خويش از طريق مشارکت در انتخابات ميشود. 3- انتخابات، شاخص و نشانه مردم‌سالاري است. تاکنون تمامي انتخابات در نظام اسلامي، بدون تأخير انجام شده که اين واقعيت نشان دهنده اهميت انتخابات براي نظام اسلامي است. با پرهيز از بداخلاقي و طرح ادعاهاي بي‌اساس، ميتوان فضاي کشور را به گونه‌اي مديريت کرد که انتخابات در موعد مقرر هرچه باشكوه‌تر برگزار شود. 4- موجود موهوم و بي‌اساسي مانند «جريان انحرافي»، بازي جديدي است که رأس فتنه با مطرح کردن آن، کوشيده است ترس و نگراني را به ساده دلان و ساده‌انديشان تزريق کند و از اين طريق موجوديت و بقاي خود را تثبيت نمايد. بنابراين همانگونه که رهبري عزيز فرمودند، پرهيز از اختلاف «وظيفه‌اي ملي در دفاع از اسلام و انقلاب و ايران» است و امروز بيش از هر زمان ديگري بايد هوشيار و آگاه باشيم تا ترفندهاي شومي که نتيجه طبيعي آن، از دست رفتن مشارکت بيشتر مردم در انتخابات است، به مورد اجرا در نيايد. مقابله با امريکا، اسرائيل و دشمنان اسلام و امام، هدف اصلي دوستداران راستين ولايت محسوب مي‌شوند، بنابراين بايد بشدت مراقبت کرد که به غفلت و غرور مبتلا نشويم؛ زيرا اين دو، انسان را از شناخت صحيح راه و دشمنان به کمين نشسته باز مي‌دارند. مردم سالاري:تخلف «تخلف»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي مردم سالاري به قلم منصور فرزامي است كه در آن مي‌خوانيد؛در اين روزها، در رسانه هاي گروهي با سليقه هاي مختلف، کمتر واژه اي را مي توان يافت که بسامد «واژه تخلف» را داشته باشد . کاربرد بالاي اين کلمه، فضاي سياسي، اجتماعي و رواني جامعه را به شدت تحت تاثير قرار داده است. 1- شوراي محترم نگهبان به صراحت اعلام مي کند که سرپرستي رياست جمهوري بر وزارت نفت، تخلف است. 2- سخنگوي شوراي نگهبان تصريح مي کند که ادغام وزارتخانه ها، بي تصويب مجلس، تخلف است. 3- مجلس شوراي اسلامي هم اذعان مي دارد که عدم معرفي وزير ورزش و جوانان، تخلف است. 4- رئيس محترم مجلس، عنوان مي کند که ادامه کار سازمان تربيت بدني، غير شرعي و تخلف محسوب مي شود. 5- رئيس ديوان محاسبات، تخلفات دولت را در سال 89 در اجراي «هدفمندي يارانه ها» طي گزارشي به مجلس بر مي شمارد. 6- کدخدايي دوباره، بر غير قانوني بودن سرپرستي وزارت نفت، تاکيد مي کند. 7- رئيس کميسيون ويژه مجلس شوراي اسلامي، از تخلف دولت در برداشت پنج هزار ميليارد تومان از منابع داخلي بانک مرکزي براي پرداخت نقدي يارانه ها ، سخن به ميان مي آورد. 8- مجلس تاکيد دارد که به استناد قانون، به ميزان تورم سال جاري، بايد به حقوق کارمندان افزوده شود اما عامل اجراي چنين مصوبه اي نه مي گذارد و نه برمي دارد و با شجاعت و صراحت تمام مبلغ 8/5% را در افزايش حقوق مطرح مي کند. 9- عضو فراکسيون مديريت شهري هم با بيان اين که «دولت در پرداخت بودجه مترو تعجيل کند» تاکيد مي کند که دولت چاره اي جز پرداخت بودجه مترو ندارد و بهتر است که در چهارچوب قانون حرکت کند. و... با اين حساب بايد عجايب هفتگانه جهان در آشفته بازار رفتاري ما در اين سرزمين کهن از هفتاد و هفتصد هم گذشته باشد! نمي دانم که آيا بيان روزنامه ها در انتشار اخبار گوناگون تخلف دولت، از نوع دروغ معروف سيزده است يا واقعيت دارد؟ آيا همه نشسته اند تا تخلف مکرر دولت را به شماره، قلمي کنند؟ يا نه، دولت در ارتکاب تخلفات مکرر مي خواهد پايداري و شهامت خود را به رخ همه بکشد. آيا ما عجيبيم يا دنيا ما را عجيب مي بيند؟ باور مي کنيد که اين همه ادعا در تخلف دولت باورکردني باشد؟ اگر هفت جاي سرم را هم بشکنند، باز هم صاحب اين قلم باور نمي کند! مگر مي شود دولت که مجري مصوبات قانوني است، در اجرا خطا کند؟ مگر دولت با خودش، با ملت ايران، با تمدن و فرهنگ بالنده و افتخارآميز، با گوينده «دروغگو، دشمن خداست» کج خلقي مي کند؟ مگر تخلف در مکتب ما نامشروع نيست؟ مگر مسئول و متولي عدالت با فرشته عدالتش ناظر بر اعمال ما نيست؟ آيا مدعيان تخلف دولت، بر دولت جفا مي کنند که اين چنين به صراحت تخلفش را رسانه اي کرده اند؟ آيا قوانين مدون ناهموارند که دولت مسيرش را نمي تواند اصولي و با تعقل بپيمايد؟ آيا عضو کميسيون امنيت ملي (فلاحت پيشه) در نطق ميان دستور، درست مي گويد که مسئولان اجرايي به نظام پارلماني اعتقادي ندارند! آيا اين همه درست است يا درست نيست؟ اگر درست باشد، وامصيبتا و اگر نباشد، وا اسفا ! در اين پريشان روزگار دلگيري، وظيفه بزرگان کشور چيست؟ نسل حاضر، چه وظيفه اي در قبال اين همه تضاد و تناقض و تخلف دارد؟ تاريخ به آيندگان اين نسل چه پاسخي خواهد گفت؟ آن ايستادگي در تخلف و اين رهپويي در کشف خطا حمل بر چيست؟ تخلف بينان معلوم دارند که کجا تخلف نشده است؟ عيب کار ما کجاست؟ 1- آيا عامل قانون گريزي ما در مقابل قانون، به نوع مدنيت و فرهنگ ما بستگي دارد؟ 2- آيا شاکله شخصيتي ما، با تخلف در برابر قانون، سامان يافته است؟ 3- آيا با تخلف در مقابل قانون حس ماجراجويي و هيجان زدگي دوستداران ما، ارضا مي شود و نان و نام ما در اين ارضاست؟ 4- آيا تخلف ما ايرانيان در برابر قانون، سنتي ديرپا و هميشه پابرجاست؟ 5- آيا آرامش مردم و سير منطقي و اصولي امور، زياني براي ما دارد و از اين سکون رنج مي بريم که مشتاق آشفته بازاريم؟ 6- آيا کساني را نداريم که در تدوين قوانين و مصوبات، مقتضيات زمان و مکان را در نظر بگيرند؟ 7- آيا شخصيت ما فراقانوني است و تمکين در برابر قانون، دون شان ماست؟ 8- آيا قانون شکني ناشي از قدرت طلبي و قدرت نمايي است؟ 9- آيا مي پنداريم که تنها ما نگران وضع مردم هستيم و ديگران فقط به خود و منافع خود مي انديشند؟ 10- آيا زعم ما آن است که آن چه استنباط مي کنيم، همان درست است و ديگران در حدي نيستند که به صواب بگويند و به صلاح بکوشند؟ 11- آيا گذشتگان را در خدمت به مردم، قابل مي دانيم و آيا به آيندگان حق مي دهيم که چنين پندار و قضاوتي در حق ما داشته باشند؟ 12- و آيا اجتهاد در مقابل نص ، جايز است؟ حمايت:کاهش يارانه نقدي و سياست هاي ضربتي براي ساماندهي بازارارز و طلا «کاهش يارانه نقدي و سياست هاي ضربتي براي ساماندهي بازارارز و طلا»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي حمايت به قلم محسن شمشيري است كه در آن مي‌خوانيد؛ اين روزها، اخبار متعددي از تحولات اقتصادي کشور به گوش مي رسد که ساماندهي آنها نيازمند يک استراتژي خردمندانه و درعين حال اتخاذ راهکارها و تاکتيک هاي کوتاه مدت و ضربتي است تا بازارهاي مالي و بودجه دولت را ساماندهي کند و بار مشکلات اقتصادي را در سال جهاد اقتصادي کاهش دهد. به عبارت ديگر، در شرايطي که براي تحقق جهاد اقتصادي بايد تحولات صنعت و توليد را براي رسيدن به رشد اقتصادي 8 درصدي و بهره وري نيروي انساني شاهد باشيم تا کاهش بيکاري به زير 10 درصد و کنترل تورم و بهبود شرايط مالي دولت و افزايش قدرت خريد مردم را داشته باشيم، نبايد برخي نوسانات در بازار طلا وسکه و قيمت مواد غذايي و... ما را از مسير اصلي جهاد اقتصادي دور کند. براين اساس، افزايش نرخ دلار به 1200 تومان، بالاتر بودن نرخ سکه دولتي نسبت به نرخ بازار که به خاطر ماليات بر ارزش افزوده 4 درصدي اتفاق افتاده است، نيازمند کنترل نقدينگي و اتخاذ سياست هاي مکمل است تا بازار ارز و طلا را سامان بهتري بدهد. از يک سو نرخ ماليات بر ارزش افزوده در مورد سکه بايد به گونه اي تعيين شود که جذابيت سکه را کاهش ندهد و دولت بتواند از اين ابزار براي جمع آوري نقدينگي سرگردان و کنترل آن استفاده کند. در بازار ارز نيز اگر چه بسياري از کارشناسان معتقدند که نرخ دلار بايد بالا برود تا واردات کنترل شود و صادرات غير نفتي افزايش يابد و نرخ دلار بايد متناسب با تورم افزايش يابد اما نوسان آن مي تواند باعث التهاب بازار وبه هم ريختگي قيمت هاي نسبي، کالاهاي وارداتي و... شود. براين اساس، اگر دولت بنا دارد به هر دليلي نرخ دلار را بالا نگه دارد تا به نفع صادرات غير نفتي و کاهش واردات عمل کند بايد سياست هاي مکمل ديگر يعني ثبات بازار ارز، کاهش تفاوت نرخ دلار در بانک ها با بازار آزاد را دنبال کند واز همه مهمتر، بايد تعرفه کالاهاي غير ضروري وارداتي را افزايش دهد. به عنوان مثال در فصل توليد وعرضه محصولات کشاورزي بايد از توليد داخلي حمايت کندو تعرفه محصولات کشاورزي و غذايي وارداتي را افزايش دهد تا از اين طريق هم تقاضا براي ارز را تاحدودي کنترل کندو هم به نفع توليد داخلي، واردات را مهار کند. نکته ديگري که باعث شده دولت و مجلس با نگراني کسري بودجه در سال 1390 همراه باشند مشکل تامين منابع هدفمندي يارانه هاست. طبق پيش بيني هاي صورت گرفته، متقاضيان دريافت يارانه نقدي از 60 ميليون نفر به بيش از 70 ميليون نفر افزايش يافته و اين موضوع بار سنگيني را بر دوش دولت گذاشته است. متاسفانه دولت بيش از درآمدي که از محل دريافت هزينه گاز، برق و بنزين و... دارد بايد پول به حساب مردم بريزد يا حداقل بايد پيش از دريافت درآمد فروش حامل هاي انرژي بايد پول يارانه نقدي را به حساب مردم بريزد. اين موضوع باعث شده که بسياري از هزينه هاي جاري دستگاه هاي اجرايي کشور به موقع تامين نشود و دولت اولويت خود را بر تامين پول يارانه نقدي گذاشته است . در حالي که حقوق کارمندان، هزينه عمراني کشور، هزينه جاري دستگاه هاي اجرايي بدهکار به مردم که توليد خود را به دولت فروخته اند بايد زودتر از يارانه نقدي پرداخت شود. زيرا در پرداخت هزينه هاي عمراني و جاري دولت، بخش توليد و خدمات کشور رونق مي يابد و گردش نقدينگي و توليد بهتر انجام مي شود، در حالي که در پرداخت يارانه نقدي، مردم حتي هنگام پرداخت هزينه گاز، با اعتراض نسبت به مبلغ بالاي آن در پرداخت ها مقاومت مي کنند و منابع دولت دير به خزانه ريخته مي شود. در حالي که در هزينه عمراني و جاري، توليد کننده و مردم قبل از دريافت پول خود از دولت ، کارها را انجام داده و تحويل داده اند. براين اساس، پيشنهاد حذف يارانه نقدي به اقشار پردرآمده و سه دهک ثروتمند، در گام اول مي تواند بخشي از معضل تامين هزينه 54 هزار ميليارد توماني را پوشش مي دهد و بخشي از کسري بودجه و رشد نقدينگي را حل کند. واقعيت اين است که برداشت پول از تنخواه بانک مرکزي، به رشد نقدينگي کمک مي کند و باعث تورم مي شود و بخشي از تورم و نقدينگي سرگردان موجود در بازار اجاره بهاي مسکن، طلا و ارز و بورس و زمين و مسکن، حاصل از رشد نقدينگي است و به اين معناست که مردم يارانه نقدي را مي گيرند و خرج مي کنند اما معادل همين رقم به دولت پول نمي دهند و اگر هم پول بدهند و قبض گاز و برق را به موقع بپردازند معادل اين افزايش نقدينگي در کشور کالا اضافه توليد نمي شود. همين عامل باعث شده که قيمت مواد غذايي و برخي ديگر از کالاها در سال جاري افزايش يابد و خانواري که با 20 هزار تومان دست پر از ميادين تره بار به خانه بر مي گشت حالا با 50 هزار تومان بايد ميوه و تره بار خود را خريداري کند. براين اساس، بايد گفت که يارانه نقدي اگر چه حق مردم است و طبق قانون درحال پرداخت است اما واقعيت اين است که اين نقدينگي اضافه شده هنوز با خود رشد اقتصادي و اضافه توليد کالاو خدمات به همراه نداشته ونقدينگي اضافه شده به بازار طلا وارز و ساير بازارهاي مواد غذايي و ... فشار مي آورد. حتي مردم و بانک ها نيز به طور غير مستقيم متوجه اين موضوع شده اند و سعي مي کنند که پول خود را به صورت طلا نگه داري کنند و بانک ها نيز اخيرا، طرح حساب جاري طلا را ارائه داده اند تامردم پول خود را به صورت گرم 24 عيار و به قيمت روز در بانک سپرده کنند و هر وقت لازم شد به قيمت روز پول نقد معادل گرم طلاي خود را پس بگيرند. اين نکته نشان مي دهد که يکبار ديگر، توجه جامعه به سيستم قديمي پايه طلا جلب شده است و همه سعي مي کنند با نگهداري سکه و طلا ارزش پول خود را حفظ کنند. در گذشته که سکه به صورت طلا و نقره بوده اين مسائل کمتر وجود داشته و بازارهاي طلاو ارز کمتر با نوسان مواجه مي شدند اما حالا بايد راهکارهايي جهت کاهش نوسانات بازارهاي مختلف ارائه شود. به عبارت ديگر، دولت بايد براي کاهش مشکلاتي که رو به افزايش است بايد يک استراتژي تدوين کند در غير اين صورت با مشکلات بيشتري مواجه مي شود ودر کنار اين استراتژي که حمايت از توليد داخلي، کاهش واردات، ساماندهي هدفمندي يارانه ها، نرخ ارز متناسب با تورم و... را در خود جاي مي دهد بايد چند تاکتيک ضربتي در کوتاه مدت اجرا کند که يکي از آنها حذف يارانه نقدي به طبقات پر درآمد و کاهش يارانه به اقشار متوسط است زيرا در هر صورت يارانه نقدي باعث رشد نقدينگي و تورم و قيمت طلا و ارز مي شود وبه زيان مردم عمل مي کند. مگر آن که معادل يارانه نقدي افزايش توليد را شاهد باشيم که متاسفانه رشد توليد متناسب با رقم يارانه نقدي نيست و نقدينگي به سمت بازار مواد غذايي، طلا و ارز و ... سرازير شده در حالي که بايد به سمت توليد هدايت شود. تدوين تعرفه مناسب براي کالاهاي غير ضروري وارداتي نيز به ساماندهي بازار ارز کمک مي کند و از سوي ديگر، کاهش ماليات برارزش افزوده در بازار سکه ضروري است تا اين ابزار به کنترل نقدينگي کمک کند ... ابزارهاي اقتصادي ديگري نيز در دسترس دولت است که مي تواند از آنها در کوتاه مدت بهره ببرد و بازارهاي مالي کشور را ساماندهي کند. آفرينش:ايراني و كالاي وطني «ايراني و كالاي وطني»عنوان سرمقاله‌ي روزنامهِ آفرينش به قلم علي رمضاني است كه در آن مي‌خوانيد؛سالهاست که در فرهنگ عامه ايراني رسمي شگفت بتدريج جاي خود را باز کرده و آن هم امري است به نام ناديده انگاري کالاي داخلي ايراني و برتر دانستن مصرف کالاي خارجي که در واقع در دهه هاي گذشته همچنان تثبيت شده و تا امروز همچنان بخش زيادي از شهروندان مصرف كالاهاي خارجي را نوعي پرستيژ ، تشخص و برتري فرهنگي اقتصادي و اجتماعي مي دانند و بر تداوم اين رفتار خويش نيز اصرار دارند. در اين بين اين کالا و محصول ايراني بوده است که همچنان در زادگاه و بوم ملي خويش ناشناخته و گاه مصرف آن مايه تحقير شمرده ميشود. به راستي ما ايرانيان را چه ميشود ؟چرا همچنان بر فرهنگي غلط اصرار مي ورزيم و همچنان در همه حالات به دنبال نوع خارجي از هر چيزي و کالايي مي گرديم گويي که همچنان ايراني بودن کالايي و مصرف آن نه سبب سربلندي که مايه شرمساري است؟!!در واقع بايد گفت هر چند در طول دهه هاي گذشته کالاي ايراني نتوانسته است در بسياري از زمينه ها گوي سبقت را در کيفيت ؛طراحي و توليد ارزان از کالاي کشور هاي قدرتمند صنعتي و..بربايد ، اما آشکار است که در سالهاي اخير جهشي در بخشي از اين صنايع در راستاي رقابت پذيري بهتر، کيفيت بهتر، توليد ارزان و...صورت گرفته است و امروزه اگر از نگاهي بدبينانه به کالاي ايراني نگريسته نشود ، جدا از افزايش کيفيت و کميت در توليد اين راه را در صورت حمايت بيشتر از سوي شهروندان و دولت تداوم مي بخشد. در اين بين نيز بايد توجه داشت اگر حتي کالاي ايران در مقايسه با کالاي خارجي داراي کيفيتي کمتر در بخشي از حوزه هاست نبايد با پاک کردن صورت مساله مستقيما در انديشه مصرف کالاي خارجي باشيم چه اينکه اگر حتي به فرهنگ توليدي و اقتصادي کشورهايي نظير آلمان ژاپن و.. در مورد نگاه به توليد کالاي داخلي خود در دوران هاي گذار از صنعتي شدن و حتي اکنون بنگريم ،امري که قابل مشاهده بوده است.حمايت و تعصب شهروندان اين کشورها در مصرف کالاي داخلي خود بوده است اين امر در واقع خود عاملي براي پشتيباني از توليد بيشترو کيفيت بيشتر کالاهاي داخلي و هم چنين اقتصاد ملي اين کشورها بوده است . آنچه مشخص است هنوز پس از سالها مصرف، کالاي ايراني نتواسته جايگاه مناسبي در ذهن و سبد خريد شهروندان کشور باز کند.در اين بين هر چند در طول سالهاي گذشته و اکنون دولت و مقامات کوشيده اند تا مصرف کالاي ايراني رابه نوعي ترويج کنند اما بايد گفت که اين امر نيازمند نگاهي همه جانبه است. در اين راستا بايد گفت از انجا که دو عنصر مهم قيمت و كيفيت سبب مي شود تا براي كالايي تقاضا وجود داشته باشد بايد در اصلاح مشکلات کالاهاي ايراني دراين زمينه کوشيد و در کنار آن فرهنگ و رفتارهاي غلط رفتاري را در مورد خريد کالاهاي خارجي در مقايسه با مشابه ايراني از بين برد. چه اينکه اگر به گستره و پيامدهاي منفي خريد و واردات گسترده کالاهاي خارجي بنگريم متوجه خواهيم شد که اين امر در شرايط کنوني کشور جدا از افزايش لشكرگسترده بيكاران و ضربه به چرخ هاي توليدي و اقتصادي کشور بهره اي براي کشور نخواهد داشت در اين بين بايد نگاه ها و برنامه ريزي ها در حوزه هاي مختلف به گونه اي باشد که مصرف كالاي ايراني افتخار ملي ايرانيان باشد نه امري ديگر . ابتكار:کمک نفسي در هواي سربي سياست! «کمک نفسي در هواي سربي سياست!»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي ابتكار به قلم فضل الله ياري است كه در آن مي‌خوانيد؛اين روزها فضا براي جماعت روزنامه‌نگار مثل کارکردن در معدن زغال‌سنگ يا چاپخانه‌اي است که هواي تنفسش آکنده از ذرات کربن و سرب است؛ چراکه روزنامه‌نگار بايد از سياست بنويسد؛ سياستي که احاطه‌اش را بر زندگي ما چنان گسترده است که هواي سربي چاپخانه‌اي يا آلودگي معدني بر تنفس کارگران. اين روزهاي سياست ايران هم اگرچه پرخبر و جنجالي است، اما نوشتن هرروزه در
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 472]
-
گوناگون
پربازدیدترینها