تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835398155
مردی که عکاس را ترساند/ عکس
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
- شاید بیش از بیست کاغذ بریده بریده کوچک در دستان او جابه جا می شدند. اینجا بود که احساس کردم به دستخط مردی مجنون نگاه می کنم. تنها 10 سانتیمتر با جدی ترین دیکتاتور این روزهای تاریخ فاصله داشتم. "این جمله را پلاتون عکاس پرتره بر زبان می راند. مردی که در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2009 میلادی از سوی روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز مسئولیت گرفتن عکس مستقیم از صورت چهره های بین المللی را بر عهده داشت. در عکس قذافی تمرکز را بر چشمان سیاه او گذاشتم. چشمانی که عاری از هرحسی بودند. به نظر می رسید که روح او از سرش پرواز کرده و چشمانش تنها حفره هایی هستند خالی.پلاتون روز گرفتن این تصویر را به خوبی به یاد دارد. در حاشیه مراسم فضای کوچکی را به او اختصاص داده بودند تا بتواند رهبران جهان را یک به یک به تصویر بکشد. او ثانیه ثانیه مواجهه با قذافی را به یاد دارد: رئیس جمهوری آمریکا تازه سخنان خود را در مجمع عمومی آغاز کرده بود که سرهنگ برای گرفتن عکس وارد شد. ترسیده بودم. آرام به سمت من آمد گویا پادشاهی است که به سوی رعیتش قدم می زند.پلاتون به سمت صندلی اشاره می کند که قذافی باید بر روی آن بنشیند. دیکتاتور ابتدا سر و وضع صندلی را برانداز می کند و سپس بر روی آن جا می گیرد. عکاس در خاطراتش می نویسد: همه چیز آنچنان با آرامش و طمانینه انجام گرفت که من صدای گردش خون را در رگ هایم می شنیدم. برای تنظیم کردن صورتش به او بسیار نزدیک شدم و چه صحنه ترسناک و البته خنده داری بود.زمانی که به چشمان او از این سوی لنز نگاه کردم با خودم گفتم: یا زیرک ترین مردی است که پا به این اتاق گذاشته و یا دیوانه ترین آنها. پلاتون که تصویر هوگو چاوز و رابرت موگابه را نیز با همین سبک و سیاق گرفته از قذافی با ادبیاتی متفاوت یاد می کند: در چشمان او هیچ حسی نبود. زمانی که عکس گرفتن من تمام شد بلند شد و دستانش را به نشانه تشکر روی سینه گذاشت و من نیز همین کار را کردم.پلاتون در آخرین لحظه متن سخنرانی قذافی را در دستانش می بیند: با جوهر قرمز و در حروف بسیار بزرگ نوشته شده بود. گویا دستخط یک کودک شش ساله است. شاید بیش از بیست کاغذ بریده بریده کوچک در دستان او جابه جا می شدند. اینجا بود که احساس کردم به دستخط مردی مجنون نگاه می کنم.
سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 594]
-
گوناگون
پربازدیدترینها