واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: غروب دلگیر دختر آفتاب در سال 117 هجرى قمرى
حضرت سكینه، دختر ابى عبدالله الحسین(علیه السلام) و رباب، دختر امرء القیس است. نام اصلى وى، " آمنه" یا " امیمه" بود و مادرش رباب او را به " سكینه" ملقّب ساخت. این بانوى شریف علوى در دامن مهرانگیز پدر ارجمندش حضرت امام حسین(علیه السلام) و مادر گرانمایهاش حضرت رباب(سالم الله علیها) و عمه بزرگوارش حضرت زینب كبرى(سلام الله علیها) پرورش یافت و از راهنمایى و تربیت ناب برادرش حضرت على بن الحسین(سلام الله علیهما) معروف به زین العابدین در ایّام امامت آن بزرگوار، بهرههاى وافر یافت. وى از زنان خردمند و داناى عصر خویش بود. علاوه بر بهرهمندى كامل از حُسن جمال، از فضایل معنوى مانند تعّبد، تدیّن و تقواى الهى برخوردار بود و در زمینه شعر، سخنورى و فصاحت بیان از ممتازان عصر و خانه وى، همیشه مجمع ادبا، شُعرا و سخن سرایان عرب بود. درباره تاریخ تولدش، اطلاع دقیقى در دست نیست. امّا وى در واقعه عاشورا، دخترى رشید و بالغ بود. برخى از مورخان، وى را در واقعه كربلا، بین ده تا سیزده ساله خواندهاند. بنابراین تولدش باید میان سالهاى 47 تا50 قمرى باشد. او در مدینه و در اواخر عصر امامت حضرت امام حسن مجتبى(علیه السلام) دیده به جهان گشود. امام حسین(علیه السلام) به تمامى فرزندانش، از جمله سكینه، عشق و علاقه داشت و آنان را به خاطر برخوردارى از فضایل و كمالات نفسانى، بسیار دوست مىداشت. روایت شد، كه آن حضرت درباره سكینه و مادرش رباب و خانهاى كه آن دو در آن زندگى مىكردند شعرى عاطفى سرود كه ترجمهاش چنین است: به جانت سوگند ! من به راستى خانهاى كه سكینه و مادرش رباب در آن باشند، دوست دارم. من آن دو را دوست دارم و براى آنان دارایىام را نثار مىكنم و هیچ ملامتگرى نمىتواند مرا در این كار سرزنش كند. آن حضرت، پس از واقعه كربلا، به مدت 57 سال زندگى كرد. در آغاز، تحت كفالت برادر بزرگوارش امام زین العابدین(ع) قرار داشت تا این كه ازدواج نمود و به خانه همسرش نقل مكان كرد.
این بانوى مكرمه، بین 67 تا 70 سال زندگى كرد و سرانجام در كمال شرافت و عفت دار فانى را وداع گفت. درباره در گذشت این بانوى بزرگ علوى، دو روایت نقل شده است: روایت نخست حاكى است كه وى در پنجم ربیع الاوّل سال 117 هجرى قمرى و در عصر خلافت هشام بن عبدالملك و در حاكمیت خالد بن عبدالملك بن حارث، در مدینه بدرود حیات گفت و روایت دیگر مىگوید كه وى در پنجم ربیع الاوّل سال 126 هجرى قمرى در مكه معظمه وفات یافت. به هر روى، در گذشت وى در پنجم ربیع الاوّل، مورد اتفاق تاریخ نگاران و سیره نویسان است. در همان سالى كه حضرت سكینه(سلام الله علیها) وفات یافت، خواهرش حضرت فاطمه بنت الحسین(علیهما السلام) نیز در مدینه بدرود حیات گفت. روزبه برکت رضایی - دین و اندیشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 386]