واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: شما بیشتر صحنههای فیلم را نگاه میکنید، بدون اینکه آنها را احساس کنید. کاراکترهای فیلم به لطف بازی عالی بازیگرانش شما را مجذوب خود میکنند، ولی... نگاهی به فیلم مشت زن ساخته دیوید او. راسل The Fighterفیلمهای زیادی درباره مسابقات ورزشی ساخته شده است. ولی بهترین فیلمهای ساخته شده در این ژانر مربوط به ورزش بوکس است. از فیلم راکی تا فیلمهای علی، محبوب میلیون دلاری، گاو خشمگین و.. این فیلمها معمولاً فیلمهایی بوده اند که هم موفقیت مالی خوبی داشته اند و هم در مراسم اسکار خوش درخشیده اند. مشت زن هم یکی از همین فیلمهای خوب، و نه عالی این ژانر است، و به امید موفقیت در مراسم اسکار وارد رینگ شده است.چیزی که درباره تمامی فیلمهایی که درباره ورزش بوکس ساخته میشود این است که که آنها واقعاً درباره ورزش بوکس نیستند. آنها معمولا درباره هرچیزی مثل خانواده، دوستان، خشم، اعتیاد و... هستند که یک بوکسور با آنها ارتباط دارد! فیلم مشت زن ساخته دیوید او. راسل هم دقیقاً از همین الگو پیروی میکند. مشت زن داستان زندگی میکی وارد، بوکسور ایرلندی ساکن بوستون آمریکاست، که به کمک دیکی اوکلاند، برادر ناتنی و مربی خود توانست عنوان «قهرمانی بوکس سبک وزن جهان» را از آن خود کند. نقش میکی را مارک والبرگ بازی میکند و کریستین بیل به نقش دیکی ظاهر شده است. دیوید او. راسل عاشق جنگهای پرشور است. چه در فیلم قدم زدن با فاجعه و چه در فیلم سه پادشاه درباره جنگ خلیج فارس! راسل عاشق فیلمهایی است موضوع آن کمک کردن آدمها به هم برای یک پیروزی بزرگ است. فیلمهای او معمولاً خیل عظیمی از هنرپیشگان، داستانهای متقاطع و پیچیده، دیالوگهای به اصطلاح فلسفی و سریع، و همراهی یک کاراکتر که دید بسیار وسیعی نسبت به جهانش دارد و باعث میشود قهرمان داستان به موفقیت برسد را در خود یکجا جمع دارد. در تمامیفیلمهای دیوید او. راسل میتوانید چنین چیزهایی را پیدا کنید که جزو عناصر مشترک تمام ساختههای راسل هستند.میکی (مارک والبرگ) فردی که در کارگاه مصالح جاده ای کار میکند، تصمیم میگیرد که پس از وقفهای که پس از شکستهای پی در پی در مسابقات بوکس تجربه کرده، دوباره به دوران اوجش در بوکس بازگردد. برادر ناتنی بزرگتر او با نام دیکی اوکلاند (کریستین بل) کسی است که قبلاً یک بار با «شوگر ری لئونارد» مبارزه کرده، قهرمان بوکس بوده، و الگوی دوران کودکی برادر کوچکترش میکی بوده است. میکی و دیکی در خیابانها قدم میزنند. میکی متزلزل و کم رو، و دیکی برعکس او کاملاً با اراده است و همه با دید احترام به او نگاه میکنند. میکی به کراک اعتیاد دارد. به همین دلیل هر از چند گاهی ناپدید میشود. خانواده آنها وضع بدی از لحاظ مادی دارد. به همین دلیل آلیس مادر میکی (ملیسا لئو) کسی است که سرپرستی هفت دخترش را عهده دار شده. او زیاد سیگار میکشد، عاشق اسپری زدن به موهایش است و به میکی میگوید که باید خودش را برای مسابقات بوکس آماده کند تا بلکه پولی از این راه دربیاورد. میکی به مادرش میگوید به خاطر شکستهای سنگین قبلی آمادگی آن را ندارد که دوباره به میدان بازگردد. اما زندگی میکی با دیدن دختری زیبا و خوش زبان با نام چارلن (امیآدامز) عوض میشود. چارلن تمام محله و همسایهها را میشناسد و کاملاً بامشکلات میکی در خانواده اش آشنایی دارد. او کاری میکند که میکی دوباره بتواند در خانواده اش به خوبی زندگی کند و سربلند باشد. میکی به همراه چارلن و خانواده اش و برادرش دیکی تمرینات خود را آغاز، و خودش را برای انجام مسابقات آماده میکند. وقتی میکی شانس این را پیدا میکند که با قطار به وگاس برود، چارلن مجبورش میکند که او را نیز همراه خودش ببرد. اوکالاند و آلیس آنها را دنبال میکنند و... یکی از مشکلات فیلم مشت زن این است که بیننده با دیدن صحنههای بوکس و برخی دیگر از صحنههای فیلم به شدت یاد فیلم راکی میافتد و این فکر به ذهنش خطور میکند که گویی کارگردان هیچ خلاقیتی برای نشان دادن صحنههای بوکس نداشته و فقط به کپی برداری از سایر فیلمهای این ژانر بسنده کرده است.تمامیصحنههای بوکس طوری طراحی شده که بیننده را یاد فیلمهای تلویزیونی از مسابقات بوکس دههی 1990میاندازد. البته به جز صحنه مبارزه ی پایانی که نماها کوتاه هستند، کلوزآپ بازیگران در آنها دیده میشود، و همچنین برخی نماهای مشت زنی آهسته شده اند. نماهایی که نسبت به صحنههای قبلی خشونت کمتری در آن دیده میشود! عنوان فیلم احتمالاً توصیفی از میکی وارد به نظر میرسد، اما در واقع توصیفی از تمامی کاراکترهای فیلم است. اینها افرادی هستند که مشت زن هستند، نه فقط در مواقعی که بخواهند جان خود را نجات بدهند، بلکه در مواقعی که میخواهند نسبت به کسی یا چیزی برتری داشته باشند. خواه آن چیز یک قهرمان بوکس، و خواه زندگی باشد!دیوید او. راسل استاد این است که هنرپیشههای معروفش را به راههای تازه ای راهنمایی کند و بازیهای غیر کلیشه ای از آنها بگیرد. به همین دلیل است که تمامی تیم بازیگری فیلم، به ویژه مارک والبرگ، کریستین بیل، و امی آدامز بازیهای خارق العاده ای از خود ارائه کرده اند. به همین دلیل است که ما از کریستین بل با آن قیافه ای که انگار ماسک اخم به صورت زده است کلی درس یاد میگیریم. (کریستین بیل برای بازی در این فیلم سی کیلو وزنش را کاهش داده است). مارک والبرگ هم نقشی بازی کرده است که بسیار متفاوت با چیزی است که قبلاً بازی میکرده. یا ملیسا لئو طوری بازی کرده است که شما قبلاً چیزی شبیه به او ندیده اید و البته یک امی آدامز فوق العاده در سراسر فیلم دیده میشود! کمپانی پارامونت فیلم را در آخر سال روانه پرده سینماها کرده است تا به کمک جوایزی که احتمالاً برای تیم بازیگری و خود فیلم نصیب آن میشود بتواند به فروش خوبی در گیشه دست پیدا کند. اما اگر به این دید به فیلم نگاه کنیم، میبینیم که فیلم نمیتواند در این هدف موفق باشد. مشت زن کاملاً به تمام جنبههای شخصیتی میکی نمیپردازد و فیلمنامه اش هم چندان بی عیب و نقص نیست. فیلم چندان قدرتی ندارد که شما با اکشن و موقعیتهای آن ارتباط برقرار کنید. حال چه در داخل رینگ اتفاق بیافتد چه در آشپزخانه و چه در خیابانهایی که داستان فیلم از آنجا سرچشمه میگیرد. شما بیشتر صحنههای فیلم را نگاه میکنید، بدون اینکه آنها را احساس کنید. کاراکترهای فیلم به لطف بازی عالی بازیگرانش شما را مجذوب خود میکنند، ولی هرگز شما را همراه خودشان به داخل رینگ نمیبرند!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]