واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تجربه اي سخت
نقل مکان به يک اجتماع جديد، يکي از پر اضطراب ترين تجربيات هر کودکي است. جابجايي، حتي براي يک بار، تجربه اي سخت است. تحقيقات نشان داده، کودکاني که زياد جا به جا مي شوند در مدرسه دچار مشکل خواهند بود. نقل مکان به خصوص اگر به خاطر تغييرات قابل ملاحظه در زندگي کودک باشد (مانند مرگ، طلاق يا ورشکستگي والدين) بسيار مشکل تر خواهد بود. نقل مکان، دوستي هاي دوره کودکي را از بين مي برد. براي کودکي که به مدرسه جديد مي رود، در نگاه اول به نظر مي رسد که هر کس دوست صميمي خود را دارد و او کاملاً تنهاست. او مجبور است به برنامه جديد عادت کند و در اين راستا ممکن است در بعضي از دروس جلوتر از ديگران و در بعضي از موارد، عقب تر از کلاس باشد. اين وضعيت، کودک را دچار استرس، نگراني و خستگي مي کند. در دوران پيش دبستاني يا سال اول مدرسه، بچه ها نسبت به نقل مکان بسيار آسيب پذير هستند زيرا از نظر مراحل رشد در دوراني هستند که بايد از والدين جدا شده و به محيط آموزشي و روابط اجتماعي جديد عادت کنند. تغيير مکان با اين روند طبيعي (جدايي از والدين) تداخل پيدا کرده و باعث مي شود که کودک به والدينش بيشتر وابسته شود. به طور کلي، هر چه کودک بزرگتر باشد، به خاطر اهميت زياد دوستان در زندگي او، با نقل مکان دچار مشکلات بيشتري مي شوند. در سنين آغازين نوجواني آنها مکرراً مخالفت خود را نسبت به جا بجايي بروز مي دهند و حتي پيشنهاد مي کنند که با يکي از اقوام يا دوستان، در همان شهر بمانند. بعضي از کودکان ممکن است نگراني از اين مسئله را ابراز نکنند، در اين موارد والدين بايد مراقب هشدارهايي باشند که نشان دهنده افسردگي است از جمله تغيير در اشتهاي کودک، واپس گرايي اجتماعي، کاهش نمرات تحصيلي، ناراحتي، بدخوابي يا تغييرات رفتاري و عاطفي قابل ملاحظه. در دوران پيش دبستاني يا سال اول مدرسه، بچه ها نسبت به نقل مکان بسيار آسيب پذير هستند زيرا از نظر مراحل رشد در دوراني هستند که بايد از والدين جدا شده و به محيط آموزشي و روابط اجتماعي جديد عادت کنند. اگر کودک نشانه هايي از افسردگي يا اندوه دائم را نشان دهد والدين بايد به پزشک خانواده، اطفال يا روان شناس مراجعه کنند. روان شناس مي تواند ميزان افسردگي کودک را بررسي و علائم مربوط به استرس را درمان کند. براي آسان تر شدن تجربه نقل مکان، مي توانيد اقدامات زير را انجام دهيد: براي کودک توضيح دهيد که چرا اين جا به جايي لازم است.
با استفاده از نقشه، عکس و روزنامه هاي محلي، کودک را با محل جديد آشنا سازيد. موقعيت و محل هاي مناسب در مکان جديد را که براي کودک جالب است، تشريح کنيد مثل کوه، درياچه يا پارک هاي تفريحي. بعد از نقل مکان، کودک را در فعاليت هاي اجتماعي مثل مساجد، فرهنگسراها، و کلاس هاي گروهي ثبت نام کنيد. اگر فرزندي داريد که سال هاي آخر دبيرستان را طي مي کند، در صورت امکان او را به يکي از اقوام مطمئن بسپاريد تا انتهاي سال تحصيلي در محل سابق بماند. دکوراسيون و چيدن اتاق جديد کودک را به عهده خودش بگذاريد. به او نويد دهيد که هر ارتباطي در آغاز کند صورت مي گيرد و اين موضوع طبيعي است و به مرور زمان رويه بهتر خواهد شد، البته با تلاش و صبر او. به کودک کمک کنيد تا از طريق تلفن، نامه، e-mail و ملاقات هاي حضوري با دوستان سابقش ارتباط پيدا کند. هر چقدر نقل مکان خانواده بيشتر باشد، بايد استحکام روابط خانواده بيشتر باشد با توجه و مراقبت هاي مناسب والدين و راهنمايي کارشناسي، نقل مکان مي تواند براي کودک تجربه اي مثبت باشد و مهارت هاي شخصي و اعتماد به نفس آنها را افزايش دهد. در موقعيت جديد جذابيت هايي ايجاد کنيد. مي توانيد از طرق غير مستقيم به فرزندتان در دوست يابي کمک کنيد . مثلا اگر احساس مي کنيد که خانواده همکلاس او به لحاظ ويژگي هاي مختلف با شما تناسب دارد ارتباط بيشتري فراهم نماييد. شناخت رفتارهاي کودک، ترجمه : مريم محنتي- با تغيير و اضافات
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 228]