ّآپارتمان نشيني وصله نچسب زندگي ايراني هاست، اما بايد ياد بگيريم

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: حالا هم قديمي ترهايي كه هنوز آپارتمان نشين نشده يا اگر به واحدهاي آپارتماني منتقل شده اند، با خاطرات خانه هاي حياط دار خود هرازگاهي به دوران كودكي سرك مي كشند. اين نگاه ريشه در علائق و ذائقه ايراني دارد؛ چيزي كه بعد از گذشت دستكم چهار دهه از ترويج آپارتمان نشيني در كشور، همچنان حفظ شده است. بعد از اين همه سال، در آخرين نظرسنجي هاي صورت گرفته توسط يك تشكل غير دولتي، 55 درصد تهراني ها اعلام كرده اند كه از زندگي در آپارتمان احساس نارضايتي و حتي تنفر مي كنند. با اينحال، برغم همه نارضايتي ها، امروز صحبت از افزايش جمعيت و بالا رفتن تقاضا براي مسكن است و فضاهاي شهري اجازه مانور زيادي براي ساخت و سازهاي متناسب با ذائقه ايراني را نمي دهد. اين از يك سو و از ديگر سو اينكه در مجتمع ها و آپارتمان ها ، خدمات رساني دستگاههاي اجرايي در شهرها مانند آب ، فاضلاب، برق و گاز و تلفن، راحتتر و اقتصادي تر است. هزينه هاي زندگي در آپارتمان ها نيز به دليل سرشكن شدن مخارج كمتر و به تبع آن مهار مصارفي مانند انرژي در اين واحدها راحتتر است و حالا كه با اجراي طرح هدفمند كردن يارانه ها روبه رو هستيم، اهميت موضوع، بويژه در راستاي صرفه جويي و اصلاح الگوي مصرف، دوچندان مي نمايد. به اين ترتيب اگرچه آپارتمان نشيني را وصله نچسب زندگي ايراني مي دانيم اما حالا بايد با واقعيت زندگي كنيم؛ بايد زندگي در اين مجموعه ها را ياد بگيريم و براي بهتر زندگي كردن، قواعد آن را بياموزيم و به آن پايبند باشيم و الزامات زندگي در اين واحدها را بيش از گذشته رعايت كنيم. ** چگونه شروع شد؟ اولين بار در دهه 40 شمسي، اولين آپارتمان ها در مناطق مركزي تهران، در بهجت آباد (حوالي كريم خان امروزي) و شهرزيبا در شمال غرب تهران، احداث شد و البته ساخت مجتمع هاي مسكوني ارتش و وزارت دفاع يا جنگ سابق، در مناطقي از لويزان و پاسداران از همين سالها شروع شده بود، اما به واقع ساخت انبوه مجتمع هاي مسكوني و آپارتمان سازي در تهران به اوايل دهه 50 بر مي گردد. آنها كه سني ازشان گذشته بهتر به ياد مي آورند كه براي رفتن به آپارتمان ها و مجتمع هاي مسكوني چقدر مقاومت صورت مي گرفت و حتي نظاميان نيز با كراهت زندگي در آن لانه هاي زنبوري شكل را مي پذيرفتند. حتي اولين سازندگان براي جلب مشتري مجبور به تبليغات گسترده براي فروش واحدهاي ساخته شده بودند و جالب اينكه اولين خريداران آپارتمان هاي اكباتان در غرب تهران نيز با ترديد و اكراه ساكن شدند. حالا نه اينكه فروش آپارتمان در تهران و سراسر كشور نياز به تبليغ ندارد، بلكه اين واحدهاي لانه زنبوري حتي به يكي از مهمترين زمينه هاي سرمايه گذاري تبديل شده است. با گذشت سالها، مردم به زندگي در آپارتمان هاي و مجتمع هاي مسكوني و مقتضيات آن عادت كرده اند وبخش قابل توجهي از مردم تهران و كلان شهرهاي ايران در اين واحدهاي بسته، كوچك و كم نور مستقر شده و زندگي مي كنند. تمام دارايي ها و داشته هايشان را روي هم مي گذارند، سپرده گذاري مي كنند و منتظر وام مي مانند تا در نهايت بتوانند يك واحد 50 يا 75 متري بخرند‌؛ بويژه زوج هاي جوان. ** آپارتمان نشيني قواعد خود را دارد با اينكه از استقرار بخش قابل توجهي از جمعيت كشور در واحدهاي آپارتماني، سالها مي گذرد، اما به نظر مي رسد هنوز مانند خيلي موارد ديگر از جمله ترافيك ، فرهنگ اين پديده وارداتي غربي در كشورمان شكل نگرفته يا حداقل اگر هم تا حدودي عرفي شده باشد، دروني نشده است. هنوز خيلي از آنها كه سالها و حتي چند دهه به زندگي در آپارتمان ها خو كرده اند، مناسبات حاكم بر محيط زندگي مستقلاتي را حفظ كرده و با خود به محيط هاي جديد منتقل كرده اند. يكي از مديران قديمي ترين مجتمع هاي مسكوني تهران به تلخي مي گفت برخي ها هنوز نفهميده يا نخواسته اند بفهمند كه زندگي در آپارتمان اقتضاي خودش را دارد و با خانه هاي بزرگ حياط دار كه مصداق چهارديواري اختياري بود، متفاوت است. ... و اينجاست كه مشكلات بروز مي يابد ، كار به مراكز و دواير قضايي مي كشد ، اختلافات بالا مي گيرد و ... ** مشكلات و معضلات آپارتمان نشيني آموزه هاي ديني و فرهنگي ما ايرانيان مملو از سفارش هاي فراوان در برخورد با همسايگان است. بيشترين تاكيدهاي پيامبر عظيم الشان و ائمه اطهار، ازجمله رسول اكرم (ص) و امام حسين /ع /و بزرگان دين به حق همسايگي و مراعات حال همسايه نظر دارد و بدرفتاري با همسايگان را به شدت نكوهيده اند. با اين همه ، اكنون يكي از بيشترين مشكلات و پرونده هاي قضايي و حقوقي مربوط به آپارتمان ها و مجتمع هاي مسكوني است؛ جايي كه گويي توجه كمتري به آن آموزه هاي ديني و فرهنگي صورت مي گيرد و برخي ها نيز علت آن را غربي و وارداتي بودن اين سازه مسكوني مي دانند. لذا با اينكه آپارتمان نشيني و زندگي در مجتمع هاي مسكوني ريشه و سابقه غربي دارد، اما مي توان اين شيوه زندگي را با بهره گيري از ظرفيت فرهنگي دين اسلام و فرهنگ ايراني اسلامي، بومي كرده و درحوزه حقوق همسايگي سامان دهي كرد. خبرنگاران ايرنا طي يك ماه گذشته گزارش هايي در خصوص مشكلات و معضلات آپارتمان نشيني از مناطق مختلف كشور تهيه كرده اند كه بخشي از اين مشكلات به ناآگاهي از قواعد زندگي در اين مجموعه ها بر مي گردد و برخي ديگر مربوط به عدم سازگاري با محيط جديد زندگي است و در عين حال، همه مشكلات شبيه هم نيست و به فراخور شرايط منطقه، متغير است و نيز برخي استان ها سازگاري سريعتري نسبت به زندگي آپارتمان نشيني داشته اند. ** ريسك زندگي در آپارتمان ها يكي از مهمترين مشكلات، عدم احساس امنيت رواني براي زندگي در محيط هاي آپارتماني است؛ نگراني از همسايه شدن با افراد مساله دار اخلاقي، معتادان و ... زندگي در محلات و خانه هاي مستقلات نيز با ريسك همسايگي با افراد مساله دار همراه است، اما اين مشكل محلي است و نه در داخل چهارديواري . شايد به همين دليل هم باشد كه پرونده هاي قضايي مربوط به مجتمع هاي مسكوني درخصوص مسايل و موضوعات اخلاقي، پيچيده تر از ديگر موارد ارجاعي است و معمولا خانواده ها نيز در تمام مدت زماني كه ساكن هستند، با رنج و عصبيت و اضطراب دائمي زندگي مي كنند. مينا رافتي ساكن آپارتماني در قاسم آباد مشهد مي گويد : يكي از همسايگان به دليل مشكلات اخلاقي، فروش مواد مخدر و رفت و آمد اشخاص نامناسب آسايش ساكنين آپارتمان را سلب كرده است و ديگر ساكنان آپارتمان هيچ واكنشي نشان نمي دهند و مي گويند سري كه درد نمي كند دستمال نمي بندند و با اين توجيه اجازه مي دهند اين فرد هر كاري دلش مي خواهد بكند. وي افزود : من دايم نگران فرزندانم هستم و حتي رفت و آمد خودم هم با دشواري صورت مي گيرد و همسرم هم چندين بار با اين فرد درگير شده است. مردي حدودا 40 ساله كه براي فروش واحد مسكوني اش به يك آژانس معاملات مسكن در شمال غرب تهران مراجعه كرده بود، تنها دليل تصميمش را حضور يك زن داراي مشكلات اخلاقي در مجتمع مسكوني ذكر كرده و مي گفت: حضور اين خانم در محيط زندگي ما نوعي ناامني، بويژه براي فرزندانمان توليد كرده است و نمي فهميم چگونه زندگي مي كنيم. شهروند ديگري كه قصد دارد واحد مسكوني اش را - كه به گفته وي از همه نظر ايده آل است- ، زير قيمت به فروش برساند، مي گويد: متاسفانه يك همسايه تندخو و پرخاشگر و عصبي داريم كه اگرچه آدم بدي نيست، اما با كابوس روزانه يك زدوخورد فيزيكي در آن خانه زندگي مي كنيم و به شدت از نظر رواني رنج مي بريم. حتي اگر براي شكايت هم مراجعه كنيم، كسي اعتنا نمي كند و هيچ مرجعي رسيدگي نمي كند، چرا كه هنوز اتفاقي نيفتاده است. عدم رعايت حقوق همسايگان، اعم از نپرداختن حق شارژ ، ايجاد سروصدا ، بويژه هنگام مهيماني هاي آخر شب ، بلند بودن صداي تلويزيون و ضبط صوت ، عدم رعايت مقررات در استفاده از پاركينگ و بي توجهي به نظافت، از جمله مشكلات و معضلاتي است كه اكثر شهروندان در استان هاي مختلف كشور درگير آن هستند. ** طراحي هاي خشك و بي روح غربي، آفت آپارتمان نشيني در ايران برخي مشكلات نيز بر مي گردد به عدم پيش بيني ها و بي توجهي ها و نبود نظارت هاي دقيق هنگام ساخت و ساز كه زمينه هاي مزاحمت ، سوء تفاهم و تنش را فراهم مي كند. مثلا عدم توجه به اشراف ساختمان ، بطوري كه قرار گرفتن پنجره هاي دو مجموعه در مقابل هم، وضعيتي را ايجاد كرده كه خيلي خانواده ها نتوانند از چشم انداز و محيط طبيعي اطراف استفاده نمايند و يا به دليل كشيده بودن پرده، حتي نمي توانند از نور كافي بهره ببرند. مورد ديگر هم مربوط به مصالحي است كه بكار مي گيرند ؛‌ مصالحي كه اگر ضد رسانه باشند، تاثير زيادي در مهار صدا و حتي انرژي دارد. قرار گرفتن درهاي ورودي آپارتمان ها نيز از ديگر معضلات است كه اين معضلات بعضا ناشي از رسوخ طراحي هاي خشك و بي روح معماري غربي در ساخت و سازهاي مدرن ايراني است. دكتر حميد آب روشن استاد جامعه شناسي دانشگاه مي گويد: شيوه خاص ساختمان سازي ها گاهي كاملا اشتباه است و بجاي اينكه به آسايش افراد توجه شود، به زيبايي آن پرداخته مي شود. او از جمله به قرارگرفتن درهاي رفت وآمد دو خانواده در كنج ديوار اشاره كرده وي مي گويد اگر هر دو همسايه همزمان از خانه خارج شوند، به يكديگر برخورد خواهند كرد. سيد مهدي مير فندرسكي كارشناس شهرسازي و عضو هيات مديره نظام مهندسي خراسان رضوي نيز با بيان اينكه ما مفاهيم و واژه ها را بد استفاده مي كنيم، گفت : آنچه امروز در كشور ما رايج است و مي سازيم آپارتمان هاي چند واحدي و چند خانواري است كه مولتي واحدي گفته مي شود. زندگي در آپارتمان هاي بلندمرتبه راحت تر از چند خانواري است، زيرا كنترل، مديريت و تمركز دارد و با توجه به فرهنگ طبقه متوسط و زندگي در شهرهاي بزرگ همخواني بيشتري دارد. وي ادامه داد : در ساختمان هاي بلندمرتبه ضمن آنكه بايد حتما در طراحي شهر و زيبا شناسي توجه جدي صورت گيرد بايد معيار انساني كردن ساختمان ها بلند را نيز مد نظر قرار داد. وي عقيده دارد : بسياري از ساختمان هاي ما آنقدر زمخت و عاري از هر گونه ظرافت هاي اسلامي است كه رفتارهاي اجتماعي ما را نيز تخريب مي كند. اين كارشناس طرفدار طراحي يك الگوي بومي براي مجتمع هاي مسكوني است و مي گويد : در خانه هاي قديمي سه يا چهار لايه فضاهاي مختلف، اعم از عمومي، خصوصي ، اندروني داشتيم كه جزئي از فرهنگ ديني و مذهبي ماست و بايد اين امر در آپارتمان سازي هم مورد توجه قرار گيرد. مير فندرسكي پيشنهاد مي كند كه معماران ، شهرسازان ، متخصصان امور اجتماعي و اقتصاد شهري و كارشناسان مذهبي، يك الگوي سكونت بومي ، محلي ، ايراني ، اسلامي طراحي كنند ؛ الگويي كه در آن استانداردهاي مختلف در بحث مصالح ، تجهيزات ، صدا و مانند آن نيز رعايت شده باشد. ** ضرورت فرهنگ سازي از جمله مهمترين زمينه بروز اختلافات ، عدم آگاهي است. فرهنگ سازي نشده ، اطلاع رساني صورت نگرفته و اساسا به مردم قبل از ورود به زندگي آپارتمان نشيني آموزش نداده ايم. سرگرد سيد رحمان موسويسرپرست معاونت اجتماعي فرماندهي انتظامي خوزستان معتقد است كه كتاب قوانين آپارتمان نشيني را بايد براي همه ساكنان اين دست واحدهاي مسكوني تدارك ديد تا مطالعه كرده ، مطلع شوند و در نهايت با اعضاي هيات مديره هماهنگ شوند تا مشكلات به حداقل برسد. وي اميدوار است كه از اين طريق پرونده هاي قضايي در مراجع قضايي و كلانتري ها به ميزان قابل ملاحظه اي كاهش يابد. رييس مجتمع شوراي حل اختلاف شماره يك اهواز هم در اين باره مي گويد: عمده مشكلات وشكاياتي كه از سوي ساكنان آپارتمانها مطرح مي شود در حوزه مزاحمتها ومسائل ساختماني، وارد كردن خسارات و عيب هاي ساختماني است كه بين واحدهاي طبقات مختلف مجتمع نمود پيدا مي كند و همچنين اختلاف برسرفضاي پاركينگها، از ديگر موارد دردسر ساز است. جمال عالمي نيسي، افزايش آگاهي هاي شهروندان نسبت به قوانين و حقوق سكونت در آپارتمانها را از عوامل كاهش اختلافات عنوان مي كند و در عين حال اعتقاد دارد كه هرچه زمان مي گذرد و تجربه شهروندان و نيز آگاهي هاي عمومي آنان نسبت به حقوق خود و همسايگانش بيشتر مي شود، اختلافات هم كمتر مي شود. در كرمان نيز عمده زمينه هاي بروز اختلافات ، به عدم آگاهي و نقصان در فرهنگ آپارتمان نشيني بر مي گردد، بطوري كه سيف اللهي شهردار اين شهر مي گويد براي آگاهي بخشي، تاكنون 18 هزار كتابچه و جزوه آموزشي فرهنگ آپارتمان نشيني در سطح شهر كرمان چاپ و توزيع شده است. رييس سازمان مسكن و شهرسازي استان كرمان فرهنگ آپارتمان نشيني را جزيي از فرهنگ عمومي جامعه مي داند و معتقد است هر چه فرهنگ مشاركت،‌ مسووليت پذيري و احترام به حقوق ديگران را تبليغ و ترويج كنيم، به فرهنگ آپارتمان نشيني ايده آل نزديكتر شده ايم. تقي رضايي در عين حال مي گويد‌:‌ برغم فعاليت مستمر از سوي رسانه ها،‌ اقدامات به عمل آمده، كافي به نظر نمي رسد و متناسب با شتاب روزافزون ساخت و سازها بايد اطلاع رساني بيشتري در خصوص حقوق و تكاليف ساكنان مجتمع هاي آپارتماني صورت گيرد. ** آنقدر بيگانه كه همديگر را نمي شناسيم برغم آنكه واحدهاي آپارتماني نزديكتر از واحدهاي مستقلاتي به يكديگر قرار دارند و حتي آنقدر نزديكتر كه به دليل قطر كم ديوارها، كوچكترين صداها را نيز مي شنوند ، اما بيگانه تر از قبل هستند. از آن صميميت ها و دلبستگي هاي محلات قديمي كه ساختمان هايش مستقل بودند، خبري نيست. نه اينكه از حال هم خبر ندارند، حتي همديگر را نمي شناسند. چندي پيش در شيراز سرقتي از يك مجتمع آپارتماني صورت گرفته بود كه پيش از سرقت ، سارق با همسايگان حال و احوال و سلام و عليك كرده بود ، درحالي كه اهالي تشخيص نداده بودند آن فرد از اهالي مجتمع هست يا نه ؟! وقتي پليس از ساكنان مي پرسد مگر همديگر را نمي شناسيد؟ ، هيچيك از ساكنان حرفي براي گفتن نداشت. كاظمي مدير آژانس مسكن در شيراز مي گويد: در زندگي آپارتمان نشيني، افراد با گونه هاي فرهنگي متفاوت و از هر قشر و گروه در كنار هم زندگي مي كنند اما با هم ناشناس و غريبه به حساب مي آيند. ** همه اش ياس نيست در تبريز اما ديد مردم نسبت به آپارتمان نشيني كمي متفاوت تر است. يك شهروند آپارتمان نشين تبريزي با اعتقاد به اينكه نبايد به مساله خيلي بدبينانه نگاه كرد، مي گويد: خوشبختانه فرهنگ آپارتمان نشيني در جامعه ما رفته رفته جايگاه خوبي پيدا مي كند و رضايت آپارتمان نشينان از وضعيت خود بيشتر مي شود. سعيد زارعي معتقد است: از زمان هاي ديرين تاكنون زندگي اشتراكي در فرهنگ سنتي ما جاي مناسبي نداشته و تا چند سال پيش نيز اين فرهنگ به خوبي نهادينه نشده بود، اما با آغاز تشكيل زندگي نسل جديد، اين فرهنگ كم كم رنگي به خود گرفته و آپارتمان نشيني جايگاه خود را پيدا كرده است. وي گفت: مشكلات حاشيه اي از جمله ايجاد سر و صدا در مكان هاي مشترك آپارتمان، عدم همكاري در نظافت عمومي و مشكلاتي از اين قبيل نيز كم كم در فرهنگ آپارتمان نشيني جامعه هضم شده و اين معضلات درحال از بين رفتن است. حسين خليلي مرد رييس سازمان مسكن و شهرسازي آذربايجان شرقي نيز اعتقاد دارد كه مردم، بويژه در شهرها، با آپارتمان نشيني انس پيدا كرده اند و برغم وجود برخي ناهنجاري ها در زندگي آپارتماني، رغبت ويژه اي به آن پيدا كرده اند. وي، در تاييد استدلال خود به آمارها متوسل مي شود كه نشان مي دهند: نسبت آپارتمان نشيني به واحدهاي مسكوني تك واحدي در استان آذربايجان شرقي، از دو تا 70 درصد متغير است، به طوري كه اين نسبت در شهرهاي كوچك بطور متوسط دو درصد و در شهر تبريز به 70 درصد مي رسد. ** زندگي در كنار قانون مسلماً بهترين راه براي به دست آوردن آرامش در زندگي آپارتمان‌نشيني و شهرنشيني مدرن، كنارآمدن با قوانين و قانونمند شدن است، قانون تملك آپارتمان‌ها نيز در 16 اسفند 1343تصويب و سپس به اجرا درآمد. البته بعدها در چندين مرحله اصلاحيه ها و الحاقيه هايي به آن اضافه شد. به موجب اين قانون، مالكيت در آپارتمان‌هاي مختلف و محل‌هاي پيشه و سكناي يك ساختمان در دو قسمت، مالكيت قسمت‌هاي اختصاصي و مالكيت قسمت‌هاي مشترك تعريف شده است. اما با وجود تصريحات اين قانون در خصوص مسائل مربوط به آپارتمان نشيني، همچنان اختلافات در خصوص نحوه تصرفات و استفاده از مشاعات، اختلافات در خصوص انباري‌ها و پاركينگ‌ها (مفروزي يا مشاعي)، اختلاف در خصوص نحوه اداره ساختمان، هزينه‌هاي نگهداري، تعميرات و هزينه‌هاي مشترك و اختلاف در مورد بازسازي يا نوسازي ساختمان در بسياري آپارتمان هاي شهرهاي كشورمان پابرجاست. دكتر پاپلي يزدي كارشناس مسائل شهري و اجتماعي در مشهد معتقد است: در بعد حقوقي، ما قانون آپارتمان نشيني را داريم، اما آئين نامه اجرايي همه جانبه و كاملي براي آن ديده نشده و به تبع آن آموزش هاي لازم هم به مردم داده نشده است. او مي گويد: اگر به هر فردي كه آپارتمان مي خرد يا اجاره مي كند در همان دفاتر ثبت اسناد يا بنگاه هاي معاملات املاك آئين نامه اجرايي داده شود، همين امرخود تا حدودي در آشنايي افراد با فرهنگ و ضوابط آپارتمان نشيني موثر خواهد بود. به عقيده وي، در اين ميان همه زواياي اين آيين نامه روشن نيست و برخي موارد آن منشا يكي سري اختلافات است، مثلا پرداخت هزينه تعمير و تعويض آسانسور براي ساكنين طبقات مختلف مثلا همكف با آنكه در طبقه هشتم است در قانون روشن نشده كه اين خود يكي از عوامل درگيري و تنش است. وي با بيان اينكه بايد در آپارتمان ها هيات مديره وجود داشته باشد، گفت : متاسفانه اكثر آپارتمان ها اين امكان را ندارند و در مواردي يك نفر را به عنوان نماينده تعيين مي كنند كه خود نيز او را قبول ندارند. پاپلي يزدي مي گويد : در واقع ما اين قانون را سال هاست كه داريم و قدمت قانون آپارتمان ها در كشور به سال 1343 برمي گردد و بعد از آن چندين قانون شامل قانون تملك آپارتمان ها مصوب مجلس، آئين نامه اجرايي قانون تملك آپارتمان ها مصوب هيات دولت و آيين نامه نحوه اداره آپارتمان مصوب ساكنين آپارتمان را داشتيم. آپارتمان نشيني دغدغه هاي ديگري هم دارد، از جمله آسيب هاي رواني و اجتماعي كه بخشي از آن ناشي از نبود فرهنگ آپارتمان نشيني و بخشي مربوط به فضا سازي و الگوي بكار رفته در ساختمان سازي و شهرسازي است. دكتر رمضانعلي قادري جامعه شناس در اين زمينه مي گويد : طراحي و مبلمان شهري خود بستر ساز بسياري از مسائل است و امروز جامعه شناسان تاكيد دارند درطراحي شهر علاوه بر استفاده از مهندسان، مباحث مردمشناسي ، جامعه شناسي و مهندسي اجتماعي و اقتصادي هم بايد ديده شود و شهر به گونه اي طراحي شود كه از آسيبهاي رواني واجتماعي مصون بماند. به اعتقاد وي ، ساختارهاي بيرون و دروني خانه ها و آپارتمان دچار مشكل است و كمتر منطقه اي در شهرها مي توان يافت كه در ساخت و سازهاي آن بحث بهداشت رواني، آسيب ها و مسائل و نيازهاي اجتماعي مردم ديده شده باشد. او نيز باور دارد بايد مدل شهرسازي و آپارتمان نشيني استاندارد و بومي شده ارائه كنيم. امروزه در مشهد و در مناطق مختلف اين شهر مي توان ساختمان هاي چند طبقه البته نه مرتفع را ديد، اما بيشترين ساختمان هاي آپارتماني در مناطق قاسم آباد، اماميه و الهيه مشهد احداث شده كه به صورت بلوك هاي تودر تو و بدون فضاهاي مورد نياز جانبي در سطحي گسترده احداث شده اند. دكتر پاپلي يزدي نسبت به احداث بلوك هاي بزرگ و مرتفع ساختماني بدون در نظر گرفتن ساز و كارهاي مناسب اجتماعي ، فرهنگي، خدمات مورد نياز و اشتغال هشدار داده و مي گويد : اين مجموعه ها كه در مناطقي از قاسم آباد مشهد در سطحي گسترده شكل گرفته، مي تواند تبديل به مناطقي آسيب زا براي شهر مشهد شود. وي نمونه اين ساختارهاي نامناسب را محله هارلم امريكا ، HLM فرانسه ، SOS آلمان كه همه چيز در آن ها با محلات ديگر شهرهاي بزرگ دنيا چون پاريس و نيويورك و برلين متفاوت است دانست و افزود : عدم توجه به مباحث اجتماعي ، نيازهاي رواني و ساختاري در ساخت اين محلات، موجب تبديل شدن آنها به مناطقي جرم خيز با انواع جنايات و خلاف ها و خلافكارها شده كه مشكلات زيادي را براي اين شهرها ايجاد كرده است. به هرحال، آپارتمان نشيني و زندگي در محيط هاي جمعي و مجتمع هاي مسكوني پر جمعيت، در زندگي آينده ما اجتناب ناپذير است؛ حالا هم كه دولت قصد تامين مسكن بي سرپناهان را دارد، مسكن مهر تماما ساختاري آپارتماني دارد؛ شهرك هايي كه در خود ميليون ها شهروند را جاي خواهند داد و مشكل مسكن را حداقل براي يكي دو دهه آينده حل خواهند كرد. ؛ اما مهم اين است كه بدانيم بنابراين وظيفه دستگاهها و نهادهاي ذيربط دولتي و بخش خصوصي در نهادينه كردن قواعد و مقررات و رعايت الزامات اين شيوه زندگي اساسي و ضروري است. بايد فرهنگ سازي كنيم. بايد آستانه تحمل را بالا ببريم و از ظرفيت هاي موجود، بويژه در راستاي اصلاح الگوي مصرف نهايت بهره برداري را بعمل آوريم. 1770//

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2916]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

تم جذاب و بسیار دیدنی Concave Theme مخصوص ویندوز XP
ّآپارتمان نشيني وصله نچسب زندگي ايراني هاست، اما بايد ياد بگيريم · sms : ساده باش ، آهوي دشت · موزه عبرت به روایت تصویر 1 ...

گوناگون

آموزش تعمیرات موبایل آموزشگاه تهران پایتخت

چگونه بلیط مشهد به اهواز را با تخفیف ویژه بخریم؟

مقایسه مهم ترین چسب های ساختمانی و کاربرد آنها

معرفی بهترین مراکز تعمیرات کامپیوتر برتر در تهران

راهنمای خرید ساعت کاسیو اصل در ایران

معرفی 3 روش مطمئن و سریع برای انتقال پول به خارج از کشور

بهترین آموزشگاه آرایشگری مردانه شرق تهران

10 ترکیب اصلی آجیل شب یلدا

لپ تاپ سرفیس مایکروسافت؛ همراهی همیشگی و مطمئن

معرفی دیتاسنتر او وی اچ (OVH): یک غول اروپایی در دنیای میز...

بهترین نمایندگی دوو در رشت را بشناسید