تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836942046
مرضيه برومند را تمام بچهها ميشناسند !
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مرضيه برومند را تمام بچهها ميشناسند !
تصميم گرفتم، اراده کردم و انجامش دادممرضيه برومند را تمام بچهها ميشناسند. اين فيلمساز با تجربه، خالق چند تا از شخصيت‌ها و عروسك‌هايي است . كه كودكان و نوجوانان با آنها بزرگ شده و در روياهاي خود با آنها همسفر بوده‌اند. از موش‌هاي جورواجور «مدرسه موش ها» گرفته تا «زي‌زي‌گولو» و «مخمل». برومند قصه‌هاي جذابي را روي پرده سينما و صفحه تلويزيون تعريف كرده كه به سختي مي‌توان آنها و خاطرات مربوط به آنها را فراموش كرد. او در كنار كار براي بچهها تعدادي كار براي بزرگ‌ترها هم دارد، كه بچهها هم تماشاچي آنها بوده‌اند. خودش مي‌گويد: «هر وقت كاري براي بزرگ‌ترها ميكنم، سعي ميكنم بچهها هم در آن حضور داشته باشند. در يك كلام، تلاشم اين است كه جنسم جور باشد!» نشريه دوچرخه در هشت سالگي‌اش به سراغ اين هنرمند رفته و درباره كارهايي كه براي كودكان و نوجوانان داشته- و هم‌چنين علاقه‌اش به كار براي اين قشر سني- با او صحبت كرده است.» برومند قصه‌هاي جذابي را روي پرده سينما و صفحه تلويزيون تعريف كرده كه به سختي مي‌توان آنها و خاطرات مربوط به آنها را فراموش كرد.• كلمه تولد شما را به ياد چه چيزي مي‌اندازد؟اول از همه تولد دوچرخه را تبريك مي‌گويم. تولد آدم را ياد هر چيز نو و تازه‌اي مي‌اندازد، بيشتر از هر چيز بهار را به يادم مي‌آورد.• براي تازه كردن و يا بهاري شدن، شما معمولاً چه شيوه‌اي را پيش مي‌گيريد؟ شايد يك خرده شعاري به نظر بيايد، ولي خوب است فكرهاي بد و منفي را از خودمان دور كنيم. راهي جز اين نداريم كه به همه چيز مثبت نگاه كنيم و بگوييم ان شاءالله خير است و همه چيز بهتر و درست‌تر خواهد شد.
• براي مثبت نگاه كردن چه پيشنهادي داريد؟ خودتان چه مي‌كنيد؟بايد آن نكته هاي مثبت را تقويت كرد. بايد بگرديم آن نكته هاي مثبت زندگي و دوروبر خودمان را بهتر ببينيم، پيدايشان كنيم و سعي كنيم آنها را تقويت كنيم.• نكته هاي مثبت در زندگي و كار شما چه چيزهايي است؟خودم! [مي‌خندد]؛ خودم از همه مثبت ترم. خودم و توانايي‌هايي كه در خودم سراغ دارم. توانايي‌هاي بالقوه‌اي كه شايد هنوز به فعل در نيامده است. هر كسي در خودش توانايي‌هاي زيادي دارد كه در وجودش نهفته است. مهم اين است كه راه به فعل در آمدن آنها را پيدا كرده و انگيزه داشته باشد و نااميد نشود. هر كاري را با وجود سختي‌هايي كه دارد، مي‌توان به ثمر رساند. انسان موجودي قادر و تواناست و مي‌تواند هر چيز نشدني را ممكن كند. سختي‌ها، موانع و مشكلات فراواني كه پيش‌روي ما وجود دارد، نبايد باعث نااميدي ما شود.• به توانايي‌ها اشاره كرديد. اين توانايي‌هايي كه در خودتان مي‌بينيد از كجا آمده است؟نمي‌دانم، شايد ارث برده‌ام. • منظورم اين است كه از كودكي و نوجواني كار يا فعاليت خاصي كرديد كه امروز داريد از آنها بهره مي‌بريد؟من در نوجواني هر كاري را كه دوست داشتم و اراده مي‌كردم، انجام مي‌دادم. فكر مي‌كردم هر كاري را مي‌توانم بكنم. براي مثال فكر مي‌كردم يك راديو را مي‌توانم باز و تعمير كنم و اين كار را انجام مي‌دادم.• و مي‌توانستيد آن را درست كنيد؟البته به صورت حرفه‌اي خير، اما اگر در حد يك ايراد كوچك بود، مي‌توانستم آن را برطرف كنم. خيلي كوچك بودم كه سيم تلفن خانه را باز كردم و درست كردم. فرق بين سيم‌هاي زرد، سياه و قرمز را مي‌دانستم و براساس آن موفق مي‌شدم چنين كاري را انجام دهم. زماني كه دلم خواست گلدوزي كنم يا بافتني ببافم، اين كار را كردم. بدون اين كه كسي آنها را به من ياد بدهد، توانستم اين كارها را انجام بدهم. اگر دلم مي‌خواست از يك درخت بالا بروم، اين كار را هم مي كردم. در حد و حدود توانايي خودم، هر كاري را كه وجود داشت انجام دادم و نمي‌خواهم بگويم كارهاي خيلي عجيب و غريبي مي‌كردم. دوست داشتم بازيگر بشوم، شدم. مي‌خواستم كارگردان شوم، شدم. دلم مي‌خواست سر از خيلي كارها در بياورم، در آوردم. تصميم گرفتم، اراده كردم و انجام دادم.نمي‌شود كسي علاقه‌مند به يك رشته هنري باشد ولي كتابي نخوانده باشد. علاقه‌مندان به هر رشته هنري بايد آثار كلاسيك و معاصر ادبي جهان و ايران را مطالعه كنند. بدون مطالعه اين كتاب‌ها نمي‌توان ادعا كرد كه من عاشق اين يا آن رشته هنري هستم.• به نوجوان‌ها هم پيشنهاد مي‌كنيد كه مثل خودتان پيگير باشند؟بله، ولي متأسفانه بيشتر نوجوانان و جواناني كه به من مراجعه مي‌كنند، كمي نااميدم مي‌كنند. آنها ادعا مي‌كنند كه به كارهاي هنري علاقه خيلي زيادي دارند، ولي در جهت اين علاقه هيچ تلاش و كوششي نكرده‌اند . مثلاً دوستان ما مي‌گويند عاشق بازيگري هستند، ولي هيچ كار عملي انجام نداده اند. مي پرسم در مدرسه و يا با بچه محلها كار تئاتري كرده‌اي و جواب منفي است. چه‌طور چنين چيزي ممكن است؟ محال است كسي عاشق بازيگري باشد ولي در دوران تحصيل در هيچ نمايشي حضور پيدا نكرده باشد. جز مدرسه، مي‌توان با بچههاي محل و يا كتابخانه‌هاي نزديك محل زندگي، اين نوع فعاليت‌هاي هنري را دنبال كرد. اگر كسي علاقه واقعي داشته باشد، بالاخره راه آن را پيدا مي‌كند و حتماً در اين‌جور فعاليت‌ها شركت مي‌كند.
• يعني يك جوري به سراغ آن مي‌رود.بله. به سراغش مي‌رود. علاقه، انگيزه، جوشش دروني و پشتكار وقتي با هم همراه باشند، آدم جواب مي‌گيرد. مسئله اين نيست كه ما فقط ظاهر قضيه را ببينيم و توجه ما فقط به اين باشد كه فلاني بازيگر مشهوري است و احتمالاً وضعيت مالي خوبي هم دارد. خب، همه دوست دارند مثل او باشند. اما فقط علاقه كافي نيست. بايد اين سؤال را پرسيد كه تو در جهت اين علاقه چه كرده‌اي؟ مطالعه و تلاش كرده‌اي؟ كلاس رفته‌اي؟ آن بازيگر اگر خيلي موفق است، حتماً براي رسيدن به خواسته‌اش زحمت و تلاش زيادي كشيده است. در كنار نگاه به موقعيت خوب امروز او، بايد گذشته‌اش را هم در نظر داشته باشيم.• خود شما هم همين راه را رفتيد و تلاش سختي كرديد؟من از دبستان، تئاتر كار مي‌كردم و اصلاً گروه تئاتر داشتم. حالا يادم نمي‌آيد اولين باري كه روي صحنه رفتم چه‌طوري بود؛ خيلي از آن زمان گذشته است. ولي كلاس دوم دبستان بودم كه در يك تئاتر بازي كردم. از همان زمان كار هنري را با دقت پيگيري كردم. اگر كسي واقعاً علاقه‌مند به چيزي باشد، حتماً آن را پيگيري و دنبال مي‌كند و آن چيز برايش به صورت يك دغدغه دائمي در مي‌آيد. وقتي كسي به چيزي علاقه‌مند باشد، ناخواسته به دنبال آن مي‌رود و دست خودش نيست. از آنجا كه بازيگرها توي چشم هستند، خيلي از نوجوانان فكر مي‌كنند علاقه‌مند به بازيگري هستند. ولي آنها اشتباه مي‌كنند. اين فقط يك حس زودگذر است.يك نكته خيلي مهم است كه دلم مي‌خواهد در باره‌اش صحبت كنم. زيربنا و پايه تمام هنرها ادبيات است. نمي‌شود كسي علاقه‌مند به يك رشته هنري باشد ولي كتابي نخوانده باشد. علاقه‌مندان به هر رشته هنري بايد آثار كلاسيك و معاصر ادبي جهان و ايران را مطالعه كنند. بدون مطالعه اين كتاب‌ها نمي‌توان ادعا كرد كه من عاشق اين يا آن رشته هنري هستم. شما هر هنري را كه در ذهنتان مجسم كنيد- خصوصاً سينما و تئاتر- پايه اصلي‌اش ادبيات است. بايد از نوجواني كتاب خواند ، مطالعه كرد و در كنارش به تماشاي فيلم و تئاتر نشست. اينها درس‌هاي اوليه يك كار هنري هستند.هر وقت كاري براي بزرگ‌ترها ميكنم، سعي ميكنم بچهها هم در آن حضور داشته باشند. در يك كلام، تلاشم اين است كه جنسم جور باشد• شما كه مي‌گوييد در نوجواني هر كاري خواستيد انجام داديد و حتي از درخت هم بالا‌رفتيد، مانعي هم پيش‌روي خودتان داشتيد؟به آن مفهوم خير. ولي بالاخره خانواده و دوروبري‌ها بعضي وقت‌ها غري مي‌زدند. پدر و مادرم هر دو سنتي بودند، ولي مخالفتي با فعاليت هنري‌ام نداشتند. در حقيقت، مشوق اصلي هنري‌ام مادرم و مشوق كتاب خواني‌ام پدرم بود. پدرم به ادبيات و شعر علاقه زيادي داشت و مادرم ذائقه هنري خيلي خوبي داشت. بچه كه بوديم، مادرم ما را به تئاترهاي مختلف و سينما مي‌برد. همين مسئله باعث شد تا از سن كم به هنر و تئاتر و سينما علاقه‌مند شوم و به كار تئاتر بپردازم.
• فكر مي‌كنيد كدام بخش از توانايي‌هايتان را هنوز بروز نداده‌ايد؟تصورم اين است كه در همين عرصه‌اي كه دارم كار ميكنم، هنوز مي‌توانم كارهاي بهتري ارائه بدهم و بايد كارهاي بهتري بكنم كه هنوز نكرده‌ام. هنوز جا دارد كه باز هم جلوتر بروم.• سوژه‌هاي كاريتان را از كجا مي‌آوريد؟هيچ يك از سوژه‌هايي كه تا حالا كار كرده‌ام چيز عجيب و غريبي نبوده‌اند. همه آنها در دوروبرم اتفاق افتاده و آنها را مي‌بينم. زندگي معمولي و روزمره مردم سوژه‌هاي اصلي كارهاي من هستند. در كارهاي من چيز عجيبي ديده نمي‌شود كه زاييده ذهنم باشد يا كپي از روي آثار خارجي باشد. تمام اين قصه‌ها را در محيط اطرافم ديده‌ام و آنها را با تصور ذهني خودم پرورانده و شكل داده‌ام. ممكن است دو تا موضوع را كه ربطي به هم نداشته‌اند، در يك قصه به هم ربط داده باشم. اما پايه همه آنها واقعيت‌هاي دوروبرم است. اصلاً از موضوع هاي ناممكن يا خاص خوشم نمي‌آيد. هيچ‌وقت يك اتفاق خاص يا منحصر به فرد، سوژه يكي از كارهاي من نخواهد بود. ممكن است زمينه‌هايي را كه باعث يك سري ناهنجاري ميشود را ببينم و در يكي از كارهايم ترسيم كنم، ولي آن سوژه به يك حادثه خاص منجر نمي‌شود.• يكي از دليل هاي اصلي موفقيت عمومي كارهايتان هم در همين نكته نهفته است.خيلي‌ها همين را مي‌گويند و روي اين مسئله تأكيد مي‌كنند كه كارهايم حال و هواي خاصي دارد. اين حال و هواي خاص متعلق به خود من است و شبيه كار كس ديگري نيست. ممكن است قوت نداشته باشد، ولي مال خود من است.• درباره كارهاي كودك و نوجوانتان چه‌طور؟ سوژه‌ها و يا طرح عروسك‌هاي آنان از كجا مي‌آيد؟درباره اين كارها هم همان حرف بالا صدق مي‌كند. موضوع ها همان است و فرق نمي‌كند. براي مثال در «خونه مادر بزرگه» ما بحث همزيستي مسالمت‌آميز را داريم، آدم‌هاي اين قصه ماهيتاً با يكديگر تفاوت دارند، ولي در كنار هم زندگي مي‌كنند. اين مضمون را شما در مجموعه «شمسي و مادام» هم مي‌بينيد. اين مضمون‌ها تكرار ميشود و فقط ابزار بياني‌ام است كه تغيير مي‌كند. مضمون هاي انساني، اجتماعي را خيلي دوست دارم. حالا شيوه بيان آنهاست كه در يك كار بزرگسالانه يا نوجوانانه تغيير مي‌كند.
• شخصيت‌هاي عروسكي كارهايتان چه طور؟ آنها كه ديگر در عالم واقعيت وجود ندارند؟پايه و اساس آنها هم واقعيت‌هايي است كه وجود دارد، يعني آدم‌هايي كه ديده‌ام و تجربه‌شان كرده‌ام. آنها اينجا فقط كمي عوض مي‌شوند و شكل عروسكي پيدا مي‌كنند.براي مثال شخصيت مخمل كه همه بچهها او را ميشناسند، شبيه خيلي از آدم‌هايي است كه نمونه‌شان را در زندگي واقعي مي‌بينيم. او نماينده آدم‌هاي انحصارطلب، بدقلق و بداخلاق است. در عين حال مي‌تواند جنبه‌هاي احساسي و عاطفي هم داشته باشد. وقتي دارم عروسكي خلق ميكنم، تمام اين جنبه‌ها را در نظر مي‌گيرم. در طول كار به مقداري از چيزهايي كه مي‌خواهم مي‌رسم و يك مقداري هم خير. دست ما هم در ساخت عروسك خيلي بسته است. از نظر ماتريال و مواد دست ما خيلي باز نيست. يا مثلاً زي‌زي‌گولو را در نظر بگيريد. براي خلق شكل ظاهري او، طرح‌هاي زيادي را ارائه دادم. بالاخره طرح او را با خمير درست كردم. احساسم اين بود كه بايد خيلي خوشگل و شيرين و در عين حال عجيب باشد. بايد عدم تقارن را در او پيدا مي‌كرديم و مي‌ديديم. حالا چرا رنگ او صورتي شد؟ خميري كه با آن اين شخصيت را درست كردم صورتي بود و وقتي ديدم اين رنگ چقدر در خمير او را خوشگل كرده، تصميم گرفتم رنگ او صورتي باشد.• بين طرح عروسكي كه در ذهن داريد و آنچه كه ساخته ميشود چه قدر فاصله وجود دارد؟بستگي به نوع عروسكها دارد. بعضي وقت‌ها خيلي زود به يك شكل مشخص مي‌رسم و بعضي وقت‌ها اين كار كمي طول مي‌كشد، مثلاً ساخت عروسك مخمل وقت خيلي زيادي برد. براي اين كه قيافه مخمل را به دست بياورم از خيلي از دوستان و همكارانم كمك گرفتم. يك تيم روي اين عروسك كار كرد. با عبدالله اسكندري مشاوره كردم و حتي استاد كريمي هم كمك كرد.• تا عروسكها همان چيزي نشود كه شما در ذهنتان داريد، كار بر روي آنها ادامه پيدا مي‌كند؟هميشه خير. بعضي وقت‌ها اين اتفاق نمي‌افتد و شما مجبوريد از همان چه كه هست استفاده كنيد. در «خونه مادر بزرگه» عروسك مراد به دلم ننشست، ولي همان را كار كرديم. اگر ببينم فاصله زيادي بين تصور من و ماكت عروسك وجود دارد آن را استفاده نمي‌كنم. اما اگر اختلاف‌ها كم باشد، به آنچه هست رضايت مي‌دهم.• در اين سال‌ها، چنين اتفاقي هم رخ داد كه طرحي را به خاطر مناسب نبودن عروسكها رها كرده باشيد؟بله، خيلي زياد. به خودم گفته‌ام صبر ميكنم تا بتوان از امكاناتي استفاده كرد كه امكان ساخت عروسكها به آن صورتي كه مي‌خواهم فراهم شود. سوژه‌هاي زيادي هم دارم كه فرصت توليد آنها پيش نيامده است.• اين روحيه شاد و نوجوانانه كارهاي شما از كجا مي‌آيد؟چيزهاي زيادي در آن دخالت دارد. روحيه كلي خودم اين است و در متن نوشته خودش را نشان مي‌دهد. به نگاه خوش‌بينانه من به همه چيز برمي‌گردد. پايان هر چيزي را مثبت مي‌بينم. ممكن است آن را نشان ندهم، ولي در دل قصه حضور دارد. ياس و نااميدي در كارهاي من راهي ندارد و يا خيلي كم است. آدم‌هاي قصه‌هايم هم آدم‌هاي خوبي هستند كه باعث ميشود بگوييد روحيه كارهايم شاد است. كارهاي من آدم بد و منفي ندارد. بنابر اين وقتي آدم‌هاي واقعي و خوب در كاري وجود داشته باشند، آن كار هم شيرين ميشود.• كارهاي سينمايي و تلويزيوني‌تان اكثراً فانتزي بوده‌اند. هيچ‌وقت به فكر ساخت فيلمي واقع‌گرا براي بچهها يا بزرگسالان نيفتاده‌ايد؟البته كارهاي بزرگسالانه تلويزيوني‌ام اكثراً واقع‌گرا هستند. ولي در زمينه كودك و نوجوان، از كار واقع‌گرايانه براي آنها خوشم نمي‌آيد. اگر بسازم، آن وقت خيلي شبيه فيلم‌هاي ديگران ميشود. آنها دارند اين كار را خيلي بهتر از من انجام مي‌دهند. پس بهتر است كه اين نوع فيلم‌ها را همان‌ها بسازند.
• حالا كه به فيلم‌هاي قديمي‌تان (مثل «مدرسه موش‌ها» و بقيه) نگاه كنيد، اگر امروز مي‌خواستيد آنها را بسازيد، چه‌كار مي‌كرديد؟ آنها را تغيير مي‌داديد؟اصلاً امروز آنها را نمي‌ساختم؛ يك فيلم ديگر مي‌ساختم. هر كاري مال زمان خودش است. زيبايي «مدرسه موش‌ها» به سادگي و ابتدايي بودنش بود. آن شخصيت‌ها به دوران كودكي خودمان نزديك بودند. بچگي بچههاي امروزي هيچ شباهتي به بچگي بچههاي دوران «مدرسه موش‌ها» ندارد.• دوچرخه امسال هشت ساله شد و...بارك‌الله. الان كلاس دوم است!• براي ما دوچرخه‌اي‌ها عدد هشت به معني هشت سال همراهي با كودكان و نوجوانان است. آيا براي شما اين عدد معني خاصي دارد؟يك نفر مي‌گفت هشت عدد خيلي خوبي است، زيرا سر بالايي دارد و رو به بالا است و مثل موشك پرواز مي‌كند. ان‌شاءالله كه نشريه شما هم پرواز كند، به دور دنيا.حالا يك سؤال من از شما بكنم؛ چرا اسم نشريه شما دوچرخه است؟• شايد چون معني حركت و تحرك را دارد و در ضمن، دوچرخه آرزوي كودكي و نوجواني خيلي از بچه‌هاست.چه جالب. البته روياي بچههاي امروزي بيشتر موتور است تا دوچرخه.• بله. روياهاي بچهها هم تغيير مي كند.ولي اين خيلي خوب است كه بچهها رويا و آرزو دارند، حتي اگر با گذر زمان نوع آنها تغيير كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 453]
-
گوناگون
پربازدیدترینها