واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مداحی و آواز ایرانی
سراج: مذهب، حافظ موسیقی اصیل ما بوده است.حسام الدین سراج گفت: مذهب و دین حافظ و نگهبان موسیقی اصیل ما بوده و هست به طوری كه بسیاری از علما علم موسیقی میدانستند. حسامالدین سراج خواننده در گفتوگو با خبرنگار موسیقی فارس در خصوص حفظ موسیقی سنتی توسط موسیقی مذهبی اظهار داشت: مذهب ما ظاهرا با موسیقی مخالف است اما باطنا حافظ موسیقی بوده و هست در واقع بسیاری از علمای قدیمی ما علم موسیقی میدانستند ولی ابراز نمیكردند كه البته این علما هنوز هم هستند. وی ادامه داد: این دعوای ساختگی میان موسیقی و مذهب كاملا مجازی است و به قولی مذهب و دین حافظ و نگهبان موسیقی هم بوده است. این خواننده در خصوص كمرنگ شدن پیوند الحان موسیقی آوازی و موسیقی مذهبی گفت:به دلیل عدم برنامهریزی مناسب رسانه، جامعه ما از موسیقی پاپ غربی تقلید میكند در واقع رسانه شناخت مناسبی به جوانان و نوجوانان نمیدهد و وقتی این قشر با عدم شناخت شروع به كار كردن میكنند آرام آرام بر اساس همان ملودیها، ساختار ذهنیشان شكل میگیرد. مذهب ما ظاهرا با موسیقی مخالف است اما باطنا حافظ موسیقی بوده و هست در واقع بسیاری از علمای قدیمی ما علم موسیقی میدانستند ولی ابراز نمیكردند كه البته این علما هنوز هم هستند. وی با اشاره به آموزش مداحان در گذشته گفت: قدما و انسانهای فهیمی كه نسل قبل ما بودند تنها به یك نوع از موسیقی و به همان داشتههای ذهنی خودشان اكتفا نمیكردند. به عنوان مثال آیتالله غروی هم شاعر و هم مدیحه سرای اهل بیت بود و هم نسبت به موسیقی شناخت داشت به طوری كه شعر معروف «بیا به بزم حسینی و بشنو از عشاق// به گوش هوش نوای حجاز و شور و عراق» از سرودهای اوست.
این خواننده ادامه داد:متاسفانه برخی از مداحان جوان ملودیهای قدیمی را نمیشناسند و انتخاب شعرشان كامل و مناسب نیست در حالی كه انتخاب شعر درست، مناسب خوانی، ملودی و اجرای درست از جمله مواردی است كه در آواز سنتی طرح و باعث شكلگیری آثار ماندگار میشود بر این اساس وقتی نغمهها،متوسط یا ضعیف باشند اثری هم كه تولید میشود متوسط یا ضعیف خواهد بود. سراج با اشاره به استفاده از دستگاههای مختلف در موسیقی مذهبی اظهار داشت: در اجرای این موسیقی از بیشتر دستگاهها استفاده میشد مثلا در همان شیوه خواندن موسیقی دستگاهی، این بیت را كه «راستگویان حجازی به نوا میگفتند / كه حسین كشته شد از جور مخالف به عراق»، خوانندگان موسیقی مذهبی در مایه راست پنجگاه، حجاز و نوا میخواندند. قدما و انسانهای فهیمی كه نسل قبل ما بودند تنها به یك نوع از موسیقی و به همان داشتههای ذهنی خودشان اكتفا نمیكردند. وی تصریح كرد: وقتی راستگویان ادا میشد در دستگاه راست پنجگاه میخوانند. وقتی حجاز ادا میشد در حجاز ابوعطا، وقتی نوا گفته میشد در دستگاه نوا و وقتی حسین خوانده می شد، گوشه حسینی در دستگاه نوا را اجرا میكردند. همچنین برای مخالف ،گوشه مخالف در دستگاه سه گاه و چهارگاه را میخواندند و عراق هم گوشهای در مایه افشاری است برای ادای كلمه عراق میخواندند. سراج بیان داشت: مجموعه این شعر كه هر كدام از كلمات آن در یكی از نواها اجرا میشد خود امتحانی برای كسانی بود كه میخواستند خواننده شوند اما امروزه بعضی از افراد خودشان را جامعالفنون میدانند در حالی كه از سابقه موسیقایی، شعر و ادبیات مناسب با مجالس مذهبی _ معرفتی _ دینی شناختی ندارند. وی در خاتمه خاطر نشان كرد: به عقیده من در قدیمترها روحیه یادگیری و شاگردی بسیار خوبی وجود داشت كه باعث میشد انسانها در تمام زندگیشان یادگیری را فراموش نكنند اما متاسفانه امروزه در بعضی از مقاطع و افراد یادگیری فراموش شده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 404]