تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850226187
عیاری در شعر
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: عياري در شعر نگاهي به واژه عيار و جوانمرد در اشعار فارسي
اگر ديوان اشعار شاعران کلاسيک ادب فارسي را مطالعه کنيم، مي بينيم که دو مفهوم متضاد عيار يکي به معناي سارق و ديگري به معناي جوانمرد که در لغت نامه ها و فرهنگ ها آمده است، در لابلاي اشعار اکثر شاعران نيز بازتاب يافته و شاعران اين کلمه را به معنا هاي گوناگون به کار برده اند.در اين مطلب کاربرد اين کلمه را در شعر اکثر شاعران ادب فارسي چون، فردوسي، منوچهري، قطران تبريزي، فخرالدين اسعد گرگاني، ناصر خسرو، مسعود سعد سلمان، حکيم سوزني، خلقاني، نظامي گنجوي، شيخ فريدالدين عطار، مولاناجلال الدين محمد بلخي، عراقي، مصلح الدين سعدي شيرازي، کمال خجندي، شمس الدين محمد حافط، صائب تبريزي، صبوحي، بابا فغاني شيرازي و پروين اعتصامي از نظر مي گذرانيم . همچنانکه مي خوانيم: از رودکي کس فرستاد به سراندر عيار مرا که مکن ياد به شعر اندر بسيار مرااز فردوسي همان نيزشاهوي عيار روي که مهتر پسر بود و سالار اويازمنوچهري دست درهم زده چون ياران در ياران پيچ در پيچ چنان زلفک عيارانازقطران تبريزي هميشه ترسد ازاو خصم ملک و دشمن و دين چنانکه مردم غماز ترسد از عيار ( غمازي يا سخن چيني يکي از بزرگترين گناهان در ميان عياران بوده تا جايي که اگر تنها دو صفت براي خود مي خواستند يکي بي شک راز داري بوده است . افشاي سر نزد عياران گناهي نا بخشودني بوده است.)ازفخرالدين اسعد گرگاني جهان آسوده گشت از دزد و طرار زکرد و لور و از ره گير و عيارازناصر خسرو گرچه طراري و عيار جهان از تو عالم الغيب کجا خواهد طراري گرهمي اين به عقل خويش کند هوشيارانند و جلد و عيار بيچاره شود به دستان مستان در هوشيار اگرچه هست عياريازمسعود سعد سلمان محبوس چرا شدم، نميدانم دانم که نه دزدم و نه عيارماز حکيم سوزني مگر آن يخ و آن ميوه سکزيان خوردند که همچو ايشان من شير مرد و عيارمازحکيم خاقاني برفلک شو ز تيغ صبح نترس که نترسد زتيغ و سر عيار سوي زلفش رفتم و ديدم که در بند دل است جزمن شبرو کي داند مکر آن عيار راازحافظ شيرازي اي نسيم سحر ارامگه يار کجاست منزل آن مهً عاشق کش عيار کجاست خيال زلف تو پختن نه کار هر خاميست که زير سلسله رفتن طريق عياريست چه عذر بخت خود گويم که آن عيار شهر آشوب به تلخي کشت حافظ را و شکر در دهان دارد کدام آهن دلکش آموخت اين آيين عياري کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد زان طرهً هر پيچ و خم سهل است اگر بينم ستم از بند و زنجيرش چه غم آنکس که عياري کند خامي و ساده دلي شيوهً جانبازان است خبري از بر آن دلبر عيار بيار تکيه بر اختر شبگرد مکن کاين عيار تاج کابوس ربود و کمر کيخسرو از صائب دل زمردم بردن و خود را به خواب انداختن شيوهً مژگان عيار و شعار چشم تستاز صبوحي در جهان عيشي ندارم بي رخت ايدوست دوست جز تو در عالم نخواهم اي بت عيار يارازعراقي تا هست زنيک و بد در کيسه من نقدي در کوي جوانمردان هشيار نخواهم شدازمصلح الدين سهدي شيرازي اگر زمين تو بوسد که خاگ پاي تو ام مباش غره که بازيت ميدهد عيار هرگه که برمن آن بت عيار بگذرد صد کاروان زعالم اسرار بگذرد مرا در سپاهان يکي يار بود که جنگ آور و شوخ و عيار بود عشق را عقل نمي خواست که بيند ليکن هيچ عيار نباشد که به زندان نرود اگر آن يار شهر آشوب وقتي حال ما پرسد بگو خوابش نمي گيرد به شب از دست عياران سعدي سر سوداي تو دارد نه سرجان هر جامه که عيار بپوشد کفن است آن گر تيغ مي زني سپر اينک وجود من عيار مدعي کند از کشتن احتريز سعدي چو پايبند شوي بار غم بکش عيار دست بسته نباشد مگر حمول دل عيار به بردي ناگهان از دست من دزد در شب ره زند تو روز روشن مي بريازعطار نيشاپوري چون کنم معشوقه عيار آمدست دشنهً برکف به بازار آمدست بر سر کوي نفس در غم تو رهزن خويش گشته عياران اندر ره نايبان نا معلوم گاهي عوريم و گاه عياريم مردانه به کوي يار در شو از خنجر هر عيار منديش سرفداکردن و چون عياران جان به کف بر در جانان رفتن چو عياران بي جامه ميان جمع درويشان در اين وادي بي پايان يکي عيار بنمائيد چو بربساط دلبري شطرنج عشقم مي بري گشتم زجان و دل بري اي يار عيار آمده چو عالم ذره ايست اينجا از عالم چند باشي تو که در پيش چنين کاري کمر بندي به عياري مي سزد در شهر اگر مستي کند هر که او خود بد دل و عيار شدازجلال الدين محمد بلخي (مولوي) کتاب مکر و عياري شما را عتاب دلبر عيار ما را اي يار ما، عيار ما، دام دل خمار ما با وامکش از کار ما بستان سرود ستار ما اي يار شگرف در همه کار عياري و عاشق و ستمکار به جان جملهً مستان که مستم بگير اي دلبر عيار دستم هرچند که عياري پر حيله و طراري اين محنت و بيماري برمن مپسند اي يار فغاني ماه شبگرد تو شب از عين عياري گذر در چشم بي خواب و دل بيدار مي آرد در دل پرزخم مجروحان پيکان خورده ات مي برد هردم شبيخوني زهي عيار مشک ازپروين اعتصامي نهفته در پس اين لاجورد گون خيمه هزار شعبده بازي هزار عياريست از مطالعه و خوانش بيت هاي ياد شده که به گونهً مثال ياد کرده آمد، ميتوان به اين پيامد و خلاصه رسيد که عيار در شعر شاعران به معنا هاي چون زيبايي، خوبرويي، شجاع، دزد و طرارجلد و هوشيار، شيرمرد، مشهور و معروف، جوانمرد، چالاک، مرد، مفتون و شيدا، با مکر و حيله، پردل، تند رو، ناداشت و بي همه چيز، شبرو و شبگرد، شب زنده دار، جانباز و فدايي، از رنگي به رنگي درآمدن و شعبده باز بکار رفته است. دراينجا سوالي به ميان مي آيد که چرا اين کلمه در زبان ادب دري داراي اين همه معنا هاي گوناگون و در عين حال متفاوت است؟در اينمورد ميتوان گفت که علتش درآنست که عياران مردمي بودند همه کاره و از اصناف و طبقات مختلف اجتماعي که داراي آداب و راه و روش زندگي ويژهً خود بودند، آنها براي بدست آوردن هدف و مقصد خود از هر راه و طريقي که مي بود، مي کوشيدند و حتي از دستبرد به مال و ثروت ثروتمندان ستمگر و ظالم دريغ نمي کردند مگر يک اصل را هميشه بخاطر داشتند که آنهم کمک و ياري به محتاجان و درماندگان و حفظ نام و ننگ شان بود و به همين دليل است که هر عيار بايد از اوصاف و خصوصيت ويژهً که در آيين عياري معمول و مروج بوده است،برخوردار باشد و ما در بخشي ديگر پيرامون صفات و خصوصيات برجسته آنها به استناد اسناد کتبي ادبي و تاريخي مثال هايي ارايه خواهيم کرد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 453]
-
گوناگون
پربازدیدترینها