واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: يک متخصص بيماريهاي مغز و اعصاب تاكيد كرد: چنانچه كودكي در سنين 10 تا 12 سالگي دچار تشنج شود، اهمال در مراجعه به پزشك متخصص ميتواند عوارض غير قابل جبراني بر روي حافظه کودک بر جاي گذارد. دكتر منصوره تقاء، در گفت وگو با ايسنا، کند ذهني را شايعترين عارضه تشنج دانست و گفت: كندي حركتي عمومي نيز يكي ديگر از عوارض شايع تشنجهاي غير قابل كنترل ميباشد و موجب عدم توانايي فرد در انجام کارها با ظرافت و مهارت ميشود. عضوهيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران، با اشاره به تنوع حملهها در بيماران مبتلا به صرع گفت: در شكل حركتي حمله، بيمار ممكن است در دست يا پا حالت خاصي مانند مشت شدگي پيدا كند، اما در شکل احساسي آن، حمله صرعي ميتواند به صورت سوزن سوزن شدن، گرما يا سرما در دست و پا مشاهده شده و در اشکال روحي، ميتواند به شكل احساس ترس، اضطراب و يا گاه به شكلهايي مانند شنيدن صدايي خاص و يا احساس بويي خاص بروز كند. وي با تقسيم انواع صرع به دو گونه عمومي و موضعي اظهار داشت: در تشنج عمومي، فرد با شروع تشنج بيهوش ميشود. شايعترين شكل اين نوع تشنج، تشنج بزرگ است كه در آن فرد مبتلا روي زمين افتاده، بيهوش ميشود، چشمها به سمت بالا خيره شده، دست و پا کشيده ميشوند و سپس حركات ريتميك پيدا ميكند. بعد از اتمام تشنج، فرد براي مدت كوتاهي متوجه اطراف خود نيست و به يك خواب عميق فرو ميرود. البته فرد در ضمن تشنج ممكن است زبانش را گاز بگيرد و يا بياختياري در دفع ادرار داشته باشد. دکتر تقاء به تشنج پيچيده موضعي اشاره واظهار داشت: در اين نوع تشنج، ابتدا در چهره فرد حالت خيرگي يا اضطراب نمايان ميشود، پس از آن فرد براي مدت بسيار كوتاهي از نظر هوشياري افت پيدا ميكند و گاه حركات ظريفي چون مكيدن لبها يا ماليدن دستها را از خود نشان ميدهد. عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران با اشاره به اين كه درمان صرع عمدتاً دارويي است، افزود: تشخيص نوع تشنج و نيز عواملي چون سن، جنس، توانايي خريد دارو و دفعات تشنج در تعيين نوع دارو بسيار موثر است. وي ادامه داد: با اينكه دارو درماني، كنترل كننده است ولي در مواقعي كه تشنج با مصرف دارو كنترل نميشود، پزشك متخصص با روشهاي تشخيصي صحيح، عمل جراحي را براي بيمار انتخاب ميكند. اين متخصص بيماريهاي مغز و اعصاب در ادامه اظهار داشت: با دارو درماني حدود 70 درصد موارد تشنج کاملاً کنترل و در 20 تا 25 درصد موارد، تشنج به طور نسبي کنترل ميشود. وي افزود: ميزان موفقيت زماني افزايش مييابد كه فرد علاوه بر دارو درماني مراقبتهايي از جمله پرهيز از بيخوابي، خستگي، گرسنگي و هر گونه محرك خاصي كه خود بدان واقف است را انجام دهد. دكتر تقاء با بيان اين كه پزشكان سعي ميكنند در جهت به حداقل رساندن عوارض دارويي، بيمار را با يك دارو كنترل كنند، اظهار داشت: با در نظر داشتن عوارض داروها، بيمار بايد در فواصل منظم با پزشك متخصص خود ارتباط داشته باشد و چنانچه اين ارتباط دو طرفه هم از نظر معاينات باليني و هم از نظر آزمايشگاهي برقرار باشد عوارض دارويي قابل كنترل خواهد بود. وي در پايان، خواب كافي و منظم را موثرترين شيوه در كنترل تشنج به ويژه تشنجهاي پرشي يا ميوكلونيك جوانان اعلام و خاطرنشان کرد: بيخوابي، گرسنگي، كمبود قند خون، فشار عصبي و خستگي بيش از حد در تشديد تشنج نقش عمدهاي دارند. تب نيز ميتواند فرد را مستعد تشنجهاي بيشتر كند. بنابراين پايين آوردن تب به ويژه در كودكان مبتلا به صرع الزامي است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 223]