تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 26 شهریور 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامى دارد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815970393




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

کتاب های زنده


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کتاب های زنده
کتاب و خون
عین‌القضات همدانی، صوفی نامی ایران متوفی به سال 525 ه.ق از مشایخ و شاگرد عمر خیام و  محمد غزالی (برادر ابوحامد غزالی مشهور)، استادی داشته است به نام شیخ بركه همدانی كه كاملاً امی و بی‌سواد بوده، با این حال عین‌القضات سخت به او ارادت می‌ورزیده و در نامه‌های خود بارها از او یاد كرده و نوشته است:«هفت سال كم یا بیش بركه را -قدس سره- می‌دیدم و هرگز زهره نداشتمی كه دست فراكفش او كنم.»1البته در میان عارفان كم نیستند افرادی كه استادان بی‌سواد و امی اما فاضل و عارف و واصل داشته‌اند كه می‌توان به «ابوالعباس قصاب» استاد عطار، «شیخ ابوالحسن خرقانی» (425 ه.ق) و نیز شمس‌الدین تبریزی استاد  مولوی ، اشاره كرد. این استادان در حقیقت بیشتر جنبه الگوی عملی برای شاگردانشان داشته اند تا نظری .هرچند كتاب به معنای اعم آن تنها به معنای اوراقی چند از كاغذ كه در میان دو جلد چرمی یا مقوایی قرار دارد نیست و می‌توان آن را شامل كتب انفسی، عقلی، علوی، تكوینی و... نیز دانست، اما در عصر ما آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد و فرهنگ عمومی را ارتقا می‌بخشد، همین مطالعه كتاب‌های معمولی تحریری است. اهمیت مطالعه كتاب و كتابخوانی تا بدان حد است كه اگر چنین پدیده‌ای وجود نمی‌داشت، قطعاً نام بسیاری از بزرگان،و همین صوفیان بی سواد که شاگردانشان آنان را بسیار عالم می دانستند مثل : بركه، شمس و خرقانی زنده و برجای نمی‌ماند!ما امروزه، زندگی، شخصیت و آثار و اقوال شیخ بركه همدانی را از خلال نامه‌های عین‌القضات همدانی یا مقالات شمس كه به قلم مولوی تحریر شده، درمی‌یابیم. البته فقط با نوشتجات و تحریرات آنهاست كه به وجود و شخصیت این بزرگان پی می‌بریم.بنابراین معنای اعم كتاب اگر هم شامل كتب انفسی و تكوینی باشد، نمی‌تواند چیزی از ارزش كتاب‌های منتشره بكاهد. فرهنگ و تمدن انسانی از دیرباز نشان داده كه كتاب به هر شكل كه باشد (كتیبه، سنگ نوشته، پاپیروس، استخوان، كاغذ و...) همواره جایگاه ارزنده خود را حفظ نموده است.در دوران گذشته نیز گستردگی معنوی این واژه و اطلاق آن بر كتب انفسی و عقلی و تكوینی وجود داشته، اما با این حال بشر هیچ‌گاه نسبت به كتاب به معنای تحریری آن بی‌رغبت و غافل نبود. و ادیان الهی نیز در قالب اسفار، صحف، مزامیر و كتب، به كتاب اهمیت داده و آن را ترویج نموده‌اند.چنانكه در قرآن كریم كلمه كتاب 71 بار به كار رفته است و سوره‌ای با عنوان «قلم» نازل گشته و در آن خداوند به قلم و آنچه می‌نویسد سوگند خورده است.در واقع عالمان وارسته و عارفان برجسته همواره با این دو نوع تلقی و برداشت از معنای كتاب: تحریری و نفسانی مواجه بوده‌اند، اما باز هم كتاب تحریری را فراموش نكرده و با شعر یا نثر خود آثار گرانسنگی برای آیندگان خلق نموده‌اند.جلال‌الدین مولوی با اینكه به شمس تبریزی ارادت می‌ورزیده و حتی نسبت به او عشق می‌ورزیده و ارزش او را از صد كتاب برتر دانسته و گفته:
او
هر موی من از عشقت بیت و غزلی گشته هر عضو من از ذوقت خم عسلی گشتهبا این حال چیزی از ارزش و اهمیت كتاب در نزد او نكاسته چنانكه خود می‌گوید: از كتبخانه‌ها و علمنا ذوق علمی چشیده‌ام كه مپرس عشق در نظر عارفان همان مطالعه كتاب انفسی است كه به زعم ایشان سالك را از مطالعه كتاب تحریری بی‌نیاز می‌نماید؛ اما همه عارفان و اهل دل چنین نبوده‌اند و به كتاب تحریری نیز عنایت وافر داشته‌اند.چنانكه صائب تبریزی می‌گوید: نیست كاری به دورویان جهانم صائب روی دل از همه عالم به كتاب است مرااكنون سخن این است: امروزه در عصر تكنولوژی رسانه‌ای، كتاب معنایی دیگر یافته كه دیگر تنها به اوراقی چند در میان دو جلد اطلاق نمی‌شود. همانگونه كه در اعصار گذشته كتاب فقط شامل كتائب (كتیبه‌ها) نبود و شامل: سنگی، چوبی، چرمی یا انواع گوناگون دیگر می‌شد، امروزه نیز كتاب صورت‌های متنوع دیگری یافته است، با این تفاوت كه كتاب در قدیم تنها به دو صورت كلی: 1- كتاب تكوینی، انفسی و 2- كتاب تحریری (با توجه به سیر تحول در شكل آن در طول تاریخ) وجود داشته، اما امروز حتی شكل تحریری آن نیز تغییر معنا داده به صورت‌های متنوع عرضه می‌شود. به طوری كه شاخص بودن شكل سنتی آن هم‌عرض همین اشكال مختلفش، می‌باشد. مثلاً‌ اینترنت، cdهای فشرده، مجلات، روزنامه‌ها و كانال‌ها و شبكه‌های تلویزیونی و ماهواره‌ای نقش انتقال اطلاعات را بر عهده دارند و نانوتكنولوژی با عرضه حافظه‌های گوشی‌های موبایل و mp3 و انواع مختلف رایانه‌ها سخت به كار انتقال اطلاعات مشغولند.عشق در نظر عارفان همان مطالعه كتاب انفسی است كه به زعم ایشان سالك را از مطالعه كتاب تحریری بی‌نیاز می‌نمایدلذا دیگر نمی‌توان به كتاب تحریری كه به شكل معمول سابق عرضه و چاپ می‌شود، به عنوان یك رسانه اكتفا نمود. با این حال به نظر می‌رسد همه این تحولات و پیشرفت‌ها در مقابل تعبیر سابقی كه از معنای اعم كتاب می‌شد، (كتب انفسی و كتب تحریری)، امروزه همان جایگاه گذشته را دارد. یعنی از طرفی همه رسانه‌ها نظیر نوعی كتاب انفسی مطرح می‌باشند و كتاب تحریری و چاپی نیز جای خود را به عنوان طرف دیگر آن می‌نمایاند. اگر چنین تعبیر و تفسیری را بپذیریم، ما از هیچیك از این دو نوع كتاب بی‌نیاز نخواهیم بود و به هر دو نوع آن نیازمندیم. چنانچه در گذشته افرادی بوده‌اند كه تنها به مطالعه كتاب‌های انفسی بسنده می‌كردند و چندان برای كتب تحریری ارزش قائل نبودند؛ برخی نیز برعكس، ارزش و اهمیت بیشتری برای كتاب‌های تحریری قائل بودند.در مورد گوته شاعر بزرگ آلمانی می‌گویند: در حال احتضار علائمی را با دست خود به نشانه تحریر مطالب و اشعار خود رسم می‌كرده و درست پس از این واقعه، مرگ او را در ربوده است. نیز از او نقل شده: «من به راستی برای نوشتن به دنیا آمده‌ام! وقتی افكارم بر صفحه كاغذ نقش می‌بندد خود را خوشبخت‌تر از همیشه احساس می‌كنم.» البته او عاشق نوشتن بود. گروهی نیز شیفته مطالعه و برخی مفتون هر دو و پاره‌ای هم به كتب انفسی و هم تحریری ارادت داشتند. عطار، مولوی و عین‌القضات از این دسته اخیر هستند.امروز نیز همین وضعیت به جهان كتاب و كتابخوانی حاكم است، می‌توان تنها به اینترنت اكتفا نمود، یا هم كتاب، هم اینترنت و یا همه رسانه‌ها و البته كتاب‌های زنده كه جای خود را دارند. چرا كه هر چند كتاب‌ها بوستان‌های خردمندانند، خردمندان نیز آفریده همین بوستان‌هایند و مطالعه آنها نیز لازم، اما با این حال به هیچ محذوری از مطالعه كتاب به معنی اخص آن معذور نخواهیم بود.پانوشت:1- نامه‌های عین‌القضات همدانی، جلد1نویسنده : علیرضا صفاریمنبع :سایت سازمان تبلیغات اسلامی





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 373]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن