واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سلام بهشما كه مرا در چهلوسه سالگيام ياد كرديد
محمود دولتآبادي، جعفر والي، محمدعلي كشاورز از «سنگلج» گفتند مراسم چهلوسومين سالروز تاسيس تماشاخانهي «سنگلج» با تقدير از قديميترين تماشاگر اين تالار برگزار شد. طي مراسمي كه عصر روز دوشنبه ـ 6آبان ماه ـ در تماشاخانه سنگلج برگزار شد، محمود دولتآبادي گفت: حافظه دوستان در بهياد آوردن اين پروندهي قديمي نشان ميدهد كه تئاتر در كشور ما هرگز نخواند مُرد، چون هيچ نيرويي نميتواند آن را بكشد. او با اظهار تاسف از حضور برخي از بازيگران نامآور تئاتر در سريالهاي تلويزيوني متذكر شد: هرچند حضور در برنامههاي بيپايه ملودرام تلويزيوني براي زندگي امروز امري اجتنابناپذير است، اما هربار كه دوستانم را در يكي از اين برنامهها ميبينم به آنها ميگويم تو الان بايد روي صحنه چه نقشها بازي ميكردي. دولتآبادي گفت: به عنوان يك انسان بايد دستودلم درجايي بلرزد آنچه كه مرا سست ميكند تئاتر است. اصلي در زندگي انسان ايراني بايد وجود داشته باشد كه همان صبوري و سماجت است و اينچنين است كه هنوز اميدوارم دوستانم را در اجراي يك نمايش درخشان، پيراسته و دورشده از ملودرامهاي كنوني روي اين صحنه و ديگر صحنهها ببينم و با اشتياق فراوان تئاتر تماشا كنم، چون تئاتر چيز ديگري است و بهترين رفاقتهاي ما در تئاتر بود. به گزارش ايسنا، در بخش ديگري از مراسم جعفر والي ديگر بازيگر قديمي تئاتر از زبان تالار «سنگلج» نوشتهاي را خواند كه در آن آمده بود: «سلامي با عشق از تاروپود وجودم. سلام به شما كه مرا در چهلوسه سالگيام ياد كرديد و چون بهاران درپاييز برايم جشن گرفتيد.» والي ادامه داد: از آخرينبار كه اين پرده باز شد و من جلوي شما تماشاگران تعظيم و تشكر كردم، شايد 32 سال ميگذرد و حالا بعد از اين همه سال جلوي شما ايستادهام. ما سالها در اينجا زندگي كرديم چه شورها، شوقها و نگرانيهايي داشتيم، نميدانم چه شد فروكش كرد. او ادامه داد: اين تئاتر يك خرابه بود كه در آن زباله ميريختند ته آن هم قهوهخانهاي بود. نازنين مردي به نام «بابايان» اينجا را ساخت و به انسانهاي هنرمند تئاتر هديه كرد و ما بعد از سالها چقدر ذوق كرديم، وقتي كه براي اولينبار با بهترين نويسندگاني كه امروز نامآورترينها هستند، اولين جشنوارهي تئاتر درايران را برگزار كرديم. به گفتهي او شايد همه نويسندگاني كه بعدها صاحبنام شدند كار خود را با اين تئاتر شروع كردند، چهرههايي مانند بهرام بيضايي، غلامحسين ساعدي، اكبر رادي، پرويز بهرام، نصرت نويدي و... . والي يادآور شد: اميدوارم روزي شما اين شوروشوق را دريابيد. اميدوارم اين تئاتر هرگز متروكه نشود يا عمارتي چند طبقه يا جايي كه آن را انباركنند بگذاريد اين شمع روشن و اين بنا پابرجا بماند و نام تئاتر همچنان ارزشمندي خود را حفظ كند. در بخش ديگري از اين مراسم داريوش مودبيان طي سخناني تاريخچهي تالار سنگلج را توضيح داد. مودبيان با اشاره به گشايش تماشاخانه در مهرماه سال 44 گفت: اين تالار 25 شهريور ناميده ميشد اما پس از انقلاب نام سنگلج را كه جز محلهاي قديمي تهران است بهخود گرفت. هرچند حضور در برنامههاي بيپايه ملودرام تلويزيوني براي زندگي امروز امري اجتنابناپذير است، اما هربار كه دوستانم را در يكي از اين برنامهها ميبينم به آنها ميگويم تو الان بايد روي صحنه چه نقشها بازي ميكردي. به گفتهي او تالار سنگلج از سال 44 تا 50 محل اجراي نمايشنامههاي ايراني بود. اما از سال 51 به مرور با كمبود متن روبهرو شديم. نمايشنامههاي فرنگي نيز دراينجا اجرا ميشد كه نخستين آن «بازرس» نوشتهي گوگول به كارگرداني عزتالله انتظامي بود كه توسط گروه تئاتر مردم اجرا شد. دردورهي سوم نيز بيشتر كارهاي شهرستاني و جشنوارهاي اجرا ميشدند و اكنون نيز در دورهي چهارم فعاليت اين تماشاخانه قرار داريم. به گزارش ايسنا، محمدعلي كشاورز ديگر هنرمند پيشكسوت تئاتر دراين مراسم ياد و خاطرهي دكتر فروغ را گراميداشت و گفت: دكتر فروغ به ما فضيلت و اخلاقيات را ياد داد و شاگردان او تلاش كردند و خواستند كه اين تئاتر ساخته شود و براي نخستينبار بود كه دانشكدهي هنرهاي دراماتيك توسط هنرمندان جوان تئاتر شكل گرفت. كشاورز ادامه داد: تنها نويسندگان، بازيگران يا كارگردانها نبودند كه براي تئاتر زحمت كشيدند، افراد ديگري تلاش كردند اما نامشان درميان نيست. كاركنان فني و كاركنان صحنه كه اگر آنها نباشند تئاتر و سينما نميتواند بهكار خود ادامه دهد. او تاكيد كرد: تئاتر هميشه پابرجا ميماند و ما نيز فضيلت اخلاقي و حرفهاي را بياموزيم. تئاتر موهبتي الهي است. كساني كه در آن كار ميكنند بندگان خاص خداوند هستند و خداوند آنها را دوست ميدارد، بنابراين نبايد به هر مسالهاي تن دهيم. سرزمينمان بهشتي است كه بايد براي مردمانش كار كنيم چون ما خادمين مردم هستيم. دراين مراسم اتابك مدير تماشاخانهي سنگلج با اشاره به روند بازسازي اين تئاتر گفت: آنچه كه نگرانكننده است اين است كه داشتههاي خود را در گذر زمان از بين ببريم. اما تئاتر سنگلج كهنهاي است كه ما همچون عتيقهاي گرانبها آن را به نسل بعد بسپاريم. نادري ادامه داد: هدف از برگزاري اين مراسم تاكيد هرچه بيشتر بر تاريخ تئاتر كشور است. حركتي بسيار ارزنده بهعنوان شكلگيري گروه تئاتر ملي دراينجا آغاز شده است. اما متاسفانه درسالهاي اخير پتانسيلهاي اين سالن آنچنان كه بايد مورد استفاده قرار نگرفته است. ما خواستيم همه را دور هم جمع كنيم و بگوييم سنگلج زنده است. مردم اينجا را ميشناسند و به آن احترام ميكنند اما بيمهريهايي ديدهايم كه اميدوارم من اشتباه كرده باشم. او در بخش ديگري از سخنان خود يادآور شد: سنگلج پتانسيل تئاتر حرفهاي را دارد، اگر هم فراموش شود بهدست هنرمندان فراموش شده پس آن را فراموش نكنيم. به سنگلج پير خوش آمديد. دراين مراسم از علياصغر ريسه، طراح دكور تماشاخانهي سنگلج _ جهانسوز فولادي نخستين صدابردار اين تئاتر و عباس احمديلالهزار قديميترين تماشاگر آن تجليل شد. پرويز پورحسيني كه دركنار اتابك نادري و محمدعلي كشاورز اين تجليلها را انجام ميداد طي سخنان كوتاهي گفت: سنگلج برخلاف تئاتر شهر خيلي خوب بازسازي شده است. تئاترشهر مشكلاتي داشت كه در بازسازي هم برطرف نشدهاند، چون براي بازسازي آن حتي با يك تئاتري هم مشورت نكردند، درحالي كه ميتوانستند با مشورت با هنرمندان تئاتر اين مشكلات را حل كنند. كاركنان تئاتر سنگلج از مدير خود اتابك نادري تقدير كردند. دراين مراسم با خواندن شعر «زندگي» از زندهياد قيصرامينپور ياد و خاطرهي هنرمندان درگذشته را گرامي داشته شد. همچنين اجراي يك قطعه موسيقي به رهبري مهدي وجداني، پخش تصاويري كه در تماشاخانهي سنگلج اجرا شده بودند از ديگر بخشهاي اين مراسم بود. علي نصيريان و داوود رشيدي كه بهعلت حضور در پروژههاي تصويري نتوانستند دراين مراسم شركت كنند با ارائهي يادداشتهايي عذرخواهي خود را به حاضران رساندند. همچنين اعلام شد كه به زودي تماشاخانهي سنگلج در فهرست آثار ملي ثبت خواهد شد. درپايان اين مراسم نمايش «خواستگاري» نوشتهي چخوف به كارگرداني عظيم موسوي به زبان گيلكي براي حاضران اجرا شد. منبع : ايسنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 328]