محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827697037
مگر انتخابات است؟!
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: مگر انتخابات است؟! به نظر مي رسد هنوز اهميت آگاهي مردم از جزييات و کليات و برکات بي شمار آن به اثبات نرسيده است چرا که اگر اين معنا محقق شده بود هرگز در آستانه انتخابات فضايي تا اين حد سرد و بي روح و بي معنا حاکم نمي شد. جعفر گلابي در روزنامه اعتماد نوشت: شايد اگر يک صاحب نظر خارجي اين روزها سري به کشور ما بزند و گاهي تلويزيون را روشن کند باورش نشود که کمتر از دو ماه ديگر در ايران انتخابات رياست جمهوري برگزار مي شود و بسياري از شئون جامعه و زندگي روزمره مردم تحت تاثير اين انتخابات قرار مي گيرد. راديو و تلويزيون به عنوان بزرگ ترين رسانه کشور کمترين تلاشي در جهت انتخاباتي کردن فضا از خود بروز نمي دهند و تريبون هاي رسمي هم که دستي در کار آرايش اذهان مردم دارند بي علاقگي خاصي به اين موضوع سرنوشت ساز نشان مي دهند. جالب اينکه مي دانيم همين صدا و سيماي محترم و همين تريبون هاي پرصدا يکي دو هفته مانده به انتخابات چنان به تبليغ شرکت مردم مي پردازند و چنان در لزوم اين شرکت داد سخن مي دهند که گويي در عالم تکوين و هستي ناسوت هيچ حادثه يي مهم تر از انتخابات ايران نيست و عالم و آدم به آن چشم دوخته اند و شرکت ايرانيان در آن اوجب واجبات و افضل از نماز و... است. آن تبليغ لاحق و اين سردي حاضر قابل جمع نيستند مگر اينکه گردانندگان امور چندان طرفدار مطالعه مردم و دقت و پيش آگاهي آنها نباشند و به تصويري از انتخابات قناعت داشته باشند. اگر واقعاً خواهان تفکر مردم و انتخابات ناشي از بينش آنها هستيم چاره يي نيست جز اينکه نه تنها از اکنون که حداقل از هفته ها پيش بحث ها و جلسات و مناظره ها و گفت وگوها و ميزگردها و اخبار انتخاباتي در سطح وسيعي خصوصاً از صدا و سيما منتشر شود و مردم کوچه و بازار اول توجه شان به موضوع جلب شود و دوم امکان امعان نظر و مطالعه برنامه ها و روش هاي مختلف را پيدا کنند. اصلاً لازم نيست براي چنين مهمي در حال حاضر خود نامزدهاي انتخاباتي به صدا و سيما دعوت شوند تا مسوولان عذر بياورند که هنوز ثبت نامي صورت نگرفته و شوراي نگهبان صلاحيت ها را بررسي نکرده است. بحث بر سر روش هاي گوناگون مديريت کشور است، بحث آنجا است که کارشناسان مختلف مي توانند براي مردم شرح دهند که در اقتصاد روش هاي کنترل تورم چيست؟ اقتصاد ملي کدام است و اقتصاد حمايتي چه صيغه يي است؟ فرق ديپلماسي تهاجمي و تشنج زدايي در سياست خارجي چيست؟ بودن يا نبودن گشت ارشاد چه فوايد و چه مضراتي دارد و هزار مساله ديگر که اختلاف در آن است و با انتخاب يک رئيس جمهور مردم به طرفين يکي از اين بحث ها راي خواهند داد و بايد آگاهانه راي و تمايل خود را ابراز کنند. آيا پس از سال ها و برگزاري انتخابات مختلف هنوز وقت آن نرسيده است در جريان يک رويداد مهم سياسي اجتماعي مردم ما از کليات عبور کنند؛ چهره ها، لبخندها، مظلوميت ها، اقتدارها، کانديداها و احساس خويش را تنها بخشي از اجزاي تصميم گيري خود قرار دهند و به عمق برنامه ها نفوذ کنند؟ آيا نمي دانيم تنها بر اثر آگاهي مردم از نوع انتخابات خود است که حرکت اجتماعي شکلي هماهنگ و کارآمد به خود مي گيرد؟ اگر مطابق ادعاي اصولگرايان مردم مشتاق آنان هستند و در چند انتخابات اخير اقبال خويش را به اصولگرايي نشان داده اند و اين معنا هنوز جاري و ساري است، بگذاريد مردم با آگاهي همچنان بر انتخابات خود بمانند و با همين آگاهي فرداي انتخابات از يمين و يسار کمک کار دولت باشند. آيا هنوز مثل آن آيت الله مرحوم (که البته بعدها در برخي از نظرات سياسي تغيير جهت داد) معتقديم مردم چون به بازار مي روند و يک گزينه را جلوي خود مي بينند همان را مي خرند؟اگر شما گزينه اصولگرايي را جلوي پاي مردم بگذاريد و از قضا و از روي ناچاري مردم آن را انتخاب کردند در آن صورت وقتي مشاهده کردند اين روش کارآمدي ندارد و مقرون با موفقيت نيست، چه احوالي متوجه شان خواهد شد و چه معامله يي با روندهاي اصولگرايي خواهند کرد؟ طبيعي است مردم مجبورند چوب لاي چرخ کارها بگذارند و مردم مختار از دل و جان چرخش چرخ دولت را تسهيل کنند.مردم بايد فرداي خود را انتخاب کنند و مثلاً اگر قرار است در دنيا فقط دوست چند کشور امريکاي لاتين باشيم از آن اعراض نکنند و در دل غبطه رابطه با کشورهاي بزرگ و غيراستعماري را نخورند. اگر شرايط عمومي اقتصاد جهاني به سوي لزوم رياضت اقتصادي پيش مي رود، بگذاريم مردم کاملاً بدانند پول نفت روي سفره شان نخواهد آمد و تازه يک خورش از آن کم مي شود. اصولگرايان پاسخ دهند چرا در زمان نفت 140 دلاري سفر ه شان رنگين نشد و يکدستي همه ارکان حکومت باعث نشد اوضاع بسامان و مطلوب خيال آنها را در انتخابات کاملاً راحت کند و رفاه ايجادشده براي مردم رقباي اصلاح طلب را به زانو درنياورد. يعني مردم با بينش و آگاهي راضي مي شوند و نبايد از دانش آنها ترسيد. به نظر مي رسد هنوز اهميت آگاهي مردم از جزييات و کليات و برکات بي شمار آن به اثبات نرسيده است چرا که اگر اين معنا محقق شده بود هرگز در آستانه انتخابات فضايي تا اين حد سرد و بي روح و بي معنا حاکم نمي شد. اگر مردم با فرصت کافي به درستي بدانند گزينه هاي پيش روي آنها چه خصوصياتي دارند و عملکرد احتمالي آنها چه خواهد بود، مسووليت ابراز تمايل به يکي از آنها را مي پذيرند و همين احساس مسووليت بسياري از معضلات موجود را برطرف خواهد ساخت. متاسفانه بايد بگوييم به دلايل متعدد و بروز برخي از عملکردهاي متفاوت و متضاد با شعارها، برخي از مردم در انتخابات از يک عمل سياسي باز و مسوولانه و يکدلانه اجتناب مي کنند و به تکلف دچارشده به نيت خواني و انگيزه داني مي پردازند و از «الفي» که يک کانديدا مي گويد برداشت «ب» مي کنند. عرصه انتخابات يک عرصه قايم باشک بازي نيست، يک عرضه واقعي کارساز و آزمون صادقانه روش هاي مديريتي کشور است. در انتخابات واقعاً بايد مشخص باشد با انتخاب يک کانديدا قرار است چه اتفاقي بيفتد و مردم هم خود را آماده همان فضا کنند. کساني که طالب اين آگاهي عمومي نيستند و همه چيز را به روزهاي پاياني انتخابات و نفس حضور مردم گره مي زنند، خود به خود ادامه بسياري از معضلات موجود را که هر کدام مي تواند حرکت به سوي پيشرفت و توسعه حرکت کند، سبب مي شوند. چرا بايد رفتار اجتماعي بسياري از مردم منفي و با اتلاف منابع و انرژي ها و فرصت همراه باشد و چرا مردم را وارد بازي نمي کنيم تا پشت روندهاي اداره کشور قرار گيرند و امکان جهش هم فراهم شود؟ مسلماً با امکانات وسيعي که دولت دارد امکان پاسخگويي به همه شبهات برايش فراهم است و اگر منطق و استدلالي در کار باشد ترس از دامن زدن به بحث هاي انتخاباتي ترسي بي مورد است. تازه در جزييات و دفاع هاي ريز و مورد به مورد است که امکان قضاوت عمومي فراهم مي شود و بهانه ها از تقصيرها تمييز داده مي شوند. راستي اگر فردي از اجتماع روزنامه نخواند و کانال اطلاعاتي اش فقط صدا و سيما باشد اصلاً متوجه مي شود انتخابات بزرگي در پيش است؟ و آيا اگر از همسفرش در اتوبوس يا تاکسي بپرسد مگر انتخابات است، بايد بر او خرده گرفت؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]
-
گوناگون
پربازدیدترینها