پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848443923
گل آفتابگردان رو به نور ميچرخد و آدميرو به خدا
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: گل آفتابگردان رو به نور ميچرخد و آدمي رو به خدا. ما همه آفتابگردانيم. اگر آفتابگردان به خاک خيره شود و به تيرگي، ديگر آفتابگردان نيست. آفتابگردان کاشف معدن صبح است و با سياهي نسبت ندارد. اين‌ها را گل آفتابگردان به من گفت و من تماشايش مي‌کردم که خورشيد کوچکي بود در زمين و هر گلبرگش شعله‌اي بود و دايره اي داغ در دلش مي‌سوخت. دلخوشي آفتابگردان تنها آفتاب است. آفتابگردان با آفتاب آميخته است و انسان با خدا. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگي به نشاني http://managersclub.persianblog.ir آمده است: آفتابگردان به من گفت: وقتي دهقان بذر آفتابگردان را مي‌کارد، مطمئن است که او خورشيد را پيدا خواهد کرد. آفتابگردان هيچ وقت چيزي را با خورشيد اشتباه نمي‌گيرد، اما انسان همه را با خدا اشتباه مي‌گيرد. آفتابگردان راهش را بلد است و کارش را مي‌داند. او جز دوست داشتن آفتاب و فهميدن خورشيد کاري ندارد. او همه زندگي‌اش را وقف نور مي‌کند، در نور به دنيا مي‌آيد و در نور مي‌ميرد. نور مي‌خورد و نور مي‌زايد. بدون آفتاب، آفتابگردان مي‌ميرد؛ بدون خدا، انسان. آفتابگردان گفت: روزي که آفتابگردان به آفتاب بپيوندد، ديگر آفتابگرداني نخواهد ماند و روزي که تو به خدا برسي، ديگر تويي نمي‌ماند و گفت من فاصله‌هايم را با نور پر مي‌کنم، تو فاصله‌ها را چگونه پر مي‌کني؟ آفتابگردان اين را گفت و خاموش شد. گفت‌وگوي من و آفتابگردان ناتمام ماند. روز که او در آفتاب غرق شده بود جلو رفتم، بوييدمش، بوي خورشيد مي‌داد. تب داشت و عاشق بود. خداحافظي کردم، داشتم مي‌رفتم که نسيمي‌رد شد و گفت: نام آفتابگردان همه را به ياد آفتاب مي‌اندازد، نام انسان آيا کسي را به ياد خداوند خواهد انداخت؟ آن وقت بود که شرمنده از خدا رو به آفتاب گريستم. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-