تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 24 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام حسن عسکری (ع):نشانه هاى مؤمن پنج چيز است: ... و بلند گفتن بسم اللّه  الرحمن الرحيم.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815690921




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ارتباط لحظه به ‌لحظه


واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جام جم آنلاين: شما به عنوان والدين وقت زيادي را به تجزيه و تحليل،‌ ارزيابي، دقت و نگراني در مورد فرزندتان و رفتارهاي او اختصاص مي‌دهيد.بسيار حساسيت به خرج مي‌دهيد تا از راحتي و آرامش وي اطمينان‌خاطر حاصل كنيد و از زمان خستگي، گرسنگي و ترس وي آگاه شويد. آيا تاكنون به اين نكته توجه كرده‌ايد كه فرزندتان نيز تمام حالات و حركات شما را درك مي‌كند؟ آيا مي‌دانيد فرزندتان نيز از كردار و گفتار شما تفسير خاص خود را دارد؟ آيا تا به حال با عصبانيت بر سر يكي از اعضاي خانواده فرياد كشيده‌ايد كه «فرياد نزن»؟ كارشناسان معتقدند براي ارتباط با افراد بويژه فرزندان در سنين كم نبايد منتظر بهانه خاصي باشيم. بدترين حالت اين است كه آنها فكر كنند ديده و شنيده نمي‌شوند يا اين كه از آنها سوالي نشود. به عبارت ديگر جدا از زندگي والدين و بزرگ‌ترها هستند. آنچه بايد با دقت‌نظر بيشتري مورد توجه قرار گيرد اين است كه شما در هر لحظه با هر كلمه‌اي كه بر زبان مي‌آوريد، با لحن صدا و حركات بدن مشغول برقراري ارتباط با كودكتان و ديگر اعضاي خانواده هستيد بدون اين كه آگاه باشيد.ما در اين نوشتار قصد داريم به چگونگي ارتباط شما با كودك بپردازيم. چگونه ارتباط برقرار مي‌كنيد؟ شما با هر كلمه‌اي كه مي‌گوييد و به طور حتم با تن صدا و لحني كه به آن مي‌دهيد، مشغول ابراز فكر و احساسات خود هستيد. وقتي با آرامش سخن مي‌گوييد يا اين كه شتابزده و مضطرب يا عصباني يا خوشحال هستيد، به شيوه‌هاي گوناگون با كودك و اطرافيان ارتباط برقرار مي‌كنيد. تماس چشمي يا به عبارتي تلاقي نگاه شما بسيار موثر است. وقتي با كودك صحبت مي‌كنيد، سعي كنيد به چشمانش نگاه كنيد. حتي اگر در آن هنگام مشغول تماشاي تلويزيون هستيد. به اين نكته توجه كنيد كه آيا حالات صورت شما با آنچه بر زبان مي‌آوريد هماهنگ است يا خير. جالب است بدانيد كودك از حالت صورت شما براحتي تشخيص مي‌دهد كه با اشتياق با او صحبت مي‌كنيد يا در آن لحظه بخصوص حوصله گفتگو با او را نداريد. حركات بدن شما نيز زبان خاص خود را ادا مي‌كنند. وقتي شما به طرف جلو خم مي‌شويد، به اين معني است كه ميل به ادامه صحبت داريد و طرز نشستن شما وقتي كه دست به سينه به صندلي تكيه داده‌ايد يا هنگام صرف غذا مشغول خواندن روزنامه هستيد، گوياي حالات متفاوت روحي شماست. چه نوع ارتباطي برقرار مي‌كنيد؟ از چه نوع كلماتي استفاده مي‌كنيد؟ آيا از كلماتي كه حاكي از اقتدار، غرور و محبت است استفاده مي‌كنيد يا از كلماتي كه بيانگر شرم، افسوس و نارضايتي هستند؟ آيا فرزندتان مي‌داند به چه علاقه داريد يا چه چيزي برايتان حائز اهميت است؟ آيا يك چيز مي‌گوييد و كار ديگر مي‌كنيد؟ به عنوان مثال مي‌گوييد «تا چند دقيقه ديگر برايت داستان مي‌گويم» اما به گونه‌اي رفتار مي‌كنيد كه انگار فراموش كرده‌ايد يا خودتان را با كار ديگري مشغول مي‌سازيد؟ آيا ممكن است قولي بدهيد و به آن عمل نكنيد يا تهديدي كنيد و متعهد به آن نباشيد؟ هر چند وقت يك بار احساس علاقه و عشق، رنجيدگي، سرگرداني، خشم، هيجان، نااميدي، غرور، لذت و تعجب خود را ابراز مي‌كنيد و فرزندتان شاهد آن است؟ به موارد فوق بيشتر فكر كنيد. چه زماني ارتباط برقرار مي‌كنيد؟ بايد بدانيد كه ما هميشه و در هر حالي مشغول برقراري ارتباط با اطرافيان هستيم! حتي وقتي مشغول انجام كارهاي روزانه هستيم. صبح: وقتي از خواب بيدار مي‌شويد، لباس عوض مي‌كنيد، صبحانه مي‌خوريد و آماده خروج از منزل مي‌شويد. عصر: وقتي استراحت مي‌كنيد، چيزي مي‌خوريد، وقت آزاد داريد، خسته و بي‌حوصله هستيد. شب: وقتي پدر به خانه مي‌آيد،‌ وقت صرف شام، وقتي آماده خواب مي‌شويد و به رختخواب مي‌رويد تا وقتي مي‌خوابيد. كجا ارتباط برقرار مي‌كنيد؟ شما هر جايي كه با هم هستيد به نوعي با يكديگر ارتباط برقرار مي‌كنيد. اما نكته اينجاست كه فرزند شما دقت كرده و متوجه مي‌شود چه مكان‌هايي موجب آرامش، عصبانيت، تنش يا خوشحالي شما مي‌شود. براي مثال وقتي در منزل خودتان هستيد، وقتي به مهماني رفته‌ايد، وقتي در اتومبيل نشسته‌ايد، به سوپرماركت رفته‌ايد، به پارك رفته‌ايد يا وارد مطب پزشك شده‌ايد، حالات خاص روحي براي شما و فرزندتان ايجاد مي‌شود و فرزندتان از اين تغييرات بخوبي آگاه است و در مواردي قادر به پيش‌بيني و تشخيص آنهاست. وقتي شما متوجه نيستيد نيز كودك شما را مي‌بيند؟ تصور كنيد در حال صحبت تلفني با فردي هستيد. بايد توجه داشته باشيد حتي وقتي كودك تمام لغاتي را كه شما مورد استفاده قرار مي‌دهيد درك نمي‌كند، از لحن،‌ تن و شيوه صحبت شما احساس‌تان را در آن لحظه درك مي‌كند و مي‌فهمد كه آيا از صحبت كردن با شخص موردنظر خوشحال هستيد يا ناراحت يا حتي هيجان‌زده و عصبي. كودك شما بخوبي متوجه احساسات ميان شما و همسرتان، دوستانتان، بستگان و پزشكتان است. حتي به نحوه رفتار و گفتار شما با كودكان ديگر نيز توجه خاصي دارد. اگر به موارد فوق توجه داشته باشيد، شايد فكر كنيد هميشه بايد در موضع دفاعي باشيد، در صورتي كه اين‌طور نيست. اما سعي كنيد دقت بيشتري به امور خود داشته باشيد و تا حد امكان شاداب و خوشحال و مثبت باشيد. شايد هم نگران آنچه تاكنون كرده‌ايد و تاثير آن بر فرزندتان باشيد. بهتر است آرام باشيد و بدانيد هيچ‌كس كامل نيست و شما هم احتمالا تاكنون دچار اشتباهاتي شده‌ايد. زيرا حالات و احساسات گوناگوني را تجربه كرده‌ايد. نگراني والدين از ارتباطات فرزندان بسياري از والدين نسبت به مهارت‌هاي اجتماعي و فعاليت فرزندانشان در جمع نگران هستند. بسياري از كودكان حتي از جمع‌هاي كودكانه نيز طرد مي‌شوند، زيرا از نظر ظاهر، گفتار، رفتار و حركات با ديگران تفاوت دارند و به عبارتي هماهنگي لازم را ندارند. وقتي با توافق فرزندتان هدفي را در نظر مي‌گيريد نخواهيد او را وادار كنيد تا به سرعتبه هدف برسد، زيرادر چنين مواردي اصولا ناكامي ايجاد مي‌شوددر بيشتر موارد اين ناكامي كودكان با شركت در اجتماع منجر به ايجاد نوعي استرس و فشار روحي و باعث نگراني والدين مي‌شود. به سبب اهميت موضوع در زندگي روزمره و آينده كودك در اين گونه موارد نكاتي را به شما ارائه مي‌كنيم: افراد معمولا به ناهماهنگي يا تفاوت يكديگر واكنش منفي نشان مي‌دهند.وقتي مردم در كنار فردي احساس ناراحتي مي‌كنند كه او تفاوتي با ديگران داشته باشد. چنانچه فرزند شما براحتي نتواند با ديگران ارتباط برقرار كند يا در اجتماعات اختلال ايجاد كند از طرف ديگران پذيرفته نمي‌شود. شايد هم چالش‌هايي ايجاد مي‌كند كه موجب عدم پذيرش ديگران مي‌شود. مي‌دانيم ممكن است شما بگوييد اين طور نيست. اما بپذيريد كه اين موضوع حقيقت دارد. در جامعه براي هر فردي اتفاق مي‌افتد كه گاه در جمعي پذيرفته نشود يا مورد بي‌مهري قرار گيرد. در چنين صورتي اول از همه خود فرد احساس راحتي نمي‌كند. در بسياري از شرايط نيز خود ما تمايلي به برقراري ارتباط با ديگران نداريم. شايد اين اتفاق در مهدكودك، دبيرستان، دانشگاه يا حتي محل كار ما و هر جاي ديگري رخ دهد. بسياري افراد صرف‌نظر از سن و سال وقتي با افرادي رو‌به‌رو مي‌شوند كه از نظر ظاهري، مادي،‌ تحصيلي و فرهنگي با آنها متفاوت هستند احساس خوبي ندارند و مايل به برقراري رابطه با آنها نيستند. در مواردي نيز اين عدم تمايل منجر به ناديده گرفتن، عدم دعوت در بازي و فعاليت‌هاي گروهي مي‌شود. مساله اصلي در اين قسمت واكنش به تفاوت‌هاست، اما نحوه برخورد با اين تفاوت‌ها مساله ديگري است كه به طرق و شيوه‌هاي گوناگوني ابراز مي‌شود و نقش شما به عنوان والدين در اين ميان بسيار قابل ملاحظه است. به قابليت‌ها و تمايلات فرزندتان بها دهيد بايد مهارت‌هاي اجتماعي كودكان را بتدريج پايه‌ريزي كرد. شايد كودك شما در رشته‌هايي مانند هنر،‌ موسيقي، بازي يا پياده‌روي استعداد و قابليت‌هايي داشته باشد. گاهي اوقات والدين به اشتباه تصور مي‌كنند براي اين‌كه جمع فرزندشان را بپذيرد بايد او را مانند ديگران بار بياورند. در صورتي كه شما بايد آنچه در كودكتان وجود دارد و زمينه رشد دارد را يافته و پرورش دهيد. اگر از فوتبال بدش نمي‌آيد اما قابليت‌هاي فعاليت‌هاي تيمي و گروهي را ندارد به پرورش آنچه واقعا در وجود اوست بپردازيد نه اين‌كه اور ا وادار به فوتبال كنيد. از پايين شروع كنيد تا موفقيت‌ها بتدريج حاصل شود وقتي با توافق فرزندتان هدفي را در نظر مي‌گيريد، نخواهيد او را وادار كنيد تا به سرعت به هدف برسد، زيرا در چنين مواردي اصولا ناكامي ايجاد مي‌شود. رسيدن به هر هدفي با گام‌هاي كوتاه اما استوار دائمي و پايدارتر است. سعي كنيد اهداف كوتاه‌مدت و دست يافتني را براي فرزندتان تعيين كنيد تا با رسيدن به آنها انگيزه بيشتري براي ادامه مسير پيدا كند. در اين راه نيز نيازهاي او را همواره به ياد داشته باشيد و توقع بيش از توان او نداشته باشيد. وقتي وارد جمعي مي‌شود، انتظار نداشته باشيد با همه ارتباط برقرار كند. در گام اول همين كه سلام كند يا حتي بتواند با يك نفر صحبت كند كافي است. بتدريج مي‌آموزد كه با ديگران چگونه رفتار كند. همه انسان‌ها نياز به يادگيري و آموزش دارند ممكن است شما بخواهيد با والدين ديگر، معلمان،‌ مدير و ناظم مدرسه نيز درباره فرزندانتان صحبت كنيد. بسياري افراد در اين زمينه آگاهي لازم را ندارند. شايد هم نگران هستند كه گفتار يا رفتار اشتباهي از آنان سر زند. شايد نمي‌دانند فرزند شما قادر به انجام چه كارهايي است و از عهده چه كارهايي برنمي‌آيد. نحوه صحيح ارتباط نياز به تمرين، تكرار و خوش‌بيني دارد. در ضمن نياز به صرف زمان بسيار دارد. پس خود شما نيز كه الگوي فرزندان هستيد با كمترين بي‌مهري يا اشتباهي از صحنه خارج نشويد. با هر مشكلي به عنوان يك مانع رفتار نكنيد، بلكه به عنوان يك چالش قابل حل رفتار كنيد. بپذيريد كه برخي افراد گرم و صميمي و آگاه از مهارت‌هاي اجتماعي هستند و برخي ديگر اين‌گونه نبوده و نيستند و هرگز هم نخواهند بود و قابل تغيير هم نمي‌باشند. پس جهان و زندگي را همين گونه كه هست بپذيريد و اين موضوع را به فرزندان نيز آموزش دهيد. ارتباطات اجتماعي فرزندان را از سنين كم به آنها آموزش دهيد برخي والدين تصور مي‌كنند فرزندشان در كودكي مشكلاتي در زندگي و برقراري ارتباطات اجتماعي دارد كه با گذشت زمان به خودي خود برطرف مي‌شود. در صورتي كه اين طور نيست و اگر هم باشد حال اين مسائل مستلزم پرداخت بهاي سنگين و ضربات روحي بسيار است. پس سعي كنيد كودكان را از سنين پايين وارد دنياي اجتماعي كنيد. مهدكودك نيز يكي از اين گروه‌هاي اجتماعي است. از نكات منفي فاصله بگيريد بر ناتواني‌هاي فرزندتان تاكيد نداشته باشيد. اين كار به اعتماد به نفس و عزت نفس او خدشه وارد مي‌كند. بدانيد هر كودكي نقاط قوت و نقاط ضعفي دارد. شايد فرزند شما برخي از كارهاي ديگران را نتواند انجام دهد اما استعدادهايي نيز دارد كه ديگران از آن بي‌نصيبند. سعي كنيد بر آنچه مي‌خواهد و مي‌تواند انجام دهد تمركز و تاكيد داشته باشيد. ممكن است اين موارد براي زندگي او كافي نباشند. اما بقيه موارد را نيز بتدريج خواهد آموخت.




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 330]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اجتماع و خانواده

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن