واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: سلامت-شما هم دختر و پسر نوجوان در خانه داريد؟ حتما شما نيز با جمله معروف آشنايي داريد. نوجوان شما هم به محض آنكه به خانه ميرسد، خود را در اتاقش زنداني ميكند و ساعتها مينشيند پاي تلفن و با دوستانش از همه چيز ميگويد و از نظر شما هيچ نميگويد! تعجب نكنيد... اين وضع كاملا طبيعي است و حتي از نظر بسياري روانشناسان، صحبت كردن بيش از حد با تلفن نشانه نوجوان شدن كودكان است. پيش از اختراع تلفن، نوجوانان حرافترين افراد خانواده بودند و پدر و مادر از دست آنها سرسام ميگرفتند. با اختراع تلفن و روانه شدن آن به بازار، نوجوانان تبديل به طرفداران پروپا قرص آن شدند و كمكم از فضاي خانه دور شدند. متاسفانه در چند دهه اخير نيز با تبديل شدن تلفنهاي همراه به يك وسيله شخصي و همگاني، اين موضوع شدت بيشتري يافت. درحقيقت تلفن و به ويژه تلفن همراه براي نوجوانان كاربردي دوجانبه و در تضاد هم دارد. از يك سو، با اين وسيله والدين ميتوانند فرزند خود را كنترل كرده و زير نظر بگيرند و از سوي ديگر، تلفن ابزاري است كه نوجوان با استفاده از آن با اجتماع و فضاي خارج به راحتي ارتباط برقرار ميكند و آزادتر است. فراموش نكنيد كه همين روابط، نوجوان را از شر افسردگي نجات ميدهند. او با برقراري دوستيهاي تازه از طريق تلفن به اين نتيجه ميرسد كه تنها و بيفايده نيست و مورد علاقه ديگران است. نوجواني سن حساسي است. هر گونه جدايي براي او ناراحت كننده است و از نظر او، حرف زدن تنها عامل اطمينانبخش در مورد تداوم يك رابطه است. نوجوانان تمايل زيادي دارند كه از خود و علايقشان حرف بزنند. نگاه ديگران براي آنان بسيار سنگين است. در نتيجه تلفن ابزاري بسيار مناسب است كه نوجوان در عين صحبت كردن، خود را از چشم مخاطب پنهان ميكند. شايد از نظر شما صحبتهاي تلفني نوجوان بيهوده و عبث باشد ولي بايد بدانيد كه اين صحبتها براي ساخته شدن شخصيت او بسيار مهم و ضروري است. نوجوان ساعتها با تلفن با هم شاگردي كه فردا در مدرسه او را خواهد ديد، صحبت ميكند و اگر از او بپرسيد چه ميگفتيد، به ياد نخواهد آورد چون وي درواقع پشت گوشي تلفن ديالوگي انجام نميدهد. در بيشتر مواقع او تكگوييهاي طولاني مدت دروني دارد. در عين حال كه ارتباطش را با مخاطب حفظ ميكند ولي به صحبتهاي او گوش نميدهد. درواقع در دروني خود غرق ميشود. قبوض سنگين تلفن و بيهودهگوييهاي نوجوان از يك سو و فرار از والدين و رازگوييهاي او با دوستانش از سوي ديگر، براي تمامي والدين عذابآور است. تلفن براي تمامي خانوادههايي كه نوجواني در منزل دارند، موضوع دعوا و مرافعه است. تنها راه خاتمه دادن به اين جنجالها نيز صحبت كردن با نوجوان و تعيين حد و حدود براي گفتگو با تلفن است. نبايد اجازه داد تلفن به مانعي براي ارتباط نوجوان با خانواده تبديل شود. براي گفتگو با تلفن در منزلتان قوانيني وضع كنيد. به طور مثال، زنگ زدن و جواب دادن به تلفن در هنگام صرف غذا براي خانواده ممنوع است. مطمئن باشيد با هوشمندي ميتوانيد تلفن را به ابزاري براي ارتقا و پيشرفت فرزندانتان تبديل كنيد. نبايد با اجبار وارد خلوتگاه دروني يك نوجوان شويد، در عين حال بايد گاهي به او اجازه دهيد با هر كه ميخواهد درد دل كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]