تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 7 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):گوش خود را به شنيدن خوبى‏ها عادت بده و به آنچه كه به صلاح و درستى تو نمى‏افزايد گو...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1812867731




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

تا کِی باید دارو بخورم؟


واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: معمولا زمانی که بیمار با علایم شدید اضطرابی مراجعه می ‌کند، می ‌گوید: " آقای دکتر! من حاضرم هر کاری بکنم و هر دارویی بخورم؛ به شرط این که این اضطراب شدیدم فقط مقداری کمتر شود." اما جالب است پس از آن که با تجویز دارو اضطراب بیمار کاملا برطرف شد، پس از چند هفته طلب ‌کارانه می ‌پرسد: " پس کی معالجه می ‌شوم و داروها را قطع می ‌کنم؟ یعنی من مجبورم تا آخر عمر دارو بخورم؟ مبادا به دارو وابسته شوم!" البته همین بیمار زمانی که برای عیوب بینایی و انکساری به چشم‌ پزشک مراجعه می ‌کند و عینک برای او تجویز می ‌شود، چند هفته بعد نمی ‌پرسد: " آقای دکتر! پس کی می ‌توانم عینک‌ را کنار بگذارم؟" گاهی بیمار می ‌اندیشد همان ‌گونه که برای معالجه گلودرد چرکی یک بار نزد پزشک می‌ رود و با یک نسخه معالجه می ‌شود، درباره بیماری ‌های روانی هم باید چنین باشد. نه تنها درباره بیشتر بیماری‌ های روانی بلکه اصولا در کل پزشکی درمان‌ های یک نسخه ‌ای بسیار معدود است و معالجه گاهی چند هفته، گاهی چند ماه و گاه چند سال به درازا می ‌انجامد. دارو اضطراب نشانه‌ ای است که در بسیاری از نابسامانی ‌های روانی دیده می ‌شود. اغلب واکنش به خطری است که جنبه روان‌ درمانی، مبهم و ناشی از تعارض ناخودآگاه دارد. در نابسامانی‌ های روانی، اضطراب بارزترین نشانه‌ است. بر حسب نوع اختلال و وضعیت بیمار، روش ‌های درمانی گوناگونی به کار برده می‌ شود. درمان دارویی یکی از روش ‌های موثر معالجه اضطراب و اختلالات اضطرابی است که می ‌تواند به تنهایی یا همراه با روش ‌های دیگر از جمله انواع روان‌ درمانی به کار رود. گاهی اضطراب، ناشی از عوامل سرشتی و هورمون‌ های عصبی یا ناشی از شرایط استرس ‌آور محیطی است که طبعا درمان در این موارد ممکن است به درازا بکشد؛ به عنوان مثال، اگر خانمی یک‌ بار در خیابانی با موتور سیکلت تصادف کند و بار دیگر کیف او در خیابان سرقت شود، ممکن است از آن پس، بدون دلیل از حضور در خیابان دچار ترس(فوبیا) و اضطراب شود. در این فرد با حساسیت ‌زدایی تدریجی و روش ‌های تن‌ آرامی که به او آموخته می‌ شود کم‌ کم کاری می ‌کنیم تا پس ازمدتی بتواند بدون اضطراب وارد خیابان شود. شاید چند ماه این کارهای درمانی را همراه با دارو پیگیری کنیم و به نظر طولانی باشد اما یک نکته مسلم است و آن این که زندگی بدون اضطراب گرچه با دارو باشد برای بیشتر انسان‌ ها رضایت ‌بخش ‌تر از اضطراب فلج‌ کننده زندگی است. www.tebyan.net




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 485]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


پزشکی و سلامت

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن