واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: -------------------------------------------------------------------------------- از آنجا كه روي ورزشكاران زن پژوهش هاي دقيق و گسترده اي صورت نگرفته است، يك اتفاق نظر و تفاهم كلي درباره سطح عملكرد آنها وجود ندارد. وجود اختلافات فيزيولوژيك و نيز ساختاري بين جنس زن و مرد هم مزيد بر علت شده است. اگرچه بر اساس نظرسنجي ها، اكثر ورزشكاران زن معتقد به افت عملكرد بدني در دوران قاعدگي هستند، اما از لحاظ فيزيكي زناني بوده اند كه در طي زمان قاعدگي قادر به شكستن ركوردهاي جهاني شده اند. فعاليت ورزشي شديد سبب كاستن سطح استروژن در خون مي شود، اما لزوماً بر سطح عملكرد بدني اثري ندارند. در تمرينات با شدت يكسان، اختلافي در ميزان بروز آسيب هاي ناشي از ورزش در زن و مرد ديده نمي شود. قرص هاي ضدبارداري هر چند ممكن است سبب تغييرات چشمگير فيزيولوژيك در بدن زن شوند، اما تاثير عمده اي روي عملكرد فرد نخواهند گذاشت. حاملگي در دو تا سه ماه اول، اثر منفي روي عملكرد نمي گذارد. لابد مي دانيد در المپيك سال 1956 ملبورن، سه تن از برندگان مدال طلا حامله بودند. حتي بعد از طي حاملگي اگر وضعيت جسمي به شكل پيش از حاملگي زن بازگردد، مشكلي در رقابت هاي ورزشي نخواهد داشت. ورزش سبب بهبود تراكم استخوان زنان نمي شود، بلكه فقط سبب حفظ آن مي شود. در صورت مصرف مقادير كافيكلسيم، ورزش احتمالاً در شكل گيري استخوان هاي قوي تر كمك خواهد كرد. از طرفي هيچ محدوديت سني براي شركت درورزش هاي استقامتي وجود ندارد، حتي زنان 80 ساله هم توانايي شركت منظم در دوهاي ماراتن را دارند، اگر چه مدت زمان طي شده بيشتر خواهد بود. دقيقاً معلوم نيست كه آيا زنان سريع تر مي دوند يا مردان؟ فقط مي دانيم كه در ازاي هر دهه ي عمر، زنان توانايي سرعت بخشي در دويدن به ميزان 14 متر در دقيقه را دارند. در حالي كه اين رقم براي مردان 7 متر در دقيقه است. البته با توجه به اختلالات فيزيكي به نظر نمي رسد كه زنان توانايي غلبه بر مردان در مسافت هاي كوتاه را داشته باشند، اما برعكس اين موضوع در دوهاي با مسافت طولاني صدق مي كند كه به نظر مي رسد به علت چربي بالاتر موجود در بدن زنان است كه به عنوان منبع انرژي عمل مي كند. به علاوه تعريق در دماهاي بالاتر بدن، سبب حفظ و نگهداري بيشتر آب بدن خواهد شد. تفاوت فيزيولوژيك بين زنان و مردان ورزشكار اين اختلافات در زمينه سيستم اسكلتي و عوامل بيو مكانيكي نمود دارد. ورزشكاران زن به طور معمول (ولي نه هميشه) كوچك تر و كوتاه تر بوده، لگني پهن تر دارند، زانوها به داخل متمايل شده و ساق پاها انحناي كمتري دارند. اين ويژگي ها از جمله مواردي هستند كه احتمال ايجاد برخي از آسيب هاي مانند دردهاي كشككي- راني را بالا مي برند. ورزشكاران زن درصد بالاتري از چربي بدن داشته و حدود 30 درصد قدرت عضلاني كمتري نسبت به مردان دارند كه به ويژه مربوط به اندام فوقاني است، اما در هر صورت اين تفاوت ها به رشته ورزشي خاصي بستگي دارد، تا اينكه جنسي خاص عامل آن باشد. سودمندي ورزش در بانوان تمرينات منظم ورزشي داراي فوايد مشابهي در زنان و مردان است، يعنيكاهش فشار خون، پايين آوردن تعداد ضربان قلب و افزايش ظرفيت هوازي همراه با كاهش درصد چربي بدن كه تمام اين موارد به پيشگيري از آترواسكلروز وبيماري هاي قلبي كمك مي كنند. به علاوه ورزش هاي توام با اعمال وزن روي بدن، سبب تقويت استخوان ها و جلوگيري از پوكي استخوان مي شوند. زماني تصور مي شد كه ورزش شديد به سيستم توليد مثل زنان آسيب مي رساند. در ضمن عقيده داشتند كه زنان به ويژه در جريان عادت ماهيانه نبايد ورزش كنند. امروزه خلاف هر دوي اين موارد ثابت شده است. اثرات ورزش روي قاعدگي زنان ورزشكار مستعداختلالات قاعدگي از جمله تاخير در شروع آن، فقدان اوليه و ثانويه، افزايش فاصله بين دو سيكل قاعدگي و فقدان تخمك گذاري هستند. به عنوان مثال، فقدان قاعدگي در 3 تا 5 درصد كل جمعيت رخ مي دهد، اما در 15 تا 60 درصد زنان ورزشكار مشاهده مي شود كه از جمله علل آن، وزن پايين بدن، از دست دادن سريع وزن، شروع سريع ورزش هاي سنگين، تغذيه ناكافي در مقايسه با احتياج به انرژي و وجوداسترس هاي فيزيكي و رواني است. در صورت فقدان قاعدگي به مدت طولاني، خطر كاهش تراكم استخواني و ايجادپوكي استخوان زودرس وجود دارد. به نظر مي رسد ساير اختلالات قاعدگي خانم ها هم در كاهش تراكم استخوان در درازمدت موثر باشند. فقدان هورمون استروژن، لااقل به صورت تئوريك سبب بالا رفتن چربي هاي خون و ايجاد آترواسكلروز زودرس مي شود. پس درمان مناسب اختلالات قاعدگي اهميت به سزايي دارد __________________
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 493]