واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاكنون چند تا نوجوان و يا جوان ديدهايد كه اعتمادبهنفس بالايي داشته باشند؟ اعتمادبهنفس داشته باشند نه غرور. با رعايت نكتههاي زير ميتوان اعتمادبهنفس را تجربه كرد. 1) سرشار از عشق به خود و ديگران باشيد. 2) هنگام مواجه شدن با يك تصميم مشكل يا قرارگرفتن بر سر دوراهي، آن را سخت جلوه ندهيد و با افرادي كه در آن زمينه تجربه دارند مشورت كنيد و بيگدار به آب نزنيد. 3) به نقاط ضعف خود آگاه باشيد و هميشه از موضع قدرت استفاده كنيد نه ضعف. زندگي هدفمند داشته باشيد و تلاش كنيد به هدفتان برسيد. 4) هر روز با شوق از خواب بيدار شويد و هنگام تصميمگيري شك و دودلي نداشته باشيد. 5) هميشه نيمه پر ليوان را ببينيد يعني مثبت فكر كنيد و در اطراف خودتان هم آدمهاي مثبتانديش را براي دوستي انتخاب كنيد. 6) مهارتهاي ارتباطي را ياد بگيريد و قبل از هرگونه اظهارنظر به دقت و باحوصله به حرفهاي ديگران گوش كنيد. مشكل خود را با لحني شيوا و موثر بيان كنيد. 7) سعي كنيد خود را در اجتماع و محيطي كه در آن زندگي ميكنيد، خوب معرفي كنيد، لباسهاي مرتب و تميز بپوشيد. 8) در صورت لزوم با قاطعيت رفتار كنيد. با بياني آرام و منطقي حق خود را بگيريد. 9) احساسات خود را كاملاً كنترل كنيد حتي در نااميدي. 10) خوب غذا بخوريد و سعي كنيد از خوردن غذاهاي چاقكننده و مواد ناسالم بپرهيزيد و محيط اطراف خود را هميشه تميز و پاكيزه نگه داريد. روانشناس كودك خود باشيد كودكان، دنياي پررمز و رازي دارند و به همين خاطر است كه محققان علوم رفتاري بيكار ننشستهاند. آنها بهدنبال ريشههاي رفتارهاي نابهنجار كودكان و راههاي برخورد درست با آن ميگردند. مشكلات رفتاري كودكان در سنين مدرسه كه گاهي نتيجه اجتنابناپذير فقر، جهل، نابسامانيهاي خانوادگي و كاستيهاي فرهنگي است، بيترديد مانع رشد و بالندگي آنان است و به همين دليل پيشگيري و درمان اين مشكلات، بياندازه اهميت دارد. فرار از مدرسه بسياري از كودكان فراري از مدرسه احتمالا متعلق به خانوادههاي ازهمگسيخته و يا داراي والدين و خواهر و برادران بزهكار هستند. عدهاي هم بر اثر تغيير مكرر مدرسه و يا رد شدن، از مدرسه بيزار ميشوند. اين مشكل اخير كه در پسران بيش از دختران مشاهده ميشود، گاهي نشانهاي از وجود اشكال در برنامههاي مدرسه و گاهي علامت ناسازگاري كودك است. هراس از مدرسه هراس از مدرسه با گريز از آن تفاوت دارد. مدرسهگريزان معمولاً به تناوب از مدرسه غايب ميشوند و پدر و مادرانشان از موضوع اطلاعي ندارند در حالي كه در هراس از مدرسه كودك معمولاً بهطور پيوسته و طي دورههاي طولاني به مدرسه نميرود و والدين از نرفتن به مدرسه و ماندن او در خانه آگاهي دارند. مدرسهگريزان برعكس كودكاني كه از مدرسه هراس دارند، معمولاً شاگرداني تنبلند كه به ساير اختلالهاي رفتاري مثل دروغگويي هم دچارند. رايجترين تصوري كه درباره هراس از مدرسه وجود دارد، اين است كه مادر و كودك بهگونهاي شديد به يكديگر وابستهاند. كمرويي و انزواطلبي اين مشكلات از جديترين مشكلات كودكان است. انزوا و دوري از دوستان و همسالان در اوايل زندگي، كودك را در معرض خطر ناسازگاريهاي بعدي قرار ميدهد. كودكان انزواطلب هرچند براي والدين و معلمان خود هيچگونه ناراحتي ايجاد نميكنند ولي به سبب رنج ناشي از احساس ناامني، پيوسته به دنياي درون خويش پناه ميبرند و به مرور از اجتماعيشدن فاصله ميگيرند. كودك منزوي نياز دارد كه احساس كند عضو باارزش يك گروه است. او اگر در فعاليتهاي زندگي ارضا شود، نيازي به عقبنشيني به ميدان روياهاي خويش نخواهد داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 430]