واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: عموما سفید کردن برای حداقل 90 درصد افراد موفقیت آمیز است، گرچه ممکن است برای همه انتخاب درستی به شمار نیاید. اگر دندان هایتان در اثر کهولت، مصرف چای، قهوه و دخانیات تیره شده اند، سفید کردن انتخاب خوبی است. تیره شدگی دندان با رنگ های زرد، نارنجی و قهوه ای به این روش بهتر پاسخ می دهند. تغییر رنگ های خاکستری ناشی از تتراسایکلین و نیز تغییر رنگ های فلوروزیس گرچه روشن تر می شوند، ولی کاملا از بین نمی روند. بدرنگی دندانها علل مختلفی دارد که بطور خلاصه شامل : 1 ـ بد رنگی ناشی از جرم و پلاک دندان ، رنگهای غذایی ، سیگار 2 ـ بد رنگی ناشی از لبه پرکردگیهای آما لگام و ترکهای دندانی 3 ـ بد رنگی ناشی از داروهای مصرفی نظیر تتراسیکلین 4 ـ بد رنگی ناشی از مصرف بیش از حد فلوراید ( فلوروزیس ) 5 ـ بد رنگی ناشی از ضربه به دندان یا پس از عصب کشی 6 ـ بدرنگی ناشی ازبیماریها و نقایص مینایی موارد بالا می تواند رنگهای زرد ، قرمز ، قهوه ای ، خاکستری ، سیاه و سفید بر روی دندانها ایجاد کند که ظاهری نازیبا ایجاد خواهد کرد . عمل bleaching یا سفید کردن دندان بر روی برخی از این بد رنگیها مؤثر می باشد سایر بد رنگیها توسط اعمالی چون جرم گیری و پالیش کردن دندانها ، ترمیمهای کامپوزیت ، روکشهای چینی و لامینیت درمان پذیر است . روشن شدن دندان ها بسته به عادات شما از قبیل مصرف دخانیات و نوشیدن چای و قهوه، بایستی بین 1 تا 5 سال باقی بماند. در این هنگام شما بایستی برای تجدید درمان مراجعه نمایید. سفید کردن مجدد، معمولا سریع تر از دفعه اول انجام می گردد. پلاک میکروبی یک لایه بیرنگ و چسبنده بوده و از تجمع میکروبهای دهان بر روی زمینه و لایه چسبنده ای از بزاق تشکیل می شود که حاوی مقادیری از خرده های غذایی نیز می باشد. این لایه ، با کشیدن ناخن بر دندان به زیر ناخن جمع شده و به راحتی با مسواک زدن پاک می شود ولی با شستشوی فقط با آب و یا دهانشویه های معمولی پاک نمی گردند. لذا بایستی برای پاک کردن آن از وسایلی چون مسواک و خمیر دندان و نخ دندان استفاده کرد. اگر پلاک میکروبی هر روز و یا در مراحل اولیه از سطح دندان تمیز نشود، املاح موجود در بزاق و مواد غذایی برآن رسوب نموده و منجر به ایجاد جرم دندان که سخت می باشد، میگردد. جرم با مسواک زدن پاک نشده و با عمل جرم گیری توسط دندانپزشک برداشته می شود. با رعایت بهداشت دهان ودندان به کمک وسایلی چون مسواک، خمیر دندان و نخ دندان و برداشتن پلاک میکروبی آماس لثه بوجود نمی آید. در صورتیکه پلاک تبدیل به جرم شده باشد، جرمگیری توسط دندانپزشک توصیه می گردد. جرم دندان علاوه بر اینکه برای لثه و بافتهای نگهدارنده دندان مضر می باشد محلی نیز برای تجمع و تکثیر میکروبهای پوسیدگی زا است. با عمل جرم گیری تعداد این میکروبها دردهان به مراتب کمتر می شود. با برداشته شدن جرم، بیمار ممکن است با زبانش حس کند که دندانش خالی شده است. این احساس همراه با مقداری حساسیت به سرما یا گرما (بعد از جرم گیری) این تصور غلط را تقویت نموده است که شاید دندانهایش در حین جرم گیری تراش خورده باشند، در صورتیکه مکانیزم دستگاه جرم گیری لرزشی بوده و قادر به تراش نمی باشد. جرم با مسواک و خمیر دندان پاک نشده و برای این منظور از دندانپزشکان باید کمک گرفت، ضمناً خمیر دندانهایی که به عنوان ضد جرم معرفی شده اند دارای مقادیر زیادی از مواد ساینده بوده و فقط رنگ و لکه های رسوب نموده بر دندان را که Stain (زنگ) نام دارد، تمیز می کنند و استفاده همیشگی از آنها توصیه نمی گردد. این خمیردندانها، بعلت دارا بودن مواد ساینده زیاد،ایجاد خراش های بسیار ظریف بر سطح دندانها نموده و زمینه را برای تجمع و چسبندگی بیشتر پلاک میکروبی فراهم می آورند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 366]