واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: سایت مقام معظم رهبری س 1432: آيا پرداخت و دريافت پول در قبال نوشتن دعا جايز است؟ ج: دريافت يا پرداخت مبلغى به عنوان اجرت نوشتن دعاهاى وارده اشكال ندارد. س 1433: دعاهايى كه نويسندگان آنها ادعا مىكنند كه در كتابهاى قديمى دعا نقل شدهاند، چه حكمى دارند؟ و آيا اين ادعيه از نظر شرعى معتبر هستند؟ مراجعه به آنها چه حكمى دارد؟ ج: اگر دعاها از ائمه اطهار «عليهم السلام» نقل و روايت شده باشند و يا مضامين آنها حق باشد،تبرّك جستن به آنها اشكال ندارد. همانگونه كه تبرّك جستن به دعاهاى مشكوك به اين اميد كه از معصوم «عليه السلام» باشند، اشكال ندارد. س 1434: آيا عمل به استخاره واجب است؟ ج: الزام شرعى در عمل به استخاره وجود ندارد ولى بهتر است بر خلاف آن عمل نشود. س 1435: بنابر آنچه گفته مىشود كه در كارهاى خير نيازى به استخاره نيست. آيا در مورد كيفيت انجام آنها و يا در مورد مشكلات پيش بينى نشدهاى كه در خلال انجام آنها ممكن است پيش بيايد، استخاره جايز است؟ و آيا استخاره راهى براى شناخت غيب محسوب مىشود يا اينكه فقط خدا از آن آگاه است؟ ج: استخاره براى رفع حيرت و ترديد در انجام كارهاى مباح است ، اعم از اينكه ترديد در اصل عمل باشد يا در چگونگى انجام آن .بنابر اين در كارهاى خير كه در آنها حيرت وجود ندارد، استخاره لازم نيست و همچنين استخاره براى آگاهى از آينده شخص يا عمل نمىباشد. س 1436: آيا در مواردى مثل تقاضاى طلاق يا عدم آن استخاره با قرآن صحيح است؟ و در صورتى كه شخصى استخاره كند ولى طبق آن عمل نكند، حكم چيست؟ ج: جواز استخاره با قرآن يا تسبيح اختصاص به مورد خاصى ندارد، بلكه در هر امر مباحى كه شخص راجع به آن ترديد و حيرت داشته باشد بطورى كه قادر بر اتخاذ تصميم نباشد، مىتوان استخاره گرفت و از نظر شرعى عمل به استخاره واجب نيست هر چند بهتر است انسان با آن مخالفت نكند. س 1437: آيا استخاره با تسبيح يا قرآن درمسائل سرنوشت ساز مانند ازدواج جايز است؟ ج: شايسته است انسان در امورى كه مىخواهد راجع به آنها تصميم بگيرد، ابتدا تأمل و دقت كند و يا با افراد با تجربه و مورد اطمينان مشورت نمايد و در صورتى كه با اين كارها تحيّر او برطرف نشد، مىتواند استخاره كند. س 1438: آيا چند بار استخاره براى يك كار صحيح است؟ ج: چون استخاره براى رفع حيرت است، بنابر اين بعد از برطرف شدن حيرت با استخاره اول ، تكرار آن معنى ندارد مگر آنكه موضوع تغيير كند. س 1439: گاهى مشاهده مىشود نوشتههايى كه متضمّن معجزات امام رضا «عليهالسلام» هستند با قرار دادن آنها بين صفحههاى كتابهاى زيارت كه در زيارتگاهها و مساجد وجود دارند، در بين مردم توزيع مىشوند و ناشر آنها هم در زير آنها نوشته است كه هر كس آن معجزه ها را بخواند واجب است آنها را به تعداد خاص بنويسد و در بين مردم توزيع كند تا به حاجت خود برسد، آيا اين مطلب صحيح است؟ و آيا بر كسى كه آنها را مىخواند، واجب است كه به درخواست ناشر عمل نمايد؟ ج: از نظر شرعى دليلى بر اعتبار اين امور وجود ندارد و كسى هم كه آنها را مىخواند ملزم به عمل به درخواست ناشر مبنى بر نوشتن آنها نيست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 413]