واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين بانوي بزرگوار درجه و مراتب معنويت و شكيبايي را تا بدانجا كسب كرده بود كه در مجلس زورمندان و ستمگران آنچنان عارفانه سخن گفت كه بيانات نغز و پر معنايش همچنان پس از قرن ها و گذر زمان براي آنان كه جوياي حق و حقيقت هستند، نو و تازه است. بزرگ منشي آن حضرت به قدري بود كه پس از حادثه كربلا، برغم رنج ها و مصيبت ها و داغ از دست دادن برادر و بسياري ديگر از اعضاي خانواده، پرستار امام سجاد(ع) و اسرا شد و شهادت در راه خدا و تحمل مصيبت و سختي را نوعي زيبايي قلمداد مي كرد. گفت وگوي ابن زياد با حضرت زينب(س) در اين رابطه بسيار شنيدني است آنجا كه ابن زياد به آن حضرت گفت: زينب ديدي كه چگونه برادر و پسرانت را كشتيم، حضرت زينب(س) پاسخ زيبايي داده و فرمودند: جز زيبايي چيز ديگري نديدم. حضرت زينب(س) پنجم جمادي الاول سال ششم هجري، پس از صلح حديبيه و دو سال پس از تولد امام حسين(ع) در مدينه متولد شدند. عقيله بنيهاشم، عقيله الطالبين، عقيله العرب و ام المصائب از مهمترين القاب آن حضرت است و درباره مقام و جايگاه اين بانوي بزرگوار در كتابهاي تاريخي و روايي آمده است: امام حسين(ع) اسرار امامت را با ايشان در ميان ميگذاشتند. همچنين در كتاب زينب كبري(س)، درباره زهد و تدبير اين بانوي بزرگوار آمده است: حضرت زينب(س) در بلاغت و زهد و تدبير و شجاعت مانند مادرشان بودند. نيشابوري در رساله علويه نيز اينگونه نوشته است: زينب(س) دختر علي(ع) در فصاحت و بلاغت و زهد و عبادت مانند پدر و مادرش بود. عقيله بنيهاشم، چنان خطبهاي در بازار كوفه و شام قرائت كرد كه همه مردم گفتند گويي زبان اميرالمومنين(ع) در دهان اوست و همگي ساكت شدند و نفسها در سينهها حبس شد و زنگهاي شتران ديگر صدا نكرد. آن حضرت پس از حادثه عاشورا، پيام امام حسين(ع) و شهيدان كربلا را به شهرهاي مختلف كوفه و شام رساندند و به عقيده بسياري از علما اگر حضرت زينب(س) آنگونه شجاعانه عمل نمي كردند همانا خون امام حسين(ع) و يارانش ضايع مي شد و دستگاه تبليغاتي بني اميه اينگونه وانمود مي كرد كه فردي از دستورات حكومتي خروج كرده و كشته شده است. حضرت زينب(س) با شهامت و قاطعيت خود و با ارايه خطبه هاي كوبنده، پيام حق و حقيقت را به گوش مردم رساند و در زنده كردن جريان كربلا و افشاگري توطئه ها و ستمكاري هاي بني اميه نقش موثري ايفا كردند. شير زن دشت كربلا سرانجام پس از عمري دفاع از طريق حق ولايت و امامت، 15 رجب سال 63 هجري قمري در سفري كه به همراه همسرش عبدالله بن جعفر به شام رفته بود، وفات يافت و بدن مطهر آن بانوي بزرگوار در همان سرزمين دفن شد. در برخي منابع نيز زمان ارتحال اين بانوي بزرگوار سال 62 هجري ذكر شده است. مزار ملكوتي آن حضرت در دمشق، اينك زيارتگاه عاشقان و ارادتمندان اهلبيت عصمت و طهارت(ع) است. 20 فروردين ماه سالروز ولادت حضرت زينب(س) بانوي صبر و بردباري است و اين روز به ياد پرستاري هاي عاشقانه آن بانوي بزرگوار به عنوان روز پرستار نامگذاري شده است. فراهنگ ** 1883 ** 1071
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 416]