پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851180362
مسافر
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مسافر هر آن به من نزدیك می شد. این بار نیز او سر وقت آمد. این من بودم كه به خاطر عجله ای كه داشتم زود تر رسیده بودم. می خواستم هر چه سریع تر تكلیفم را با او یك سره كنم . در آن تاریكی هر جا كه پا می گذاشت ، اطرافش را روشن می کرد. و این بر ابهتش می افزود . از شدت عظمت جای پایش گود افتاده بود ، مانند چاله ای یك متر ونیمی. مثل ماری در راه می خزید و نزدیك می شد. كسی جرأت ایستادن در برابرش را نداشت. افروختگی در چهره ی قرمز زده اش آشكار بود. با لباس سفیدی که بر تن داشت باز هم قیافه اش دوستداشتنی نبود. وارد ایستگاه شد، سایر مردم هم انگار با او سر و كار داشتند. نمی دانستم این همه آدم را چگونه حریف خواهد بود. البته دور از انتظار نبود كه می توانست با هر یك از حفره های پیرامونش عده ی زیادی را ببلعد. او حدود20 دهان داشت و هر كدام حداقل ظرفیتشان 180 نفر بود. آرام داخل ایستگاه توقف كرد. مردم به سمت او هجوم آوردند. عده ای جلوی درب را گرفته بودند و با آن راه می رفتند، تا در لحظه ای كه درها باز می شود، وارد قطار شوند. درهای قطار باز شد. هر مسافر دیگری را هل می داد تا زودتر سوار شود. عده ای با فشار به داخل رفتند. چند نفری بدون اختیار به داخل پرتاب شدند. و تعداد کمی که به یك صندلی دست یافته بودند، لبخندی غرور آمیز بر لب داشتند و فاتحانه نوای پیروزی زمزمه می کردند.ایمان ناجی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-