واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: کودک شما به خصوص از سه سالگی به بعد نیاز دارد که روند استقلال و اجتماعی شدن را آغاز کند. مهد کودک مکان مناسبی برای طی این مرحله از مراحل رشد کودک است.... در روند رشد و تکامل کودک پس از قطع بندناف دوره ای از استقلال نسبی آغاز می شود که کودک با اینکه بیشتر در آغوش والدین است، هر روز به سمت ایجاد استقلال بیشتر پیش می رود. به کودکان باید کمک کرد که این روند را طی کنند و درنهایت خودشان بتوانند بالغانی باکفایت شوند. مهدکودک مکان مناسبی برای ایجاد این فضا است و رفتار والدین از بدو تولد کودک می تواند در شکل گیری خاطره خوش از اولین مراحل استقلال کودک موثر باشد. برای اینکه کودک آماده رفتن به مهدکودک باشد نیاز است که از قبل به او برای شکل گیری استقلال نسبی اش کمک نمود. از جمله اینکه بتواند خودش به تنهایی به خواب برود، خودش غذای اش را بخورد و در نتیجه عملکرد مستقل خود را تا حدود ۳ سالگی کسب کرده باشد. کودکان به خصوص کودکان بالای ۳ سال از مهدکودکی که در آنجا بتوانند خوشحال باشند و تعامل با دیگران را یاد بگیرند، سود می برند. ● ترس از رفتن به مهدکودک اگر به نظر می آید که کودک از رفتن به مهدکودک می ترسد، والدین باید او را به تدریج با محیط جدید آشنا کنند. در آغاز، مادر یا پدر می توانند همراه کودک باشند و نزدیک او بمانند تا زمانی که کودک مشغول بازی است. آنها هر روز می توانند مدت بیشتری در مهد بمانند تا اینکه کودک بخواهد جزیی از بقیه گروه کودکان شود. پوالدین باید کمک کنند که مهدکودک برای فرزندشان تجربه ای مثبت و با استرس کمتر باشد. اگر پدر یا مادر مشکل خاصی مثل احساس های مبهم از گناه، ترس یا اضطراب در هنگام جدا شدن از کودک دارند و نمی توانند به راحتی از فرزندشان جدا شوند بهتر است مشاوره ای در مورد مسایل مربوط به خودشان داشته باشند؛ زیرا این احساسات، کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر کودک با فراهم آوردن تمام شرایط باز هم مساله دارد و بعد از حدود یک ماه هنوز برای رفتن به مهد گریه می کند نیاز است که به وسیله یک متخصص بررسی شود. ● مربی کودک تان را بشناسید بهترین سن برای ورود به مهدکودک در کودکان، حدود ۳ سالگی است ولی بسیاری از کودکان بنا به شرایط خاص مجبورند زودتر از ۳ سالگی به مهدکودک بروند. در صورتی که کودک زیر ۲سال سن دارد، بهتر است مهدکودک ویژگی های زیر را داشته باشد: ▪ تعداد مربیان کودکان زیر ۳ سال باید بیشتر از تعداد مربیان کودکان بالای ۳ سال باشد. ▪ به کودکان زیر ۳ سال باید بیشتر توجه شود. ▪ یک نگه دارنده باید دوره طولانی تری کودک را نگهداری کند و مربیان نباید سریع عوض شوند. ▪ مربی باید بیشتر با این دسته از کودکان حرف بزند، بازی کند، با آنها بخندد و برای موفقیت شان در بازی های فکری آنها را بیشتر و بارزتر تشویق نماید تا بچه لذت ببرد. ▪ بهتر است والدین به دنبال مربی ای باشند که خونگرم بوده و مراقبت کننده باشد و خودکفایی لازم را داشته باشد و احساس مسوولیت و توجه به کودک داشته باشد. ▪ مربی باید مشوق مهارت های اجتماعی و رفتار مثبت باشد و بتواند برای رفتار منفی کودک، محدودیت نسبی برقرار نماید. یکی از مسایل مهمی که والدین باید دقت نمایند این است که مربی کودک شان توانایی برقراری ارتباط با توجه به سن کودک شان را داشته باشد. گاهی افراد فقط با یک طیف محدود سنی کودکان، خوب ارتباط برقرار می کنند که طبیعتا باید سن کودک و توان مندی ارتباط مربی اش با هم متناسب باشد. مهم است که والدین بدانند چه مدت است مربی در این مهدکودک کار می کند و قرار است چه مدت دیگر آنجا بماند. تعویض زیاد و مکرر و همچنین تعویض مربی در مراحل خاص بحرانی تکامل کودک می تواند برای کودک استرس زا باشد. بنابراین اگر والدین دریابند که مهدکودک فرزندشان را مناسب انتخاب نکرده اند بهتر است آن را تعویض نمایند. ● ۱۰ فرمان مهدکودک ۱) برای ورود کودک خود به مهدکودک از قبل علاقه مندی، حمایت و تشویق لازم را فراهم آورید. ۲) با کودک خود راجع به مهدکودک و اینکه آنجا چه فعالیت هایی انجام می شود، صحبت کنید: اسباب بازی، بچه ها، خواب، قصه، موسیقی و... ۳) خودتان کودک را با مهد آشنا کنید: کجا اتاق اوست و جای دست شویی را نشان اش بدهید و او را به مربیان معرفی کنید. ۴) اگر کودک نگرانی دارد بگذارید راجع به آن صحبت کند. او می تواند اشیای آشنا و یا حتی عکس هایی را از خانواده همراه خود داشته باشد. ۵) زمان فعالیت های روزانه کودک را از قبل متناسب با شرایط مهدکودک رفتن اش فراهم آورید (مثلا زمان خواب و بیداری، لباس پوشیدن و...) ۶) وقتی تصمیم گرفتید کود ک تان را به مهدکودک بفرستید، در تصمیم خود جدی باشید و اگر مشکلی پیش آمد، سعی کنید مشکل را رفع نمایید، نه اینکه از مهد رفتن کودک تان انصراف دهید. ۷) حتما سر ساعت تعیین شده برای بردن فرزندتان از مهد اقدام کنید و کودک را منتظر نگذارید زیرا در این صورت نگران شده و فکر می کند که شما فراموش کرده اید او را برگردانید. ۸) وقتی کودکان از نگرانی های شان برای مهد رفتن می گویند به آنها گوش دهید و بگویید بچه های دیگری هم این مساله را داشته اند و بعضی از آنها می ترسند؛ چون نمی دانستند که چه طور باید به مربی خود بگویند که می خواهند دست شویی بروند یا گرسنه هستند. گاهی پیش می آید که بعضی از بچه ها، بچه های دیگر را اذیت می کنند و کودکان نمی دانند که چه کار باید بکنند، بنابراین از کودک خود بپرسید: «آیا تو هم از این مشکلات داری، چیزی هست که تو را در مهد اذیت کند؟!» این کمک می کند که ما متوجه مشکل کودک در مهد بشویم و به برطرف شدن آن کمک کنیم. ۹) در شروع، کودک ممکن است مشکلاتی داشته باشد. به تشویق های تان ادامه دهید. ۱۰) همه والدین حق دارند گاهی در طی روز سری به مهد بزنند و ملاقات سرزده ای از آنجا داشته باشند تا از وضعیت فرزندشان باخبر شوند. با آگاهی شما، صبر و شکیبایی تان و حتی گاهی کمی جدیت شروع مهدکودک می تواند خاطره ای هیجان انگیز و لذت بخش برای فرزندتان باشد. روزنامه سلامت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 591]