واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > بهشتی پور، حسن - در هر نوع مذاکره ای دوطرف وجود دارد و هیچگاه اینگونه نبوده که یک طرف شرط بگذارد و هرآنچه را که او می خواهد طرف مقابل تمکین کند. اساسا یکی از اشکالاتی که به 1+5 وارد است یک جانبه گرایی آنها در برخورد با کشورهای دیگر از جمله ایران است که طبیعتا ما نیز نباید این طور با گروه 1+5 برخورد کنیم و انتظار داشته باشیم که آنها هرچه گفتیم ، بپذیرند. اقدام مثبتی که ایران در صدور بیانیه تهران انجام داد استحقاق واکنش مثبت از سوی غرب را داشت اما متاسفانه در عمل مشاهده شد که نه تنها با چنین واکنشی از سوی غرب مواجه نشدیم بلکه قطعنامه تحریمی هم علیه ایران صادر کردند. براین اساس رئیس جمهور کشورمان این حق را قائل بود که به غربی ها بفهماند پاسخ منفی آنها به بیانیه تهران با پاسخ منفی ایران مواجه خواهد شد. راه حل دیگری برای ایران جز مذاکره کردن با غرب وجود ندارد. البته این در صورتی است که غربی ها بخواهند به نتیجه ای مورد توافق دو طرف برسند. آمریکائی ها نمی خواهند با ایران به نتیجه ای مورد توافق طرفین برسند زیرا اگر چنین بود آنها بعد از صدور بیانیه سه جانبه تهران به دنبال صدور قطعنامه علیه جمهوری اسلامی ایران نمی رفتند. کشوری مانند ایران که حتی فراتر از "ان.پی.تی" اقداماتی را در راستای شفاف سازی فعالیت های هسته ای خود انجام داده است، که به عنوان مثال می توان به گزارش سازمان انرژی اتمی کشورمان مبنی بر انجام 4 هزار نفر ساعت کار نظارت بر روی فعالیت های هسته ای ایران از سوی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی و همچنین انتشار 21 گزارش از آژانس بین المللی انرژی اتمی مبنی بر عدم انحراف ایران از فعالیت های صلح آمیز هسته ای اشاره کرد، اما متاسفانه در مقابل مشاهده می کنیم غرب علیه ایران 6 قطعنامه که دو تای آن توصیه ای و چهار تای آن تحریمی بوده است را صادر می کند. این در حالی است که اسرائیل قوانین "ان.پی.تی" را نپذیرفته و هم اکنون 200 کلاهک هسته ای دارد و جامعه جهانی در برابر آن سکوت اختیار کرده است و هیچ واکنشی از خود نشان نداده است. غربی ها باید تکلیف خود را با "ان.پی.تی" مشخص کنند یعنی که گفتگوها به نتیجه برسد یا اینکه می خواهند موضوع را کش دهند تا تحریم ها علیه ایران تشدید کنند. باید از قبل هدف گفتگوها مشخص باشد تا به نتیجه برسیم نه اینکه مذاکره را فقط برای مذاکره انجام دهیم.ایران در چارچوب قوانین "ان.پی.تی" تاکید بر استفاده از سوخت هسته ای دارد که لازمه آن نیز داشتن چرخه سوخت هسته ای در داخل کشور است. البته به نظر می رسد که هدف غرب توقف غنی سازی اورانیوم در ایران است. به هیچ وجه نباید مذاکرات با غرب را از دست بدهیم. البته مذاکره ای برای ما مهم است که تامین کننده منافع ملی مان باشد نه مخل آن. به عبارت دیگر باید خواسته های خود را با اقتدار و با زبان بین المللی مطرح کنیم تا دنیا حرف ما را بفهمد در غیر این صورت اگر ما دائما بخواهیم حرف خود را بزنیم و انتظار داشته باشیم که آنها هم حرف ما را بپذیرند به جایی نخواهیم رسید. نباید حالت بن بست در مذاکره با غرب بوجود بیاوریم. به نظر می رسد که باید طرح ها وبرنامه های تازه ای را دردستور کار قرار دهیم زیرا ایران تنها با داشتن برنامه های جدید خواهد توانست به اهداف خودبرسد. این طرح ها و برنامه های جدید باید درعین حال که به منافع سایر کشورها احترام می گذارد درراستای منافع ملی کشورمان نیز باشد. به عبارتی دیگر برنامه ها وطرح های جدید باید بر اساس بازی "برد-برد" با غرب باشد تا دو طرف از آن منتفع شوند. درحقیقت یک را ه حل میانه که تامین کننده خواسته های دو طرف است می تواند در این زمینه مثمر ثمر باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 424]