واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > فروتن، پیام - پیتر اشتین در ایران است و در جشنواره تئاتر فجر هنرنمایی کرده است. کارگردان بزرگی که حمید سمندریان خود را شاگرد او دانسته و از وی تقدیر کرده است. اما اجرای او از فاوست بیشتر به یک شوخی شبیه بود تا اجرایی پروپا قرص و شایسته تقدیر و تشکر.سال ها قبل کارگردانی به نام روبرتو چولی مدت ها با تئاتر ما شوخی کرد و امسال هموطن او پیتر اشتین.مگر ما با کسی شوخی داریم ؟! ظاهرا بله ! چند هفته قبل اجرای نمایش دایره گچی قفقازی نوشته برتولد برشت را در برلینر انسامبل شاهد بودم. در سالنی که زادگاه آثار این نمایشنامه نویس بزرگ معاصر است و ظاهرا باید بهترین و کامل ترین اجراهای برشت را در آن جا شاهد بود. اما اجرای نمایش یاد شده، بیش از آن که حرفه ای و کامل به نظر می رسید، مخاطب را به یاد اجراهای دبیرستانی خودمان می انداخت. به جرات می توان گفت آثار دانشجویی دانشکده های تئاتری خود ما از این کار یک سروگردن بهتر و حرفه ای تر بود. حال پیتر اشتین در جشنواره فجر نمایشی را به روی صحنه برده است. چیزی که نه شباهتی به نمایش داشت و نه ایده خاصی را در بر می گرفت. انگار این کارگردان بزرگ تئاتر معاصر جهان آمده بود تا تماشاگر ایرانی ریخت و قیافه وی را ببیند و پولش را بگیرد و برود!واقعا چه می کنیم و قرار است در جشنواره تئاتر فجر به چه اهدافی دست پیدا کنیم؟ زمانی که خود ما و مسئولان فرهنگی کشور، تئاتر و خانواده تئاتر را جدی نمی گیرند؛ وقتی از هر فرصتی برای ایجاد حواشی گوناگون در این عرصه استفاده می شود؛ وقتی تئاتری ها دستمزدهای قلیل و ناچیز خود را پس از ماه ها انتظار دریافت می کنند؛ وقتی تئاتر خصوصی و رقابت در این عرصه معنایی ندارد و وقتی صحبت از ایجاد کمپانی های تئاتری در کشور به یک شوخی یخ و بی مزه شبیه است؛ چگونه انتظار داریم کسانی همچون پیتر اشتین در نگاه خوشبینانه با ما شوخی نکنند و با نگاهی کمی واقعی تر، بر سر ما و مسئولان فرهنگیمان کلاه نگذارند؟! جالب آن که بازهم از وی تقدیر می کنیم و لوح فلان و فلان به وی می بخشیم و یکی از مدیران تئاتری از اجرای نمایش او به عنوان اثری فاخر یاد می کند! انگار عادت کرده ایم، وقتی سرمان بی کلاه می ماند، لبخند بزنیم، فرافکنی کنیم و از افعال معکوس استفاده کنیم!به هیئت انتخاب آثار خارجی تبریک می گوئیم و به آن ها یادآوری می کنیم، کسانی همچون پیتر اشتین بر خلاف تئاتر ما، دارای کمپانی های تئاتری به شدت حرفه ای هستند. زمانی که از آن ها برای حضور در جشنواره تئاتر فجر دعوت به عمل می آوریم، بسیار محتمل است که آثار درجه 3 کمپانی خود را معرفی کنند. آثاری که شاید اصلا ارتباط مستقیمی نیز با خود دعوت شونده نداشته باشند. در این میان بی بروبرگرد پولمان را هدر داده ایم و باعث تفریح آن طرفی ها شده ایم. به مسئولان فرهنگی نیز تاکید می کنیم، تئاتر ایران از منظر ایده، متن و مولفه های نرم افزاری، هیچ کم و کاستی از تئاتر جهان ندارد. تنها می ماند مسائل و مشکلات سخت افزاری همچون سالن ها و امکانات، که با کمی جدی گرفتن این حوزه از سوی مسئولان، به مرز خودکفائی در این زمینه خواهیم رسید و از هدر دادن ارز جلوگیری خواهیم کرد! آن وقت تئاتر جهان نیز با ما شوخی نخواهد کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 392]