واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مهندس علي اکبر رمضاني سه شنبه در گفت و گو با ايرنا اظهار داشت: در معماري ايراني اسلامي باورها، اعتقادات، ارزشها، وضعيت معيشت، اقتصاد و نيازهاي روحي و رواني يک انسان ايراني رعايت شده و حال آنکه اين ملاحظات در معماري غربي وجود ندارد. وي افزود: معماري کنوني که عمدتا برگرفته از الگوهاي غربي است با باورهاي ايراني همگون نيست و نيازهاي روحي و رواني جامعه ايراني را پاسخ نمي دهد. رمضاني معماري ايراني را به دوران قبل و بعد از اسلام و همچنين معماري نو که تلفيقي از معماري قديمي و غربي است قابل تقسيم دانست و گفت: ما با وجود معماري غني بومي از معماري اروپا تقليد کرديم که در اين کار نيز موفق نبوديم چراکه سليقه و نيازها متفاوت بود. اين کارشناس معماري با بيان اينکه البته نمي توان دروازه ها را به روي جهان بست، افزود: ورود مدلهاي غربي بايد کنترل شده و با مطالعه صورت گرفته و در اختيار بهره برداران قرار گيرد. وي تاکيد کرد: متوليان و مسوولان اين بخش بايد براي طرحهاي خارجي که وارد کشور مي شود فيلترهايي در نظر گرفته و طرحها را فراخور نياز داخلي بومي سازي کنند. وي برگزاري همايش ملي الگوي اسلامي ايراني پيشرفت را يک نقشه راه و يک حرکت ذکر کرد و گفت: معماري بايد تلفيقي از خواسته ها، نيازها و باورهاي مردم باشد. رمضاني افزود: با ايجاد ساختمانها در کنار هم محله و با گسترش محله ها شهر ايجاد مي شود که يک شهر نياز به ايده هاي برگرفته از باورها، نيازهاي اجتماعي و عقيدتي دارد. وي بر آگاهي بخشي و اطلاع رساني رسانه ها در اين راستا تاکيد کرد و گفت: مردم بايد بدانند که در گذشته چه معماري غني داشته اند که اکنون به فراموشي سپرده شده است. رييس سازمان نظام مهندسي ساختمان خراسان شمالي افزود: معماري ايراني نبايد تنها در موزه ها و آثار و بناهاي کهن تاريخي معرفي شود بلکه بايد در متن زندگي مردم باشد. رمضاني گفت: در معماري کهن ايراني بحث درون گرايي بناها با توجه به اعتقادات اجتماعي و فرهنگي و نياز يک انسان ايراني طراحي و به کار گرفته مي شد. اين صاحب نظر معماري با اشاره به رعايت مصرف انرژي در معماري ايراني گفت: معماري قديم ما روزآمد بود و روشهايي براي گرمايش و سرمايش، بسته به موقعيت اقليمي مناطق مختلف در نظر گرفته شده و تمام نيازها به صورت طبيعي پاسخ داده مي شد. وي به تعبيه بادگير در بناهاي قديمي اشاره کرد و گفت: ايرانيان نخستين کساني بودند که بادگير را طراحي کرده و با توجه به نياز مناطق گرمسيري از آن استفاده کردند. وي افزود: در معماري اصيل ايراني، سقف بناها متناسب با آب و هواي نواحي مختلف، فرق مي کرد و انواع مختلفي از سقفها را طراحي کرده بودند. رمضاني اظهار داشت: يکي از زيبايهاي معماري ايراني کهن اين بود که تمامي فضاها در آن بر اساس نياز مصرف کننده تامين شده بود. ک/3 7184/626
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2645]