واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: برای جاسوسی چه وسایلی لازمه؟در ادامه مباحث مربوط به "آشنایی با شبکه های جاسوسی" و "چطوری یکی جاسوس می شه! " آشنایی با وسایل جاسوسی را هم بخوانید:
سفینههای هوانورد: در فاصله نزدیکتر به زمین، نوع جدیدی از هواپیمای جاسوسی برای جمعآوری اطلاعات تصویری مورد استفاده قرار میگیرد. سفینههای هوانورد بی سرنشین (یو. آ. وی.) که به زبنور هم موسوماند، هواپیماهای بدون خلبانی هستند که توسط تکنیسینهای مستقر بر روی زمین با استفاده از دستگاهای کنترل از راه دور هدایت میشوند. بعضی از سفینههای هوانورد بی سرنشین میتوانند هر بار تا مدت 24 ساعت بدون حرکت بر فراز اهداف مورد نظر بمانند و در همان حال جریان پیوستهای از تصاویر الکترونیکی- چشمی را از طریق تقویت ماهوارهای به زمین ارسال کنند. سفینههای هوا نورد بی سرنشین دارای دو برتری مشخص بر ماهوارههای جاسوسی و هواپیماهای جاسوسی سرنشیندار هستند: تهیه آنها نسبتا ارزان و هر کدام حدود 10 میلیون دلار است و هیچ خطری هم در بر ندارد. دو سفینه هوا نورد بی سرنشین که در حال حاضر مورد استفاده هستند، دارک استار و پریداتور نام دارند. سفینههای هوانورد بی سرنشین دیگری هم اکنون در دست ساخت و آزمایش است. یکی از آنها که عقاب جهان پیما (گلوبال هاوک) نام دارد، برای پرواز در ارتفاعات بیشتر از 60000 پا (18/288متر) طراحی شده است و میتواند به مدت بیش از 24 ساعت در هر زمان، برفراز هدف مورد نظر توقف نماید.ریزسفینهها: تعدادی سفینه هوانورد بی سرنشین نیز هم اکنون در دست ساخت است. چنانچه این سفینههای هوانورد بی سرنشین بتوانند طبق طراحی خود عمل کنند، میتوانند تجهیزات اطلاعات تصویری در یک سطح جدید و شگفتانگیز حمل کنند. یکی از این ریز سفینههای هوانورد بی سرنشین، روبوفلای است که توسط یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا در دست ساخت است. یک سازمان دولتی به نام داریا (سازمان پروژههای تحقیقاتی پیشرفته دفاعی) 2/5 میلیون دلار بودجه به این پروژه تحقیق اختصاص داده و پیشبینی کرده است که تا سال 2004 آن را تکمیل و راهاندازی کند. طبق طرحها، روبوفلای باید دارای جثه و وزن یک مگس باشد، اما بر خلاف مگس، دارای دو جفت بال و تنها یک چشم و یک شاخه حس گر برای ضبط تصاویر الکترونیکی- چشمی است. بدن آن از فولاد ضد زنگ به نازکی کاغذ و بالهای آن از مادهای شبیه به پلاستیک به نام مالاریا ساخته خواهد شد. این دستگاه به جای موتور با باطری، به وسیله دستگاه بسیار کوچکی به نام پیزو الکترونیک که از خورشید نیرو میگیرد، حرکت خواهد کرد. این دستگاه دو جفت بال روبوفلای را 180بار در هر ثانیه به ارتعاش در میآورد. چنانچه روبوفلای بتواند ساخته و راهاندازی شود، انسانها یاد میگیرند که پرواز حشرات را به طور مصنوعی شبیهسازی و تقلید کنند. این روش که از اهداف اصلی ابداع روبوفلای است، از بیومتریک، یکی از رشتههای علوم حاصل شده که در آن دانشمندان روی مهندسی کارکردهای طبیعت، کار و تحقیق میکنند، آنها کار را با بررسی خود مگس زنده و ترکیب ساختمان بدن و حرکات آن آغاز کنند و تمام اجزای بدن پیشه را تا سلولهای ذرهبینی تشکیل دهنده آن مورد بررسی دقیق قرار میدهند. آنها امیدوارند در نتیجه این تحقیقات پی ببرند که مگس چگونه پرواز میکند تا بتوانند پرواز این حشره را با استفاده از قطعات مصنوعی عملا شبیهسازی کنند. ادامه این مطلب را حتما بخوانید... منبع:نشریه پگاه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 545]