تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835018534
روزی روزگاری طهران!(2)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: روزي روزگاري طهران!(2)
تعطيلات نوروزي را چطوري گذرانديد؟ اين موضوع قديمي انشا، موضوع اين گزارش از تعطيلات نوروز سال هاي دور است.براي مطالعه قسمت اول اينجا را کليک کنيد.
سال تحويل پاي منبر راشدآن روزها که هنوز پاي تلويزون به خيلي از خانه ها باز نشده بود، راديو همدم مناسبي براي مردم بود؛ چون هم به نسبت تلويزون، خيلي ارزان تر در مي آمد و هم برنامه هايش با همه جور سليقه اي جور در مي آمدد. «شاهرخ نادري» از قديمي ترين راديويي ها و البته اولين تهيه کننده برنامه «صبح جمعه با شما» ست که برايمان از حال و هواي راديو در روزهاي عيد نوروز مي گويد: «از 2 ماه به عيد مانده شورا تشکيل مي شد و سوژه ها عنوان مي شد؛ سوژه هايي مثل گراني قيمت ها در ايام اسفند ماه و خريد نوروزي، تهيه پوشاک و شلوغي خياط خانه ها. قيمت ها در همه اصناف، اسفند ماه گران مي شد و ما هم با توجه به نگاه مردم، دنبال اين جور سوژه ها بوديم. يکي ديگر از سوژه هاي دم دستمان نايب چلويي توي بازار بود. در آن ايام، چلوکبابي نايب در اوج شهرت بود و بيشتر مردمي که از ديگر محله ها و شهرستان هاي اطراف براي خريد به بازار تهران مي آمدند، سري هم به اين چلوکبابي مي زدند. در کنار اين سوژه ها به برنامه هاي ديگر استان هم توجه داشتيم و از مراکز استان ها مي گرفتيم و با برنامه هاي نوروزي پخش مي کرديم. هنرمندان مشهوري هم از دل همين برنامه هاي شهرستان بيرون آمده و معرفي شدند. به هر حال، وقتي طرح ها تصويب مي شد، برنامه ساخته مي شد و گاهي تعداد نوارهاي نوروزي از قد و قواره خودم بالاتر مي زد. تا دم سال تحويل کار مي کرديم و تازه بعد از آن مأمور به مرکز استان خوزستان مي شديم و راه مي افتاديم و ايام نوروز را در راديوي اهواز رپرتاژ (گزارش) تهيه مي کرديم».
نادري، دليل انتخاب راديو اهواز براي تهيه برنامه ها را هم اين طور توضيح مي دهد؛ «نوروز آن سال ها سفر به استان خوزستان حرف اول را مي زد. مسافر به ان طرف مي رفت و از شمال و ساحل درياي خزر خبري نبود. شمال رفتن از اوايل دهه 50 باب شد. به هر حال تهيه کننده هاي راديو به راديو خوزستان مي رفتند و آنجا مشغول تهيه رپرتاژ مي شديم. به مسافران و جاهاي ديدني و کمبودها و اغذيه و هتل ها توجه داشتيم و در کل دنبال سوژه هاي «مسافرپسند» بوديم. هيچ وقت فراموش نمي کنم هميشه از طريق لرستان مي رفتيم و در ورودي شهر به رئيس راديو خوزستان بر مي خورديم که در کنار جاده به مسافران نوروزي خوشامد مي گفت و بروشورهاي راهنماي استان را پخش مي کرد؛ بروشورهايي که در آن، فرکانس راديو خوزستان هم چاپ شده بود. از روز اول فروردين تا 16 فروردين در آنجا اقامت داشتيم و برنامه مي ساختيم».ويژه برنامه هاي تحويل سال آن سال ها هم براي خودشان ماجرايي داشتند؛ تحويل سال يک برنامه مخصوص داشت و با صحبت هاي واعظ معروف، مرحوم «حسينعلي راشد» شروع مي شد و هر ساعت يک بار يکي از مجريان اعلام مي کرد که تا لحظه تحويل سال چقدر باقي مانده است؛ بعد هم شليک توپ و آن موزيک سنتي ني و طبل که تا به امروز هم وجود دارد. بيشتر برنامه ها به حرف هاي خوب و آينده خوب مي پرداخت و لابه لاي آنها موسيقي بهار و شعرهاي بهاري مناسب حال و هوا هم پخش مي شود.برنامه نوروزي تا يک مدت زنده بود ولي 24 ساعته نبود. از نوارهاي ضبط هم خبري نبود و بيشتر صداهاي گرامافون چند دور، خط و خش دار بود که بيشتر باعث آبروريزي بود. بعدها نوار اسکاچ براي ضبط راديويي وارد کار شد و با پيدايش استوديوها، زمان برنامه ها گسترش يافت و برخلاف پخش زنده، به هنگام پخش و بازبيني ضبط عيب و ايراد رفع مي شد و با اين فرصت کنترل، ديگر اشتباه نداشتيم».
هميشه سريالانگار قضيه هول هولکي سريال نوروزي ساختن و دقيقه 90 تحويل آنتن دادن، از همان قديم ها در تلويزيون باب بوده. يکي از برنامه سازان قديمي راديو تلويزيون در يادآوري آن روزها و حال و هواي عيد مي گويد: «قرار بود برنامه اي براي تلويزيون بسازم و به صورت سريال از روز اول فروردين 1352 پخش شود. از اوايل ماه استارت آن را زديم. چند وقتي در شوراي بررسي نمايشنامه ها علاف شديم و اصلاحاتي صورت گرفت و بالاخره تصويب شد. پس از آن، طرح ساخت دکورهاي سريال پيش آمد. پس از ساخته شدن دکورها استوديويي براي نصب نبود و به اصطلاح استوديوي خالي نداشتند. بالاخره با سماجت و پيگيري توانستيم يکي از استوديوها را خالي و دوربين ها را نصب کنيم؛ همان موقع اخطار دادند که چون جا کم است و برنامه زياد، بايد 6 قسمت سريال را در 4 هفته متوالي فيلم برداري کنيم. ناچار اين شرط را پذيرفتيم. در طول 2 هفته تقريباً 4 قسمت را تمام کرده بوديم که يکي از دستگاه ها (گويا ميکسر) آسيب ديد و کار ما موقتاً تعطيل شد. پس از مراجعه، مسئولان اعلام کردند که تا رسيدن متخصص فرانسوي از پاريس بايد صبر کنيم و آمدن او شايد چند هفت اي طول بکشد. قوزبالاقوز شده بود. به سرپرست استوديوها گفتم اين سريال طبق برنامه بايد از روز اول فروردين از تلويزيون پخش شود، استوديوي خالي ديگري هم نبود که دکورها را آنجا ببريم. چند روزي صبر کرديم و از مهندس فرانسوي خبري نشد. به عيد نوروز کمتر از 2 هفته مانده بود. اين در و آن در زدم تا توانستم استوديوي کانال آموزشي تلويزيون ثابت را پيدا کنم. از نظر تجهيزات و لوازم فني کامل خبري نبود. يک فرستنده سيار درخواست کردم. با بي رغبتي براي 3 روز تحويل دادند. کار شبانه روزي را شروع کرديم و موفق شدم 3 روز به عيد نوروز مانده کار فيلم برداري را تمام کنم. بعد از آن 3 روز هم به طور شبانه روزي از 8 صبح تا 5 بامداد مشغول اديت شديم تا براي روز اول عيد 1352 تمام قسمت هاي اديت شده آماده پخش شود. در همان سال، اين سريال در مجله تماشا (مجله سروش آن زمان) در نظر خواهي بينندگان به عنوان بهترين سريال نوروزي سال انتخاب شد و بازيگران آن هم جزو بهترين هنرمندان برگزيده شدند».
2 ويژه نامه براي يک عيد«روزنامه نگاري در دوران رضاخان تعطيل بود و چيزي به نام مجله وش ويژه وجود نداشت»؛ اين را يکي از مديران قديمي مطبوعات مي گويد. او براي اثبات اين ادعا دليل هم دارد؛ «دوره کامل روزنامه اطلاعات را در سال هاي 6- 1305 ببينيد؛ خبري نبوده است اصلا. بين سال هاي 1310 تا 1320 هم اصلاً چيزي به نام ويژه نامه وجود نداشته و تنها درش آخر اسفندشان، «اعلان» مي زدند که به مناسبت نوروز و تعطيلات آن، روزنامه چاپ نخواهد شد و شماره جديد از تاريخ 15 فروردين چاپ خواهد شد». اين روند اما از شهريور 1320 شکل ديگري به خود گرفت و چاپ ويژه نامه ها از همان سال باب شد. البته پيشقدم اين کار هم «اطلاعات هفتگي» بود.يک سردبير سابق اطلاعات هفتگي مي گويد: «اولين ويژه نامه نوروزي را مجله اطلاعات هفتگي چاپ کرد. اين مجله، يکي از مجله هاي مدرن و مصور آن زمان بود و مجله ها و روزنامه هاي ديگري مثل «ترقي» و «صبا» و الباقي، در رديف هاي بعدي بودند. در آن روزگار، هنر و ادبيات و موزيک باب نبود و بيشتر، دنبال مقاله هاي سياسي بودند. هر چند بعد از کودتاي 28 مرداد، پرداختن به سياست هم ممنوع شد و صاحبان جرايد مجبور شدند براي نگه داشتن خواننده، به سراغ هنرهاي نمايشي و سينمايي و ستاره هاي موزيک و به طور کلي سوژه هاي سرگرم کننده بروند. سال 1335، اولين ويژه نامه نوروزي را ما در آورديم».ماجراي مجله هاي نوروزي آن سال ها به اينجا ختم نمي شود. دلتان نمي خواهد بدانيد در صفحه هاي مختلف اين ويژه نامه هاي قديمي، چه چيزهايي مي شد ديد؛ «اواخر بهمن هر سال که مي شد، به تکاپو مي افتاديم. آن سال ها، علاوه بر شماره نوروزي، يک شماره هم مخصوص «سيزده به در» درمي آمد که هر دوي آنها، همزمان روي دکه مي رفت. بيشتر مطالب اين ويژه نامه ها، گل و بلبل و تصاوير باستاني و البته بيلاني از اتفاقات، حوادث سال و خبرهاي ورزشي، موسيقي و سينمايي بود. شوخي با رجال داشتيم و ص کاريکاتور و طرح و عکس تا مجله مان رنگ و لعاب بهتري داشته باشد».اين طور که يکي از قديمي هاي مطبوعات مي گويد، رقيب اصلي ويژه نامه نوروزي اطلاعات هفتگي، ويژه نامه هفته نامه «فردوسي» بود؛ آن سال ها «نگين» و «خوشه» و «کتاب هفته» ويژه نامه نوروزي نداشتند و شماره عادي مي فرستادند روي دکه. اما «فردوسي» چيز ديگري بود؛ مجله اي به اصطلاح روشنفکري و آوانگارد که در بين دانشجويان مشتريان فراواني داشت و بهترين فيلم هاي سال را انتخاب مي کرد. شعر و بهاريه هايش هم درجه يک بود. همه شعراي نامي برايش مي نوشتند».
براي اينکه حال و هواي ويژه نامه هاي نوروزي آن زمان دست تان بيايد، سرزدن به يکي دو تا از اين ويژه نامه ها بد نيست؛ اولي مجله «تماشا» - ارگان سازمان راديو و تلويزيون که حالا به «سروش» تغيير نام داده است. روي جلد ويژه نامه نوروز 52 اين مجله، عکسي از هنرمنداني است که امروز فقط ياد و نامي از آنها مانده و اغلب در گذشته اند؛ منوچهر نوذري، حميد قنبري، احمد قدکچيان، علي اصغر گرمسيري و رقيه چهره ي آزاد جزو حاضران در اين تصوير هستند. بيشتر مطالب اين ويژه نامه در باره همين هنرمندان است.پرويز دوايي منتقد سينماي آن روزها در انتخاب بهترين فيلم خارجي سال درباره «فارنهايت 451» و کارگردان آن – فرانسوا تروفو – نوشته ي و ترجمه کرده. در ص شعر نشريه، سوژه اصلي تصوير بهار در شعر سرزمين هاي دور است. شاعري يوناني به نام «مله آگر» اين گونه سروده؛ «اين زمان زمستان همراه با باد، آسمان را ترک مي کند. بهار توانگر پيش مي آيد و به ما لبخند مي زند». در قسمت گزارش ها، مطلبي درباره فعاليت دانشجويان در مورد تئاتر و نمايش کارگاهي که در دانشکده ها اجرا مي شود، کار شده و تصاوير برگزيده از بهمن جلالي و قباد شيوا مجله را تکميل کرده و بخش زيادي از صفحات نيز به معرفي برنامه هاي راديو و تلويزيون در ايام نوروز اختصاصي دارد.ويژه نامه نوروزي سال 1356 هفته نامه «جوانان امروز» هم از نمونه هاي ديگر اين ويژه نامه هاست. جالب است بدانيد که سوژه اصلي اين ويژه نامه، بحث سيگار نکشيدن در تاکسي ها بوده که نشريه به سراغ چهره هاي معروف رفته و نظر آنها را در مورد اين مسئله جويا شده است.اما بخش جذاب ديگر اين ويژه نامه بخش انتخاب بهترين و محبوب ترين چهره و برنامه هنري به انتخاب خوانندگان است. مثلاً در بخش موزيک اصيل، استاد شجريان در آن سال داراي بالاترين راي شده و در ميان هنرپيشه ها نيز مرحوم پرويز فني زاده و جمشيد مشايخي به عنوان رتبه اول مورد انتخاب خوانندگان قرار گرفته اند. در بين هنرپيشه هاي خارجي نيز بيشتر توجه به آلن دلون و مارلون براندو بوده. محبوب ترين برنامه اي تلويزيون، فيلم سينمايي و محبوب ترين برنامه راديو «صبح جمعه با راديو» بوده. و بين ورزشي ها علي پروين محبوب تر از بقيه است.گزارش بشقاب پرنده ها و موجودات فضايي هم پرونده ويژه اي است که تحرير اين مجله به عنوان مطلب نوروزي چاپ کرده اند. «پارکينگ جوک» و پيشگويي هنرمندان براي سالي که پيش روست به همراه پاورقي امير ارسلان نامدار و «دنياي ماوراي قبر» و عجايب آفريقا از ديگر مطالب اين ويژه نامه است. عجيب ترين هداياي نوروزي نيز موضوع جالبي است؛ مجله جوانان در کنار اين مطالب در زمينه کتاب و بازار کتاب به سراغ عزيز نسين رفته و ترتيب يک مصاحبه اختصاصي با چهره محبوب کتابخوان هاي آن سال را داده است.در اهميت اين ويژه نامه ها همين يک نکته کافي است که بدانيم لقب معروف علي پروين – يعني «سلطان» - از دل همين ويژه نامه ها در آمده و اين قدر معروف شده است. منبع: همشهري جوان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 651]
-
گوناگون
پربازدیدترینها