تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804524092
مرگ مغزي پايان من،آغاز تو
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: :چندي پيش در خبرها داشتيم 5 عضو يک جوان 22 ساله که بر اثر تصادف دچار مرگ مغزي شده بود در ياسوج به بيماران نيازمند اهدا شد. اعضاي اهدا شده اين جوان شامل 2 کليه، کبد، پانکراس و لوزالمعده بود که 2ساعت پس از عمل جراحي براي پيوند به افراد نيازمند به شيراز منتقل شد. پدر اين جوان پس از اين اقدام گفته بود: از اين که 5 عضو از اعضاي بدن پسرم را به 5 نفر اهدا کرده ام، بسيار خوشحال هستم. اين پدر داغديده افزوده بود: زندگي دوباره بخشيدن به افراد نيازمند علاوه بر اجر اخروي، دادن اميد دوباره به خانواده فرد نيازمند است، اما تمام کساني که دچار مرگ مغزي مي شوند، آنقدر شانس ندارند که زندگي زندگان را حفظ کنند. به دليل آمار پايين اهداي عضو در کشور، هر روز بر تعداد بيماران نيازمند پيوند افزوده مي شود و سالانه يک چهارم اين بيماران به دليل نبود امکان پيوند عضو، جان خود را از دست مي دهند. در 5 سال آينده، شمار بيماران مبتلا به نارسايي کليه از حدود 3500 مورد به 6 هزار مورد جديد مي رسد و در اين شرايط اگر چنين ارقامي از پيوند کليه داشته باشيم تنها 1500 نفر از بيماران با افراد زنده اي که حاضر به اهدا عضو خود مي شوند تامين مي شوند، اما اکثر اين بيماران بدون عضو باقي مي مانند که تنها راه ادامه زندگي براي آنان، قرار گرفتن زير دستگاه دياليز است. پيوند کبد در کشور نسبت به پيوند کليه وضعيت بحراني تري دارد، زيرا بيماراني که دچار نارسايي کليه هستند مي توانند تا هنگام دستيابي به فرصت پيوند زير دستگاه دياليز به حيات خود ادامه دهند، اما در بيماراني که دچار نارسايي کبد هستند تنها راه نجات پيوند کبد است که نمي توان آن را از افراد در قيد حيات انجام داد. اين مساله در مورد بيماران نيازمند به پيوند قلب نيز صادق است. کمترين آمار پيوند عضو در کشور، مربوط به پيوند ريه است با وجود اين که تعداد بيماران نيازمند اين نوع پيوند هر روز در حال افزايش است ، سالانه تنها دو پيوند ريه در کشور انجام مي شود.اگر تعداد اهداکنندگان اعضا از مرگ مغزي افزايش نيابد، بسياري از بيماران کليوي، قلبي، کبدي و ريوي، اعضاي مورد نياز خود را براي پيوند نمي يابند و آمار مرگ اين بيماران هر سال رو به افزايش خواهد بود. باورهاي غلط نبود فرهنگ سازي صحيح يکي از بزرگترين موانع اهداي عضو در ايران است. نگراني از اين موضوع که اعضاي فاميل بفهمند که خانواده بيمار، اعضاي عزيزش را فروخته است يکي از دغدغه هاي اصلي خانواده هاست و متاسفانه صدا و سيما نيز گاهي در سريال هاي خود به آن دامن مي زند.اين درحالي است که وقتي کسي براي اهداي عضو رضايت مي دهد، بابت آن عضو پولي دريافت نمي کند؛ حتي از افراد دريافت کننده عضو نيز فقط هزينه نگهداري عضو و جراحي گرفته مي شود و به جهت اهداي عضو هيچ گونه وجهي از کسي دريافت نمي شود. دکتر مهدي نيک سيرت، عضو هيات علمي دانشگاه نيز در اين خصوص مي گويد: عمل پيوند اعضا در حقيقت احترامي را که ما به جسد موردنظر مي گذاريم، زير سوال مي برد. تشريفات خاکسپاري يک رسم اساسي قديمي و مشترک در تمام جوامع انساني است و نهي کردن انسان ها از چنين مراسمي، هتک حرمت بزرگي محسوب مي شود و مشکل اصلي همين جاست. ميزان مرگ و مير ناشي از تصادفات در کشورما 10 برابر ساير کشورهاست؛ برآورد مي شود آمار سالانه مرگ مغزي در کشور حدود 3 هزار نفر است؛ اما متاسفانه 75 درصد خانواده ها راضي به اهداي عضو نيستند در صورتي که اين رقم در کشورهاي ديگر بويژه کشورهاي اروپايي 27 درصد است. ضرورت فرهنگ سازي بيماري که دچار مرگ مغزي شده است به تعبير علمي از دنيا رفته است، اما از نظر پزشکي اعضاي وي هنوز قابليت حيات در بدن فرد ديگر را دارند. هر چقدر افراد جامعه در اين زمينه آگاه تر باشند، در لحظاتي که غم از دست رفتن يکي از نزديکان بر آنها حاکم مي شود، مي توانند با تصميم گيري منطقي برخي از اعضاي بيمار خود را اهدا کرده و جان بسياري از بيماران ديگر را که نيازمند پيوند عضو هستند، از مرگ حتمي نجات دهند.قانون پيوند اعضا از مرگ مغزي در سال 79 به تصويب رسيده است. از آن زمان تا کنون سعي شده اين فرهنگ در ميان مردم گسترش يابد و در حال حاضر هم تعداد مکان هايي که اين امکانات را در اختيار جامعه قرار مي دهند متعدد است؛ اما انجام اقدامات فرهنگي و تبليغاتي بيشتر در اين زمينه ضروري به نظر مي رسد. با توجه به اطلاع رساني هاي انجام شده در اين زمينه نگاه اهدا عضو به صورت آگاهانه در مردم ايجاد شده است، اما براي اين که نظام سلامت کشور قادر به پاسخگويي باشد، انجام اقدامات علمي در جهت آگاهي رساني بيشتر از سوي مسوولان و مهمتر از آن افزايش شمار داوطلبان اهداي عضو اهميت بسزايي دارد. مردم بايد آگاه باشند که به چه فردي مبتلا به مرگ مغزي گفته مي شود تا در زمان لازم با آگاهي به اين که اهداي اعضا از بيماران که دچار مرگ مغزي شده اند چه تعداد انسان را مي تواند از دستگاه دياليز يا ديگر دستگاه هاي درماني رهايي بخشد و جان آنها را از مرگ حتمي نجات دهد، اعضاي اين بيماران را به افراد نيازمند عضو براي پيوند هديه کنند. رضايت بازماندگان کارت اهداي عضو چند سالي است که در ايران به وجود آمده است. اين تصور در اغلب افراد وجود دارد که وجود کارت اهداي عضو پس از مرگ براي اهداي اعضا کافي است، اما در حقيقت همواره براي اهداي عضو پس از مرگ رضايت خانواده شرط اصلي و نقطه آغاز فعاليت ها براي اهدا اعضا و پيوند است. در واقع براي جلوگيري از ايجاد اين باور غلط که با دريافت کارت اهداي عضو ممکن است فرد را براي دستيابي به اعضا بدن بکشند يا پزشکان در درمان آنها اهمال کنند اين پيش شرط گذاشته شد. کما و مرگ مغزي کما کاهش شديد سطح هوشياري است که در آن بيمار به محيط اطراف پاسخ هدفمندي نمي دهد و در نتيجه نمي توان او را بيدار کرد. در اين حالت مغز به علت صدمات وارد شده هيچ گونه تحريکي از حواس پنج گانه را دريافت نمي کند يا نمي تواند به آن پاسخ هدفمند بدهد. در اغما هوشياري دچار اختلال مي شود که لزوما هم غيرقابل برگشت نيست. کما داراي مراحل مختلفي است. بسياري از مردم کما را پايان راه يک بيمار مي دانند در واقع آنان کما را با مرگ مغزي معادل فرض مي کنند، اما چنين باوري نادرست است. براي فردي که در اغما به سر مي برد مي توان اميد بازگشت به زندگي طبيعي و حتي بهبود کامل را متصور بود و اقدامات درماني موثري را در اين افراد به کار برد. بسياري از افراد حتي بعد از کماهاي طولاني بهبود مي يابند. البته لازم به ذکر است هر چه کما عميق تر باشد و بيشتر طول بکشد شانس بازگشت بيمار کمتر مي شود. اين موضوع در بسياري از موارد موجب اختلاف بيماران و پزشکان و حتي کشيده شدن کار به محاکم قضايي مي شود. تا مادامي که اين شرط وجود دارد بسيار مهم است که نزديکان فرد نيز در جريان اين امر خداپسندانه قرار گيرند تا در زمان فوت فرد درخصوص اهداي عضو غافلگير نشوند و آن را مصيبتي افزون بر از دست دادن عزيز خود ندانند. آگاهي نزديکان همچنين مي تواند سبب شود که زمان براي دسترسي به کارت اهداي عضو از دست نرود. پيوند از جسد و نهادهاي مردمي برقراري شبکه و سيستم سامان دهي پيوند از فردي که مرگ مغزي شده موضوعي است که امروزه در جهان، سطح پيشرفت را در سازمان پيوند اعضا معنا مي کند. سامان دهي موفق پيوند اعضا از مرگ مغزي ها نياز به يک سازمان اجتماعي فعال و پويا، همکار و سرشار از حس قوي انسان دوستي دارد. در سطح مردم، ما نياز داريم هر روز تعداد بيشتري از روز قبل انسان هايي را آماده کنيم که قبل از مرگ مغزي و حتي در طول زمان زنده بودن خود مايل باشند به خاطر ديگران، از خود و اعضاي بدن خود مايه بگذارند و فداکاري کنند. علاوه بر اين مسائل دسترسي به تشکيلات منسجم براي انجام مقدمات و مراحل قانوني قبل از وقوع مرگ نياز عمده اي است. شوراهاي فعال شهر، شوراهاي محلات و انجمن هاي خيريه از ابزار عملي اين کار هستند، اما متاسفانه در کشور ما هنوز اقدام جدي در اين خصوص انجام نگرفته است. اين مساله لزوم پيوستن حوزه پيوند اعضا از مرگ مغزي به مراکز خيريه را بيشتر نمايان مي سازد. اين مساله نبايد تنها به بيمارستان هاي دولتي محدود شود، بلکه اگر اجراي آن توسط انجمن هاي خيريه صورت گيرد موفقيت بيشتري در اين زمينه حاصل مي شود. نظير اين مساله در شيراز انجام شده است. در شيراز به عنوان قطب پيوندي ايران عمده کار توسط انجمن حمايت از بيماران کليوي صورت مي گيرد و تجربه موفقي را شاهد بوديم. در ساير موارد پيوند اعضا نيز از سوي جامعه اعتماد خوبي نسبت به اين مراکز خيريه وجود دارد، از اين طريق مي توان تعداد اهداکنندگان اعضا از مرگ مغزي را افزايش داد. بالاتر از کما در اواخر دهه 1950 متخصصان اعصاب اروپايي به حالتي از اغما توجه کردند که در آن مغز دچار آسيب غيرقابل برگشت شده بود و به رغم آن که فعاليت تنفسي و قلبي به وسيله روش هاي مصنوعي ادامه داشت ولي فعاليت مغز بيمار به طور کامل متوقف شده بود. مولارت و گولون به اين حالت «يک مرحله بالاتر از اغما» اطلاق کردند. اين تفکر که بيماران با مرگ مغزي مرده هستند و مرگ مغزي ممکن است مقدم بر توقف کار قلب رخ دهد، مسائل مهمي در عرصه اخلاق پزشکي، حقوق و همچنين پزشکي ايجاد کرد. به اين معني که در صورت اعتقاد به مرگ مغزي، پزشکان مي توانستند بيمار را از دستگاه هاي محافظتي جدا کنند و از اعضاي زنده بيمار ازجمله قلب، کليه ها و کبد وي استفاده نمايند.مهمترين ملاحظات در تشخيص مرگ مغزي عبارتند از: عدم فعاليت مغز، فقدان فعاليت هاي ساقه مغز ازجمله تنفس خود به خودي و غيرقابل برگشت بودن وضعيت بيمار. معاينه باليني نيز براي اثبات مرگ مغزي توسط بسياري از کشورها مورد قبول است. علاوه بر آزمون هاي دقيق عصبي، تعيين علت اغما، اطمينان از عدم برگشت پذيري آن، رفع هر گونه علامت باليني عصبي منحرف کننده، شناسايي علل احتمالي مخدوش کننده، تفسير يافته هاي تصويربرداري هاي عصبي و انجام هر گونه آزمون هاي آزمايشگاهي تاييدکننده، ضروري است. مرگ مغزي در حقيقت توقف پايدار و برگشت ناپذير همه اعمال مغز است. در اين وضعيت، هيچ گونه اميدي براي برگشت فعاليت مغز آسيب ديده وجود ندارد و فرد دچار مرگ مغزي هرگز قادر به زندگي دوباره نخواهد بود. فرد دچار مرگ مغزي بدون کمک دستگاه نمي تواند نفس بکشد، مردمک هايش پاسخ به نور ندارند، به تحريک دردناک عکس العمل نشان نمي دهد، دستگاه گيرنده امواج مغزي هيچ گونه موجي را از مغز وي ثبت نمي کند و خط صاف رسم مي نمايد. علي اخوان بهبهاني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]
-
گوناگون
پربازدیدترینها