واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: چهره اش جدی و شاید کمی خشن است. این روزها کلافه تر شده است و انگار زیر بار مسئولیتی تازه از همیشه خسته تر است. بچه های فامیل همیشه از او می ترسیده اند و حالا او دارد پدر می شود. وقتی همسرش به او نگاه می کند ، با خود می گوید: او با یک نوزاد 3کیلویی چطور مواجه خواهد شد؟ آیا او را دوست خواهد داشت؟آیا در مراقبت از او به من کمک خواهد کرد؟ با این افزایش بهای همه چیز و هزینه های مضاعف کودک ، احتمالاً دیگر هیچ وقت برای محبت کردن به کودک در خانه نخواهد بود و خسته تر از آن است که کودکش را در آغوش بگیرد و او را ببوسد یا شیطنت های کودکانه اش را تحمل کند. پدر آینده اما در پشت ابروان گره خورده و پیشانی درهمش افکار دیگری می چرخد که با کودک متولد نشده در ارتباط نزدیک است، افکاری که شاید هیچ وقت به کسی نگوید چون او یک مرد است. یک پدر، یعنی ستون خانواده. آیا همسرش از این بارداری ترسناک جان سالم به در خواهد برد؟از کجا بداند که فرزندش سالم است؟ آیا فرزندش در جامعه موفق خواهد شد و ناکامی ها او را آزار نمی دهند؟ آیا می تواند از نظر مالی او را تامین کند؟ آیا... دکتر محمود اعرابی در این زمینه می گوید: حاملگی و تولد نوزاد، مراحلی هستند که در مردان نیز تغییراتی ایجاد می کنند. گاهی اوقات تغییرات روحی و احساسی پدران مورد غفلت واقع می شود، شاید به خاطر آنکه این تغییرات در بدن و روحیات مادر کاملاً واضح و قابل فهم برای همگان است. از سوی دیگر ، مادر به دلیل تغییرات مذکور، نوعی از ارتباط را با جنین تجربه می کند که پدر نمی توانددر آن مشارکتی داشته باشد. این مسائل، گاهی به حساس شدن پدران و ایجاد احساس کنار گذاشته شدن در آنها منجر می شود. مجموع این شرایط می تواند نگرانی هایی را برای پدر ایجاد کند. آیا می توانم خانواده را تامین کنم؟ شاید همه پدران برای اولین بار این سوال را از خود پرسیده باشند. این مساله یکی از بزرگترین ترسهای پدر را تشکیل می دهد. ما پدران جوان زیادی را می شناسیم که با باردار شدن همسرشان به کار دوم و سوم رو آورده اند. واقعیت آن است که در بیشتر خانواده ها با تولد اولین فرزند، وضعیت تامین معیشت از دو درآمد برای دو نفر به یک درآمد برای سه نفر تغییر می کند. این مساله در دنیای امروز بسیار مهم است و پدر باید خود را برای برخورد با مشکلاتی که شاید تصورش را نمیکرده، آماده کند. او باید نه تنها حمایت مالی، بلکه حمایت عاطفی همسر را نیز در نظر داشته باشد، همسرش به کمک او نیاز دارد. تا چه وقت می توانم با او باشم؟ وقتی شما شاهد آغاز زندگی فرزندتان باشید، ناخودآگاه به مرگ خودتان خواهید اندیشید. ممکن است فکر کنید که شما دیگر از نسل جوان نیستید، زمان جابجایی شما با جوان تر ها فرارسیده و اگر همه چیز طبق روال پیش رود، شما زودتر از فرزندتان خواهید مرد! آیا مادر و فرزند هردو سالم خواهند بود؟ به دنیا آمدن کودک نیز از اتفاقات نگران کننده است. حوادث ناگواری ممکن است کسی را که مرد در دنیا از همه بیشتر به او عشق می ورزد، تهدید کند. حدود 70 سال قبل، علت اصلی مرگ زنان زیر 50 سال، مشکلات زمان زایمان بود. با اینکه امروزه این مشکلات کمتر شده است، اما هنوز نگرانی در پدر وجود دارد. حتی اگر زایمان بدون مشکل و کودک نیز سالم باشد، پدران و مادران فراوانی را می توان یافت که در خلوت انگشتان دست و پای نوزاد خود را برای اطمینان از عدم وجود نقص خلقت می شمارند. از همان اول شما پدر هستید امروزه سوالاتی نیز در خصوص نقش پدر در دوران بارداری مطرح می شود. گروهی طرفدار مشارکت مردان در دوران بارداری هستند. این گروه معتقدند زمانی که پدران نقش فعالی را در طول بارداری همسرانشان برعهده گیرند، احساس نزدیکی عاطفی بیشتری با همسر داشته و مسوولیت روانی سنگین تری در زندگی کودک در حال رشد خود حس می کنند. در مقابل، گروه دیگر می پرسند که چرا پدران باید توجه ویژه ای به رشد جنین و تولد آن داشته باشند؟ آیا این بخش از ماجرا به عهده مادر نیست؟آیا بهتر نیست مردان در انتظار 2، 3 یا 4 سالگی فرزندشان بمانند و در آن زمان ارتباط واقعی را با وی برقرار سازند؟ پدران باید درباره مشارکت خود در دوران بارداری فکر کرده و تصمیم بگیرند. واقعیت این است که نقش سنتی پدران، همواره تامین خانواده بوده است. اکنون نیز این نقش باید بماند، اما بهتر است به روز شود؛ مثلاً پدران می توانند اطلاعات و آگاهی های زیر را تامین کنند: - رشد جنین چگونه است؟ - در 2 ماهگی یا 6 ماهگی چه اتفاقی برای جنین در حال وقوع است؟ - چه زمانی حرکت جنین در داخل رحم آغاز می شود؟ - چه زمانی جنین می شنود، می بیند، حس می کند یا حتی یاد می گیرد؟ لازم است بدانیم که تمام این ها در دوران جنینی و نه پس از زایمان ، اتفاق می افتد. پس توصیه می شود که پدر نقش پدری و ارتباط خود با فرزندش را خیلی زود و نه از چند سالگی ایفا کند. امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا، در طول حاملگی برای پدران نیز کلاسهای آموزشی برپا شده و حتی حضور پدر در زمان زایمان نیز لازم است. مطالعات نشان داده است پدرانی که در زمان زایمان در کنار همسر خود هستند، بهتر می توانند به فرزند خود توجه کرده و احساسات خود راجع به او را توصیف کنند. حضور پدران، باعث کاهش مشکلات زایمان و عدم احساس تنهایی مادر و کمک به سلامتی مادر و فرزند می شود. این مساله همان نقش حمایت پدری است که از قدیم نیز وجود داشته است. پدر و مادر هردو دوست دارند به فرزندی که در ایجادش موثر بوده اند، گره بخورند و همواره با او باشند. رسیدن به این مساله با تلاش های قبل از زایمان شروع می شود و همواره ادامه خواهد داشت. در بسیاری از کشورها، بریدن ناف نوزاد در اتاق زایمان به پدر واگذار می شود. این کار نمادین، باعث آزادی کودک شده و به پدر اجازه می دهد تا به کودک خود خوش آمد گویی کند. در آغوش گرفتن کودک در لحظات اولیه تولد توسط پدر نیز ارتباط نزدیکی را بین پدر و فرزند برقرار می سازد. شیر دادن به نوزاد نیز می تواند توسط پدر انجام شود و جالب آنکه مطالعات علمی نشان داده که پدران به خوبی از عهده این امر بر می آیند. پیشنهاد می شود مقداری از شیر مادر دوشیده شده و بوسیله پدر با شیشه به نوزاد داده شود. در مطالعات دیگری ثابت شده است که پدران از نظر پایش سلامتی نوزاد، بروز خفگی و... می توانند موثر تر از مادران باشند. سوال این است که واقعاً مشارکت پدران در ماههای اول تولد و دوران جنینی چه نقشی در سلامتی فرزندان خواهد داشت؟ بررسی های علمی می گویند هر چه مشارکت پدر در دوران جنینی پس از تولد بیشتر باشد، رشد اجتماعی کودک در آینده بیشتر خواهد بود و در صورتی که این روند تا 6 ماهگی حفظ شود، مهارت های حرکتی نوزاد را افزایش خواهد داد. در نهایت باید گفت، پدر شدن یک اتفاق و فرصت در زندگی است. با مشارکت فعال در دوران جنین و نوزادی به فرزند خود فرصت بهتری برای سربلندی و موفقیت در زندگی خواهیم داد. منبع:روزنامه جام جم ( ضمیمه چاردیواری )
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 637]