واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رياضي ، علوم ، نقاشيبه کودکان رنگ، کاغذ و قيچي بدهيد (2)
براي خواندن مقاله قبل اينجا کليک کنيد ! در مقاله ي قبل در ضمن گفتگو با يک مربي هنر کودکان ، به ذکر مباحثي چون : " خلاقيت هنري کودکان و شيوه هاي رشد و بروز آن " ، زمان مناسب جهت آموزش هنربه کودکان " و غيره پرداختيم . حال ادامه ي گفتگو : - پدر مادرها چطور ميتوانند بفهمند کودکشان در کدام رشته هنري مستعد است؟* علاقه به رنگ و گذران وقت با قيچي و کاغذ و مدادرنگي ، نشانهاي است حاکي از علاقه کودک به هنرهاي تجسمي، والديني که به رشد هنري فرزندشان اهميت ميدهند، بايد به دنبال نشانههايي کوچک باشند که از علاقه دروني فرزندشان حکايت دارد. - آيا روشهايي مدون براي پرورش خلاقيت در کودکان وجود دارد تا والدين از آن استفاده کنند؟* حتما روشهاي مدوني وجود دارد که متاسفانه به زبان فارسي ترجمه نشدهاند. بيشتر منابع موجود ، براي آموزش مربي است. آموزش در واقع هدايت کردن کودک است به اين شرط که خانواده هم سطح مطالعاتش را در زمينه هنر بالا ببرد. متاسفانه مربيان با يک پرسش عذابآور از طرف خانوادهها روبهرو هستند. مادرهايي که کودکانشان را براي آموزش ميآورند، مدام ميپرسند بچه ما از کي ميتواند رنگ و روغن ياد بگيرد؟ اين ديدگاه در اغلب خانوادهها وجود دارد. آنها تصور ميکنند نقاشي حتما بايد با رنگ و روغن باشد و بتوان آن را به ديوار خانه آويخت. در حالي که تعريف نقاشي براي بچهها فراتر از اين است. - تعريف نقاشي براي بچهها چيست؟* پياده کردن تخيل کودکانه که بازتاب شرايط زندگي و ديدگاه کودک نسبت به زندگي و تجربههاي هنري است که تاکنون فرا گرفته است. ديد و سليقه هنري مهمترين بخش آموزش هنر به آنها است. اينکه بچه بتواند آنچه را در فکر و تخيلش هست روي کاغذ بياورد. هدف ما در آموزش نقاشي به کودک اين نيست که به او بياموزيم چطور يک نقاشي را براي نصب روي ديوار خانه ترسيم کند. - قرار نيست همه هنرجويان شما 15 سال بعد نقاشان تراز اول باشند ، ولي به هر حال اين آموزش بر ذهن کودکان تاثير ميگذارد، ابعاد اين تاثير چيست؟*ميتوان کودکي را در نظر گرفت که در دوران کودکي به شنيدن موسيقي مبتذل عادت کرده، زدودن عادت به اين نوع موسيقي در سنين بزرگسالي بسيار سخت است. در ديگر حوزهها هم همينطور است. هدف نهايي آموزش هنر در واقع بالا بردن سطح سليقه جامعه است. کودک وقتي جايگاه هنر در زندگي انسان را دريافت، به طور ناخود آگاه آن را در تمام شئون زندگياش به کار ميگيرد. ريشه بيتوجهي به هنر و معماري ايران در آدم بزرگهاي امروز را بايد در روزهاي کودکيشان جستوجو کرد، روزهايي که هنر در زندگي آنها هيچ جايگاهي نداشت. - شيوه آموزش هنر در ايران و غرب را ميتوان با هم مقايسه کرد؟* در سيستمهاي آموزش مدرن آموزش هنر جايگاهي غيرقابل انکار دارد. بچهها در رشتههاي غير مرتبط با هنر به طور عادي هفتهاي سه ساعت آموزش هنر دارند. علاوه بر اين بچههاي علاقهمند آموزشهاي ديگري نيز دريافت ميکنند. مثل کارگاههاي عروسک سازي، نمايش سايه، کارگاه جواهرسازي و عکاسي. همه اينها بهانههايي هستند براي آشنا کردن کودکان با مقوله هنر.امروز آموزش هنر در مدرسه ديگر تنها آموزش مباني هنري نيست. کارشناسان آموزش از اين مسير مهارتهاي مختلفي را که در زندگي انسان موثر است ، به بچهها آموزش ميدهند، اما در ايران تنها تعداد اندکي مدرسه آن هم تنها در پايتخت به آموزش هنر توجه ميکنند. در مدارس معمولي ، هنر کم رنگترين ماده درسي است. به ويژه در دبيرستان که به دليل فشار درس، هنر به راحتي قلم گرفته ميشود. به نظر من نوجواني که بهترين سالهاي زندگياش را در رقابتي شديد و سخت براي رسيدن به دانشگاه سپري ميکند، حتما بايد براي تخليه اين فشار جايي داشته باشد و زنگ هنر بهترين زمان براي اين کار است. - براي رفع اين معضل چه ميتوان کرد؟*ميتوان با گروهي از دانشجويان هنر که هدف خودشان هم يادگيري است، آموزشهاي هنري را به صورت کارگاههاي آموزشي در مدارس تهران آغاز کرد و پس از مدتي به شهرستانها تعميم داد. اين کار نياز به هزينه گزاف ندارد. حمايت مختصر از سوي آموزش و پرورش و کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان براي تحقق آن کفايت ميکند. - در آخر ميرسيم به توصيههاي ايمني، کودکان امروز بايد چه روشهايي را ياد بگيرند، تا نقاشان بزرگ فردا شوند؟* بچهها بايد استفاده از رنگ را ياد بگيرند و مداد سياه را زمين بگذارند. بايد ياد بگيرند نقاشيشان را تمام کنند. براي افزايش تمرکز از پاک کن استفاده نکنند . به چيزي که ميخواهند بکشند، فکر کنند. بچهها بايد ياد بگيرند نقاشيشان را نجات دهند. منبع : ماهنامه تخصصي کودک – با تغيير و تلخيص
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 375]