حسين موسويان: درخواست توقف غني‌سازي ايران ديگر خيلي دير است عضو سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران با پيشنهاد 4 فاز براي حصول توافق بين ايران و 1+5 در مذاكرات نوشت كه غرب بايد از موضع توقف غني‌سازي ايران عقب‌نشيني كند.به گزارش فارس، حسين موسويان٬ از اعضاي سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران كه الان به عنوان محقق مهمان در دانشگاه پرينستون آمريكا مشغول فعاليت است، سرمقاله‌اي را در روزنامه آمريكايي بوستون گلوب تحت عنوان راه‌حل‌هاي واقعي براي بن‌بست هسته‌اي با ايران منتشر كرد.وي در اين مقاله كه در آستانه مذاكرات ايران و گروه 1+5 منتشر مي‌شود راهكارهايي را براي توافق بين تهران و طرفهاي مذاكره آن در گفت‌گوهاي 25 فروردين ارائه مي‌كند.وي در اين مقاله نوشته است كه در شرايط كنوني دست‌يابي به توافق بر سر برنامه هسته‌اي ممكن است.موسويان مي‌نويسد كه جمهوري اسلامي قصد دارد يك راه‌حل بادوامي را براي بن‌بست سياسي درباره برنامه هسته‌اي خود پيدا كند.وي شرط لازم حصول توافق بين طرفين را اين مي‌داند كه آمريكا و هم‌پيمانان اروپايي‌اش حق غني‌سازي ايران در خاك اين كشور را به رسميت بشناسند و نشان دهند كه تهديد و جنگ٬ تنها گزينه‌هاي روي ميز جامعه جهاني نيستند.موسويان مي‌نويسد: براي درخواست توقف غني‌سازي ديگر خيلي دير است و ايران از سال ۲۰۰۲ به قابليت آستانه هسته‌اي دست يافته است. وي اين فرآيند را برگشت‌ناپذير مي‌داند و براي بازگرداندن پرونده هسته‌اي به وضعيت عادي راه‌هايي پيشنهاد مي‌كند.موسويان مي‌نويسد كه مذاكرات پيش‌رو در استانبول فرصت مناسبي براي برون‌رفت از بن‌بست ۹ ساله در زمينه هسته‌اي ايران است.عضو سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران افزود: جمهوري اسلامي موضع توقف قطعي غني‌سازي گروه ۱+۵ را نخواهد پذيرفت و لازم است كه قدرت‌هاي غربي از مواضع پيشين خود عقب‌نشيني كنند.حسين موسويان با انتقاد از رويكرد تغيير رژيم آمريكا و متحدانش٬ مي‌نويسد: آمريكا بايد به رهبران جمهوري اسلامي ثابت كند كه سياست‌هايش معطوف به تعامل است و نه تغيير رژيم در ايران.وي مي‌افزايد: واقعيت اين است كه تحريم‌هاي فلج‌كننده٬ عمليات پنهان و حمله نظامي٬ برنامه هسته‌اي ايران را كند خواهد كرد٬ اما در متوقف كردن آن ناكام خواهد بود.موسويان در ادامه 4 فاز را براي حصول توافق در مذاكرات ايران با 1+5 را توصيه مي‌كند كه در فاز اول آن ايران غني‌سازي 20 درصد را متوقف كند و در نقطه مقابل و به طور همزمان 1+5 ميله‌هاي سوخت را به ايران داده و تحريم‌هاي نفتي و بانك مركزي تهران را تعليق كند.در فاز دوم وي پيشنهاد مي‌كند كه ايران كد ترتيبات اجرايي 3.1 را اجرا كرده و به سوالات آژانس درباره ابعاد نظامي را پاسخ دهد. در نقطه مقابل هم 1+5 بايد حق ايران براي داشتن انرژي هسته‌اي تحت پادمان ان‌پي‌تي را به رسميت شناخته و تحريم‌هاي سازمان ملل مرتبط با امور هسته‌اي را تعليق كند.در فاز سوم وي پيشنهاد مي‌كند كه ايران اجازه بازرسي كامل به بازرسان آژانس از سانتريفيوژها داده و غني‌سازي خود را محدود به تاسيسات موجود كند. ايران به عنوان گام اعتمادساز، سوختي را براي مصارف داخلي استفاده نمي‌كند، در اختيار نداشته باشد. در عوض 1+5 تحريم‌هاي يكجانبه در زمينه امور هسته‌اي را تعليق كرده و كالاهاي غيرنظامي (نظير كالاهاي صنعت هواپيمايي) را رفع تحريم كند و با ايران در زمينه صنعت هسته‌اي همكاري كند.وي در فاز چهار پيشنهاد مي‌كند به به منظور تضمين شفافيت بادوام، ايران پروتكل الحاقي و كد ترتيبات اجرايي 3.1 را مصوب كرده و همكاري خود را با آژانس به حداكثر رسانده و تا زماني كه ابهامات آژانس رفع نشده، ساخت تاسيسات جديد غني‌سازي را متوقف كند. در مقابل 1+5 تمام تحريم‌هاي سازمان ملل و يكجانبه عليه ايران را بردارد. يكشنبه 13 فروردين 1391 15:6

واضح آرشیو وب فارسی:ايران دیپلماسی: حسين موسويان: درخواست توقف غني‌سازي ايران ديگر خيلي دير است عضو سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران با پيشنهاد 4 فاز براي حصول توافق بين ايران و 1+5 در مذاكرات نوشت كه غرب بايد از موضع توقف غني‌سازي ايران عقب‌نشيني كند.به گزارش فارس، "حسين موسويان"٬ از اعضاي سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران كه الان به عنوان محقق مهمان در دانشگاه "پرينستون" آمريكا مشغول فعاليت است، سرمقاله‌اي را در روزنامه آمريكايي "بوستون گلوب" تحت عنوان "راه‌حل‌هاي واقعي براي بن‌بست هسته‌اي با ايران" منتشر كرد.وي در اين مقاله كه در آستانه مذاكرات ايران و گروه 1+5 منتشر مي‌شود راهكارهايي را براي توافق بين تهران و طرفهاي مذاكره آن در گفت‌گوهاي 25 فروردين ارائه مي‌كند.وي در اين مقاله نوشته است كه در شرايط كنوني دست‌يابي به توافق بر سر برنامه هسته‌اي ممكن است.موسويان مي‌نويسد كه جمهوري اسلامي قصد دارد يك راه‌حل بادوامي را براي بن‌بست سياسي درباره برنامه هسته‌اي خود پيدا كند.وي شرط لازم حصول توافق بين طرفين را اين مي‌داند كه آمريكا و هم‌پيمانان اروپايي‌اش حق غني‌سازي ايران در خاك اين كشور را به رسميت بشناسند و نشان دهند كه تهديد و جنگ٬ تنها گزينه‌هاي روي ميز جامعه جهاني نيستند.موسويان مي‌نويسد: براي درخواست توقف غني‌سازي ديگر خيلي دير است و ايران از سال ۲۰۰۲ به قابليت آستانه هسته‌اي دست يافته است. وي اين فرآيند را برگشت‌ناپذير مي‌داند و براي بازگرداندن پرونده هسته‌اي به وضعيت عادي راه‌هايي پيشنهاد مي‌كند.موسويان مي‌نويسد كه مذاكرات پيش‌رو در استانبول فرصت مناسبي براي برون‌رفت از بن‌بست ۹ ساله در زمينه هسته‌اي ايران است.عضو سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران افزود: جمهوري اسلامي موضع توقف قطعي غني‌سازي گروه ۱+۵ را نخواهد پذيرفت و لازم است كه قدرت‌هاي غربي از مواضع پيشين خود عقب‌نشيني كنند.حسين موسويان با انتقاد از رويكرد "تغيير رژيم" آمريكا و متحدانش٬ مي‌نويسد: آمريكا بايد به رهبران جمهوري اسلامي ثابت كند كه سياست‌هايش معطوف به تعامل است و نه تغيير رژيم در ايران.وي مي‌افزايد: واقعيت اين است كه تحريم‌هاي فلج‌كننده٬ عمليات پنهان و حمله نظامي٬ برنامه هسته‌اي ايران را كند خواهد كرد٬ اما در متوقف كردن آن ناكام خواهد بود.موسويان در ادامه 4 فاز را براي حصول توافق در مذاكرات ايران با 1+5 را توصيه مي‌كند كه در فاز اول آن ايران غني‌سازي 20 درصد را متوقف كند و در نقطه مقابل و به طور همزمان 1+5 ميله‌هاي سوخت را به ايران داده و تحريم‌هاي نفتي و بانك مركزي تهران را تعليق كند.در فاز دوم وي پيشنهاد مي‌كند كه ايران كد ترتيبات اجرايي 3.1 را اجرا كرده و به سوالات آژانس درباره ابعاد نظامي را پاسخ دهد. در نقطه مقابل هم 1+5 بايد حق ايران براي داشتن انرژي هسته‌اي تحت پادمان ان‌پي‌تي را به رسميت شناخته و تحريم‌هاي سازمان ملل مرتبط با امور هسته‌اي را تعليق كند.در فاز سوم وي پيشنهاد مي‌كند كه ايران اجازه بازرسي كامل به بازرسان آژانس از سانتريفيوژها داده و غني‌سازي خود را محدود به تاسيسات موجود كند. ايران به عنوان گام اعتمادساز، سوختي را براي مصارف داخلي استفاده نمي‌كند، در اختيار نداشته باشد. در عوض 1+5 تحريم‌هاي يكجانبه در زمينه امور هسته‌اي را تعليق كرده و كالاهاي غيرنظامي (نظير كالاهاي صنعت هواپيمايي) را رفع تحريم كند و با ايران در زمينه صنعت هسته‌اي همكاري كند.وي در فاز چهار پيشنهاد مي‌كند به به منظور تضمين شفافيت بادوام، ايران پروتكل الحاقي و كد ترتيبات اجرايي 3.1 را مصوب كرده و همكاري خود را با آژانس به حداكثر رسانده و تا زماني كه ابهامات آژانس رفع نشده، ساخت تاسيسات جديد غني‌سازي را متوقف كند. در مقابل 1+5 تمام تحريم‌هاي سازمان ملل و يكجانبه عليه ايران را بردارد. يكشنبه 13 فروردين 1391 15:6
عضو سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران با پيشنهاد 4 فاز براي حصول توافق بين ايران و 1+5 در مذاكرات نوشت كه غرب بايد از موضع توقف غني‌سازي ايران عقب‌نشيني كند.

به گزارش فارس، "حسين موسويان"٬ از اعضاي سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران كه الان به عنوان محقق مهمان در دانشگاه "پرينستون" آمريكا مشغول فعاليت است، سرمقاله‌اي را در روزنامه آمريكايي "بوستون گلوب" تحت عنوان "راه‌حل‌هاي واقعي براي بن‌بست هسته‌اي با ايران" منتشر كرد.

وي در اين مقاله كه در آستانه مذاكرات ايران و گروه 1+5 منتشر مي‌شود راهكارهايي را براي توافق بين تهران و طرفهاي مذاكره آن در گفت‌گوهاي 25 فروردين ارائه مي‌كند.

وي در اين مقاله نوشته است كه در شرايط كنوني دست‌يابي به توافق بر سر برنامه هسته‌اي ممكن است.

موسويان مي‌نويسد كه جمهوري اسلامي قصد دارد يك راه‌حل بادوامي را براي بن‌بست سياسي درباره برنامه هسته‌اي خود پيدا كند.

وي شرط لازم حصول توافق بين طرفين را اين مي‌داند كه آمريكا و هم‌پيمانان اروپايي‌اش حق غني‌سازي ايران در خاك اين كشور را به رسميت بشناسند و نشان دهند كه تهديد و جنگ٬ تنها گزينه‌هاي روي ميز جامعه جهاني نيستند.

موسويان مي‌نويسد: براي درخواست توقف غني‌سازي ديگر خيلي دير است و ايران از سال ۲۰۰۲ به قابليت آستانه هسته‌اي دست يافته است.

وي اين فرآيند را برگشت‌ناپذير مي‌داند و براي بازگرداندن پرونده هسته‌اي به وضعيت عادي راه‌هايي پيشنهاد مي‌كند.

موسويان مي‌نويسد كه مذاكرات پيش‌رو در استانبول فرصت مناسبي براي برون‌رفت از بن‌بست ۹ ساله در زمينه هسته‌اي ايران است.

عضو سابق تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي ايران افزود: جمهوري اسلامي موضع توقف قطعي غني‌سازي گروه ۱+۵ را نخواهد پذيرفت و لازم است كه قدرت‌هاي غربي از مواضع پيشين خود عقب‌نشيني كنند.

حسين موسويان با انتقاد از رويكرد "تغيير رژيم" آمريكا و متحدانش٬ مي‌نويسد: آمريكا بايد به رهبران جمهوري اسلامي ثابت كند كه سياست‌هايش معطوف به تعامل است و نه تغيير رژيم در ايران.

وي مي‌افزايد: واقعيت اين است كه تحريم‌هاي فلج‌كننده٬ عمليات پنهان و حمله نظامي٬ برنامه هسته‌اي ايران را كند خواهد كرد٬ اما در متوقف كردن آن ناكام خواهد بود.

موسويان در ادامه 4 فاز را براي حصول توافق در مذاكرات ايران با 1+5 را توصيه مي‌كند كه در فاز اول آن ايران غني‌سازي 20 درصد را متوقف كند و در نقطه مقابل و به طور همزمان 1+5 ميله‌هاي سوخت را به ايران داده و تحريم‌هاي نفتي و بانك مركزي تهران را تعليق كند.

در فاز دوم وي پيشنهاد مي‌كند كه ايران كد ترتيبات اجرايي 3.1 را اجرا كرده و به سوالات آژانس درباره ابعاد نظامي را پاسخ دهد. در نقطه مقابل هم 1+5 بايد حق ايران براي داشتن انرژي هسته‌اي تحت پادمان ان‌پي‌تي را به رسميت شناخته و تحريم‌هاي سازمان ملل مرتبط با امور هسته‌اي را تعليق كند.

در فاز سوم وي پيشنهاد مي‌كند كه ايران اجازه بازرسي كامل به بازرسان آژانس از سانتريفيوژها داده و غني‌سازي خود را محدود به تاسيسات موجود كند. ايران به عنوان گام اعتمادساز، سوختي را براي مصارف داخلي استفاده نمي‌كند، در اختيار نداشته باشد. در عوض 1+5 تحريم‌هاي يكجانبه در زمينه امور هسته‌اي را تعليق كرده و كالاهاي غيرنظامي (نظير كالاهاي صنعت هواپيمايي) را رفع تحريم كند و با ايران در زمينه صنعت هسته‌اي همكاري كند.

وي در فاز چهار پيشنهاد مي‌كند به به منظور تضمين شفافيت بادوام، ايران پروتكل الحاقي و كد ترتيبات اجرايي 3.1 را مصوب كرده و همكاري خود را با آژانس به حداكثر رسانده و تا زماني كه ابهامات آژانس رفع نشده، ساخت تاسيسات جديد غني‌سازي را متوقف كند. در مقابل 1+5 تمام تحريم‌هاي سازمان ملل و يكجانبه عليه ايران را بردارد.

يکشنبه|ا|13|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران دیپلماسی]

[مشاهده در: www.irdiplomacy.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]