واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: دود قطارهاي مترو در چشم شهروندان تهراني خبرگزاري فارس: علي رغم رشد كمكهاي دولت طي 4 سال اخير متروي تهران نتوانسته است آن چنان كه انتظار ميرفت گسترش يابد، شايد بتوان واضحترين علت آن را اولويتدهي شهرداري تهران به مسائل ديگر شهري اعلام كرد. به گزارش خبرنگار اجتماعي فارس، از پله برقي پايين ميآيد. درهاي قطار در حال بسته شدن است. به سرعت به سوي قطار ميدود و پايش را ميان در ميگذارد و با هل دادن بقيه سوار مترو ميشود. صداي مسافري بلند ميشود كه چرا صبر نميكنيد تا با قطار بعدي بياييد. در همين حال مسافر ديگري به پايين پلههاي برقي ميرسد. درهاي قطار دوباره در حال بسته شدن است. مسافر به سرعت به سمت قطار حركت ميكند و پايش را ميان در ميگذارد و با هل دادن بقيه سوار بر مترو ميشود. كاسه صبر مسافر عصباني مترو لبريز ميشود و اين نقطه آغاز يك درگيري در متروي تهران است. اما ريشه اين جنگ و جدالها در جاي ديگري است. مسافر جواني كه شاهد درگيري است، زيرلب غرولند ميكند و ميگويد: اگر فاصله ميان حركت قطار ها كمتر شود ديگر اتفاقات اين چنيني نميافتد. مردم چوب دعواهاي سياسي را ميخورند. جابهجايي مسافران شهري، اصليترين كاركرد مترو در جوامع مختلف به شمار ميرود اما از آنجا كه مشكل ترافيك و حمل و نقل اصليترين دغدغه شهروندان تهراني است و افكار عمومي مسائل مربوط به آن را پيگيري ميكنند، مسئله متروي تهران از بحث كارشناسي خارج و به موضوعي سياسي تبديل شده است. در اين ميان مظلومنمايي نيز چاشني كار ميشود و طرفين ماجرا يكديگر را به كمكاري متهم ميكنند. البته كساني كه در اين ماجرا اظهار نظر ميكنند، داراي نگرشهاي مختلف سياسي هستند و همين موضوع موجب شده كه حتي در خود شهرداري تهران نيز مسائل چالش بر انگيزي به وجود آيد. به عنوان مثال شاهد بوديم كه محمد باقر قاليباف شهردار تهران در واكنش به سخنان محسن هاشمي كه مدعي شده بود كه «كمبود بودجه و اعتبارات در مترو وجود دارد» با قاطعيت مدير زير دستش راخطاب قرار داد و گفت: «آقاي هاشمي بيخود اعتراض داشته است. يكي بايد سوال كند اگر سالي 15 كيلومتر مترو ساخته ميشود و دولت نيز 190 ميليارد تومان اعتبار تخصيص داده است، بقيه پولها را از كجا آوردهاند؟» * جنگ مترو در رسانهها مردم كه گفتههاي مسئولان را از طريق مطبوعات و ساير رسانهها تعقيب ميكنند، دولت را در عدم پيشرفت مترو مقصر ميدانند. اينجاست كه كاركرد رسانه مشخص ميشود و كسي كه بتواند بهتر با كلمات بازي كند در رقابت تأثيرگذاري بر افكار عمومي برنده است. «دولت حتي نيم درصد اتوبوسهاي تندرو را به شهرداري نداده است»، «خوشم نميآيد به اختلافات بپردازم»، «اگر نتوانيم حمايت 50 درصدي دولت را جذب مترو كنيم، كارها تحقق پيدا نميكند»، «هنوز نتوانستهايم يك ريال از سوبسيد بهرهبرداري مترو را دريافت كنيم» و «در گذشته هزينه گمركي در خصوص واردات محصولات مترو پرداخت نميكرديم ولي امسال بايد 25 ميليارد تومان پول براي اين منظور پرداخت كنيم.» اينها نمونهاي از اظهار نظرهاي يكسويه مسئولان شهري در باب مترو و حمل و نقل عمومي است كه نشان ميدهند دولت در انجام وظايف خود در خصوص پرداخت اعتبارات به متروي تهران كمكاري كرده است. اين درحاليست كه كمك عمراني دولت به مترو كه از سال 1383 با كاهش همراه شده بود، با آغاز فعاليت دولت نهم در سال 1384 با رشد 66 درصدي به مبلغ 500 ميليارد ريال رسيد. بر اساس اطلاعات وزارت كشور روند كمكهاي عمراني دولت به شهرداري تهران همچنان با افزايش همراه بوده به طوريكه كمك عمراني دولت در سال 1387 به مترو از مجموع كمكهاي عمراني دولت به مترو در سالهاي 80 تا 84، 555 ميليارد ريال بيشتر بوده است. *شهرداري تهران پول مترو را در جاي ديگري خرج ميكند با وجود رشد كمكهاي عمراني دولت در بحث مترو، آمار منتشره از سوي شركت متروي تهران در خصوص بهرهبرداري از خطوط قطار شهري دلسرد كننده است. بر اساس اين آمار در سال 85 هيچ كيلومتري بر متروي تهران افزوده نشده است. از سوي ديگر شهردار تهران در حالي مدعي بهرهبرداري 15 كيلومتر مترو در سال 87 است كه تنها 6 كيلومتر در اين سال بر مترو تهران افزوده شده است. بر اساس آمارهاي منتشره، بهرهبرداري از مترو تهران در سال 86 نيز در قياس به سالهايي كه بهرهبرداري در خطوط مترو اتفاق افتاده است، در پايينترين حد قرار دارد. علي لطفيزاده دبير شوراي عالي ترافيك كشور كه معتقد است شهرداري تهران پول مترو را در جاي ديگري خرج ميكند، در خصوص نحوه هزينه كرد اعتبارات مترو گفته است: متاسفانه عليرغم پرداخت بيش از 1500 ميليارد تومان از سوي دولت و شهرداري تهران به شركت مترو در سه سال اخير، وعده افتتاح 12كيلومتر از خطوط بدون ناوگان مترو در سال 1387محقق نشده است. علي رغم رشد كمكهاي دولت طي 4 سال اخير متروي تهران نتوانسته آن چنان كه انتظار ميرفت گسترش يابد كه شايد بتوان علت آن را اولويتدهي شهرداري تهران به مسائل ديگر شهري دانست. ساخت پيادهرو و سنگفرش خيابانها، چاپ و انتشار نشريات مختلف، توجه ويژه به تونل توحيد و بهرهبرداري از برج ميلادي كه بود و نبودش تأثير چنداني در حل مشكلات تهران ندارد اهميت بيشتري براي مسئولان شهري تهران دارد. از همين رو عدم توسعه در بخش مترو با فرافكني بر دوش ديگران گذاشته ميشود و در اين ميان مردم هستند كه به گفته همان جوان دانشجو چوب اولويتبنديهاي اشتباه و دعواهاي سياسي را ميخورند. گزارش: اميرحسين سيف انتهاي پيام/ر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 236]