گزيده سرمقاله‌ برخي از روزنامه‌هاي صبح امروز كشورخبرگزاري فارس: برخي روزنامه‌هاي صبح امروز سرمقاله‌هاي خود را به موضوعات زير اختصاص دادند.

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزيده سرمقاله‌ برخي از روزنامه‌هاي صبح امروز كشورخبرگزاري فارس: برخي روزنامه‌هاي صبح امروز سرمقاله‌هاي خود را به موضوعات زير اختصاص دادند.
خبرگزاري فارس: برخي روزنامه‌هاي صبح امروز سرمقاله‌هاي خود را به موضوعات زير اختصاص دادند.

* كيهان

روزنامه كيهان دريادداشت روز خود با عنوان "پديده شناسي 12 اسفند"به قلم مهدي محمدي آورده است:براي تحليل اتفاق مهمي كه روز 12 اسفند در ايران رخ داد حقيقتا بايد وقت و انرژي فراواني صرف كرد. در يك صبح تا غروب، در شهرها و روستاهاي ايران اتفاقي رخ داد كه ناظران خوش بين آن را پيش بيني نكرده بودند و ناظران بدبين وقوع آن را محال مي دانستند. بيش از 64 درصد مردم ايران در سراسر كشور و در تهران حدود 40 درصد كساني كه واجد حق راي بودند، با اشتياق از اين حق خود استفاده كردند. اگرچه برآوردها و تخمين هاي افكار عمومي در روزهاي ماقبل انتخابات همين عددها را كم و بيش پيش بيني مي كرد، ولي كساني در جامعه سياسي كشور و خصوصا تحليلگراني در بيرون از ايران كه ادعا مي كنند هيچ پارامتري ولو كوچك از رصد آنها پنهان نمي ماند و معادلات سياسي را در پيچيده ترين حالت ممكن طرح و حل مي كنند، حتي به اين پيش بيني نزديك هم نشده بودند. به جز رهبر معظم انقلاب اسلامي كه آشكارا و با قاطعيتي كه به هيچ گونه ترديدي مجال عرض اندام نمي داد اعلام كردند مشاركت مردم ايران در انتخابات 12 اسفند يك سيلي سخت بر گوش استكبار و دشمنان ملت ايران خواهد بود، قريب به اتفاق كساني كه به صحنه مي نگريستند در انتظار انتخاباتي كم رمق و در بهترين حالت متوسط الحال بودند.

مهم است به ياد بياوريم كه دشمن در ماه هاي منتهي به انتخابات تمام تلاش خود را به كار گرفته بود تا كمترين ميزان مشاركت در اين انتخابات رخ بدهد. آمريكايي ها بيش از 6 ماه تلاش كردند تا با فعال كردن يك بسته قدرتمند فشار اين بار به جاي محاسبات حاكمان، محاسبات مردم در ايران را هدف بگيرند و مردم ايران را به ابزار فشار به نظام براي تعديل سياست هاي راهبردي اش تبديل كنند. 12 اسفند روزي بود كه كل اين استراتژي به آزمون گذاشته شد. آمريكا مي خواست ببيند رفتار مردم ايران چگونه تغيير كرده است و البته با اطمينان مي گفت كه مسئله فقط ميزان اين تغيير است نه اصل آن.

بر اين مبنا، غربي ها با واگذاري ماموريت هاي مستقيم و غير مستقيم به عوامل خود در صحنه انتخابات سعي كردند تمام عوامل «مشاركت گريزي» را يك جا در محيط اجتماعي ايران تجميع كنند. مهم ترين اين عوامل اينهاست:

1- غرب به جريان فتنه در ايران ماموريت داد انتخابات را تحريم كند. حتي جريان هاي داخلي جبهه فتنه هم موظف شدند بي چون و چرا با جريان بيروني هم گام شده و هم از كانديداتوري خودداري كنند و هم از دعوت مردم به مشاركت در انتخابات. هدف دشمن اين بود كه با اين وضع فضا را كاملا يك دست و غير رقابتي جلوه بدهد.

2- آمريكا با اعمال تحريم هاي پي در پي و متمركز كردن تحريم ها بر معيشت مردم، تلاش بي سابقه اي براي تشديد مشكلات اقتصادي و در كنار آن تاريك جلوه دادن دورنماي اقتصادي كشور انجام داد.

3- حتي حلقه انحرافي هم كه تصور مي كرد در غياب اصلاح طلبان تنها گروهي است كه توان بسيج اجتماعي دارد، هيچ انرژي براي ايجاد شور انتخاباتي صرف نكرد.

4- طرف خارجي سعي كرد با برجسته كردن تهديدها عليه كشور اين پيام را به مردم القا نمايد كه در آينده نزديك برخوردي جدي با جمهوري اسلامي انجام خواهدداد و بنابراين منطقي نيست كه كسي تخم مرغ هاي خود را در سبد نظام بگذارد.

5- و در همين حال، دولتمردان آمريكايي در 6 ماه گذشته به روش هاي مختلف اين پيام را به داخل جامعه ايران ارسال كردندكه اگر بار ديگر تحولات سال 88 تكرار شود، حمايت آمريكا از اپوزيسيون متفاوت از آن چيزي خواهد بود كه در سال 88 انجام داد.

معناي ساده تجميع اين 5 عامل در كنار يكديگر اين بود كه حتما بايد مشاركت در انتخابات مجلس افتي محسوس داشته باشد. ارزيابي غربي ها كه انبوهي از كدهاي آشكار در ماه هاي گذشته آن را تاييد مي كند اين بود كه عدم حضور اصلاح طلبان انتخابات را سرد و بي روح خواهد كرد و مردم -بويژه طبقه متوسط شهري در تهران- از آنجا كه هنوز دل در گرو اين جماعت دارند و به دنبال فرصتي براي گرفتن انتقام (؟!) برخوردهاي سال 88 مي گردند، حتما فرصتي به دلپذيري انتخابات مجلس را از دست نخواهند داد. به ياد بياوريد كه عموم تحليلگران غربي و ضد انقلاب وقتي از آنها درباره علت خاموشي و بلكه مرگ يكباره فتنه سبز سوال مي شد، طوطي وار اين پاسخ را تكرار مي كردند كه تحركات اعتراضي سال 88 به هيچ وجه نمرده بلكه به لايه هاي زيرين جامعه منتقل شده و از آنجا كه مردم سخت از گرفتار شدن در مهلكه سركوب در هراسند، فعلا ترجيح مي دهند اعتراض خود را پنهان كنند تا زماني مناسب كه به يكباره همه اين آتش هاي زير خاكستر بيرون خواهد ريخت.

ضد انقلاب از چند ماه مانده به انتخابات مجلس نهم مي گفت آن فرصت طلايي روز 12 اسفند است يعني روزي كه نظام به حضور مردم پاي صندوق هاي راي نيازمند است و بيان اعتراض به شكل عدم مشاركت در انتخابات هم هيچ هزينه امنيتي ندارد. به همين دليل بود كه حلقه لندن و بي بي سي فارسي به عنوان ترمينال تجميع ضد انقلاب از يك هفته مانده به انتخابات حتي عدد پيشنهادي خود را هم -مشاركت 10 درصدي در انتخابات- اعلام كرده بودند و برخي متوهمان در داخل پيشاپيش مقاله مي نوشتند كه «چرا در انتخابات شركت نخواهيم كرد» تا روز 12 اسفند كه به زعم آنها مردم صحنه را خالي كردند، آنها رهبر و پيشواي ملت جلوه كنند!

در روز 12 اسفند به نحوي شوك آور همه اين ارزيابي ها بي معنا از آب درآمد. بويژه مشاركت حدود 40 درصدي مردم شهر تهران در انتخابات مجلس نشان داد همه آن افسانه هايي كه درباره بحراني بودن روابط نظام و طبقه متوسط گفته مي شد بي معنا بوده است. جالب است كه در سراسر كشور هم كسي از كانديداها براي جلب راي مردم نيازي به آويختن از حربه اصلاحات يا انحراف نديد و حتي به عنوان نمونه يك گزارش هم وجود ندارد كه نشان بدهد كسي در فلان حوزه انتخابيه براي محبوب كردن خود در قلوب راي دهندگان، خود را به جريان انحرافي منتسب كرده باشد.

سوال اين است: اين مشاركت محصول چه عواملي است و چرا محاسبات دشمن با محاسبات مردم ايران تا اين حد بيگانه است؟

محورهاي زير صرفا تمهيد يك بحث مقدماتي در اين باره است:

1- بدون شك نخستين عامل در خلق پديده 12 اسفند شخص رهبر معظم انقلاب بوده اند. دشمن ظرف ماه هاي گذشته تلاش گسترده اي براي تمركز حملات رسانه اي بر شخص رهبري انجام داد احتمالا به اين دليل كه خوب مي دانست اين تنها جايگاهي است كه مي تواند همه بافته هاي آنها را در زماني كوتاه پنبه كند. انتخابات 12 اسفند نشان داد اعتبار رهبري در ميان جامعه كه همواره در اوج قرار داشته به مرتبه اي بي سابقه رسيده است و اين بدون شك ناشي از توان منحصر بفرد رهبر بصير انقلاب در مديريت بحراني هاي متعددي است كه مردم ديده اند دشمن چگونه براي طراحي تك تك آنها حريصانه و بي دريغ وقت و امكانات مصرف مي كند.

2- دومين عامل آن است كه اعتماد به آينده كشور و اميد به بهبود و حل مشكلات در چارچوب سيستم فعلي همچنان يك اصل بنيادين در رفتار سياسي مردم ايران است. اين سر جاي خود بحثي مفصل است كه مثلث فتنه-انحراف-بيگانه براي رساندن مردم به اين مرحله كه منشا همه مشكلات را ساختار نظام و راه حل همه مشكلات را تغيير ساختار بدانند چه طراحي عظيمي انجام دادند ولي انتخابات 12 اسفند نشان داد مردم اعتماد به ساختار و توانايي آن براي حل مشكلات را با استواري حفظ كرده اند و محور فتنه-انحراف- بيگانه رسواتر از آن است كه توان خط دهي به مردم ايران را داشته باشد.

3- عامل سوم بي ترديد به تهديدهاي بي رويه اي باز مي گردد كه دشمن در ماه هاي گذشته عليه تماميت و موجوديت كشور روي ميز گذاشت. تصور غربي ها از سال 88 به اين سو همواره اين بوده است كه فشار خارجي به جاي آنكه در داخل اتحاد ايجاد كند، باعث سست شدن پيوندهاي مردم و نظام و در نهايت بحراني شدن محيط سياست داخلي ايران خواهد شد. 12 اسفند روزي بود كه اين ايده را به بوته آزمون گذاشت. در اين روز معلوم شد كه همچنان جامعه ايراني با قوت از الگوي وحدت در مقابل فشار خارجي تبعيت مي كند و اگر فشارها از حد معيني عبور كند، حتي آن كساني كه غرب آنها در زمره سازشكاران و ليبرال ها قلمداد مي كند هم در پيوستن به جبهه مردمي مقاومت عليه دشمن ترديد نخواهند كرد.

درباره تبعات راهبردي انتخابات 12 اسفند در مجالي ديگر سخن خواهيم گفت.

* رسالت

روزنامه رسالت درسرمقاله خود با عنوان "‏بشارت‌هاي 12 اسفند"به قلم محمدمهدي انصاري آورده است:تا چند روز پيش از برگزاري انتخابات 12 اسفند برخي نگران بودند،‌نگران از كاهش مشاركت، نگران از موثر واقع شدن تبليغات منفي و مسموم دشمن و نگران از هر عامل ديگري كه به نحوي انتخابات را تحت‌الشعاع قرار دهد؛ اما در آستانه انتخابات، اين فقط رهبر معظم انقلاب بود كه وعده انتخاباتي پرشور و گسترده را با صراحت به ملت "بشارت" دادند و همين تنها بشارت،‌به همه آرامش داد. يقينا مشاركت حدود 65 درصدي در انتخابات مجلس نهم و ويژگي‌هاي خاص اين انتخابات و پيام‌هاي داخلي و خارجي آن نويد بخش بشارت‌هاي بزرگتر و اميدآفرين براي نظام اسلامي است. در اين خصوص چند نكته به نظر مي‌رسد:

1- مردم شريف و با "بصيرت" ايران اسلامي بار ديگر "وفاداري" خود را به نظام جمهوري اسلامي علي‌رغم همه مشكلات و كاستي‌ها به اثبات رساندند و نمايش بي‌بديلي از روح "مقاومت" و "عظمت" خود را به رخ جهانيان كشيدند. مردم فارغ از سياسي‌كاري‌ها و جناح‌بازي‌ها وحاشيه‌سازي‌ها، با "خلوص نيت" و با اراده‌اي سرشار از "عشق" به كشور و انقلاب به پاي صندوق‌هاي راي رفتند.

2- رهبري نظام به عنوان عالي‌ترين شخصيت مذهبي و سياسي كشور، با هوشمندانه‌ترين شيوه و درگير و دار شديدترين هجمه جنگ نرم دشمن و در اوج بي‌سابقه‌ترين تحريم‌ها عليه ايران اسلامي، مديريت كشور را در شرايط سخت داخلي و خارجي و بويژه پس از فتنه 88 به گونه‌اي عهده‌دار شدند كه "فتح‌الفتوح" ديگري در دوران زعامت و رهبري ايشان رقم خورد.

3- اين انتخابات،‌ في‌الواقع يك رويداد سياسي معنادار و به تعبيري "انتخاباتي كيفي" بود. مردم علاوه بر اينكه به دشمنان نظام پيام‌هاي روشني دادند در داخل هم اولا به صورت ليستي راي ندادند و كاملا گزينشي و بر مبناي شناخت و صلاحيت‌هاي افراد، نمايندگان خود را برگزيدند. ثانيا چهره‌هاي قديمي و ناكارا يا افراد تندرو و افراطي حذف شدند و چهره‌هاي كارآمد، جوان و ولايتمدار بيشتري راهي خانه ملت ساختند. ثالثا بار ديگر "غير قابل پيش‌بيني بودن خود" آن هم در عرصه‌هاي سخت و شرايط دشوار را به اثبات رساندند.

4- بسياري از نخبگان و خواص سياسي دريافتند كه خيلي از پيش‌بيني‌ها و تحليل‌هاي ايشان در قبال روانشناسي سياسي مردم چندان هم دقيق نيست و بايد مردم انقلابي، هوشمند و با كياست ايران را فقط از همان زاويه‌اي كه امام و رهبري تعريف كرده و توصيف مي‌كنند به تحليل بگذارند. همه ما هم كه به نوعي نگران كاهش مشاركت مردم در انتخابات بوديم بايد استغفار كنيم و قدردان اين ملت با بصيرت باشيم زيرا مشاركت انتخابات مجلس هفتم و هشتم به ترتيب 51 و 55 درصد بوده و مشاركت مجلس نهم به حدود 65درصد رسيده است!!

5- "حماسه 12 اسفند" و شورآفريني مردم كه با شعور انقلابي ايشان رقم خورد، وظايف و ماموريت‌هاي منتخبان مجلس آينده را بسيار سنگين و حساس مي‌كند. در دهه پيشرفت و عدالت و در سال‌هايي كه افق روشن 1404 براي ايران اسلامي ترسيم گشته، مجلس جديد بايستي با امانتداري نسبت به اعتماد مردم و قدرشناسي از درايت رهبري نظام، نسبت به مشكلات مختلف جامعه تكاپوي بيشتري از خود نشان دهد و با پرهيز از منازعات جناحي و سياسي‌كاري‌هاي بيهوده، تنها به عزت و عظمت ايران اسلامي بينديشد.

6- "بشارت‌هاي انتخابات 12 اسفند" از حيث داخلي و خارجي عبارت از اين است كه ملت انقلابي و مسلمان ايران از 33 سال پيش راه حقيقي "تعالي و پيشرفت" خود را بازشناخته و در طي اين مسير، هرگز ترديدي به خود راه نمي‌دهد و گذشت زمان، تغيير شرايط، عوض شدن نسل‌ها، آمدن و رفتن دولت‌ها و مجالس و اشخاص ذره‌اي درنگ بر اين اراده پولادين وارد نخواهد آورد. اين را همه بايد بدانند، چه فتنه‌گران و جاهلان و فريب خوردگان داخلي وچه دشمنان و معاندان ملت و نظام اسلامي ...

7- راه نيافتگان به مجلس هم بدانند كه آنها به تكليف شرعي و قانوني خود عمل كرده‌اند و هرگز شكستي براي خود تصور نكنند. آنها به هر حال خود و برنامه‌هاي خود را در معرض انتخاب ملت قرار داده‌اند و تشخيص و راي مردم نيز ملاك و ميزان اصلي است. اما آن راه نيافتگاني كه قبلا نماينده بوده‌اند يا اكنون نماينده هستند و به تشخيص ملت، محروم از نمايندگي شده‌اند بايد به بازخواني عملكردها و موضع‌گيري‌هاي خود بپردازند زيرا تصميم ملت،‌ مملو از پيام‌هاي آشكار و معناداري است كه تنها اهل بصيرت و حقيقت در مي‌يابند. اين افراد بدانند كه راه اصلاح و بازگشت تمام عيار به مسيري كه خواست انقلاب، مردم و رهبري است همواره گشوده است تا شايد در عرصه‌هاي ديگر و فرصت‌هاي بعدي امكان خدمت فراهم آيد.

*آفرينش

روزنامه آفرينش درسرمقاله خود با عنوان "اتحاديه كشورهاي شوراي خليج فارس"به قلم علي رمضاني آورده است : در چند ماه گذشته پادشاه عربستان، عبد الله بن عبد العزيز طرح الحاق و اتحاد كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس را به آنها ارائه داد و تاكيد كردد كه اين اقدام امنيت نظامي و مالي اين كشورها در برابر ايران را تقويت و تحكيم مي‌كند. در اين بين با بررسي پيشنهاد عبدالله بن عبدالعزيز شاه عربستان مبني بر تبديل شورا از حالت همكاري به اتحاديه‌اي مانند اتحاديه اروپا مي توان به چند نكته اشاره كرد:

نخست آنكه با گذشت بيش از سه دهه از عمر شوراي همكاري، چالشهاي كشورهاي اين شورا با يكديگر نه تنها از گام هايي كوچك براي همكاري فراتر نرفته است بلكه در بسياري موارد چالش ميان برخي كشورهاي شوراي همكاري و رهبرانش در عرصه سياسي منطقه حكمفرما بوده و كشورهاي شوراي همكاري را بيشتر به ميانجي گري براي حل چالشهاي دوجانبه سرگرم ساخته است. در اين حال جدا از اتحاد كشورهاي شوراي همكاري در رويارويي با اشغال كويت درسال 1990 عملا هيچ همكاري يا موضع واحد و گسترده اي از سوي شوراي همكاري به سمت اتحاد و يا كنفدراسيون شوراي همكاري باشد، ثبت نكرده است. در اين بين امروزه پيوندها ميان كشورهاي عضو شوراي همكاري بسيار ضعيف‌تر از زمان تأسيس آن در 30 سال پيش است بسياري از اين كشورها با مشكلات استراتژيك و مهمي دست به گريبان هستند.

دوم اينكه بي گمان انتقال از مرحله همكاري به اتحاد ناگهاني و به طور يكباره انجام نخواهد شد چرا كه اين كشورها در سالهاي گذشته با چالشهايي براي همكاري بيشتر روبرو بوده اند . چنانچه توافق نامه تعرفه گمركي ميان كشورهاي عضو همچنان مورد چالش است و هنوز عملي نشده است. علاوه بر اين كشورهاي مذكور همچنان درباره پول واحد چالشهاي عميقي دارند و امارات و عمان مخالف عضويت در آن هستند.گذشته از اين نيز مشكلات و چالشهاي مرزي ميان كشورهاي عضو اين شورا همچنان ادامه داشته است. بنابراين نه تنها ايجاد اتحاد، بلكه برقراري همكاري ميان كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس بعيد به نظر مي رسد.

سوم اينكه موضع گيري كشور هاي اين شورا در سطح اقتصادي و سياسي متفاوت بوده است. از يك سو برخي از كشورها بسيار ضعيف بوده و برخي قدرتمند و عملا قدرت ها نيز نتوانسته اند به كشورهاي ضعيف كمك كنند. (شوراي همكاري خليج فارس فارس وعده ارائه كمك 20 ميليارد دلاري به كشورهاي فقيرتر در اين شورا يعني بحرين و عمان داده اما اين مبالغ تاكنون به اين كشورها داده نشده است) از سوي ديگر نيز مواضع سياست خارجي اين كشور ها نيز متفاوت است مثلا موضع شش كشورشوراي همكاري روابط ديپلماتيك واحدي در تعامل با ايران ندارند و اين روابط نه تنها متفاوت بلكه گاه با يكديگر متناقض است. آنچه مشخص است هر چند كنفدراسيون كشورهاي شوراي همكاري خليج فارس اكنون مد نظر برخي از قدرت هاي اصلي اين شورا بويژه عربستان قرارگرفته است اما بي شك با توجه به اهداف برتري جويي رياض در منطقه و مقاومت كشورهايي مانند عمان و قطر و مردم بحرين به نظر نميرسد اين طرح با موفقيت چنداني بويژه در كوتاه مدت روبرو گردد.

* مردم سالاري

روزنامه مردم سالاري درسرمقاله خود با عنوان "‏ابهت ديكتاتورها در شمال"به قلم علي ودايع آورده است: ولا ديميرپوتين همانطور كه قابل پيش بيني بود، با 63/73 درصد آرا به عنوان رئيس جمهور روسيه با چشماني اشك بار به كرملين بازگشت تا سكان هدايت روسيه را برعهده گيرد. كشورهاي گوناگون جهان و ملل رنگا رنگ او را با عناوين مختلفي مي شناسند; روس ها هم با رهبراني همچون استالين، لنين و سلسله تزارها شناخته مي شوند. اگر اين ملت شخصيت هاي شهيري در حوزه ادب و هنر همانند تولستوي براي افتخار دارند اما روسيه با نام ديكتاتورهاي مخوف و سيستم هاي اطلا عاتي پيچيده همچون كاگ ب و اف اس بي، شناخته مي شود. پس از دوران اتحاديه جماهير شوروي و فروپاشي اسفناك كمونيسم؛ پوتينيسم، حكومت پررنگ دولتي ها با سوار شدن بر نگراني هاي عمومي ناشي از هرج ومرج حاكم بر جامعه روسيه، كرملين را از آن خود كرد. ولا ديمير با همراهي مرداني هم جنس خود كه از تاريكي كاگ ب به ميدان سياست آمده بودند، همه مسائل را در چنگ خود گرفت. پس از آغاز قدرت نمايي حكومت پوتينيسم، اگر چه وضعيت مردم به يمن افزايش قيمت نفت بهبود يافت، اما اقتصاد روسيه در جريان خصوصي سازي اقتصادي، منابع مالي و اقتصادي توسط ياران پوتين كه بعدها بنيان گذاران حزب روسيه واحد شدند، چپاول شد. در دوران پوتين مافياي روسي كه خردسال بود به چند سازمان بزرگ تبديل شد تا مردان مافيايي هم ياران جديد كرملين باشند كه براي حفظ قدرت، دست به هركاري مي زدند. تصوير روسيه دوران پوتين، چهره چندان خوشايندي نيست اما در كشوري كه ديكتاتورهاي مخوف به عنوان ستاره ميدان سرخ مي درخشند، قتل روزنامه نگاران منتقد يا كشتار مسلمانان چچن آنچنان عجيب نيست. در دوران پس از پوتين، ديميتري مدودف همانند يك مهره شطرنج بازي ولا ديمير رئيس جمهور شد اما شاه همچنان پوتين بود. پوتين رئيس جمهور روسيه بوده و هست تا چهره روسيه را براي ساليان سال تحت تاثير قرار داده و آينده ميدان سرخ را هم ترسيم خواهد كرد. مردم سرزمين پارس خاطره تاريخي خوبي را از روس ها ندارند؛ از پتركبير و تزارهاي كوچك و بزرگ گرفته تا رهبران اتحاديه جماهير شوروي همه وهمه به ايران و ايرانيان ضربه زدند تا در چپاول منابع ملي اين كشور با ابهت گوي رقابت را از كت قرمزهاي بريتانيايي بربايند. روس ها كه مجلس بهارستان را روزگاري به توپ بستند، پيش از آن دست به قتل عام مردم تبريز و شهرهاي ديگري زده بودند كه در مقابل روس ها مقاومت مي كردند و پس از آن دستشان به خون قهرماناني همچون ميرزا كوچك خان جنگلي و مشروطه طلبان آلوده شد. روس ها در جريان جنگ جهاني دوم، علي رغم پيمان استراتژيك با رضاشاه همراه نيروهاي متفقين خاك ايران اسلا مي را مورد تاخت و تاز قرار دادند تا استالين به همراه چرچيل انگليسي و روز ولت آمريكايي در تهران عكس يادگاري بگيرند. اين شوروي بود كه در جريان ملي شدن صنعت نفت ايران، دست به هر كارشكني كه مي توانست بزند، زد تا جلوي قطع دست بريتانيا را بگيرد.كودتاي 28 مرداد آمريكايي با چراغ سبز و اطلا ع كامل كرملين صورت گرفت. در جريان جنگ تحميلي، شوروي براي تجهيز صدام با غرب مسابقه گذاشته بود. و حال با اين همه سابقه، برخي براي روس ها عليرغم شعار كليدي «نه شرقي، نه غربي، جمهوري اسلا مي» جان فشاني مي كنند. روسيه چه در دوران پوتين و چه در دوران رياست جمهوري مدودف، همواره مواضع متناقضي در برابر تهران اتخاذ كرده است.

براساس اسناد ويكي ليكس، در سال 2006 شخص ولا ديميرپوتين فرمان كارشكني در فعاليتهاي هسته اي ايران را صادر كرده است; تا اوت 2010 قرار بود روس ها نيروگاه اتمي بوشهر را راه اندازي كنند حال آنكه با گذشت چند سال هنوز نيروگاه بوشهر وارد مدار نشده است و آنچه هم كه انجام شده، توسط دانشمندان و نخبگان هسته اي ايران اسلا مي انجام شده است. نكته جالب اينجاست كه براساس اسناد ويكي ليكس همين روس ها در انتشار و توليد ويروس استاكس نت دخالت داشته اند. موضوع زماني حاد مي شود كه بدانيم در يك معامله پنهاني روس ها و ژنرال هاي رژيم صهيونيستي بر سر ايران و گرجستان با يكديگر معامله كردند و علا وه بر كد موشك هاي ايراني كه به تلآويو ارايه كردند از تحويل پدافند اس 300 براي مدت طولا ني سرباز زدند. تاريخ گواهي مي دهد، برادر پوتين يا رفيق استالين همه و همه زاده يك كشور هستند و در لحظه حساس نه تنها به عهد و پيمان خود عمل نمي كنند، بلكه در مهلك ترين زمان دست به معامله بر سر ياران خود مي زنند. اين است ماجراي ايران اسلا مي و كشوري كه حسرت يك دموكراسي غير خشن را بر دل دارد.

* جمهوري اسلامي

روزنامه جمهوري اسلامي درسرمقاله خود با عنوان "‏رجزخواني‌هاي انتخاباتي " آورده است:باراك اوباما، رئيس‌جمهور آمريكا، در اجلاس سالانه "كميته امور عمومي آمريكا و اسرائيل" معروف به "آيپك" درباره پاي بندي خود به حمايت از رژيم صهيونيستي و همينطور مقابله جدي با جمهوري اسلامي ايران به خاطر چيزي كه او آن را فعاليت‌هاي هسته‌اي و رفتن به طرف سلاح هسته‌اي ناميده، مطالبي گفته است كه كاملاً جنبه نمايشي و تبليغاتي دارد. انتخابات رياست جمهوري آمريكا قرار است در آبانماه سال آينده برگزار شود و انتخاب مجدد باراك اوباما براي او و حزب دموكرات آمريكا كاملاً حيثيتي است. اين نكته براي حزب دموكرات آنقدر اهميت دارد كه او بعد از سخنان چاپلوسانه و متملقانه‌اي كه براي جلب نظر صهيونيست‌ها در اجلاس "آيپك" به زبان آورد، اين نكته را هم اضافه كرد كه: "طي روزهاي آينده منتظر باشيد تا رقباي جمهوري خواه از پايبندي شان بر روابط آمريكا و اسرائيل سخنان بسياري بگويند اما شما مي‌توانيد پايبندي من را بر اين مساله در اقداماتم ببينيد چرا كه طي سه سال اخير به وعده‌هاي خود در قبال اسرائيل پايبند بوده و در تمام لحظات حساس، ما تكيه گاهي براي اسرائيل بوده ايم."

اظهارات رئيس‌جمهور آمريكا در اجلاس "آيپك" دو بخش دارد. بخش مربوط به تملق‌هائي كه او به صهيونيست‌ها گفته و بخش حملاتي كه به ايران كرده تا نظر صهيونيست‌ها را بيشتر به خود و حزب دموكرات جلب كند.

در بخش اول، اوباما، بار ديگر از كلمه "مقدس" براي حمايت‌هاي آمريكا از رژيم صهيونيستي استفاده كرد و افزود: "در تمام لحظات حساس، تكيه گاهي براي اسرائيل بوده ام". وي گفت: تمام مدت سه سالي كه در پست رياست جمهوري بودم به اسرائيل كمك كردم و اين فقط يك شعار نبود، بلكه در موضوعات مهمي مثل گزارش نمايندگان مجامع بين‌المللي كه اسرائيل را محكوم كردند من در كنار اسرائيل قرار گرفتم، در ماجراي كشتي آزادي كه اسرائيل به آن حمله كرد و محكوم شد، من از اسرائيل حمايت كردم و در جنگ غزه نيز من حامي اسرائيل بودم.

اين سخنان، موجب شد شيمون پرز رئيس رژيم صهيونيستي كه در اجلاس "آيپك" حضور داشت، زبان به تمجيد از اوباما بگشايد و بگويد: "باراك اوباما، دوست اسرائيل در كاخ سفيد است". وي افزود: "اوباما شديداً و عميقاً به اسرائيل پاي‌بند است و تحت رهبري وي ائتلاف امنيتي ميان واشنگتن و تل‌آويو به بالاترين حد خود رسيده و اين مسأله انعكاس دهنده ارزش‌هائي است كه آمريكا را به كشوري بزرگ تبديل كرده و به اسرائيل نيز امنيت بخشيده است."

بخش دوم سخنان اوباما كه حاوي حملاتي تند به ايران است نشان مي‌دهد وي اطمينان نداشته با تعريف و تمجيدهاي داغ از رژيم صهيونيستي، توجه و رضايت صهيونيست‌ها را كاملاً جلب كرده باشد. به همين جهت، چاشني حمله به ايران را زياد كرد و نسبت به گذشته تندترين سخنان را عليه ايران به زبان آورد. وي ضمن متهم كردن فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران به گرايش به سوي نظامي شدن و توليد سلاح هسته اي، گفت: من، به عنوان رئيس‌جمهور و فرمانده نيروهاي مسلح عميقاً صلح را بر جنگ ترجيح مي‌دهم و فقط وقتي زمان و شرايط ايجاب كند به زور متوسل خواهم شد و مي‌دانم كه مقامات اسرائيلي نيز همگي با هزينه‌ها و پيامدهاي جنگ آشنائي دارند." رئيس‌جمهور آمريكا به اين مقدار راضي نشد و تلاش كرد با جملات ديگري كه باحمايت از رژيم صهيونيستي همراه بود رجزخواني خود را تكميل كند. وي افزود: ما همگي ترجيح مي‌دهيم اين مسأله به شكل ديپماتيك حل شود، اما مقامات ايراني نبايد هيچ ترديدي درباره اداره آمريكا داشته باشند، همانطور كه نبايد به حق حاكميت اسرائيل براي اينكه خودش درباره آنچه براي برآوردن نيازهاي امنيتي‌اش ضروري است، تصميم گيري كند، ترديد نداشته باشند."

اوباما، با تكرار تهديدها نشان داد كه براي دوباره رئيس‌جمهور شدن اهميت بسيار زيادي قائل است و به همين جهت براي چندمين بار در سخنراني خود اين مطلب را با عبارت مختلف و اينبار اينگونه تكرار كرد كه: "در رابطه با برنامه هسته‌اي ايران، هيچ گزينه‌اي را از روي ميز كنار نمي‌گذاريم و در اين باره جدي هستيم، زيرا يك ايران مسلح به سلاح اتمي كاملاً مغاير با منافع امنيتي اسرائيل است و در عين حال با امنيت ملي آمريكا نيز مغايرت دارد."

آنچه در حاشيه اظهارات اوباما در "آيپك" لازم است گفته شود اينست كه براي ملت آمريكا وجود رئيس جمهوري كه حيثيت خود و حزب متبوع خود را در گرو يك مشت صهيونيست دوره گرد و يك دولت جعلي غاصب و تروريست مي‌داند، ننگ بزرگي است. مردم آمريكا نيز از همين حقارت رئيس‌جمهور خود رنج مي‌برند. اينكه عده‌اي از مردم آمريكا بعد از سخنراني اوباما اعلام كردند به سياست‌هاي وي در قبال ايران معترضند و با حمايت‌هاي دولت آمريكا از رژيم صهيونيستي موافق نيستند، بيانگر همين مطلب است.

اما آنچه به ايران مربوط مي‌شود، علاوه بر نادرستي اتهام گرايش فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران به نظامي گري، اصولاً تهديدهائي كه در اظهارات اوباما آمده، اظهارات نخ نما شده‌ايست كه 33 سال است مردم ايران آنها را شنيده‌اند و با بي‌اعتنائي از كنار آنها گذشته‌اند. اسلاف اوباما علاوه بر تهديدهاي لفظي عليه ايران، وارد عمل نيز شدند و طرفي نبستند. بنابر اين، بهتر است آقاي اوباما بيش از اين ملت آمريكا را گروگان صهيونيست‌ها قرار ندهد و به تعهد خود براي حفظ اعتبار و حيثيت ملي كشور خود پاي بندي نشان دهد. ضمناً اين واقعيت نيز براي افكار عمومي جهان قابل درك است كه رجزخواني‌هاي انتخاباتي همواره دوره و موسمي دارند و معمولاً رجزخوان‌ها به حرف‌هاي توخالي و بي‌پشتوانه زدن عادت دارند.

* شرق

روزنامه شرق درسرمقاله خود با عنوان "اقدامي با هدف جرم‌زدايي"به قلم سعيد معيدفر* آورده است:رفع الزامي بودن ثبت قانوني ازدواج موقت از نظر جامعه‌شناسي بيش از پيش متاثر از سياست «جرم‌زدايي» است. در حال حاضر آنچه كه جامعه‌شناسان و محققان اجتماعي به روي ‌آن توافق دارند، اين است كه آسيب‌هاي اجتماعي در جامعه ايران رو به افزايش است و يكي از ساده‌ترين و ابتدايي‌ترين راه‌حل‌ها براي كاهش اين مساله جرم‌زدايي است. چراكه متاسفانه راه‌هاي ديگري پيش‌بيني نشده است و مطالعات و تحقيقات كلان به منظور حل ريشه‌اي اين موارد از عهده مسوولان خارج است. به همين منظور است كه جرم‌زدايي مطرح مي‌شود، به طوري كه افزايش تعداد مجرمان، جرايم و زندانيان هزينه‌هاي زيادي را تحميل كرده است. همچنين از سوي ديگر بعد از انقلاب در ايران علاوه بر جرم‌هايي نظير اعتياد، فساد، سرقت و ساير جرايم، مبحث «جرايم منكراتي» كه شامل روابط خارج از عرف ازدواج است و نيز مشروبات الكلي مطرح شد. پس از آن سعي شد كه جامعه از اموري غيراخلاقي منزه شود و ناخواسته جرم‌هايي مطرح شد كه در جوامع ديگر جرم‌هايي اين‌چنيني مطرح نبود.

به‌طوري كه در كشورهاي ديگر روابط خارج از عرف ازدواج دايم تا زماني كه تجاوز به عنف يا مصرف مشروبات الكلي تا زماني كه نظم اجتماعي را برهم نزند، جرم محسوب نمي‌شود.بر اين اساس در شرايطي كه انواع آسيب‌هايي نظير سرقت، خشونت، فساد و كلاهبرداري‌ها به همراه جرم‌هايي كه به «اخلاقيات منكراتي» محدود مي‌شود، افزايش يافته است، ديگر تا كي مي‌توان بخش وسيعي را مجرم خواند.اين روند باعث شده است كه بسياري از قاضيان با توجه به ظرفيت اندك زندان‌ها و افزايش جرايم در بسياري از موارد مجبور به ناديده‌گرفتن قوانين و جرم‌ها نسبت به افراد شوند. اتفاقي كه در حال حاضر رخ داده است و ثبت رسمي ازدواج موقت الزامي نيست، از نظر جامعه‌شناختي از اين لحاظ قابل تحليل است كه سعي بر جرم‌زدايي شده تا قاضيان ناچار نشوند قانون را ناديده بگيرند.همچنين با توجه به اينكه اين روابط جرم تلقي مي‌شود و اين شايبه پيش مي‌آيد كه اگر جرم‌زدايي كنيم، اين‌طور برداشت مي‌شود كه مجوز اين اقدامات را داده‌ايم، درصورتي كه از نظر جامعه‌شناختي و با توجه به شواهد موجود، جامعه منتظر ‌چنين مجوزي نيست. در تحليل جامعه‌شناختي اين اقدام كاري به خوبي يا بدي اين مساله نداريم، نكته مهم اين است كه رفع الزام ثبت ازدواج موقت اقدامي در جهت جرم‌زدايي است و غيراخلاقي بودن تبعات و سوءاستفاده‌هايي كه احيانا صورت مي‌گيرد نيز بايد به افق‌هاي اخلاقي جامعه واگذار شود. طوري كه وضعيت كنوني جامعه نشان مي‌دهد كارهايي در جهت ضوابط خارج از عرف جامعه رو به افزايش است.

*جامعه‌شناس و پژوهشگر اجتماعي

*تهران امروز

روزنامه تهران امروز در يادداشت خود با عنوان "تنها بازيگر شهر"به قلم حجت كاظمي آورده است:‏پيروزي قابل انتظار ولاديمير پوتين در انتخابات رياست جمهوري روسيه منجر به تكرار اين سوال شد كه اين موفقيت تا چه اندازه حاصل رقابتي واقعي و منصفانه بوده است؟بسياري معتقدند كه اين پيروزي حاصل يك زمينه سازي گسترده و نوعي مهندسي سياسي بوده است كه پوتين و حاميان وي بارها از آن سود برده اند.در عين حال گروهي ديگر نيز معتقدند كه پيروزي حزب روسيه متحد و شخص پوتين بايد از جنس پيروزي ها حزب عدالت و توسعه و اردوغان تلقي شود؛ يعني پيروزي برآمده از موفقيت در حل مسائل مبتلا به جامعه تلقي شود.با درنظر داشتن تحليل هاي مختلف، مي توان چندين دليل را به عنوان پس زمينه اين پيروزي مطرح كرد:

1 - بخش مهمي از دلايل موفقيت پوتين در عرصه سياست روسيه در يك دهه گذشته بايد بر زمينه تجربه سياسي و اجتماعي دهه اول پس از فروپاشي شوروي تحليل شود.دهه 90 براي روسها، دوران نابساماني، فروپاشي همه جانبه اقتصادي و اجتماعي،بحران هويت، افول پرستيژ بين المللي و مهم تر از همه دست و پنجه نرم كردن نظام سياسي با مجموعه اي از نخبگان فاسد و ناكارآمد است. اين نخبگان نقش مهمي در از دست رفتن اعتماد به نفس روسها به عنوان ملتي داراي جهت‌گيري هاي استثناگرايانه داشتند.ظهور ولاديمير پوتين و حزب روسيه متحد در صحنه سياسي روسيه، اگرچه در متن نظام سياسي و نخبگان فاسد آن صورت گرفت، ولي توانست با فراتر رفتن از منطق حاكم بر سياست روسيه در دهه 90، بر نابساماني ها غلبه و سامان سياسي را به روسيه بازگرداند.تخفيف بحران سياسي به ويژه سركوب خواسته هاي جدايي طلبانه،خارج كردن نسبي فضاي سياسي از كنترل باندهاي مافيايي،بازگرداندن پرستيژ ملي و پايان سردرگمي در سياست خارجي و... از جمله مواردي بودند كه پوتين را به چهره محبوب روسها بدل كرد.

* حمايت

روزنامه حمايت دريادداشت خود با عنوان "مجلس هشتم و انتظارات حقوقي" ‏آورده است:با برگزاري انتخابات نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي و تعيين تكليف منتخبين بسياري از حوزه هاي انتخابيه و مشخص شدن افرادي كه به دور دوم در برخي حوزه‌ها راه پيدا كردند تا در دور دوم مبتني بر حد نصاب لازم براي ورود به مجلس تعيين تكليف نهايي صورت گيرد، در حال حاضر مشخص شده است كه بسياري از نمايندگان محترم فعلي مجلس هشتم بار خدمتگزاري ملت در مجلس شوراي اسلامي از دوش آنها برداشته شده و در آينده بايد در سنگرهاي ديگر در خدمت مردم باشند. تا زمان پايان رسمي دوره مجس هشتم هنوز مدت قابل توجهي باقي مانده است از همين رو چند نكته از منظر انتظارات حقوقي خطاب به نمايندگان محترم مجلس هشتم مي توان مطرح كرد. اميد است مفيد واقع و يادآوري اين نكات مرضي خداوند سبحان واقع شود. نكته اول اينكه جا دارد از همه تلاشهاي انجام شده طي 4 سال گذشته توسط نمايندگان دوره هشتم مجلس قدرداني و سپاسگزاري كنيم. نمايندگان دوره هشتم مجلس شوراي اسلامي در سال‌هايي بعضاً طوفاني و بحراني نماينده ملت بودند و به هر صورت در قالب قانونگذاري هاي مختلف يا اقدامات نظارتي كارنامه‌اي از خود بر جاي گذاشتند كه قطعاً در آينده دقيق تر مورد ارزيابي و داوري قرار خواهد گرفت.از حيث قانونگذاري‌هاي مورد توجه محافل حقوقي شايد مهمترين يادگاري مجلس هشتم تصويب قانون مجازات اسلامي باشد. اگرچه تصويب قانون برنامه پنجم توسعه كشور نيز امري راهبردي وداراي اهميت زياد بود كه در اين مجلس انجام شد. همچنين نمايندگان در خصوص قوانين مفصل مشابه ديگري همانند آيين دادرسي كيفري يا قانون تجارت يا لايحه حمايت از خانواده نيز بسيار وقت گذاشتند و تلاش‌هاي قابل تقديري معمول شد كه اميد است تا پايان همين مجلس اين موارد نيز همه مراحل قانوني خود را طي كنند و از جمله يادگاري هاي مجلس هشتم باشند. در حيطه اقتصادي و تحولات ساختاري كشور نيز مجلس هشتم نقش مهمي بر دوش داشت چه از جهت تصويب قوانين مربوطه و چه از جهت نظارت بر فرايندهاي اجرا كه اين بخش از تلاشهاي مجلس نيز غيرقابل فراموشي است. مجلس هشتم از بُعد نظارتي نيز بارها عالي ترين سطوح اجرايي را در معرض پرسش قرار داد و همين امر نيز باعث شد كه در مواردي چالش هايي بين قوه مجريه و قوه مقننه بروز يابد ولي به هرحال مجلس همواره تلاش كرد كه ديده بان ملت باشد. البته در همين بخش برخي بر اين باورند كه مجلس هشتم نتوانست برخي خلاف قانون ها را اصلاح كند كه به هرحال در اين مورد نيز بايد مصداقي و مشخص ارزيابي خود را ارائه نمود ونمي شود كلي گوئي كرد. نكته دوم اينكه برابر آنچه در دستور كار كميسيون‌هاي تخصصي مجلس قبل از انتخابات 12 اسفند قرار گرفته است طيف وسيعي از موضوعات هم اينك در مجلس مطرح مي باشد كه هنوز تعيين تكليف نشده است. از حيث محتوايي برخي از اين موارد لايحه و برخي طرح‌هاي قانوني پيشنهادي نمايندگان هستند. از جمله مهم ترين اين موارد لايحه بودجه سال 1391 كشور است. سواي اين مورد فوري، درحيطه هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي و مدني و بين المللي طرح ها و لوايحي در دست بررسي هستند. خوب است نمايندگان محترم مجلس با حوصله و تدبير در اين مدت باقيمانده از عمر مجلس هشتم، برابر روال سابق فعاليت و تلاش خود، تكليف بسياري از اين موارد مطروحه را روشن كنند تا بار زيادي براي مجلس بعدي بر زمين نماند. نكته سوم اينكه در مجلس هشتم بحث تنقيح قوانين جدي گرفته شد. معاونتي با همين نام شكل گرفت و قراردادهاي بزرگي با برخي مراكز بيرون از مجلس بسته شد تا تنقيح قوانين به صورت فني انجام پذيرد و از تورم قوانين پراكنده در موضوع واحد جلوگيري شود. اين موضوع از اهميت بسياري برخوردار است. خوب است تجربيات موفق حاصله در اين زمينه تا قبل از پايان مجلس هشتم تدوين گردد تا مجلس نهم از آنها بهره مناسب را در جهت استمرار اين هدف ملي ببرد ودر آينده شاهد قانونگذاري‌هاي پراكنده در موضوع واحد نباشيم. همچنين در همين دوره مجلس هشتم، مركز تحقيقات اسلامي مجلس نيز در قم دائر شد كه سال آغازين خود را پشت سر گذاشت و در آينده انتظار خدمات فكري وديني جدي از مجراي اين مركز به نمايندگان محترم مي رود.نكته چهارم اينكه مجلس شوراي اسلامي برابر اصل نود قانون اساسي در قالب كميسيوني به همين نام اختيارات وسيعي در جهت رسيدگي به شكايات مردم از طرز كار قواي سه گانه دارد. عملكرد اين كميسيون در جلب رضايت مردم و رفع گلايه ها از عملكرد نهادهاي مختلف نظام جمهوري اسلامي بسيار حائز اهميت است. اينكه كميسيون مزبور در خصوص برخي مصاديق پرسروصداي سياسي اظهار نظر كند و به قول معروف خودي نشان دهد، چندان مطلوب نيست بلكه مهم اين است كه مردم اثر پيگيري هاي اين كميسيون را در حوزه رعايت حق هاي مختلف خود ببينند و نهادها و سازمان هاي مختلفقواي سه گانه عملاً ا حساس كنند كه كميسيون مزبور كوچك ترين خلاف آنها را رصد و پيگيري مي كند. شايسته است مجلس هشتم عملكرد در اين زمينه خود را شفاف اطلاع رساني كند تا نمايندگان دوره نهم مجلس شوراي اسلامي مبتني بر تجربيات 8 دوره مجلس از ظرفيت هاي قانوني موجود بهره موثرتري ببرند ونقاط ضعف اين بخش را رفع كنند.

نكته پنجم اينكه متأسفانه مجلس هشتم نيز مثل بسياري از مجالس قبل خود نتوانست ارتباط تنگاتنگي با مراكز تخصصي علمي مختلف كشور و نخبگان برقرار كند تا در قبال هر اقدام قانونگذاري نظريه هاي علمي مشورتي مختلفي در سطح كشور توليد و در اختيار نمايندگان محترم قرار گيرد. تأمين اين مهم نيازمند بازنگري در نوع نگرش نماينده مجلس و كليت مجلس به جايگاه خود است. نمايندگان مجلس بيش از هر بخش ديگر قواي سه گانه همواره بايد تجلي خواسته هاي مردم باشند. همواره از مردم مشورت بگيرند و دائما نخبگان و متخصصين كشور را در فعاليت هاي خود به كمك بگيرند. اميد است در مجلس نهم اين نقيصه مرتفع شود تا شاهد ارائه طرح هاي قانوني غير فني وبعضا بسيار ابتدائي واز حيث حقوقي فاقد اصول اوليه، از سوي نمايندگان نباشيم. نمونه اين قبيل موارد زياد است كه اگر قرار بر ارزيابي دقيق بود يك به يك را مي شد مطرح كرد.نكته ششم اينكه بعضا در اظهار نظرهاي برخي نمايندگان يا در واكنشهاي آنان در مقام قانونگذاري يا نظارت اين نقيصه سابقه دار در مجلس هشتم نيز ديده شد كه در موارد زيادي تحت تاثير نوعي شعار زدگي وحركت كليشه اي اقدام يا اظهار نظر شده در حالي كه نماينده ملت بايد بسيار سنجيده ومحاسبه شده وبدور از شعارزدگي وحركتهاي كليشه اي همواره منادي آزاديهاي مشروع وحقوق تمامي آحاد ملت ونه فقط همفكران خط وگروه سياسي خود باشد. ايفاي اين نقش آگاهي بالا، هاضمه قوي تحليلي ، شرح صدر مناسب و درك و نگرش ملي وفرابخشي را ميطلبد كه دائما بايد در اين زمينه تمرين كرد. اميد است در مجلس نهم درصد پديده منفي مورد نظر كمتر شود. تا عموم شهروندان از هر طيف وطبقه وگروه وجنس وقوميت ونگرشي احساس كنند كه مي توانند از نمايندگان ملت در مجلس براي رفع مشكلات مربوط به حقوق انساني خود كمك بگيرند.

سخن آخر

سند چشم انداز ايران 1404 در راستاي قانون اساسي جمهوري اسلامي هدف گذاري هاي كلاني را فراروي كشور قرار داده است. همچنين قانون برنامه پنجم توسعه و پيشرفت كشور تازه يكسال از اجراي آن گذشته و چهار سال ديگر آن باقي مانده است. مجلس هشتم در هر يك از زمينه هاي كلاني كه ادامه آن را مجلس نهم خواهد پيمود، لازم است ارزيابي دقيق و پرونده مشخصي براي مجلس نهم بر جاي گذارد تا مجلس بعدي وقت خود را صرف اموري نكند كه در واقع بايد از خروجي هاي مجلس هشتم بهره مند شود. اميد است نمايندگان محترمي كه بار خدمتگزاري در مجلس از دوش آنها برداشته شده در اين مدت باقيمانده مجلس هشتم بي انگيزه و بي حوصله به فعاليت هاي خود در مجلس ادامه ندهند بلكه همچنان پرشور و با انگيزه روزهاي پاياني را سرشار از كار و تلاش نمايند و جامعه شاهد اقدامات شايسته در همين مدت باقيمانده از آنها باشد.از همه ما جز همين خوبي ها چيز ديگري بر جاي نمي ماند وماندگار نمي شود، پس هر چه مي توانيم بايد خوبي برجاي گذاريم و از ياد نبريم كه خدا آگاه ترين به اعمال ونيّات ماست .

* دنياي اقتصاد

روزنامه دنياي اقتصاد درسرمقاله خود با عنوان "قانون كسب‌وكار: نقطه عطف در روابط دولت و بخش خصوصي"به قلم سيدامير سياح ‏آورده است:سرانجام پس از يكسال و نيم تلاش مشترك اتاق ايران و مركز پژوهش‌هاي مجلس «قانون بهبود مستمر محيط كسب‌و‌كار» روز سوم اسفند1390 به تاييد نهايي شوراي نگهبان رسيد و به‌زودي براي اجرا ابلاغ مي‌شود.

اكنون كه گرد و غبار جنجال‌هاي ايجاد شده در زمان بررسي اين قانون در صحن علني مجلس خوابيده، ضمن مرور احكام و اهداف اصلي آن، تذكر نكاتي درباره حواشي در زمان بررسي و تصويب اين قانون ضروري به نظر مي‌رسد.

بخش اول: مهم‌ترين احكام و اهداف قانون بهبود مستمر محيط كسب‌و‌كار: مواد2و3، دولت را موظف مي‌كند قبل از تصميم‌گيري درباره كسب‌و‌كارها با تشكل‌هاي اقتصادي مرتبط مشورت و نظر آنها را استعلام كند. مواد7و8 پنجره واحد ارائه خدمات و نيز استفاده از فناوري اطلاعات در خدمات به فعالان تجاري خارجي را الزامي مي‌كند. مواد9و10ظرفيت‌هاي سفارتخانه‌ها و نمايندگي‌هاي سياسي ايران در خارج را در خدمت صادركنندگان و ديگر فعالان اقتصادي ايران قرار مي‌دهد و زمينه تسهيل صدور رواديد براي سرمايه‌گذاران خارجي و تجار ايراني را فراهم مي‌كند. مواد11و12مسوولان اقتصادي را موظف مي‌كند در قالب شوراي گفت‌وگوي دولت و بخش خصوصي، به‌طور مستمر مطالبات نمايندگان توليدكنندگان بخش‌هاي خصوصي و تعاوني را «استماع» كنند و به آنها پاسخ دهند.

شوراي گفت‌وگو، مرجع تصميم‌گيري نيست، اما تصميم‌ساز است و با ابزار مذاكره و اقناع، زمينه تفاهم ميان حكومت و فعالان اقتصادي را در جهت «بهبود محيط كسب‌و‌كار» فراهم مي‌كند. دبير شوراي گفت‌وگو (رييس اتاق ايران) موظف است قبل از هر جلسه، دستور جلسه را در اختيار رسانه‌ها قرار دهد و پس از هر جلسه نتيجه را به اطلاع رسانه‌ها برساند تا مخالفت بي‌‌دليل دولتمردان با مطالبات فعالان اقتصادي«پرهزينه» باشد.

مواد 13، 14 و 15 شاخه‌هاي استاني شوراي گفت‌وگوي دولت و بخش خصوصي و نيز شاخه‌هاي آن در دستگاه‌هاي اجرايي را مدون كرده است. ماده 16 شهرداري‌ها را موظف مي‌كند براي توليدكنندگان كوچك و متوسط و نيز فروشندگان كم سرمايه، امكان عرضه محصول با حداقل حق‌الاجاره را فراهم كنند. انتظار مي‌رود با اجراي اين ماده، اولا قيمت سرقفلي مغازه‌ها به‌خصوص در شهرهاي بزرگ تعديل شود و انحصار اصناف شكسته و رقابت در عرضه محصول گسترش يابد و ثانيا فروشندگان دوره‌گرد و كم‌سرمايه، بتوانند در محيطي امن و قانوني و بدون مزاحمت ماموران شهرداري به كسب‌و‌كار حلال بپردازند. ماده17 مشاوره مديريت در ايران را نظام‌مند مي‌كند.ماده18 بازار كار مشاغل ساختماني را متشكل و قانونمند و براي عرضه‌كنندگان و تقاضاكنندگان اين خدمات، امن مي‌كند.

مواد19 ،20 و 21 دستگاه‌هاي حكومتي اعم از شهرداري و موسسات شبه دولتي در همه استان‌ها و شهرها را موظف مي‌كند، اطلاعات همه معاملات خود اعم از خريد، فروش، مناقصه و مزايده را قبل و بعد از معامله اعلام كنند. حتي دلايل ترك تشريفات مناقصه، برنده مناقصه، مبلغ قرارداد با برندگان مناقصه ترك تشريفات شده و ... را كاملا شفاف در سامانه‌اي اينترنتي به اطلاع عموم برسانند.

ماده 22 دستگاه‌هاي اجرايي را مكلف مي‌كند در معاملات خود، توليدكنندگان كالا و خدمات از بخش‌هاي تعاوني و خصوصي را در اولويت قرار دهند. ماده23دستگاه‌هاي اجرايي را از تحميل شرايط ناعادلانه بر فعالان اقتصادي خصوصي و تعاوني منع مي‌كند. ماده24دولت را از تغيير ناگهاني و غافلگيركننده سياست‌هاي اقتصادي منع مي‌كند.

ماده25 تصريح مي‌كند در زمان كمبود برق يا گاز در فصول پرمصر

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]