واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - حسین مسعودنیا دیدار مسئولان و مقامات بلندپایه کشور با رهبر انقلاب در ماه مبارک رمضان اگرچه به ظاهر مراسمی شبیه به سالهای قبل بود ولی امسال بیانات مقام معظم رهبری تأکید بر وحدت ملی در ایران بود؛ موضوعی که شاید در رویدادهای پس از انتخابات تا اندازه ای خدشه دار گردیده بود. بنظر می رسد تأکید بر این موضوع در فضای کنونی جامعه ایران ناشی از چند مسئله باشد: 1- فشارهای خارجی به رهبری آمریکا در ماههای اخیر بر ایران افزایش یافته است. تأمل در سیاست خارجی آمریکا بیانگر این مهم است که دولتمردان آمریکا از هر حزب که باشند بدلیل محور قراردادن این دکترین که هرکه با ما نیست از ما نیست حاضر به قبول واقعیت های انقلاب ایران نباشند لذا هر روز با بهانه قراردادن موضوعی جدید درصدد افزایش فشارها بر ایران بر می آیند. بنابراین باتوجه به این تجربه تاریخی که یگانه راه مقاومت در برابر تهدیدات خارجی وحدت ملی است و این موضوع در طول تاریخ معاصر ایران جوابگو نیز بوده نیست بنظر می رسد که در حال حاضر نیز وحدت نیروهای سیاسی در داخل مهمترین راهکار برای مقابله با تهدیدات خارجی باشد. 2- در آینده ای نزدیک اقتصاد ایران در حال بزرگترین عمل جراحی یعنی نقدی کردن یارانه های قراردارد موضوعی که شاید صرف نظر از اختلافات سلیقه ای همة نخبگان به ضرورت آن اذعان دارند. لذا بنظر می رسد حساسیت موضوع و پیامدهای احتمالی آن از منظر اجتماعی این ضرورت را مطرح کند که نیروهای سیاسی در داخل وحدت ملی را رعایت تا جامعه ایران بتواند این دوره گذار را سپری کند. 3- ضروری ترین موضوع در حال حاضر در داخل ایران برای مقابله با مشکلات داخلی و مقابله با تهدیدات خارجی تأکید بر توسعه اقتصادی و فراهم ساختن موضوع اشتغال برای نسل جوان کشور می باشد موضوعی که لازمه آن امنیت و وحدت داخلی است. لذا در چنین شرایطی که وحدت ملی نیاز اصلی جامعه است انتظار همگان این است که قوای سه گانه پیشقراول این حرکت باشند. واقعیت این است که براساس مفاد قانون اساسی، نظام جمهوری اسلامی ایران براساس تفکیک قوا شامل قوه مجریه، مقننه و قضائیه اداره می گردد. اما وحدت ملی به معنای نادیده گرفتن تفکیک سه قوه از یکدیگر نیست. بدون تردید قوه مقننه در رأس امور است و یکی از معیارهای سنجش دمکراسی در یک کشور اقتدار مجلس و پارلمان خواهد بود. در ایران نیز مجلس قوی نه تنها قوه قانونگذار خوبی است بلکه نقش نظارتی خود را نیز بخوبی اعمال می کند از سوی دیگر قوه مجریه نیز اقتدار می خواهد تا مدیران بدون هیچگونه دغدغه ای قدرت تصمیم گیری داشته و بتوانند تصمیمات بزرگ اتخاذ کنند قوه قضائیه نیز که جایگاه خود را دارد. استقلال این قوه از آنجا اهمیت دارد که ملجاء و پناهگاه مردم است و عملکرد این قوه نقش مهمی در سازماندهی فرهنگ سیاسی مردم و مشروعیت نظام دارد. بنابراین منطقی آن است که در عین حال که قوه مقننه اختیار نظارتی خود را داشته، قوه مجریه نیز احساس اقتدار کند و قوه قضائیه و قضات آن بدون هیچگونه دغدغه ای قضاوت کنند اما در عین حال سران سه قوه از طریق تعامل و گفتگو اختلافات خود را حل و فصل کنند و مانع این گردند که اختلاف سلیقه ها به سطح مطبوعات و رسانه کشیده شود ولی این تعامل به این معنا نیست که نقش نظارتی مجلس کاسته گردد و اقتدار قوه مقننه کاهش یابد و قضات قوه قضائیه نیز استقلال خود را از دست بدهند. لذا وحدت ملی هنگامی تحقق می یابد که هریک از قوای سه گانه عملکرد خود را بر اساس قانون تنظیم و اختلافات خود را براساس مکانیزمهای قانونی و نه از طریق تریبونهای سیاسی حل و فصل کنند. استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 303]